Εκλογική Διακήρυξη ΜΕΤΑ-ΟΤΑ για το 46ο Συνέδριο της ΠΟΕ-ΟΤΑ

Στο διε­θνές πε­ρι­βάλ­λον κυ­ριαρ­χεί η κο­ρύ­φω­ση της επι­θε­τι­κό­τη­τας του ιμπε­ρια­λι­σμού για να επε­κτεί­νει τις ζώνες επιρ­ρο­ής του. Τα διά­φο­ρα γε­ω­στρα­τη­γι­κά συμ­φέ­ρο­ντα, ο αντα­γω­νι­σμός των διε­θνών κα­πι­τα­λι­στι­κών κέ­ντρων και των οι­κο­νο­μι­κών-στρα­τιω­τι­κών κο­λοσ­σών για τον έλεγ­χο της ενέρ­γειας και των πλου­το­πα­ρα­γω­γι­κών πηγών των χωρών, οι εν­δοϊ­μπε­ρια­λι­στι­κές αντι­θέ­σεις και η εξα­θλί­ω­ση ολό­κλη­ρων λαών προς όφε­λος του κε­φα­λαί­ου, συν­θέ­τουν ένα αστα­θές και επι­κίν­δυ­νο τοπίο σε πα­γκό­σμια κλί­μα­κα.

Πα­ράλ­λη­λα, προ­ω­θού­νται σχέ­δια και συμ­φω­νί­ες που εμπλέ­κουν τη χώρα μας στους νε­ο­ψυ­χρο­πο­λε­μι­κούς τυ­χο­διω­κτι­σμούς των ιμπε­ρια­λι­στών στην ευ­ρύ­τε­ρη πε­ριο­χή της Με­σο­γεί­ου, της Μέσης Ανα­το­λής και της Βο­ρεί­ου Αφρι­κής, βα­θαί­νο­ντας τη στρα­τιω­τι­κο­πο­λι­τι­κή και οι­κο­νο­μι­κή εξάρ­τη­σή της.

Η Ελ­λά­δα πρέ­πει να από­σχει από κάθε επι­θε­τι­κή ενέρ­γεια ενα­ντί­ον του λαού της Συ­ρί­ας αλλά και κάθε λαού και να ανα­λά­βει ει­ρη­νευ­τι­κές πρω­το­βου­λί­ες στην πε­ριο­χή.

Τα μνη­μό­νια είτε τα κα­ταρ­γείς, είτε τα εφαρ­μό­ζεις –

τρί­τος δρό­μος δεν υπάρ­χει

Ο ελ­λη­νι­κός λαός και οι ερ­γα­ζό­με­νοι βιώ­νουν στο πετσί τους για όγδοη συ­νε­χή χρο­νιά τη μνη­μο­νια­κή βαρ­βα­ρό­τη­τα.

Η κυ­βέρ­νη­ση ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ-ΑΝΕΛ με την προ­σχώ­ρη­σή της στο μνη­μο­νια­κό στρα­τό­πε­δο προ­σέ­φε­ρε πο­λύ­τι­μες υπη­ρε­σί­ες στο νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρο δόγμα ότι δεν υπάρ­χει άλλος δρό­μος, αλλά και στο παλιό μνη­μο­νια­κό μπλόκ το οποίο επι­χει­ρεί να πάρει τη ρε­βάνς. Ταυ­τό­χρο­να, έσπει­ρε την απο­γο­ή­τευ­ση σε με­γά­λη με­ρί­δα των ερ­γα­ζο­μέ­νων και του λαού

Τα τρία χρό­νια της δια­κυ­βέρ­νη­σης ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ-ΑΝΕΛ απέ­δει­ξαν πε­ρί­τρα­να ότι εντός των μνη­μο­νί­ων δεν μπο­ρεί να υπάρ­ξει ούτε «πα­ράλ­λη­λο πρό­γραμ­μα», ούτε ισο­δύ­να­μα μέτρα σε όφε­λος των ερ­γα­ζο­μέ­νων και του λαού.

Η εκ­ποί­η­ση της δη­μό­σιας πε­ριου­σί­ας, το ξε­πού­λη­μα και η ιδιω­τι­κο­ποί­η­ση των κοι­νω­νι­κών αγα­θών, η υφαρ­πα­γή της λαϊ­κής κα­τοι­κί­ας με τους πλει­στη­ρια­σμούς, είναι κά­ποια από τα προ­α­παι­τού­με­να που νο­μο­θε­τή­θη­καν στο κο­ντι­νό πα­ρελ­θόν. Μαζί με αυτά και το χτύ­πη­μα του δι­καιώ­μα­τος στην απερ­γία, με το οποίο η κυ­βέρ­νη­ση επι­χει­ρεί μία αντερ­γα­τι­κή τομή που δε θα απο­τολ­μού­σαν ούτε οι πιο ακραί­οι νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ροι, γυρ­νώ­ντας έτσι τη χώρα δε­κα­ε­τί­ες πίσω.

Τα πα­ρα­πά­νω δεν απο­τε­λούν επι­μέ­ρους πτυ­χές της κυ­βερ­νη­τι­κής πο­λι­τι­κής – πώς θα μπο­ρού­σαν, άλ­λω­στε! Απο­τε­λούν το βα­σι­κό πο­λι­τι­κό πρό­γραμ­μα της κυ­βέρ­νη­σης ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ-ΑΝΕΛ, με το οποίο ολο­κλη­ρώ­νει την πλήρη υιο­θέ­τη­ση των μνη­μο­νια­κών επι­τα­γών και πα­ράλ­λη­λα κλεί­νει τις «εκ­κρε­μό­τη­τες» που δεν είχαν ψη­φι­στεί ή υλο­ποι­η­θεί από τα προη­γού­με­να μνη­μό­νια χάρη στους αγώ­νες των ερ­γα­ζο­μέ­νων.

Επι­κοι­νω­νια­κά η κυ­βέρ­νη­ση καλ­λιερ­γεί το δικό της success story, ότι δήθεν το 2018 η χώρα βγαί­νει απ’ τα μνη­μό­νια, ενώ είναι γνω­στό πως έχει δε­σμεύ­σει τη χώρα με μέτρα κι επι­τή­ρη­ση από τους δα­νει­στές μέχρι το 2060!

Το μνη­μό­νιο διαρ­κεί­ας είναι εδώ, και έτοι­μες να το εφαρ­μό­σουν και να το υπη­ρε­τή­σουν πιστά είναι όλες οι πο­λι­τι­κές δυ­νά­μεις του αστι­κού-νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρου τόξου. Οι ερ­γα­ζό­με­νοι και ο ελ­λη­νι­κός λαός δεν έχουν να πε­ρι­μέ­νουν τί­πο­τα θε­τι­κό από την όποια εναλ­λα­γή στην κυ­βέρ­νη­ση ή τη δια­φο­ρο­ποί­η­ση στους κυ­βερ­νη­τι­κούς εταί­ρους.

Το­πι­κή Αυ­το­διοί­κη­ση, Ερ­γα­ζό­με­νοι και Κοι­νω­νία αι­μορ­ρα­γούν

Η κοι­νω­νι­κή ασφά­λι­ση δια­λύ­ε­ται, οι συ­ντά­ξεις με­τα­τρέ­πο­νται σε προ­νοια­κά επι­δό­μα­τα, οι μι­σθοί εξα­νε­μί­ζο­νται με τα νέα φο­ρο­λο­γι­κά βάρη. Τον εφιάλ­τη της ανερ­γί­ας, τον ερ­γα­σια­κό με­σαί­ω­να με την κα­τάρ­γη­ση όλων των ερ­γα­τι­κών κα­τα­κτή­σε­ων, την απλή­ρω­τη και ελα­στι­κή ερ­γα­σία, τους μι­σθούς πεί­νας, την ερ­γα­σια­κή ανα­σφά­λεια και τη με­τα­νά­στευ­ση, δεν μπο­ρού­με να τα απο­δε­χτού­με ως προ­ο­πτι­κή για εμάς και τα παι­διά μας.

Η υπο­στε­λέ­χω­ση και η υπο­χρη­μα­το­δό­τη­ση των Δήμων συ­νε­χί­ζο­νται, οδη­γώ­ντας πολ­λές δομές σε αδυ­να­μία λει­τουρ­γί­ας και σε συρ­ρί­κνω­ση.

Οι ιδιω­τι­κο­ποι­ή­σεις υπη­ρε­σιών των δήμων έχουν πάρει άσχη­μη τροπή για τους ερ­γα­ζό­με­νους και την κοι­νω­νία, η οποία τε­λι­κά κα­λεί­ται να πλη­ρώ­σει τα υπερ­κέρ­δη των με­γα­λο­ερ­γο­λά­βων μέσα από την αύ­ξη­ση στο χα­ρά­τσι των αντα­πο­δο­τι­κών τελών.

Το νο­μο­θε­τι­κό πλαί­σιο που η κυ­βέρ­νη­ση, προ­φα­νώς εκτε­λώ­ντας εντο­λές της τρόι­κα και για να εξυ­πη­ρε­τή­σει τα συμ­φέ­ρο­ντα των με­γα­λο­ερ­γο­λά­βων αρ­νεί­ται να κα­ταρ­γή­σει, ευ­νο­εί και  δίνει την δυ­να­τό­τη­τα στην πλειο­ψη­φία των αι­ρε­τών να ανα­θέ­τουν ερ­γα­σί­ες ή εξο­λο­κλή­ρου το έργο των υπη­ρε­σιών σε ιδιώ­τες.

Η συ­νε­χής πε­ρι­κο­πή πόρων από τους Δή­μους και η έλ­λει­ψη προ­σω­πι­κού, δί­νουν άλ­λο­θι στην πλειο­ψη­φία των αι­ρε­τών της Το­πι­κής Αυ­το­διοί­κη­σης να προ­χω­ρούν σε ιδιω­τι­κο­ποι­ή­σεις – ερ­γο­λα­βί­ες.

Τρανό το πα­ρά­δειγ­μα της πο­λι­τι­κής των ιδιω­τι­κο­ποι­ή­σε­ων που προ­ω­θεί η κυ­βέρ­νη­ση είναι η Δια­χεί­ρι­ση Απορ­ριμ­μά­των με την δια­δι­κα­σία των ΣΔΙΤ που έχει επι­λέ­ξει, απο­δει­κνύ­ο­ντας αυτό που κα­ταγ­γέλ­λα­με από την αρχή, ότι ο Εθνι­κός Σχε­δια­σμός Δια­χεί­ρι­σης Απο­βλή­των, ο Πε­ρι­φε­ρεια­κός Σχε­δια­σμός και τα Το­πι­κά Σχέ­δια των Δήμων απο­τε­λούν εκ­θέ­σεις ιδεών με ευ­χο­λό­για και τί­πο­τα πα­ρα­πά­νω.

Πόσες και πόσες άλ­λω­στε ιδιω­τι­κο­ποι­ή­σεις δεν επέ­λε­ξε η Πε­ρι­φε­ρειάρ­χης Ατ­τι­κής και πρό­ε­δρος του ΕΔΣΝΑ Ρένα Δού­ρου, για τον ΧΥΤΑ Φυλής παρά του ότι όταν διεκ­δι­κού­σε τον Πε­ρι­φε­ρεια­κό θώκο εξα­πέ­λυε μύ­δρους κατά του πράγ­μα­τι φι­λο­ερ­γο­λα­βι­κού κ. Σγου­ρού.

Ερ­γο­λα­βί­ες - Συρ­ρί­κνω­ση υπη­ρε­σιών και επι­τε­λι­κό κρά­τος κρύ­βει και η προ­σχη­μα­τι­κή Αξιο­λό­γη­ση.

Η με­γά­λη συμ­με­το­χή των ερ­γα­ζό­με­νων στο Δη­μό­σιο στην απερ­γία-απο­χή από τις δια­δι­κα­σί­ες «αξιο­λό­γη­σης» που με πρό­τα­ση του ΜΕΤΑ κή­ρυ­ξε η ΑΔΕΔΥ και οι Ομο­σπον­δί­ες του Δη­μο­σί­ου από το Μάρτη του 2017, είχε ως απο­τέ­λε­σμα να ακυ­ρω­θεί ένα από τα ερ­γα­λεία που οι μνη­μο­νια­κές κυ­βερ­νή­σεις επι­χεί­ρη­σαν  να χρη­σι­μο­ποι­ή­σουν για τη με­τα­τρο­πή του Δη­μο­σί­ου σε μικρό, ευ­έ­λι­κτο κι επι­τε­λι­κό, για τη με­τα­φο­ρά των ευ­θυ­νών της διά­λυ­σης του κοι­νω­νι­κού κρά­τους στους ερ­γα­ζό­με­νους και για την προ­ώ­θη­ση νέων επώ­δυ­νων μέ­τρων σε βάρος τους (νέες μειώ­σεις μι­σθών, επι­δεί­νω­ση ερ­γα­σια­κών σχέ­σε­ων, απο­λύ­σεις κ.λπ.). Η κυ­βέρ­νη­ση, προ­κει­μέ­νου να επι­βά­λει την αξιο­λό­γη­ση κα­τέ­φυ­γε στην αντι­συ­νταγ­μα­τι­κή τρο­πο­λο­γία Γε­ρο­βα­σί­λη, και με την ψήφο της Νέας Δη­μο­κρα­τί­ας, επι­χεί­ρη­σε να κάμ­ψει το φρό­νη­μα των δη­μό­σιων υπαλ­λή­λων και να σπά­σει την απερ­γία-απο­χή από τις δια­δι­κα­σί­ες της «αξιο­λό­γη­σης».

Η απά­ντη­ση από τη μεριά των ερ­γα­ζό­με­νων ήταν απο­στο­μω­τι­κή. Η απερ­γία-απο­χή συ­νε­χί­στη­κε με πο­σο­στά συμ­με­το­χής της τάξης του 70%. Η εξέ­λι­ξη αυτή απο­τέ­λε­σε ση­μα­ντι­κή νίκη του συν­δι­κα­λι­στι­κού κι­νή­μα­τος, γιατί έβαλε εμπό­δια στα σχέ­δια πε­ριο­ρι­σμού του δη­μο­σί­ου και ακύ­ρω­σε στην πράξη ένα μνη­μο­νια­κό προ­α­παι­τού­με­νο, με­τα­ξύ της κυ­βέρ­νη­σης ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ/ΑΝΕΛ και των δα­νει­στών.

Είναι φα­νε­ρό ότι από την πλευ­ρά της Κυ­βέρ­νη­σης όχι μόνο δεν έχει εγκα­τα­λει­φθεί η προ­σπά­θεια να προ­χω­ρή­σει η «αξιο­λό­γη­ση», αντί­θε­τα, θα υπάρ­ξουν με­γα­λύ­τε­ρες πιέ­σεις για εφαρ­μο­γή της «αξιο­λό­γη­σης» και μέσα στο 2018.

Στο πλαί­σιο αυτό η κυ­βέρ­νη­ση προ­α­νήγ­γει­λε την ηλε­κτρο­νι­κή αξιο­λό­γη­ση, προ­κει­μέ­νου να μπο­ρεί να γί­νε­ται από πα­ντού κι οποια­δή­πο­τε ώρα, να μην υπάρ­χει έντυ­πο, αλλά μόνο ηλε­κτρο­νι­κό αρ­χείο κλπ.

Η ηλε­κτρο­νι­κή αξιο­λό­γη­ση αγ­γί­ζει ευαί­σθη­τα προ­σω­πι­κά δε­δο­μέ­να και ανοί­γει το δρόμο της κα­τάρ­γη­σης συ­νταγ­μα­τι­κών δι­καιω­μά­των και ελευ­θε­ριών. Με τη δια­δι­κα­σία αυτή θα δη­μιουρ­γη­θεί πα­νελ­λα­δι­κή «δε­ξα­με­νή» που θα χρη­σι­μο­ποι­η­θεί, ανά­λο­γα με την κα­τά­τα­ξη του κάθε ερ­γα­ζό­με­νου, στην κι­νη­τι­κό­τη­τα, τις δια­θε­σι­μό­τη­τες, τις απο­λύ­σεις, την πε­ρι­κο­πή μι­σθο­λο­γι­κών κλι­μα­κί­ων, την υπη­ρε­σια­κή εξέ­λι­ξη, κλπ! Για αυτό και δεν πρέ­πει να πε­ρά­σει!

Είναι προ­φα­νές ότι δεν άλ­λα­ξε τί­πο­τα ανα­φο­ρι­κά με την κυ­βερ­νη­τι­κή πο­λι­τι­κή για το δη­μό­σιο από το Μάρτη του 2017, που τα συν­δι­κά­τα κή­ρυ­ξαν την Απερ­γία-Απο­χή από όλες τις δια­δι­κα­σί­ες της «αξιο­λό­γη­σης».

Η δυ­να­τό­τη­τα του δη­μο­σί­ου να αντα­πο­κρί­νε­ται στις λαϊ­κές ανά­γκες, συν­δέ­ε­ται άμεσα με τη στε­λέ­χω­σή του με μό­νι­μο προ­σω­πι­κό, την επαρ­κή χρη­μα­το­δό­τη­σή του, το πλαί­σιο ορ­γά­νω­σης, διοί­κη­σης και επι­λο­γής στε­λε­χών με βάση τις αρχές της δια­φά­νειας, αντι­κει­με­νι­κό­τη­τας και αξιο­ποί­η­σης του αν­θρώ­πι­νου δυ­να­μι­κού του, μα­κριά από λο­γι­κές κομ­μα­τι­κού ελέγ­χου και πε­λα­τεια­κών σχέ­σε­ων.

Αγω­νι­ζό­μα­στε για ένα δη­μό­σιο που να στε­λε­χώ­νε­ται πλή­ρως και να μπο­ρεί να πα­ρέ­χει δη­μό­σια και δω­ρε­άν το σύ­νο­λο των υπη­ρε­σιών και των δη­μο­σί­ων αγα­θών στο λαό.

Συ­νε­χί­ζου­με πιο απο­φα­σι­στι­κά τον αγώνα ενά­ντια στην «αξιο­λό­γη­ση» και για την κα­τάρ­γη­ση του ν.4369/16 στην πράξη. Παρά τις πα­λι­νω­δί­ες της πλειο­ψη­φία της ΑΔΕΔΥ, απερ­γού­με και απέ­χου­με από κάθε δια­δι­κα­σία αξιο­λό­γη­σης και εμπλου­τί­ζου­με τον αγώνα μας και με νέες μορ­φές πάλης για να ανα­τρέ­ψου­με τα σχέ­δια κυ­βέρ­νη­σης – ΕΕ και ΔΝΤ για τη συρ­ρί­κνω­ση του δη­μο­σί­ου και την εκ­χώ­ρη­ση των αρ­μο­διο­τή­των του στους ιδιώ­τες. Μπλο­κά­ρου­με κάθε ενέρ­γεια της διοί­κη­σης που επι­χει­ρεί, προ­κει­μέ­νου να υλο­ποι­η­θεί το μνη­μο­νια­κό πλαί­σιο για το δη­μό­σιο και τις δια­δι­κα­σί­ες της «αξιο­λό­γη­σης». Υπε­ρα­σπι­ζό­μα­στε κάθε συ­νά­δελ­φο που συμ­με­τεί­χε και συμ­με­τέ­χει στην Απερ­γία – Αποχή με πα­ρεμ­βά­σεις κι­νη­το­ποι­ή­σεις και προ­σφυ­γές στη δι­καιο­σύ­νη.

Ο εμπαιγ­μός της κυ­βέρ­νη­σης και η εξα­πά­τη­ση των Συμ­βα­σιού­χων

Είναι απ’ τις φορές που λέμε «κα­λύ­τε­ρα να εί­χα­με δια­ψευ­στεί»! Οι αρ­νη­τι­κές εξε­λί­ξεις της «τρο­πο­λο­γί­ας Σκουρ­λέ­τη» στους συμ­βα­σιού­χους – πα­ρα­τα­σιού­χους στις υπη­ρε­σί­ες κα­θα­ριό­τη­τας των Δήμων δι­καιώ­νουν την θέση των μελών του META-OTA στην Εκτε­λε­στι­κή Επι­τρο­πή της ΠΟΕ-ΟΤΑ. Το πε­ρα­σμέ­νο κα­λο­καί­ρι εί­χα­με προ­τεί­νει ότι οι κι­νη­το­ποι­ή­σεις δεν έπρε­πε να λή­ξουν, αλλά να  συ­νε­χι­στούν για τη με­τα­τρο­πή των συμ­βά­σε­ων από ορι­σμέ­νου χρό­νου σε αο­ρί­στου όλων των συμ­βα­σιού­χων, με δε­δο­μέ­νο ότι η μα­ζι­κό­τη­τα και η δυ­να­μι­κή των κι­νη­το­ποι­ή­σε­ων του κλά­δου είχαν φέρει την κυ­βέρ­νη­ση σε πολύ μειο­νε­κτι­κή θέση.

Ούτε το 7% των συμ­βα­σιού­χων δεν είναι μέσα στους προ­σω­ρι­νούς πί­να­κες των επι­τυ­χό­ντων της προ­κή­ρυ­ξης 3Κ/2018 που ση­μαί­νει ότι η συ­ντρι­πτι­κή τους πλειο­ψη­φία βρί­σκο­νται πλέον απο­λυ­μέ­νοι και αντι­μέ­τω­ποι με τα αδιέ­ξο­δα της ανερ­γί­ας.

Η ομη­ρία εκ­με­τάλ­λευ­ση και ανα­κύ­κλω­ση των ανέρ­γων συ­νε­χί­ζε­ται…

Οι πε­ρί­που 30.000 προ­σλή­ψεις κα­κο­πλη­ρω­μέ­νων και χωρίς δι­καιώ­μα­τα ερ­γα­ζο­μέ­νων στους Δή­μους μέσω ΟΑΕΔ και του προ­γράμ­μα­τος κοι­νω­φε­λούς ερ­γα­σί­ας που έχει ήδη εξαγ­γεί­λει η κυ­βέρ­νη­ση, με το με­γα­λύ­τε­ρο πο­σο­στό αυτών να προ­ο­ρί­ζε­ται στις υπη­ρε­σί­ες κα­θα­ριό­τη­τας, ηλε­κτρο­φω­τι­σμού και πρα­σί­νου, απο­δει­κνύ­ουν πε­ρί­τρα­να ότι οι ανά­γκες για προ­σω­πι­κό στους Δή­μους δεν κα­λύ­πτο­νται με την προ­κή­ρυ­ξη 3Κ/2018 ούτε στο ελά­χι­στο.

Η ΠΟΕ-ΟΤΑ πρέ­πει συ­νει­δη­το­ποι­ή­σει έστω και τώρα το με­γά­λο λάθος της πέρσι το κα­λο­καί­ρι και αυτό που δεν έκανε τότε να το κάνει τώρα. Να μπει μπρο­στά και να συ­ντο­νί­σει τον αγώνα και με τους άλ­λους συμ­βα­σιού­χους σε Νο­σο­κο­μεία, Εκ­παί­δευ­ση και Υπουρ­γεία για να μην απο­λυ­θεί κα­νέ­νας ερ­γα­ζό­με­νος που εξυ­πη­ρε­τεί πά­γιες και διαρ­κείς ανά­γκες.

Εξορ­θο­λο­γι­σμός και μνη­μό­νια κα­τα­πί­νουν το επί­δο­μα αν­θυ­γιει­νής ερ­γα­σί­ας και την ασφά­λι­ση των ΒΑΕ

Η κυ­βέρ­νη­ση φαί­νε­ται ότι θα προ­σπα­θή­σει να δι­καιο­λο­γή­σει την κα­τάρ­γη­ση ή το ψα­λί­δι­σμα του αν­θυ­γιει­νού με την δήθεν ενί­σχυ­ση των μέ­τρων πρό­λη­ψης και προ­στα­σί­ας, τους πι­στεύ­ει κα­νείς;

Έχει όμως ιδιαί­τε­ρη ση­μα­σία και το οποίο έχου­με επι­ση­μά­νει προ πολ­λού, όταν ο πα­λιός και νέος κυ­βερ­νη­τι­κός συν­δι­κα­λι­σμός μοί­ρα­ζε εφη­συ­χα­σμούς στους ερ­γα­ζό­με­νους και μας κα­τη­γο­ρού­σε για κιν­δυ­νο­λο­γία, είναι ότι μετά την ψή­φι­ση των προ­α­παι­τού­με­νων για την 3η αξιο­λό­γη­ση των «θε­σμών» και την ψή­φι­ση της τρο­πο­λο­γί­ας Τσα­κα­λώ­του – Γε­ρο­βα­σί­λη, η κα­τάρ­γη­ση του επι­δό­μα­τος αν­θυ­γιει­νής και επι­κίν­δυ­νης ερ­γα­σί­ας είναι δρο­μο­λο­γη­μέ­νη πλέον από την κυ­βέρ­νη­ση για αρ­κε­τές  κα­τη­γο­ρί­ες ερ­γα­ζο­μέ­νων, αν όχι σε όλες.

Είναι τρα­γι­κό, την ίδια ώρα που τα ερ­γα­τι­κά ατυ­χή­μα­τα έχουν αριθ­μη­τι­κά εκτι­να­χθεί, εξαι­τί­ας της απου­σί­ας μέ­τρων ασφα­λεί­ας αλλά και της εντα­τι­κο­ποί­η­σης στην ερ­γα­σία, η μνη­μο­νια­κή κυ­βέρ­νη­ση να σχε­διά­ζει να βάλει χέρι στο αν­θυ­γιει­νό επί­δο­μα.

Αυτή την ώρα όλοι οι ερ­γα­ζό­με­νοι πρέ­πει να ορ­θώ­σουν το ανά­στη­μά τους προ­κει­μέ­νου η κυ­βερ­νη­τι­κή προ­σπά­θεια να βάλει χέρι στο αν­θυ­γιει­νό να πέσει στο κενό. Συ­ντο­νι­σμέ­να μαζί με τους ερ­γα­ζό­με­νους στους άλ­λους κλά­δους που λαμ­βά­νουν το αν­θυ­γιει­νό επί­δο­μα μπο­ρού­με να απο­τρέ­ψου­με αυ­τούς τους αντερ­γα­τι­κούς σχε­δια­σμούς.

Το ΜΕ­ΤΑ-ΟΤΑ για την δί­χρο­νη υπο­χρε­ω­τι­κή προ­σχο­λι­κή αγωγή και εκ­παί­δευ­ση

Ένα δια­χρο­νι­κό αί­τη­μα του εκ­παι­δευ­τι­κού κι­νή­μα­τος της χώρας μας, για την υπο­χρε­ω­τι­κή δί­χρο­νη, δη­μό­σια, προ­σχο­λι­κή αγωγή και εκ­παί­δευ­ση, αντί να ενώ­σει όλες τις δυ­νά­μεις του συν­δι­κα­λι­στι­κού και εκ­παι­δευ­τι­κού κι­νή­μα­τος, χρη­σι­μο­ποιεί­ται ως άλ­λο­θι για την μη εφαρ­μο­γή και υπο­νό­μευ­σή της.

Ως ΜΕ­ΤΑ-ΟΤΑ, προ­σεγ­γί­σα­με το θέμα από θέση αρχών, απορ­ρί­πτο­ντας κάθε συ­ντε­χνια­κή αντί­λη­ψη και χωρίς να μπαί­νου­με στο παι­χνί­δι που στή­νει η κυ­βέρ­νη­ση και κά­ποιοι επι­χει­ρούν να το εκ­με­ταλ­λευ­τούν ψη­φο­θη­ρι­κά λόγω του επι­κεί­με­νου συ­νε­δρί­ου της ομο­σπον­δί­ας.

Αντί λοι­πόν να αντι­με­τω­πι­στούν  τα πραγ­μα­τι­κά προ­βλή­μα­τα στους χώ­ρους των Παι­δι­κών Σταθ­μών και των Νη­πια­γω­γεί­ων, που είναι η επάρ­κεια και κα­ταλ­λη­λό­τη­τα των κτη­ρια­κών υπο­δο­μών, η στε­λέ­χω­σή τους με μό­νι­μο προ­σω­πι­κό και η λει­τουρ­γία τους με βάση κον­δύ­λια από τον κρα­τι­κό προ­ϋ­πο­λο­γι­σμό και όχι το ΕΣΠΑ, ξε­κί­νη­σε ένας συ­ντε­χνια­κός πό­λε­μος, που στο τέλος του, ευ­νοη­μέ­νοι θα είναι όσοι ερ­γά­ζο­νται για την υπο­βάθ­μι­ση της Δη­μό­σιας Εκ­παί­δευ­σης, αγω­γής και φρο­ντί­δας και για την ιδιω­τι­κο­ποί­η­σή της.

Δεν είναι εξάλ­λου τυ­χαίο ότι με τη λαν­θα­σμέ­νη και συ­ντε­χνια­κά δια­μορ­φω­μέ­νη θέση της ΠΟΕ-ΟΤΑ, συ­ντά­χθη­καν ο Πα­νελ­λή­νιος Σύλ­λο­γος Ιδιο­κτη­τών Παι­δι­κών Σταθ­μών (ΠΑ­ΣΙ­ΠΣ) και η ΚΕΔΕ, οι φο­ρείς δη­λα­δή από τη θέση τους και τα συμ­φέ­ρο­ντα που υπη­ρε­τούν (ΠΑ­ΣΙ­ΠΣ), αλλά και από τις πο­λι­τι­κές τους επι­λο­γές (ΚΕΔΕ), είναι αντί­θε­τοι με την ενί­σχυ­ση του δω­ρε­άν, δη­μό­σιου και κοι­νω­νι­κού χα­ρα­κτή­ρα των Παι­δι­κών Σταθ­μών στη χώρα μας.

Εμείς θε­ω­ρού­με ότι τα πραγ­μα­τι­κά προ­βλή­μα­τα που πρέ­πει να αντι­με­τω­πι­στούν από το συν­δι­κα­λι­στι­κό κί­νη­μα των ερ­γα­ζο­μέ­νων στους ΟΤΑ και τη Δη­μό­σια Εκ­παί­δευ­ση, είναι:

1.Η στε­λέ­χω­ση των Παι­δι­κών Σταθ­μών, των Νη­πια­γω­γεί­ων και των Δη­μο­τι­κών Σχο­λεί­ων με μό­νι­μο προ­σω­πι­κό και η κα­τάρ­γη­ση των προ­σλή­ψε­ων με ελα­στι­κές σχέ­σεις ερ­γα­σί­ας, μέσω ΕΣΠΑ ή ανα­πλη­ρω­τών και ωρο­μί­σθιων.

2.Η δια­μόρ­φω­ση των κα­τάλ­λη­λων υπο­δο­μών με την ανέ­γερ­ση νέων Παι­δι­κών Σταθ­μών και σχο­λεί­ων, όπου χρειά­ζο­νται, που θα εξυ­πη­ρε­τούν τις ση­με­ρι­νές ανά­γκες των παι­διών, των μα­θη­τών, αλλά και των χει­μα­ζό­με­νων οι­κο­γε­νειών από την οι­κο­νο­μι­κή κρίση, την ανερ­γία και το κυ­νή­γι για το με­ρο­κά­μα­το. 

3.Η κα­τάρ­γη­ση των τρο­φεί­ων και η πα­ρο­χή δω­ρε­άν σί­τι­σης για όλα τα παι­διά των παι­δι­κών σταθ­μών, των Νη­πια­γω­γεί­ων και των Δη­μο­τι­κών Σχο­λεί­ων, καθώς και η δια­μόρ­φω­ση όλων των προ­ϋ­πο­θέ­σε­ων ούτως ώστε να διευ­κο­λύ­νο­νται οι ερ­γα­ζό­με­νοι γο­νείς, να προ­ε­τοι­μά­ζο­νται από εκ­παι­δευ­τι­κούς τα παι­διά για την επό­με­νη μέρα και να γί­νο­νται οι λε­γό­με­νες «εξω­σχο­λι­κές» δρα­στη­ριό­τη­τες, δω­ρε­άν μέσα στα σχο­λεία, για να μπο­ρούν τα παι­διά να έχουν ίδιες προ­ϋ­πο­θέ­σεις για την εξέ­λι­ξή τους, αλλά και να χαί­ρο­νται στο σπίτι την οι­κο­γε­νεια­κή ζωή και το παι­χνί­δι.

4.Η ικα­νο­ποί­η­ση όλων των αι­τή­σε­ων με την έντα­ξη όλων των παι­διών, χωρίς όρους και προ­ϋ­πο­θέ­σεις στους Παι­δι­κούς Σταθ­μούς και η υπο­χρε­ω­τι­κή έντα­ξη όλων των νη­πί­ων, από 4 έως 6 χρό­νων στα δη­μό­σια Νη­πια­γω­γεία.

Τέλος, θε­ω­ρού­με δί­καιο το αί­τη­μα του κλά­δου των βρε­φο­νη­πιο­κό­μων για την έντα­ξη στην ανώ­τα­τη εκ­παί­δευ­ση των αντί­στοι­χων τμη­μά­των τους και τη δη­μιουρ­γία ενιαί­ων τμη­μά­των με κα­τεύ­θυν­ση την προ­σχο­λι­κή αγωγή και φρο­ντί­δα, για τα παι­διά της προ­νη­πια­κής ηλι­κί­ας.

Στο πλαί­σιο αυτό θα πρέ­πει να θε­σπι­στεί η δυ­να­τό­τη­τα πα­ρα­κο­λού­θη­σης ει­δι­κών προ­γραμ­μά­των υπο­χρε­ω­τι­κής φοί­τη­σης, με απαλ­λα­γή από τα κα­θή­κο­ντα τους και με πλή­ρεις απο­δο­χές,  στις αντί­στοι­χες ανώ­τα­τες σχο­λές για την ισο­τι­μία των ση­με­ρι­νών πτυ­χιού­χων των ΤΕΙ και η δυ­να­τό­τη­τα με­τά­τα­ξης, όσων μό­νι­μων ή αο­ρί­στου χρό­νου ΠΕ νη­πια­γω­γών υπη­ρε­τούν σή­με­ρα στους παι­δι­κούς σταθ­μούς, θέ­λουν να εντα­χθούν στα Νη­πια­γω­γεία.

Τα πα­ρα­πά­νω αι­τή­μα­τα μπο­ρούν να συ­νε­νώ­σουν όλους τους ερ­γα­ζό­με­νους στην Το­πι­κή Αυ­το­διοί­κη­ση και στην Εκ­παί­δευ­ση, θα δη­μιουρ­γή­σουν κα­λύ­τε­ρες προ­ϋ­πο­θέ­σεις επί­λυ­σης των προ­βλη­μά­των και δεν θα διευ­κό­λυ­ναν την κυ­βέρ­νη­ση να αξιο­ποι­ή­σει απο­προ­σα­να­το­λι­στι­κές και συ­ντε­χνια­κές αντι­θέ­σεις για να υλο­ποι­ή­σει τις μνη­μο­νια­κές νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρες  πο­λι­τι­κές, τόσο στο χώρο της Το­πι­κής Αυ­το­διοί­κη­σης όσο και της δη­μό­σιας Εκ­παί­δευ­σης.

Να πά­ρου­με την υπό­θε­ση στα χέρια μας

Συ­να­δέλ­φισ­σα, συ­νά­δελ­φε, 

όσο δεν παίρ­νου­με στα χέρια μας την υπό­θε­ση της αντί­στα­σης και της ανα­τρο­πής αυτών των πο­λι­τι­κών, τόσο το μπλοκ των μνη­μο­νια­κών δυ­νά­με­ων θα μας οδη­γεί σε με­γα­λύ­τε­ρη εξα­θλί­ω­ση και θα μας βυ­θί­ζει όλο και πε­ρισ­σό­τε­ρο στον ερ­γα­σια­κό με­σαί­ω­να.

Η λύση δε βρί­σκε­ται στις επι­κοι­νω­νια­κού τύπου κι­νη­το­ποι­ή­σεις και την αντι­κυ­βερ­νη­τι­κή ρη­το­ρεία των δυ­νά­με­ων της «Συν­δι­κα­λι­στι­κής Ανα­τρο­πής» και της ΔΑ­ΚΕ-ΟΤΑ, η οποία είναι ταυ­τι­σμέ­νη με τα κόμ­μα­τα του πα­λιού μνη­μο­νια­κού κα­τε­στη­μέ­νου και κι­νεί­ται στη νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρη-μνη­μο­νια­κή τρο­χιά. Ούτε βρί­σκε­ται, βε­βαί­ως, στο σιω­πη­τή­ριο που καλεί ο νέος κυ­βερ­νη­τι­κός συν­δι­κα­λι­σμός, ο οποί­ος προ­βάλ­λει τη λο­γι­κή του «μι­κρό­τε­ρου κακού». Όσες φορές οι ερ­γα­ζό­με­νοι και το λαϊκό κί­νη­μα επέ­λε­ξαν ανά­με­σα στα δύο κακά, τα φορ­τώ­θη­καν και τα δύο!

Η λύση και οι νίκες περ­νούν μέσα από την ανα­τρο­πή αυτής της πο­λι­τι­κής, ανε­ξάρ­τη­τα από το ποιες πο­λι­τι­κές δυ­νά­μεις την εφαρ­μό­ζουν. Η λύση και οι νίκες έρ­χο­νται με τους μα­ζι­κούς, ενω­τι­κούς, συ­ντο­νι­σμέ­νους και καλά ορ­γα­νω­μέ­νους αγώ­νες για τη διεκ­δί­κη­ση των αι­τη­μά­των μας και την κά­λυ­ψη των σύγ­χρο­νων ανα­γκών μας.

Η συμ­με­το­χή των ερ­γα­ζο­μέ­νων στις αρ­χαι­ρε­σί­ες φαί­νε­ται αυ­ξη­μέ­νη σε σχέση με το προη­γού­με­νο συ­νέ­δριο που έγινε το 2015 και αυτό απο­τε­λεί είναι θε­τι­κό μή­νυ­μα, που δεί­χνει ότι οι ερ­γα­ζό­με­νοι, παρά τις δυ­σκο­λί­ες και τα προ­βλή­μα­τα, συ­σπει­ρώ­νο­νται γύρω από τα σω­μα­τεία τους και αυτό το γε­γο­νός πρέ­πει να αξιο­ποι­η­θεί, όχι για την ενί­σχυ­ση μη­χα­νι­σμών των διά­φο­ρων ερ­γο­δο­τι­κών, κυ­βερ­νη­τι­κών ή κομ­μα­τι­κών συν­δι­κα­λι­στι­κών πα­ρα­τά­ξε­ων, αλλά για το ξα­να­ζω­ντά­νε­μα των σω­μα­τεί­ων, την ενα­σχό­λη­σή τους με τα προ­βλή­μα­τα των ερ­γα­ζο­μέ­νων και συμ­με­το­χή στην ανά­πτυ­ξη των αγώ­νων ενά­ντια στις νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρες πο­λι­τι­κές της λι­τό­τη­τας και των ιδιω­τι­κο­ποι­ή­σε­ων.

Επι­δί­ω­ξη των δυ­νά­με­ων του ΜΕ­ΤΑ-ΟΤΑ μέσα από τις δια­δι­κα­σί­ες του συ­νε­δρί­ου είναι η ενί­σχυ­ση των δυ­νά­με­ών του και η συμ­βο­λή του στην ενό­τη­τα του συν­δι­κα­λι­στι­κού κι­νή­μα­τος και των ερ­γα­ζο­μέ­νων και στο δυ­νά­μω­μα του τα­ξι­κού του προ­σα­να­το­λι­σμού.

Στο πλαί­σιο αυτό οι δυ­νά­μεις του ΜΕΤΑ απευ­θύ­νε­ται σε όλες τις αγω­νι­στι­κές δυ­νά­μεις του κλά­δου, αλλά και σε με­μο­νω­μέ­νους αγω­νι­στές συν­δι­κα­λι­στές, ανε­ξάρ­τη­τα πο­λι­τι­κής, πα­ρα­τα­ξια­κής ή άλλης το­πο­θέ­τη­σης και τους καλεί να συ­γκρο­τή­σουν ένα ευ­ρύ­τε­ρο μπλοκ δυ­νά­με­ων και μέσα στο συ­νέ­δριο για την ανά­δει­ξη των πραγ­μα­τι­κών προ­βλη­μά­των των ερ­γα­ζο­μέ­νων και που η ενί­σχυ­σή του και εκλο­γι­κά θα συμ­βά­λει στον αγω­νι­στι­κό προ­σα­να­το­λι­σμό της ομο­σπον­δί­ας μας.

Σ’ αυτό το συ­νέ­δριο θα είχαν τη δυ­να­τό­τη­τα να συμ­με­τά­σχουν και άλλοι 15-20 χιλ ερ­γα­ζό­με­νοι, με ελα­στι­κές ερ­γα­σια­κές σχέ­σεις, από την κα­θα­ριό­τη­τα, το Βο­ή­θεια στο Σπίτι, τα ΚΔΑΠ, τα ΚΗΦΗ και τα προ­γράμ­μα­τα ΕΣΠΑ (παι­δι­κοί σταθ­μοί και κοι­νω­νι­κές δομές σί­τι­σης, κοι­νω­νι­κών φαρ­μα­κεί­ων και πα­ντο­πω­λεί­ων κλπ), αν είχε τρο­πο­ποι­η­θεί το κα­τα­στα­τι­κό στο ορ­γα­νω­τι­κό – κα­τα­στα­τι­κό συ­νέ­δριο το Δε­κέμ­βρη του 2016, όπου η μυω­πι­κή και μι­κρο­πα­ρα­τα­ξια­κή αντί­λη­ψη της ΔΑΣ/ΠΑΜΕ την τορ­πί­λι­σε. Για μας πα­ρα­μέ­νει το θέμα ανοι­χτό και εί­μα­στε υπέρ της ισό­τι­μης συμ­με­το­χής όλων των ερ­γα­ζο­μέ­νων, ανε­ξάρ­τη­τα σχέ­σης ερ­γα­σί­ας και φορέα απα­σχό­λη­σης, στη δύ­να­μη της ΠΟΕ-ΟΤΑ και της ΑΔΕΔΥ.

Όταν το ερ­γα­τι­κό κί­νη­μα είναι μα­ζι­κό και απο­φα­σι­σμέ­νο, κα­τα­γρά­φει νίκες. Αυτό έχει δεί­ξει η ιστο­ρία των ερ­γα­τι­κών κα­τα­κτή­σε­ων.

Τόσο η νο­μο­θε­τι­κή ρύθ­μι­ση του αρθ.24 του Ν.4479/2017 για τους ερ­γα­ζό­με­νους συμ­βα­σιού­χους  όσο και  το πο­λυ­νο­μο­σχέ­διο των ΟΤΑ (Ν.4483/2017) αλλά και η Ει­δι­κή Συλ­λο­γι­κή Σύμ­βα­ση Ερ­γα­σί­ας που υπο­γρά­φη­κε τον Αύ­γου­στο του 2017, είναι ξε­κά­θα­ρο ότι ήταν απο­τέ­λε­σμα των κι­νη­το­ποι­ή­σε­ων των ερ­γα­ζο­μέ­νων στους Δή­μους το πε­ρα­σμέ­νο κα­λο­καί­ρι και της πί­ε­σης που άσκη­σαν στην κυ­βέρ­νη­ση.

Ενω­τι­κά, Μα­ζι­κά και Απο­φα­σι­στι­κά, διώ­χνου­με την απο­γο­ή­τευ­ση και την αγα­νά­κτη­ση.

Έχου­με την δύ­να­μη,

πα­λεύ­ου­με και διεκ­δι­κού­με:

●Υπο­γρα­φή Σ.Σ.Ε που θα έχει πεδίο εφαρ­μο­γής σε όλους τους ΙΔΑΧ και ΙΔΟΧ, σε Δή­μους, ΝΠΔΔ, ΝΠΙΔ, Δη­μο­τι­κές Επι­χει­ρή­σεις, Α.Ε. που συμ­με­τέ­χουν ή επο­πτεύ­ουν οι Δήμοι.

Θα είναι ου­σια­στι­κή και όχι αντι­κεί­με­νο υπο­χω­ρή­σε­ων και συμ­βι­βα­σμών, που θα μας υπο­δεί­ξει η κυ­βέρ­νη­ση σύμ­φω­να με τις εντο­λές των θε­σμών εντός των μνη­μο­νια­κών «τει­χών», αλλά θα κα­λύ­πτει τις πραγ­μα­τι­κές ανά­γκες των ερ­γα­ζο­μέ­νων.

●Στα­δια­κή επα­να­φο­ρά των αμοι­βών των δη­μο­σί­ων υπαλ­λή­λων στην προ μνη­μο­νί­ων εποχή, με την ανά­λο­γη αύ­ξη­ση του βα­σι­κού ει­σα­γω­γι­κού μι­σθού

●Άμεση επα­να­φο­ρά του 13ου και 14ου μι­σθού

●Αύ­ξη­ση της αμοι­βής υπε­ρω­ρια­κής ερ­γα­σί­ας

●Επα­να­φο­ρά των τριών κλι­μα­κί­ων με την συ­μπλή­ρω­ση πε­ντα­ε­τί­ας για τους ασφα­λι­σμέ­νους στα Β.Α.Ε.

●Έντα­ξη και άλλων ει­δι­κο­τή­των στην κα­τα­βο­λή του επι­δό­μα­τος επι­κίν­δυ­νης και αν­θυ­γιει­νής ερ­γα­σί­ας

●Επα­να­φο­ρά του 37 ½ ωρου χωρίς πε­ρι­κο­πές στις απο­δο­χές με προ­ο­πτι­κή οι εβδο­μα­διαί­ες ώρες ερ­γα­σί­ας να μειω­θούν στις 35

●«Ξε­πά­γω­μα» των προ­σλή­ψε­ων μό­νι­μου προ­σω­πι­κού για όλες τις υπη­ρε­σί­ες

●Κα­τάρ­γη­ση της ενοι­κια­ζό­με­νης ερ­γα­σί­ας, της με­ρι­κής απα­σχό­λη­σης και της ελα­στι­κής και εκ της πε­ρι­τρο­πής ερ­γα­σί­ας για την κά­λυ­ψη όλων των πα­γί­ων και διαρ­κών ανα­γκών

●Με­τα­τρο­πή σε αο­ρί­στου χρό­νου όλων των συμ­βά­σε­ων που ανα­νε­ώ­νο­νται κάθε χρόνο, στο πλαί­σιο υλο­ποί­η­σης προ­γραμ­μά­των και που εξυ­πη­ρε­τούν επί­σης πά­γιες και διαρ­κείς ανά­γκες και με­τα­φο­ρά των ερ­γα­ζο­μέ­νων στους Δή­μους

●Με­τα­τρο­πή σε αο­ρί­στου χρό­νου όλων των ατο­μι­κών συμ­βά­σε­ων των ερ­γα­ζο­μέ­νων που πα­ρα­τά­θη­καν στις υπη­ρε­σί­ες κα­θα­ριό­τη­τας των ΟΤΑ

●Κα­τάρ­γη­ση των ερ­γο­λα­βιών και της εκ­χώ­ρη­σης αρ­μο­διο­τή­των σε ιδιώ­τες

●Απο­κε­ντρω­μέ­νη και Δη­μό­σια Δια­χεί­ρι­ση Απορ­ριμ­μά­των

●Ακύ­ρω­ση του νέου μνη­μο­νια­κού κυ­βερ­νη­τι­κού προ­γράμ­μα­τος για την αξιο­λό­γη­ση και την κι­νη­τι­κό­τη­τα στο Δη­μό­σιο, που στο­χεύ­ει στην υλο­ποί­η­ση των νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρων σχε­δια­σμών για επι­τε­λι­κό κρά­τος, τη συρ­ρί­κνω­ση κυ­ρί­ως των κοι­νω­νι­κών υπη­ρε­σιών και το επι­σφρά­γι­σμα του «κου­ρέ­μα­τος» των ορ­γα­νι­κών θέ­σε­ων του Δη­μο­σί­ου, που ξε­κί­νη­σε το 2011 (ν.4024)

●Ρύθ­μι­ση όλων των δα­νεί­ων που έχουν πάρει οι ερ­γα­ζό­με­νοι και σή­με­ρα απο­πλη­ρώ­νο­νται, είτε με τους ίδιους ετε­ρο­βα­ρείς όρους σύ­να­ψής τους, είτε αδυ­να­τούν να εξυ­πη­ρε­τή­σουν και κιν­δυ­νεύ­ουν να χά­σουν την πε­ριου­σία τους. Διεκ­δι­κού­με ρυθ­μί­σεις που θα μειώ­νουν τα επι­τό­κια απο­πλη­ρω­μής τους και κατά πε­ρί­πτω­ση θα «κου­ρεύ­ουν», θα δια­γρά­φουν ή θα ρυθ­μί­ζουν τον τρόπο απο­πλη­ρω­μής τους, παίρ­νο­ντας υπόψη τους μι­σθούς των ερ­γα­ζο­μέ­νων, όταν επι­συ­νά­φθη­καν αυτά τα δά­νεια και τους ση­με­ρι­νούς, αν βρί­σκο­νται οι ερ­γα­ζό­με­νοι στην ανερ­γία, την αξία τότε των ακι­νή­των και τη ση­με­ρι­νή και μια σειρά άλ­λους πα­ρά­γο­ντες κοι­νω­νι­κούς, οι­κο­γε­νεια­κούς και οι­κο­νο­μι­κούς.

Το μέλ­λον για ΖΩΗ με ΑΞΙΟ­ΠΡΕ­ΠΕΙΑ μπο­ρού­με

και πρέ­πει να το προ­ε­τοι­μά­σου­με!

Μπο­ρού­με και πρέ­πει να δώ­σου­με τη μάχη και να την κερ­δί­σου­με!

46o-meta-ota-eklogiki-diakiriksi1.jpg