To KKE και το ΠΑΜΕ αποτιμούν και σχεδιάζουν τη δράση τους

Και η αποτυχία γίνεται εξαιρετικά μεγάλη αν κατά πρώτο αναλογιστεί κανείς το μέγεθος του διακυβεύματος το οποίο καλούνταν να αντιμετωπίσουν οι λαϊκές μάζες και κατά δεύτερο όταν συγκριθεί με αυτή της 4ης του Φλεβάρη, η οποία κατά τη γνώμη μας ήταν η μεγαλύτερη σε έκταση και συμμετοχή-με την έννοια ότι συμμετείχαν όλα τα καταπιεζόμενα στρώματα της κοινωνίας σε όλες τις βασικές πόλεις της χώρας-στην ιστορία του εργατικού-λαϊκού κινήματος της χώρας. Αντί για κλιμάκωση είχαμε παταγώδη αποκλιμάκωση.

Από την περιγραφή της συζήτησης που μας δίνει ο “Ριζοσπάστης”12/5/2016 και από την συνέντευξη του μέλους της εκτελεστικής γραμματείας του ΠΑΜΕ και στελέχους του ΚΚΕ Γιώργου Πέρρου, “Ριζοσπάστης” 15/5/2016, το συμπέρασμα που βγαίνει είναι ότι η συζήτηση γίνεται σε λάθος βάση και προσπαθεί να κατευνάσει τον προβληματισμό που προκάλεσε στα μέλη και τα στελέχη του ΠΑΜΕ-ΚΚΕ η αποτυχία της γενικής απεργίας, παρά το γεγονός ότι μετά την 4η του Φλεβάρη υποτίθεται ότι το ΠΑΜΕ προετοίμαζε την περιβόητη 48ωρη που θα γινόταν μόλις η κυβέρνηση κατέθετε το νομοσχέδιο για ψήφιση στη Βουλή. Δεν δέχονται ότι ο σχεδιασμός τους απότυχε, δεν αναγνωρίζουν το λάθος τους για μια ακόμη φορά, ότι η ΠΑΣΚΕ και η ΔΑΚΕ ψήφισαν  και με τα δύο χέρια την πρόταση του ΠΑΜΕ για αποκλιμάκωση, στην ουσία του αγώνα, μετά την 4η του Φλεβάρη.

Αλλά ας δούμε τι μας λένε,ο “Ριζοσπάστης”, και τα στελέχη του ΠΑΜΕ και προφανώς του ΚΚΕ πάνω στο θέμα. Έχει δίκιο ο σ. Γιώργος Πέρρος όταν λέει στη συνέντευξή του ότι: “Σκοπός της κυβέρνησης ήταν να αιφνιδιάσει το εργατικό-λαϊκό κίνημα, να βρει τα συνδικάτα ανέτοιμα...Ήθελε να αποφύγει τη 48ωρη απεργία που είχαν αποφασίσει τα σωματεία.

“Ήθελε επίσης να “ξεφύγει” από την απόφαση των αγροτών....να κατέβουν στην Αθήνα...Να αποφύγει τη μαζική συμμετοχή στους αγώνες επιστημόνων και αυτοαπασχολουμένων.

“Έδειξε ότι είναι αδίστακτη (για) Να υπηρετήσει όσο γίνεται καλύτερα τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου, επιβεβαιώνοντας ότι είναι εχθρός του λαού και ότι αυτή είναι η εξουσία του κεφαλαίου...” Ωστόσο η κυβέρνηση σαν εκπρόσωπος του ταξικού εχθρού καλά έπραξε για να νικήσει το εργατικό-λαϊκό κίνημα, να περάσει τα μέτρα με τις μικρότερες κοινωνικές αντιδράσεις και σίγουρα θα πληρώσει για αυτή τη νίκη της.

Είναι η μισή αλήθεια ότι: “Το ταξικό κίνημα δεν αιφνιδιάστηκε..” και δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα ότι: “Έδωσε άμεση, αποφασιστική μαχητική και με σχέδιο απάντηση με ένα τριήμερο κινητοποιήσεων.”

Στην ουσία όπως βγαίνει από την ομολογία  στο “Ριζοσπάστη” του προέδρου του Συνδικάτου Οικοδόμων Αθήνας τα ταξικά συνδικάτα αιφνιδιάστηκαν γιατί για να ενημερωθούν τα μέλη και τα στελέχη του Συνδικάτου αναγκάστηκε το ΔΣ να ρίξει: “ιδιαίτερο βάρος..στην τηλεφωνική ενημέρωση των συναδέλφων για την απεργία και την απεργιακή συγκέντρωση της Παρασκευής. Και βέβαια είναι κομπασμός που αντιστρέφει την πραγματικότητα ότι: “Αυτή που αιφνιδιάστηκε τελικά από την ετοιμότητα του Συνδικάτου ήταν η εργοδοσία...” Ο Λένιν έλεγε ότι: Οι κομμουνιστές πρέπει να λένε πάντα την αλήθεια στους εργάτες!!

Σε μια προσπάθεια να δικαιολογηθούν τα αδικαιολόγητα ο Πρόεδρος του Συνδικάτου Μετάλλου Αττικής και Ναυπηγικής Βιομηχανίας Ελλάδος δηλώνει στο “Ριζοσπάστη” (δεν είναι τυχαία η επιλογή των προέδρων των Συνδικάτων για να κάνουνε δηλώσεις στο “Ριζοσπάστη για να γίνει η ενημέρωση -δικαιολογία χρειάζονταν δοκιμασμένα και προβεβλημένα στελέχη του ΠΑΜΕ-ΚΚΕ) και πέφτει σε βασικές αντιφάσεις όταν από τη μια ισχυρίζεται ότι: “Η προκήρυξη της απεργίας επιτάχυνε το σχεδιασμό που είχαμε ήδη κάνει ως Συνδικάτο...” Ποιος σχεδιασμός; “η Εκτελεστική Επιτροπή του Συνδικάτου είχε συνεδριάσει την Τρίτη 3 Μάη και είχε συζητήσει μέτρα για την επιτυχία της αναμενόμενης απεργίας.” Και από την άλλη όταν ομολογεί ότι τόσο εξαιρετικός ο σχεδιασμός και η ενημέρωση των εργαζομένων δεν έπιασε όσο θα έπρεπε γιατί: “Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι πολλοί εργαζόμενοι τηλεφώνησαν στα γραφεία του Συνδικάτου την Πέμπτη και ζητούσαν να μάθουν τι θα γίνει με την απεργία, που θα γίνει η απεργιακή συγκέντρωση και άλλα.” (Υπογρ δική μας) Κατά τα άλλα τα ταξικά συνδικάτα δεν αιφνιδιάστηκαν.

Πανομοιότυπες είναι οι δηλώσεις και των υπολοίπων στελεχών του ΠΑΜΕ-ΚΚΕ, του προέδρου της Πανελλαδικής Ένωσης Λιθογράφων, του προέδρου της κλαδικής Ομοσπονδίας Κλωστοϋφαντουργίας-Ιματισμού-Δέρματος και του προέδρου της Ομοσπονδίας Γάλακτος-Τροφίμων-Ποτών, στέκονται στην περιφρούρηση της απεργίας ότι δεν αιφνιδιάστηκαν ότι είχαν προετοιμάσει τους εργαζόμενους και καταλήγουν στην ανάγκη να δούνε ποια θα είναι η δραστηριότητα των συνδικάτων εν όψει των νέων μέτρων που φέρνει η κυβέρνηση. Το συμπέρασμα που βγαίνει είναι ότι όλα καλώς έγιναν!! Λέξη μα στην κυριολεξία ούτε λέξη για τις αιτίες της αποτυχημένης τριήμερης γενικής απεργίας. Και δεν είναι στις προθέσεις μας να αμφισβητήσουμε την προσπάθεια του ΠΑΜΕ να περιφρουρήσει την απεργία, όμως αγαπητοί συνάδελφοι παρά τη ηρωική περιφρούρηση η απεργία ήταν η χειρότερη που έγινε στην 7χρονη περίοδο των μνημονίων και θα θέλαμε να γνωρίζουμε, πως απαντάτε στο ΓΙΑΤΙ;

Αλλά ας πάμε στη συνέντευξη για να δούμε μήπως από την ηγεσία του ΠΑΜΕ πάρουμε κάποια απάντηση στο γιατί;

Η ερώτηση: - “Με την ψήφιση του νόμου κλείνει ένας κύκλος κινητοποιήσεων με αιχμή το ασφαλιστικό. Ποια βασικά συμπεράσματα προκύπτουν από το εξάμηνο των κινητοποιήσεων;”

Η απάντηση, το κύριο σημείο: “Αυτό που μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα είναι ότι από τους αγώνες που έγιναν το ταξικό εργατικό κίνημα βγαίνει δυνατό, πιο ενισχυμένο. Η εργατική τάξη βλέπει στο ΠΑΜΕ ένα μεγάλο αποκούμπι και δεν πρέπει να το παραβλέψουμε αυτό.” Παρ' όλα αυτά στη ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ κυριαρχούν οι εκφυλισμένες ρεφορμιστικές ηγεσίες της ΠΑΣΚΕ και της ΔΑΚΕ ακόμη!! Εν πάση περιπτώσει στην απάντηση δεν υπάρχει αναφορά για την αποτυχημένη 3ημερη γενική απεργία γιατί είναι ενθουσιασμένοι με τις συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ που δεν είχαν να μας δείξουν κάτι το εξαιρετικό αν και είχαν διακηρύξει την 48ωρη από τις αρχές του Φλεβάρη και  όπως ισχυρίζονται την προετοίμαζαν και δεν το αμφισβητούμε από τότε!!

Τελικά θα πάρουμε ένα ίχνος απάντησης στο ΓΙΑΤΙ στην απάντηση που ακολουθεί μετά την ερώτηση:- “Τι στάση κράτησε ο κυβερνητικός-εργοδοτικός συνδικαλισμός απέναντι στην απεργία; Πως εκτιμάτε το γεγονός ότι οι απεργοί τους γύρισαν την πλάτη στις συγκεντρώσεις που καλούσαν;”

Η απάντηση ομολογία: “Κάτω από την πίεση των δυνάμεων του ΠΑΜΕ πήραν αποφάσεις (δεν νομίζουμε ότι πιέστηκαν για να αποδεχτούν και να ψηφίσουν μετά χαράς και με τα δύο τα χέρια την πρόταση του ΠΑΜΕ για 48ωρη όταν θα κατατεθεί στη Βουλή για ψήφιση το νομοσχέδιο) που όμως τις άφησαν στα χαρτιά. Δεν κούνησαν ούτε το μικρό τους δαχτυλάκι για την επιτυχία των κινητοποιήσεων και οι όποιες συγκεντρώσεις εξήγγειλαν, ήταν χωρίς απεργούς.” Αυτή είναι η δουλειά τους, έτσι έκαναν και θα κάνουν πάντοτε, δεν ήταν κάτι καινούργιο, δεν είναι δυνατόν από τους εκφυλισμένους ρεφορμιστές να περιμένουμε κάτι καλύτερο!!

Και το κερασάκι στη τούρτα της “ενωτικής” στάσης του ΠΑΜΕ-ΚΚΕ προς τις οργανώσεις της αριστεράς!!

“Συνοδοιπόροι του κυβερνητικού-εργοδοτικού συνδικαλισμού ήταν οι ηγεσίες της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και της ΛΑΕ και η συνδικαλιστική τους έκφραση που έκαναν συγκέντρωση για τη ΓΣΕΕ, αλλά και αυτή ήταν άμαζη. Έχουν τεράστιες ευθύνες για την κατάσταση που επικρατεί στο συνδικαλιστικό κίνημα.” (Υπογρ δική μας)

Ερωτήσεις που προκύπτουν από τα παραπάνω λεχθέντα και αναγραφόμενα: Κάλεσε το ΠΑΜΕ-ΚΚΕ την ΛΑΕ και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και την συνδικαλιστική τους έκφραση να παρευρεθούν και να συνδιοργανώσουν την συγκέντρωση και οι ηγεσίες το αρνήθηκαν και πήγαν στη συγκέντρωση της ΓΣΕΕ; Όχι βέβαια, το αντίθετο, ΛΑΕ και ΑΝΤΑΡΣΥΑ καλούν το ΚΚΕ-ΠΑΜΕ για μέτωπο της αριστεράς και χτυπάνε στου κουφού την πόρτα!! Ερώτηση 2: Μήπως το ΠΑΜΕ με την πρότασή του για 48ωρη εφόσον και όταν κατατεθεί το νομοσχέδιο προς ψήφιση στη Βουλή συνοδοιπόρησε με τον κυβερνητικό-εργοδοτικό συνδικαλισμό ψηφίζοντας από κοινού την απόφαση της ΓΣΕΕ; Γιατί από αυτά που γνωρίζουμε η συνδικαλιστική έκφραση της ΛΑΕ και ΑΝΤΑΡΣΥΑ ζητούσαν κλιμάκωση του αγώνα για να αποσυρθεί το νομοσχέδιο λαιμητόμος!! Την κολωτούμπα την έκανε το ΚΚΕ και η συνδικαλιστική του έκφραση το ΠΑΜΕ όπου άλλαξαν το στόχο του αγώνα και από απόσυρση του νομοσχεδίου το μετέτρεψαν στο όταν κατατεθεί και αλλάζοντας τον στόχο άλλαξαν και την τακτική και η επιτυχημένη γενική απεργία της 4ης του Φλεβάρη αντί να γίνει η αρχή για την κλιμάκωση του αγώνα έγινε η αποκλιμάκωση του!!

Ερώτηση 3: Γιατί οι απεργοί που γύρισαν την πλάτη στις συγκεντρώσεις της ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ γύρισαν την πλάτη και στις συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ; Γιατί δεν πήγαν να διπλασιάσουν τον όγκο των συγκεντρώσεων του και να πάψουν επιτέλους να είναι κομματικές; Την ερώτηση 3 θα την κάναμε και στη ΛΑΕ και ΑΝΤΑΡΣΥΑ, αλλά όπως και να το κάνουμε δεν έχουν και οι δύο μαζί την βαρύτητα που έχει το ΚΚΕ-ΠΑΜΕ στο εργατικό-λαϊκό κίνημα και στους αγρότες!!

Καλές οι συσκέψεις και οι γενικές συνελεύσεις των σωματείων για να εκτιμήσουν την 3ήμερη γενική απεργία αλλά για να βοηθήσουν το κίνημα και να μην το απογοητεύουν χρειάζεται να αποκαλύπτουν και όχι να συγκαλύπτουν τις ευθύνες και τα λάθη. Η ηγεσία του ΚΚΕ-ΠΑΜΕ έχει σοβαρό μερίδιο ευθύνης για την απογοητευτική εικόνα που παρουσίασε το εργατικό-λαϊκό κίνημα κατά τη διάρκεια της 3ημερης γενικής απεργίας. Είναι καλό ότι οι εργάτες γυρίζουν τις πλάτες τους στους εκφυλισμένους ρεφορμιστές των ηγεσιών ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, δεν είναι όμως καθόλου καλό ότι μένουν στο σπίτι τους!! ΟΤΙ ΑΠΕΧΟΥΝ, ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΜΕΝΟΙ ΑΠ' ΟΛΟΥΣ!!

Αν αναγνώριζε τις ευθύνες του το ΠΑΜΕ-ΚΚΕ θα καλούσε εν όψει των μέτρων του 'κόφτη” σε κοινή δράση ΛΑΕ και ΑΝΤΑΡΣΥΑ και θα έπρεπε ήδη να είχε εξαγγείλει πρόγραμμα δράσης για την απόσυρσή του και δεν θα έκανε τώρα λάθος αν αυτό το πρόγραμμα το πρότεινε στη ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ.