Δράση για την Παλαιστίνη!

Η διε­θνής εµβέ­λεια της ελ­λη­νι­κής συ­νε­νο­χής και η ανα­ντι­στοι­χία λόγων και έργων που ανέ­δει­ξε η ακτι­βί­στρια στην εποχή που ο κάθε Μη­τσο­τά­κης µπο­ρεί να ισχυ­ρί­ζε­ται ότι «κα­λέ­σα­µε σε κα­τά­παυ­ση», απο­τε­λούν οδηγό και κά­λε­σµα για τη δράση µας εδώ.

Οι σαβ­βα­τιά­τι­κες συ­γκε­ντρώ­σεις στο Σύ­ντα­γµα, που ξε­κί­νη­σαν στα τέλη Δε­κέ­µβρη από την Ένωση Πα­λαι­στι­νί­ων Ερ­γα­ζο­µέ­νων και την Πρω­το­βου­λία Αλ­λη­λεγ­γύ­ης στον Πα­λαι­στι­νια­κό Λαό Ερ­γα­τι­κών Σω­µα­τεί­ων και Συλ­λο­γι­κο­τή­των, συ­νε­χί­ζο­νται, κρα­τώ­ντας ανοι­χτό το µέ­τω­πο µε την κυ­βέρ­νη­ση. Παρά την πε­ριο­ρι­σµέ­νη στή­ρι­ξη από άλλες δυ­νά­µεις, που δεν τους έχει επι­τρέ­ψει να γί­νουν µε­γά­λο γε­γο­νός, υπο­δει­κνύ­ουν τη συ­στη­µα­τι­κό­τη­τα και την επι­τα­κτι­κό­τη­τα µε την οποία πρέ­πει να δρά­σου­µε.

Μέσα στον Μάρτη, υπήρ­ξαν νέες προ­σπά­θειες διεύ­ρυν­σης του µε­τώ­που και του ρε­περ­το­ρί­ου της αλ­λη­λεγ­γύ­ης στην Πα­λαι­στί­νη.

Μια τέ­τοια στι­γµή υπήρ­ξε η πρω­το­βου­λία της ΠΕΝΕΝ για κι­νη­το­ποί­η­ση στον Πει­ραιά και πο­ρεία στην έδρα της Ένω­σης Ελ­λή­νων Εφο­πλι­στών, κα­ταγ­γέ­λο­ντας τον ρόλο του ελ­λη­νι­κού εφο­πλι­στι­κού κε­φα­λαί­ου στην Ερυ­θρά Θά­λασ­σα και τον ρόλο του ελ­λη­νι­κού κρά­τους στην επι­χεί­ρη­ση ΑΣΠΙ­ΔΕΣ, για την προ­στα­σία των συ­µφε­ρό­ντων των πλοιο­κτη­τών. Στη­ρί­χθη­κε εξαρ­χής από την Πρω­το­βου­λία Αλ­λη­λεγ­γύ­ης στον Πα­λαι­στι­νια­κό Λαό Ερ­γα­τι­κών Σω­µα­τεί­ων και Συλ­λο­γι­κο­τή­των και την Ένωση Πα­λαι­στι­νί­ων Ερ­γα­ζο­µέ­νων, διευ­ρύν­θη­κε µε τη συ­µµε­το­χή του Ερ­γα­τι­κού Κέ­ντρου Πει­ραιά (µε πρω­το­κα­θε­δρία του ΠΑΜΕ) και βρήκε αντα­πό­κρι­ση από ορ­γα­νώ­σεις της αντι­κα­πι­τα­λι­στι­κής Αρι­στε­ράς, συλ­λο­γι­κό­τη­τες του αντιε­ξου­σια­στι­κού χώρου, αρι­στε­ρές δη­µο­τι­κές κι­νή­σεις του Πει­ραιά, άλλες κι­νή­σεις αλ­λη­λεγ­γύ­ης στον Πα­λαι­στι­νια­κό λαό.

Λίγες µέρες µετά, οι συλ­λο­γι­κό­τη­τες που συ­γκε­ντρώ­θη­καν στις 12µ. για ένα ακόµα Σάβ­βα­το στο Σύ­ντα­γµα, βρέ­θη­καν και στις 2 µ.µ. στην πλα­τεία Κο­τζιά, ενι­σχύ­ο­ντας εµφα­νώς το «πα­λαι­στι­νια­κό χρώµα» και τη ζω­ντά­νια της αντι­ρα­τσι­στι­κής δια­δή­λω­σης (στα πλαί­σια της Πα­γκό­σµιας Μέρας Κατά του Ρα­τσι­σµού), που είχε και η ίδια συ­µπε­ρι­λά­βει την Γάζα στη φε­τι­νή θε­µα­το­λο­γία της.

Στην «αλυ­σί­δα» το­πι­κών δια­δη­λώ­σε­ων και δρά­σε­ων, προ­στέ­θη­κε η συ­γκέ­ντρω­ση της Συ­νέ­λευ­σης Αλ­λη­λεγ­γύ­ης στην Πα­λαι­στι­νια­κή Αντί­στα­ση στην πλα­τεία Βι­κτω­ρί­ας. Σε αυτήν τη µε­τα­να­στευ­τι­κή συ­νοι­κία, ξε­χώ­ρι­σε η αντα­πό­κρι­ση και η χαρά δε­κά­δων ντό­πιων, Πα­λαι­στι­νί­ων και Αρά­βων, που έσπευ­σαν στην πλα­τεία µε τα δικά τους συν­θή­µα­τα ή βγή­καν στα µπαλ­κό­νια τους να ανε­µί­σουν τις  πα­λαι­στι­νια­κές τους ση­µαί­ες.

Εν τω µε­τα­ξύ, αρ­χί­ζει να αυ­ξά­νε­ται και µια «πλα­τύ­τε­ρη» κι­νη­τι­κό­τη­τα από όσους κι όσες δεν αντέ­χουν τη σιωπή ή την συ­νε­νο­χή για όσα συ­µβαί­νουν στη Γάζα.

Στο Φε­στι­βάλ Κι­νη­µα­το­γρά­φου στη Θεσ­σα­λο­νί­κη, οι Filmmakers for Palestine – Greece, έσπα­σαν και στι­γµά­τι­σαν την εκ­κω­φα­ντι­κή σιωπή που προ­τί­µη­σε να τη­ρή­σει το ίδιο το Φε­στι­βάλ σε µια τόσο τρα­γι­κή συ­γκυ­ρία. «Φώ­τα-Κά­µε­ρα-Γε­νο­κτο­νία» έγρα­φε το πανώ που σή­κω­σαν κατά την τε­λε­τή έναρ­ξης, κερ­δί­ζο­ντας τα χει­ρο­κρο­τή­µα­τα ση­µα­ντι­κού µέ­ρους του κοι­νού. Στην τε­λε­τή λήξης και στις βρα­βεύ­σεις, µια ακόµα (αγ­γλό­φω­νη) πα­ρέ­µβα­ση γνώ­ρι­σε το χει­ρο­κρό­τη­µα, όπως και την απο­χώ­ρη­ση µε­ρι­κών θε­α­τών ως δια­µαρ­τυ­ρία µετά την άρ­νη­ση διε­ρµη­νεί­ας όσων ει­πώ­θη­καν.

Με την υπο­στή­ρι­ξη των Filmmakers for Palestine και του -πά­ντα φι­λό­ξε­νου στην Πα­λαι­στι­νια­κή Υπό­θε­ση- κι­νη­µα­το­γρά­φου Studio, το Φε­στι­βάλ Κι­νη­µα­το­γρά­φου Αθή­να-Πα­λαι­στί­νη πρό­βα­λε το «Aida Returns», την ιστο­ρία της πε­ρι­πε­τειώ­δους (µετά θά­να­τον) επι­στρο­φής της Αΐντα Μαν­σούρ στην προ­γο­νι­κή εστία της στην Πα­λαι­στί­νη του 1948, όπως την κι­νη­µα­το­γρά­φη­σε η Κάρολ Μαν­σούρ, η κόρη της. Η προ­βο­λή έγινε στα «γε­νέ­θλια» της Αΐντα, ταυ­τό­χρο­να σε πολ­λές δε­κά­δες χώρες του πλα­νή­τη, σε πεί­σµα του απο­κλει­σµού της ται­νί­ας από τις εται­ρί­ες δια­νο­µής. Όπως ει­πώ­θη­κε από µια Πα­λαι­στί­νια γυ­ναί­κα στα κα­θί­σµα­τα της αί­θου­σας, «εµείς να επι­στρέ­ψου­µε ζω­ντα­νές, όχι ως στά­χτες».

Το Φε­στι­βάλ Αθή­να-Πα­λαι­στί­νη ορ­γα­νώ­νει 4 προ­βο­λές µέσα στον Απρί­λη στην Κα­λα­µά­τα, καθώς το Διε­θνές Φε­στι­βάλ Ντο­κι­µα­ντέρ Πε­λο­πον­νή­σου σώνει την τιµή των Φε­στι­βάλ, ορ­γα­νώ­νο­ντας µήνα πα­λαι­στι­νια­κού κι­νη­µα­το­γρά­φου.

Το Πα­νελ­λή­νιο Δί­κτυο για το Θέ­α­τρο στην Εκ­παί­δευ­ση ορ­γά­νω­σε δια­δι­κτυα­κή εκ­δή­λω­ση µε ανά­γνω­ση απο­σπα­σµά­των της θε­α­τρι­κής σύν­θε­σης του Freedom Theatre και των Artists on the Front Line, «Η υπό­σχε­ση της επα­νά­στα­σης» (µο­νό­λο­γοι-µαρ­τυ­ρί­ες Πα­λαι­στι­νί­ων καλ­λι­τε­χνών). Ήταν ένα δρώ­µε­νο στα πλαί­σια της κα­µπά­νιας αλ­λη­λεγ­γύ­ης στο Freedom Theatre, που δέ­χτη­κε επί­θε­ση στη Δυ­τι­κή Όχθη το Δε­κέ­µβρη του 2023.

Η σειρά εκ­δη­λώ­σε­ων αλ­λη­λεγ­γύ­ης «από τους µου­σι­κούς της Αθή­νας προς τους µου­σι­κούς της Γάζας», µε τον εύ­γλωτ­το τίτλο «From the river to the sea», κο­ρυ­φώ­θη­κε µε µια µε­γά­λη sold-out συ­ναυ­λία στο «Κύτ­τα­ρο», που πλαι­σιώ­θη­κε από την πα­ρου­σία και την πα­ρέ­µβα­ση συλ­λο­γι­κο­τή­των αλ­λη­λεγ­γύ­ης στον πα­λαι­στι­νια­κό λαό. Η αντα­πό­κρι­ση στα υλικά της Συ­νέ­λευ­σης 8 Μάρτη έξω από το συ­ναυ­λια­κό χώρο, το πανώ που «κο­σµού­σε» το εσω­τε­ρι­κό, η πα­ρέ­µβα­ση εκ­προ­σώ­που της Συ­νέ­λευ­σης στην σκηνή, δί­νουν νέα ώθηση στην πρω­το­βου­λία Φε­µι­νι­στι­κής Αλ­λη­λεγ­γύ­ης στην Πα­λαι­στί­νη, που ξε­κί­νη­σε µε την πε­τυ­χη­µέ­νη εκ­δή­λω­ση στη Νο­µι­κή και εµπνέ­ε­ται από το ευ­χα­ρι­στή­ριο µή­νυ­µα και το κά­λε­σµα των Πα­λαι­στι­νί­ων γυ­ναι­κών να συ­νε­χί­σου­µε να τις στη­ρί­ζου­µε (βλ. Κά­λε­σμα των Πα­λαι­στι­νί­ων γυ­ναι­κών προς τους ελεύ­θε­ρους αν­θρώ­πους όλου του κό­σμου και ευ­χα­ρι­στή­ριο μή­νυ­μα στις φε­μι­νι­στι­κές συλ­λο­γι­κό­τη­τες που δρουν στην Ελ­λά­δα). Ορ­γα­νώ­νο­ντας τη συ­νέ­χεια της υλι­κής αλ­λη­λεγ­γύ­ης, αλλά και επό­µε­νες δρά­σεις.

Το BDS Greece, µε την υπο­στή­ρι­ξη και πο­λι­τι­κών ορ­γα­νώ­σε­ων της ρι­ζο­σπα­στι­κής Αρι­στε­ράς, έφερε φέτος και στην Ελ­λά­δα την κα­θιε­ρω­µέ­νη διε­θνώς δράση της «Εβδο­µά­δας Ενα­ντί­ον του Ισ­ραη­λι­νού Απαρτ­χάιντ».

Μια συ­γκέ­ντρω­ση έξω από τα «Carrefour» στο Νέο Κόσµο ενη­µέ­ρω­σε για τη δράση της πο­λυ­ε­θνι­κής στο Ισ­ρα­ήλ και στους πα­ρά­νο­µους εποι­κι­σµούς (τε­κµη­ριω­µέ­νη από το 2022 µε έκ­θε­ση του γαλ­λι­κού συν­δι­κά­του CGT) και για την άρ­νη­ση της µη­τρι­κής να κα­τα­δι­κά­σει την προ­σφο­ρά δω­ρε­άν γευ­µά­των από την Ισ­ραη­λι­νή Carrefour στον Ισ­ραη­λι­νό Στρα­τό που επι­βά­λει λιµό στη Γάζα. Η σύ­ντο­µη πα­ρέ­µβα­ση έπει­σε και κά­ποιους πο­λί­τες να µην µπουν τε­λι­κά στο σού­πε­ρµαρ­κετ.

Στα πλαί­σια της Εβδο­µά­δας Ενα­ντί­ον του Ισ­ραη­λι­νού Απαρτ­χάιντ, ανα­βα­θµί­στη­κε και η πα­ρα­δο­σια­κή σαβ­βα­τιά­τι­κη συ­γκέ­ντρω­ση στο Σύ­ντα­γµα, τι­µώ­ντας την Ηµέρα της Πα­λαι­στι­νια­κής Γης (30 Μάρτη) και απαι­τώ­ντας δια­κο­πή της συ­νερ­γα­σί­ας και κυ­ρώ­σεις κατά του Ισ­ρα­ήλ.

Πρό­κει­ται για τα πρώτα βή­µα­τα µιας κα­µπά­νιας για µποϊ­κο­τάζ-από­συρ­ση επεν­δύ­σε­ων-κυ­ρώ­σεις, που θα έχει συ­νέ­χεια.

Η δη­µό­σια κα­ταγ­γε­λία του Πα­νελ­λή­νιου Μου­σι­κού Συλ­λό­γου, του Συν­δι­κά­του ΟΤΑ Ατ­τι­κής και άλλων σω­µα­τεί­ων, µαζί µε τις αντι­δρά­σεις δη­µο­τι­κών συ­µβού­λων της Αρι­στε­ράς, υπο­χρέ­ω­σαν τον Δούκα να πάψει να κρύ­βε­ται πίσω από τα «τε­τε­λε­σµέ­να» της προη­γού­µε­νης δη­µο­τι­κής Αρχής Μπα­κο­γιάν­νη και να ει­ση­γη­θεί τε­λι­κά την ανα­βο­λή της συ­ναυ­λί­ας που θα διορ­γά­νω­νε ο Δήµος της Αθή­νας µαζί µε την Πρε­σβεία του Ισ­ρα­ήλ, επι­κα­λού­µε­νος «λό­γους ασφα­λεί­ας». Είναι µια πρώτη µικρή επι­τυ­χία, που πρέ­πει να βρει συ­νέ­χεια, απαι­τώ­ντας την ορι­στι­κή ακύ­ρω­ση της συ­ναυ­λί­ας, πιέ­ζο­ντας τον Δήµο της Αθή­νας να πάρει πο­λι­τι­κή θέση.

Αυτή η ανα­βο­λή, τα κα­τε­βα­σµέ­να ρολά των McDonalds στο Σύ­ντα­γµα (µετά τον ακτι­βι­σµό του Φλε­βά­ρη), εκεί­νοι οι άν­θρω­ποι που επέ­λε­ξαν να µην µπουν στα Carrefour, ανα­δει­κνύ­ουν τη δυ­να­τό­τη­τα να πε­τύ­χου­µε µι­κρές, αλλά συ­γκε­κρι­µέ­νες νίκες. Και υπο­γρα­µµί­ζει ότι ένα µε­γά­λο κί­νη­µα, µπο­ρεί να πε­τύ­χει και µε­γα­λύ­τε­ρες.

Η κε­ντρι­κή πίεση στην κυ­βέρ­νη­ση πρέ­πει να συ­νε­χι­στεί, µε τη δια­δή­λω­ση στις 4 Απρί­λη (βλ. σελ. 19) και µε την ενί­σχυ­ση του στα­θε­ρού κα­λέ­σµα­τος τα Σάβ­βα­τα.

Πα­ράλ­λη­λα, το κί­νη­µα πρέ­πει να δει και τη διεύ­ρυν­ση του ρε­περ­το­ρί­ου, είτε της έµπρα­κτης/υλι­κής πί­ε­σης είτε της πο­λι­τι­κής στο­χο­ποί­η­σης συ­γκε­κρι­µέ­νων πτυ­χών της ελ­λη­νο-ισ­ραη­λι­νής συ­νερ­γα­σί­ας. 

Από τις ΗΠΑ κυ­ρί­ως, έρ­χε­ται ένα διε­θνές κά­λε­σµα στις 15 Απρί­λη να «χτυ­πή­σου­µε εκεί που πο­νά­ει», στην οι­κο­νο­µία, µπλο­κά­ρο­ντας κρί­σι­µα ση­µεία της πα­ρα­γω­γής και κυ­κλο­φο­ρί­ας. Συλ­λο­γι­κό­τη­τες συ­µµε­τέ­χουν στην προ­σπά­θεια να απλω­θεί αυτή η πρω­το­βου­λία και στην Ευ­ρώ­πη και ει­δι­κά στην Ελ­λά­δα, όπου υπάρ­χει το προη­γού­µε­νο της δια­δή­λω­σης ενά­ντια στη συ­στη­µα­τι­κή διέ­λευ­ση των πλοί­ων της δια­βό­η­της ισ­ραη­λι­νής ΖΙΜ από το λι­µά­νι του Πει­ραιά.

Το µπλο­κά­ρι­σµα της οι­κο­νο­µί­ας είναι πρώτα υπό­θε­ση αυτών που την κι­νούν και ίσως είναι ώρα να αρ­χί­σει να συ­ζη­τιέ­ται αυτή η ανά­γκη και στα ερ­γα­τι­κά σω­µα­τεία. Αλλά οι υπαρ­κτές δυ­σκο­λί­ες τέ­τοιων -απερ­για­κού τύ­που- κι­νη­το­ποι­ή­σε­ων κά­νουν θε­µι­τές -στην κρί­σι­µη ση­µε­ρι­νή συ­γκυ­ρία- και σχε­τι­κές πρω­το­βου­λί­ες του ευ­ρύ­τε­ρου «ακτι­βι­σµού». Όσο πλα­τύ­τε­ρα και κα­λύ­τε­ρα συ­ντο­νι­σµέ­νες, τόσο κα­λύ­τε­ρα.

Με ένα τέ­τοιο πνεύ­µα πρέ­πει και οι πο­λι­τι­κές δυ­νά­µεις της ρι­ζο­σπα­στι­κής/αντι­κα­πι­τα­λι­στι­κής Αρι­στε­ράς να συ­ζη­τή­σουν σο­βα­ρά την ανα­βά­θµι­ση της δρά­σης τους, από κοι­νού µε το κι­νη­µα­τι­κό δυ­να­µι­κό που δρα όλο αυτό το διά­στη­µα σε όσα προ­α­να­φέρ­θη­καν. Με συ­γκε­κρι­µέ­νους στό­χους: Πχ για πόσο θα µένει «στο απυ­ρό­βλη­το» η δια­χεί­ρι­ση του Αε­ρο­δρο­µί­ου της Κα­λα­µά­τας και η εκ­παί­δευ­ση των Ικά­ρων από την Elbit Systems, την εται­ρία που έχει βρε­θεί στο στό­χα­στρο του διε­θνούς κι­νή­µα­τος; Αλλά και µε το βλέ­µµα σε ένα Μα­ρα­θώ­νιο δρά­σης για την Πα­λαι­στί­νη, που θα απαι­τή­σει συ­στη­µα­τι­κό­τε­ρη προ­σπά­θεια προ­γρα­µµα­τι­σµού.

Έχου­µε συ­νερ­γα­στεί µε όσους κι όσες δρουν -όπως κι όσο µπο­ρούν- αυ­τούς τους 6 καυ­τούς µήνες. Έχου­µε την πρό­θε­ση να συ­νε­χί­σου­µε, επι­µέ­νο­ντας στην ανά­γκη για συ­στη­µα­τι­κό­τε­ρη και πιο συ­ντο­νι­σµέ­νη δράση όλων.

*Ανα­δη­μο­σί­ευ­ση από την Ερ­γα­τι­κή Αρι­στε­ρά