Αναπάντητα ερωτήματα για τις ευθύνες
Το δυσάρεστο γεγονός με την άδικη απώλεια της συναδέλφισσας Μ.Τ. τη Δευτέρα του Πάσχα εγείρει μια σειρά ερωτημάτων για ζητήματα υγιεινής και ασφάλειας στο «Ελευθέριος Βενιζέλος», εν όψει μάλιστα αυξημένης επιβατικής κίνησης αλλά και πιθανόν μαζικής εισροής εποχικού προσωπικού «κάτω των 25».
Η άτυχη 52χρονη εργαζόταν σε κατάστημα επισιτισμού της πολυεθνικής εταιρείας Autogrill. Η συγκεκριμένη εταιρεία διαθέτει καταστήματα τόσο στο κεντρικό κτίριο του αεροδρομίου όσο και σε απομακρυσμένα σημεία από αυτό, αλλά εντός του αερολιμένα. Όπως είναι γνωστό πλέον, εκείνη την ημέρα η Μ.Τ. είχε βάρδια στο κατάστημα που βρίσκεται στο κτίριο εξυπηρέτησης των ιδιωτικών πτήσεων που διεκπεραιώνει η Ο.Α.
Για όποιον δεν έχει δικό του μέσο μεταφοράς, η διαδρομή που ακολουθεί προκειμένου να μεταβεί εκεί είναι από το επίπεδο των αφίξεων να διασχίσει το διαχωρισμό και από εκεί να βγει στην πίστα του αεροδρομίου για να πάρει το εσωτερικό λεωφορείο. Κάθε παράγοντας καθυστέρησης σε αυτήν τη μεγάλη διαδρομή, είτε πρόκειται για την κίνηση λόγω του κόσμου είτε για τα σημεία ελέγχου των ιδιωτικών εταιρειών ασφάλειας που ορθά γίνονται, γίνεται παράγοντας αύξησης του στρες και του άγχους στον εργαζόμενο, λόγω των πολύ ιδιαίτερων εργασιακών καθεστώτων που έχουν επικρατήσει. Καθυστερημένη έλευση στην εργασία σημαίνει από προφορική επίπληξη μέχρι και επιβολή αργίας. Αυτή είναι η μαύρη αλήθεια που κρύβεται με μεγάλη επιμέλεια στον Διεθνή Αερολιμένα, ένα σύγχρονο εργασιακό Νταχάου με εξευγενισμένο πρόσωπο.
Το πρώτο ερώτημα που εγείρεται είναι αν η εκπαίδευση του προσωπικού και ιδιαίτερα εκείνου του προσωπικού που δεν σχετίζεται άμεσα με την επίγεια εξυπηρέτηση και έχει πρόσβαση στην πίστα είναι επαρκής, πληροί προϋποθέσεις πραγματικής εκπαίδευσης και όχι μιας βόλτας περιηγητικού χαρακτήρα στην πίστα.
Το δεύτερο ερώτημα, το οποίο αντανακλά ευρύτερα πολιτικά ζητήματα όπως οι αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις στην Υγεία και οι διαθεσιμότητες του προσωπικού της, ζήτημα για το οποίο το Συνδικάτο Εργαζομένων Εταιρειών Διεθνούς Αερολιμένα Αθηνών (ΣΕΕ-ΔΑΑ) ενημερώνει τους συναδέλφους και ανοίγει συζητήσεις με αυτούς, είναι αν αυτήν τη στιγμή το ΕΚΑΒ του αερολιμένα έχει επάρκεια σε προσωπικό και υλικοτεχνικές υποδομές. Σύμφωνα με τις μαρτυρίες, το ΕΚΑΒ έφτασε στο σημείο με δεκαπέντε λεπτά καθυστέρηση. Σε επίσημη ανακοίνωσή του αναφέρει πως έφτασε εντός δώδεκα λεπτών, που θεωρείται καλός χρόνος και έγκαιρος. Στην ίδια ανακοίνωση όμως αναφέρει και κάτι άλλο που πρέπει να υπερτονιστεί σε κάθε περίπτωση. Το ότι η διασωστική ομάδα αμέσως πιο πριν αντιμετώπιζε περιστατικό στο κεντρικό κτίριο. Τουτέστιν εκείνη την ώρα επιχειρούσε μόνο μία ομάδα διάσωσης!
Τη θερινή περίοδο αναμένεται ραγδαία αύξηση των αφίξεων και της επιβατικής κίνησης. Αυτό σημαίνει πως προκειμένου να αντεπεξέλθουν οι εταιρείες στην εξυπηρέτηση του έργου που παρέχουν, θα προχωρήσουν σε αθρόες προσλήψεις εποχικού προσωπικού που για μισθολογικούς λόγους θα είναι νέες και νέοι κάτω των 25. Είναι πολύ αμφίβολο από την πλευρά μας αν το πλαίσιο εκπαίδευσης, που απαιτεί πίστωση χρόνου προκειμένου να ενσταλαχτεί πλήρως ο Κανονισμός Επίγειας Εξυπηρέτησης στο προσωπικό, θα έχει τους προβλεπόμενους όρους και όχι τους αγοραίους όρους.
Το συνδικάτο προκειμένου να μην υπάρξουν άλλα θύματα απαιτεί και θα διεκδικήσει: Πλήρη στελέχωση σε ιατρούς, διασώστες και νοσηλευτές του σταθμού του ΕΚΑΒ στον αερολιμένα Αθηνών. Ασφαλή μεταφορά του προσωπικού που εργάζεται σε εγκαταστάσεις απομακρυσμένες από το κεντρικό κτίριο με ευθύνη και επιβάρυνση των εταιρειών. Επαναπρόσληψη του έμπειρου προσωπικού προκειμένου να καλυφθούν οι ανάγκες που θα προκύψουν τη θερινή περίοδο. Εξουσιοδότηση στην Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας προκειμένου να ελέγχει την εφαρμογή και τήρηση των κανονισμών και τις συμβάσεις εργασίας.
* Ο Δημήτρης Μπόζας είναι αναπληρωτής γραμματέας του ΣΕΕ-ΔΑΑ (Συνδικάτο Εργαζομένων εταιρειών Διεθνούς Αερολιμένα Αθηνών)
