Οι τύχες της ελληνικής κοινωνίας και της εργαζόμενης πλειοψηφίας παίζονται στα ζάρια των «εταίρων» και του συνόλου των μνημονιακών, πολιτικών δυνάμεων.
Η τριμηνιαία έκθεση του Γραφείου Προϋπολογισμού της Βουλής στέλνει μηνύματα με πολλούς αποδέκτες, μέσα και έξω από τη χώρα. Καταρχάς διαπιστώνεται ότι οι τύχες της πλατιάς, κοινωνικής και εργαζόμενης πλειοψηφίας παίζεται στα ζάρια και το αβέβαιο σκηνικό πολιτικής, κινούμενης άμμου, στο οποίο έχει εισέλθει η Ευρώπη με τις διαδοχικές, εκλογικές αναμετρήσεις. Σε αυτό το σημείο, και με υπαρκτή εκ νέου τις διαφοροποιήσεις και το χάσμα ως προς τη συνταγή και το μείγμα λιτότητας ανάμεσα σε ΕΕ και ΔΝΤ, το Γραφείο αναφέρει ότι «όπως έχουν τα πράγματα σήμερα η ελληνική οικονομία θα δοκιμαστεί στα όρια της αντοχής της με μια ακόμα απότομη οικονομική διαταραχή («σοκ») που θα μπορούσε να προέλθει από την αποτυχία των διαπραγματεύσεων με τους εταίρους, ή από μια ανοιχτή πλέον σύγκρουση ΕΕ και ΔΝΤ».
Με αυτό το πρίσμα, το Γραφείο δεν διαβλέπει απόκλιση από πλευράς του συνόλου των πολιτικών δυνάμεων που ορκίζονται στο μνημόνιο. Και αυτό γιατί αν και «κατά πάσα πιθανότητα δεν θα λείψουν οι τριβές και μάχες οπισθοφυλακής το 2017 και οι επίσημες προσδοκίες για την ανάπτυξη θα τεθούν σε δοκιμασία, το Μνημόνιο θα συνεχίσει να εφαρμόζεται γιατί ευνοείται μεταξύ άλλων και από το γεγονός ότι ουδείς εκ των ιθυνόντων σε κυβέρνηση και αντιπολίτευση επιθυμεί να σκάσει η βόμβα της χρεοκοπίας στα χέρια του». Και αυτός πιθανότατα είναι ο μόνος λόγος που αναβάλλει έως ότου αυτές καταστούν αναπόφευκτες, τις εθνικές κάλπες.
Σε κάθε περίπτωση, το Γραφείο υποστηρίζει το προφανές και στον πλέον αμέριμνο ή ανυποψίαστο παρατηρητή - ότι η ελληνική κοινωνία οδεύει πρόσω ολοταχώς σε έναν νέο κύκλο άγριας λιτότητας μέσω ενός νέου μνημονίου και ανεξάρτητα από τη συμμετοχή του ΔΝΤ στο νεοφιλελεύθερο πρόγραμμα, με άλλα λόγια δεν υπάρχει κανένα, πραγματικό φως στην άκρη του τούνελ: «Προφανώς ένα νέο αίτημα το 2018 για δάνειο από τον ΕΜΣ θα συνοδευτεί από ένα τέταρτο Μνημόνιο»
Το Γραφείο κάνει και τις εκτιμήσεις του στην περίπτωση της εξόξου από την Ευρωζώνη, εκτιμήσεις που συνδυάζονται με την διαπίστωση ότι όχι μόνο ο κύκλος της λιτότητας και των μνημονίων δεν κλείνει, αλλά η Ελλάδα βρίσκεται ενώπιος ενωπίω με ένα «ατύχημα» σύγκρουσης ΕΕ και ΔΝΤ που δεν μπορεί ούτε να ελέγξε ούτε να αναστείλει : «Μετά από πτώχευση και έξοδο από τη ζώνη του Ευρώ, θα εκλείψει ο ‘’αυτοπεριορισμός’’ της ελληνικής πολιτικής εντός και μέσω του ευρωπαϊκού συστήματος με τους κανόνες και τις ευκαιρίες του. Η όποια κυβέρνηση τότε, θα ‘’παραδέρνει’’ στη θάλασσα του διεκδικητισμού κατακερματισμένων συμφερόντων και της αμοιβαίας επίρριψης ευθυνών σε ένα σχεδόν σίγουρα κατακερματισμένο πολιτικό και κοινωνικό τοπίο, το οποίο θα αναζητά τη συγκρότηση μιας νέας ταυτότητας στο διεθνές περιβάλλον από χειρότερες θέσεις, τόσο εντός όσο και εκτός της χώρας»
Τέλος, το Γραφείο κονιορτοποιεί τόσο την ψευδώνυμη «13η σύνταξη» Τσίπρα στους συνταξιούχους όσο και τη γενικότερη, φιλανθρωπική και όχι κοινωνική πολιτική της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ : «Δεν φαίνεται να προηγήθηκε πειστική ιεράρχηση των κοινωνικών αναγκών. Αφησε εκτός άλλες κατηγορίες ευπαθών ομάδων, με πολύ χαμηλότερο εισόδημα από εκείνο των 850 ευρώ (πχ μακροχρόνια άνεργους), επαναλαμβάνοντας άστοχες επιλογές του παρελθόντος».
