Η ΛΑΕ οδεύει προς την 1η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη σε μια περίοδο στην οποία το διακύβευμα για τον ελληνικό λαό και την Αριστερά είναι στην κυριολεξία υπαρξιακό.
Η χώρα και ο λαός σε καθεστώς μνημονίων διαρκείας απειλούνται από μια ιστορικών διαστάσεων περιθωριοποίηση και παρακμή, ενώ η Αριστερά συνολικά κινδυνεύει να περιέλθει στις συνειδήσεις του κόσμου σε πλήρη απαξίωση και ανυποληψία, μετά το πολιτικό ανοσιούργημα του ΣΥΡΙΖΑ.
Σε αυτές τις συνθήκες η 1η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη αποτελεί πρόκληση για την ΛΑΕ να μπορέσει να επανανοηματοδοτήσει την έννοια και τα καθήκοντα της Αριστεράς στις σημερινές συνθήκες. Να συγκροτηθεί δημοκρατικά και να διαμορφώσει όρους διεύρυνσης και οργανωτικής ανάπτυξης του μετωπικού φορέα. Να επεξεργαστεί περαιτέρω το εναλλακτικό ριζοσπαστικό της πρόγραμμα και ένα πολιτικό σχέδιο που δεν θα παραπέμπει στις καλένδες, αλλά θα φέρνει όσο το δυνατόν πιο κοντά το στόχο της ανατροπής των μνημονίων και του μνημονιακού πολιτικού μπλοκ, με τη συγκρότηση ενός πλατιού πολιτικοκοινωνικού μετώπου αριστερών, ριζοσπαστικών, δημοκρατικών, πατριωτικών αντιμνημονιακών δυνάμεων.
Το σχέδιο προγραμματικών θέσεων συνιστά θετική βάση διαλόγου στις Πολιτικές Επιτροπές και προωθητικών πολιτικών αποφάσεων, που μπορούν να εμπλουτίσουν το πολιτικό-προγραμματικό οπλοστάσιο της ΛΑΕ, αρκεί βεβαίως η εσωτερική συζήτηση να γίνει με όρους κοινωνίας.
Όσον αφορά τον προσυνδιασκεψιακό διάλογο στη βάση της ΛΑΕ, είναι εξαιρετικά σημαντικό να επικεντρωθεί στα μείζονα ζητήματα, σε αυτά που καίνε τον κόσμο της εργασίας, να διεξαχθεί με όρους πολιτικούς, με συντροφική αλληλεγγύη, ουσιαστική συμμετοχή των μελών, ενίσχυση της πολιτικής αυτοπεποίθησης και στράτευση στον κοινό αγώνα.
Με κάθε τρόπο πρέπει να αποφύγουμε τη μετατροπή της 1ης Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης σε μια διαδικασία ομφαλοσκόπησης, άγονων αντιπαραθέσεων, μάχης συσχετισμών ανάμεσα στις πολιτικές οργανώσεις και αποκλεισμού των ανένταχτων, που συμμετέχουν στη ΛΑΕ.
Ταυτοχρόνως ο δημοκρατικός διάλογος στις γραμμές μας πρέπει να συνδυαστεί με δραστήρια πολιτική παρέμβαση στις εξελίξεις, μεγάλο άνοιγμα στον κόσμο της εργασίας στη βάση των προβλημάτων και της εναλλακτικής μας πρότασης, δυναμική παρουσία και αποφασιστική συμβολή της ΛΑΕ στην ανάπτυξη εργατικών και λαϊκών αγώνων.
Κατά την προσυνεδριακή περίοδο δεν μας επιτρέπεται να απουσιάζουμε από τις εξελίξεις. Διότι μπορεί η νεομνημονιακή κυβέρνηση να ψήφισε στη βουλή τα δύο νομοσχέδια με τις νέες απαιτήσεις των δανειστών και να κέρδισε την εμπιστοσύνη τους, η υπερψήφιση όμως των βάρβαρων μνημονιακών μέτρων την αποσαθρώνει και την αποσταθεροποιεί περαιτέρω.
Το αμέσως επόμενο διάστημα ξεκινάει η εφαρμογή των μέτρων, η οποία είναι βέβαιο ότι θα συνοδευτεί από τη γιγάντωση της λαϊκής αγανάκτησης.
Η πολιτική εμπειρία των τελευταίων χρόνων έδειξε ότι οι λαϊκές δυνάμεις μπορούν να στηρίξουν πολιτικές προτάσεις, που οδηγούν σε ακύρωση των μνημονίων, της λιτότητας και της συνεχούς επιτροπείας, ακόμη κι αν αυτές χαρακτηρίζονται από τη μνημονιακή προπαγάνδα ως επικίνδυνα ριζοσπαστικές, όπως ζήσαμε με το δημοψήφισμα.
Η ΛΑΕ μπορεί να εκφράσει αυτή τη λαϊκή προσδοκία, να συμβάλει, ώστε η Αριστερά να αποτελέσει πόλο συσπείρωσης όλων των αντιμνημονιακών δυνάμεων και να εμποδίσει την εκλογική μετακίνηση σημαντικού τμήματος του λαϊκού κόσμου και της νεολαίας προς την Ακροδεξιά, που καραδοκεί.
