Η ΛΑΕ οδεύει προς την 1η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη σε μια περίοδο στην οποία το διακύβευμα για τον ελληνικό λαό και την Αριστερά είναι στην κυριολεξία υπαρξιακό.

Η χώρα και ο λαός σε κα­θε­στώς μνη­μο­νί­ων διαρ­κεί­ας απει­λού­νται από μια ιστο­ρι­κών δια­στά­σε­ων πε­ρι­θω­ριο­ποί­η­ση και πα­ρακ­μή, ενώ η Αρι­στε­ρά συ­νο­λι­κά κιν­δυ­νεύ­ει να πε­ριέλ­θει στις συ­νει­δή­σεις του κό­σμου σε πλήρη απα­ξί­ω­ση και ανυ­πο­λη­ψία, μετά το πο­λι­τι­κό ανο­σιούρ­γη­μα του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ.

Σε αυτές τις συν­θή­κες η 1η Πα­νελ­λα­δι­κή Συν­διά­σκε­ψη απο­τε­λεί πρό­κλη­ση για την ΛΑΕ να μπο­ρέ­σει να επα­να­νοη­μα­το­δο­τή­σει την έν­νοια και τα κα­θή­κο­ντα της Αρι­στε­ράς στις ση­με­ρι­νές συν­θή­κες. Να συ­γκρο­τη­θεί δη­μο­κρα­τι­κά και να δια­μορ­φώ­σει όρους διεύ­ρυν­σης και ορ­γα­νω­τι­κής ανά­πτυ­ξης του με­τω­πι­κού φορέα. Να επε­ξερ­γα­στεί πε­ραι­τέ­ρω το εναλ­λα­κτι­κό ρι­ζο­σπα­στι­κό της πρό­γραμ­μα και ένα πο­λι­τι­κό σχέ­διο που δεν θα πα­ρα­πέ­μπει στις κα­λέν­δες, αλλά θα φέρ­νει όσο το δυ­να­τόν πιο κοντά το στόχο της ανα­τρο­πής των μνη­μο­νί­ων και του μνη­μο­νια­κού πο­λι­τι­κού μπλοκ, με τη συ­γκρό­τη­ση ενός πλα­τιού πο­λι­τι­κο­κοι­νω­νι­κού με­τώ­που αρι­στε­ρών, ρι­ζο­σπα­στι­κών, δη­μο­κρα­τι­κών, πα­τριω­τι­κών αντι­μνη­μο­νια­κών δυ­νά­με­ων.

Το σχέ­διο προ­γραμ­μα­τι­κών θέ­σε­ων συ­νι­στά θε­τι­κή βάση δια­λό­γου στις Πο­λι­τι­κές Επι­τρο­πές και προ­ω­θη­τι­κών πο­λι­τι­κών απο­φά­σε­ων, που μπο­ρούν να εμπλου­τί­σουν το πο­λι­τι­κό-προ­γραμ­μα­τι­κό οπλο­στά­σιο της ΛΑΕ, αρκεί βε­βαί­ως η εσω­τε­ρι­κή συ­ζή­τη­ση να γίνει με όρους κοι­νω­νί­ας.

Όσον αφορά τον προ­συν­δια­σκε­ψια­κό διά­λο­γο στη βάση της ΛΑΕ, είναι εξαι­ρε­τι­κά ση­μα­ντι­κό να επι­κε­ντρω­θεί στα μεί­ζο­να ζη­τή­μα­τα, σε αυτά που καίνε τον κόσμο της ερ­γα­σί­ας, να διε­ξα­χθεί με όρους πο­λι­τι­κούς, με συ­ντρο­φι­κή αλ­λη­λεγ­γύη, ου­σια­στι­κή συμ­με­το­χή των μελών, ενί­σχυ­ση της πο­λι­τι­κής αυ­το­πε­ποί­θη­σης και στρά­τευ­ση στον κοινό αγώνα.

Με κάθε τρόπο πρέ­πει να απο­φύ­γου­με τη με­τα­τρο­πή της 1ης Πα­νελ­λα­δι­κής Συν­διά­σκε­ψης σε μια δια­δι­κα­σία ομ­φα­λο­σκό­πη­σης, άγο­νων αντι­πα­ρα­θέ­σε­ων, μάχης συ­σχε­τι­σμών ανά­με­σα στις πο­λι­τι­κές ορ­γα­νώ­σεις και απο­κλει­σμού των ανέ­ντα­χτων, που συμ­με­τέ­χουν στη ΛΑΕ.

Ταυ­το­χρό­νως ο δη­μο­κρα­τι­κός διά­λο­γος στις γραμ­μές μας πρέ­πει να συν­δυα­στεί με δρα­στή­ρια πο­λι­τι­κή πα­ρέμ­βα­ση στις εξε­λί­ξεις, με­γά­λο άνοιγ­μα στον κόσμο της ερ­γα­σί­ας στη βάση των προ­βλη­μά­των και της εναλ­λα­κτι­κής μας πρό­τα­σης, δυ­να­μι­κή πα­ρου­σία και απο­φα­σι­στι­κή συμ­βο­λή της ΛΑΕ στην ανά­πτυ­ξη ερ­γα­τι­κών και λαϊ­κών αγώ­νων.

Κατά την προ­συ­νε­δρια­κή πε­ρί­ο­δο δεν μας επι­τρέ­πε­ται να απου­σιά­ζου­με από τις εξε­λί­ξεις. Διότι μπο­ρεί η νε­ο­μνη­μο­νια­κή κυ­βέρ­νη­ση να ψή­φι­σε στη βουλή τα δύο νο­μο­σχέ­δια με τις νέες απαι­τή­σεις των δα­νει­στών και να κέρ­δι­σε την εμπι­στο­σύ­νη τους, η υπερ­ψή­φι­ση όμως των βάρ­βα­ρων μνη­μο­νια­κών μέ­τρων την απο­σα­θρώ­νει και την απο­στα­θε­ρο­ποιεί πε­ραι­τέ­ρω.

Το αμέ­σως επό­με­νο διά­στη­μα ξε­κι­νά­ει η εφαρ­μο­γή των μέ­τρων, η οποία είναι βέ­βαιο ότι θα συ­νο­δευ­τεί από τη γι­γά­ντω­ση της λαϊ­κής αγα­νά­κτη­σης.

Η πο­λι­τι­κή εμπει­ρία των τε­λευ­ταί­ων χρό­νων έδει­ξε ότι οι λαϊ­κές δυ­νά­μεις μπο­ρούν να στη­ρί­ξουν πο­λι­τι­κές προ­τά­σεις, που οδη­γούν σε ακύ­ρω­ση των μνη­μο­νί­ων, της λι­τό­τη­τας και της συ­νε­χούς επι­τρο­πεί­ας, ακόμη κι αν αυτές χα­ρα­κτη­ρί­ζο­νται από τη μνη­μο­νια­κή προ­πα­γάν­δα ως επι­κίν­δυ­να ρι­ζο­σπα­στι­κές, όπως ζή­σα­με με το δη­μο­ψή­φι­σμα.

Η ΛΑΕ μπο­ρεί να εκ­φρά­σει αυτή τη λαϊκή προσ­δο­κία, να συμ­βά­λει, ώστε η Αρι­στε­ρά να απο­τε­λέ­σει πόλο συ­σπεί­ρω­σης όλων των αντι­μνη­μο­νια­κών δυ­νά­με­ων και να εμπο­δί­σει την εκλο­γι­κή με­τα­κί­νη­ση ση­μα­ντι­κού τμή­μα­τος του λαϊ­κού κό­σμου και της νε­ο­λαί­ας προς την Ακρο­δε­ξιά, που κα­ρα­δο­κεί.

Ετικέτες