ΤΙΠΟΤΕ ΔΕΝ ΧΑΡΙΖΕΤΑΙ – ΟΛΑ ΚΑΤΑΚΤΟΥΝΤΑΙ.

Η έγκαι­ρη επα­να­φο­ρά με νο­μο­θε­τι­κή διά­τα­ξη της 6μη­νης πα­ρά­τα­σης ισχύ­ος της ΕΓΣΣΕ μέσω του νο­μο­σχε­δί­ου για την αν­θρω­πι­στι­κή κρίση, (Ν.4320/15, άρθρο 40), ήταν το πρώτο, κα­τε­πεί­γον και ανα­γκαίο βήμα στην πο­ρεία για την απο­κα­τά­στα­ση των συλ­λο­γι­κών συμ­βά­σε­ων στη χώρα μας και δεν μπο­ρεί παρά να κρι­θεί ως θε­τι­κό.

Η ψή­φι­ση της συ­γκε­κρι­μέ­νης διά­τα­ξης που επε­κτεί­νει την ισχύ της ΕΓΣΣΕ έως τις 30.6.2015, κα­ταρ­γεί το Μνη­μο­νια­κό τρί­μη­νο της με­τε­νέρ­γειας και δίνει τον απαι­τού­με­νο χρόνο, ώστε οι ερ­γα­ζό­με­νοι όλης της χώρας, να μην υπο­στούν πε­ραι­τέ­ρω πε­τσό­κομ­μα των ερ­γα­σια­κών τους δι­καιω­μά­των, τα οποία απορ­ρέ­ουν από την ΕΓΣΣΕ και τις θε­σμι­κές της ρυθ­μί­σεις.

Όμως το βήμα αυτό δεν πρέ­πει να μεί­νει ούτε λειψό, ούτε με­τέ­ω­ρο.

Η Κυ­βέρ­νη­ση πρέ­πει τώρα –τη­ρώ­ντας τις δε­σμεύ­σεις της -να προ­χω­ρή­σει άμεσα, χωρίς κα­θυ­στε­ρή­σεις και υπα­να­χω­ρή­σεις, στις προ­γραμ­μα­τι­κές της δε­σμεύ­σεις για την απο­κα­τά­στα­ση των Συλ­λο­γι­κών Συμ­βά­σε­ων, της ΕΓΣΣΕ και των κα­τώ­τα­των μι­σθών.

Στην κα­τεύ­θυν­ση αυτή, τα αι­τή­μα­τα του συν­δι­κα­λι­στι­κού κι­νή­μα­τος είναι σαφή και αδια­πραγ­μά­τευ­τα:

  • Ως προς το Ν.1876/90 επα­να­φο­ρά όπως ίσχυε πριν τα μνη­μό­νια με βα­σι­κό­τε­ρα ση­μεία: α) Επα­να­φο­ρά αρχής ευ­νοϊ­κό­τε­ρης ρύθ­μι­σης, κα­τάρ­γη­ση της υπε­ρί­σχυ­σης των επι­χει­ρη­σια­κών ΣΣΕ πού έχουν δυ­σμε­νέ­στε­ρους όρους ένα­ντι των κλα­δι­κών ΣΣΕ, β) Επα­να­φο­ρά υπο­χρε­ω­τι­κό­τη­τας – δε­σμευ­τι­κό­τη­τας των κλα­δι­κών ΣΣΕ (κή­ρυ­ξη ΣΣΕ ως υπο­χρε­ω­τι­κών για το σύ­νο­λο των ερ­γο­δο­τών) γ) Επα­να­φο­ρά στην 6μηνη πα­ρά­τα­ση ισχύ­ος όλων των Σ.Σ.Ε. και εφαρ­μο­γή πλή­ρους με­τε­νέρ­γειας με την εν­σω­μά­τω­ση όλων ανε­ξαι­ρέ­τως των επι­δο­μά­των και των θε­σμι­κών ρυθ­μί­σε­ων της ΣΣΕ στις ατο­μι­κές συμ­βά­σεις ερ­γα­σί­ας και δυ­να­τό­τη­τα υπο­γρα­φής συμ­βά­σε­ων σε ομί­λους επι­χει­ρή­σε­ων, δ) Πλή­ρης απο­κα­τά­στα­ση δια­δι­κα­σιών Με­σο­λά­βη­σης – Διαι­τη­σί­ας, της λει­τουρ­γι­κής δομής του ΟΜΕΔ και την έμ­φα­ση στην επα­να­φο­ρά του δι­καιώ­μα­τος της μο­νο­με­ρούς προ­σφυ­γής στη Διαι­τη­σία με πλήρη πε­ριε­χό­με­νο.

  • Ως προς τους κα­τώ­τα­τους μι­σθούς και την ΕΓΣΣΕ: α) Άμεση κα­τάρ­γη­ση του μνη­μο­νια­κού αντερ­γα­τι­κού πλαι­σί­ου και της ΠΥΣ Νο 6/2012, που μεί­ω­σε τους κα­τώ­τα­τους μι­σθούς κατά 22% και 32% για τους νέους κάτω των 25 ετών και κα­τάρ­γη­σε ή πά­γω­σε την ισχύ, καθώς και τους μι­σθο­λο­γι­κούς - θε­σμι­κούς όρους όλων των Συλ­λο­γι­κών Συμ­βά­σε­ων Ερ­γα­σί­ας (ΣΣΕ), β) Επα­να­φο­ρά των κα­τώ­τα­των μι­σθών και ημε­ρο­μι­σθί­ων στα προ Μνη­μο­νί­ου επί­πε­δα με την απο­κα­τά­στα­ση της ΕΓΣΣΕ ετών 2010-2012 (751 Ευρώ).

Ο αγώ­νας για την επα­νά­κτη­ση των δι­καιω­μά­των μας, για ικα­νο­ποι­η­τι­κές και κα­θο­λι­κά δε­σμευ­τι­κές ΣΣΕ, για αξιο­πρε­πείς μι­σθούς και αν­θρώ­πι­νες συν­θή­κες ερ­γα­σί­ας, είναι κα­θή­κον των ερ­γα­ζό­με­νων και των συν­δι­κά­των.