Μετά τις εκλογές: Προοπτικές του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών

Την ώρα που γρά­φο­νται αυτές οι γραμ­μές, δεν έχει ολο­κλη­ρω­θεί πα­νελ­λα­δι­κά η εκλο­γι­κή δια­δι­κα­σία και τις επό­με­νες ημέ­ρες θα υπάρ­χει σα­φέ­στε­ρη ει­κό­να για τα απο­τε­λέ­σμα­τα των φε­τι­νών εκλο­γών. Πα­ρό­λαυ­τα, οι πρώ­τες ει­κό­νες, δεί­χνουν ότι στο Σω­μα­τείο έχουν αυ­ξη­θεί κατά πολύ οι ψη­φί­σα­ντες σε σχέση με την  προη­γού­με­νη φορά. Το πα­ρα­πά­νω, ισχύ­ει τόσο στο πα­νελ­λα­δι­κό τμήμα της Αθή­νας αλλά ακόμη και στα πα­ραρ­τή­μα­τα, στα οποία απο­τυ­πώ­θη­κε μικρή άνο­δος των ψη­φι­σά­ντων.

Τα πρώτα απο­τε­λέ­σμα­τα από τα πα­ραρ­τή­μα­τα του Σω­μα­τεί­ου, δεί­χνουν επι­κρά­τη­ση του ενω­τι­κού ψη­φο­δελ­τί­ου της ρι­ζο­σπα­στι­κής αρι­στε­ράς τόσο στο Πα­ράρ­τη­μα του Σω­μα­τεί­ου στο Ηρά­κλειο αλλά και στα Χανιά.  Στο πα­νελ­λα­δι­κό τμήμα του Σω­μα­τεί­ου, συμ­με­τέ­χουν οι δυ­νά­μεις της Αρι­στε­ρής Πρω­το­βου­λί­ας Τε­χνι­κών (Α.Π.Τ.), η ΕΣΑΚ Μι­σθω­τών Τε­χνι­κών, η Αγω­νι­στι­κή Ρι­ζο­σπα­στι­κή Πα­ρέμ­βα­ση που στη­ρί­ζε­ται από τη Ρι­στάρτ και αρι­στε­ρές δυ­νά­μεις του ΣΜΤ, η Τα­ξι­κή Πο­ρεία, η Συ­νάρ­τη­ση και η Συ­σπεί­ρω­ση Τε­χνι­κών. Όπως γρά­φα­με στο προη­γού­με­νο φύλλο, η Αγω­νι­στι­κή Ρι­ζο­σπα­στι­κή Πα­ρέμ­βα­ση απο­τε­λεί μία νέα συλ­λο­γι­κό­τη­τα του Σω­μα­τεί­ου με βα­σι­κό στόχο την ανα­συ­γκρό­τη­ση και στην ενί­σχυ­ση του Σω­μα­τεί­ου, τη δράση και τη λει­τουρ­γία του, που θέλει να δώσει μέσα και έξω από το Διοι­κη­τι­κό Συμ­βού­λιο τον αγώνα για την υπε­ρά­σπι­ση των δι­καιω­μά­των του κλά­δου στους χώ­ρους ερ­γα­σί­ας. Με βάση αυτό το πρό­γραμ­μα διεκ­δι­κεί την ψήφο των τε­χνι­κών και πάνω σε αυ­τούς τους άξο­νες επι­διώ­κει να συ­νερ­γα­στεί με δυ­νά­μεις σε κι­νη­μα­τι­κό επί­πε­δο, σε συ­νε­λεύ­σεις, στο Διοι­κη­τι­κό Συμ­βού­λιο.

Ερ­γο­δο­τι­κή επι­θε­τι­κό­τη­τα

Από την επό­με­νη κιό­λας ημέρα των εκλο­γών, ο κλά­δος των τε­χνι­κών έχει να αντι­με­τω­πί­σει πλη­θώ­ρα ζη­τη­μά­των που βιώ­νουν ήδη στην ζωή τους οι ερ­γα­ζό­με­νοι, αλλά θα κλη­θούν να αντι­με­τω­πί­σουν και με την εφαρ­μο­γή του νόμου Χα­τζη­δά­κη. Η κοι­νω­νι­κή και οι­κο­νο­μι­κή κα­τά­στα­ση στην Ελ­λά­δα, και ει­δι­κό­τε­ρα στον κλάδο των τε­χνι­κών, είναι μία δύ­σκο­λη πραγ­μα­τι­κό­τη­τα για χι­λιά­δες ερ­γα­ζο­μέ­νους του κλά­δου. Η πε­ρί­ο­δος της παν­δη­μί­ας δεν ήταν μια φάση ερ­γα­σια­κού μο­ρα­τό­ριουμ, αλλά αντί­θε­τα, ο αντερ­γα­τι­κός νόμος Χα­τζη­δά­κη, η πλα­τιά εφαρ­μο­γή της τη­λερ­γα­σί­ας, η μη εφαρ­μο­γή μέ­τρων υγιει­νής και ασφά­λειας, η απο­γεί­ω­ση της ατο­μι­κής ευ­θύ­νης, έχουν αφή­σει έντο­νο το απο­τύ­πω­μα τους, τώρα που κυ­βέρ­νη­ση και ερ­γο­δό­τες ετοι­μά­ζο­νται για την με­γά­λη επά­νο­δο.

Ένα απο­τύ­πω­μα που γί­νε­ται ιδιαί­τε­ρα αντι­λη­πτό από τις συν­θή­κες ερ­γα­σί­ας και τις ψεύ­τι­κες ανα­στο­λές, ως τους κα­θη­λω­μέ­νους μι­σθούς την ώρα που η ακρί­βεια και τα ενοί­κια καλ­πά­ζουν και τα οι­κο­νο­μι­κά με­γέ­θη των επι­χει­ρή­σε­ων αυ­ξά­νο­νται. Από την αξιο­ποί­η­ση της παν­δη­μί­ας από την κυ­βέρ­νη­ση για να πε­ρά­σει νό­μους που χτυ­πά­νε κα­το­χυ­ρω­μέ­να δη­μο­κρα­τι­κά και συν­δι­κα­λι­στι­κά δι­καιώ­μα­τα στους χώ­ρους ερ­γα­σί­ας. Από τον ασφα­λι­στι­κό νόμο του Χα­τζη­δά­κη που με­τέ­τρε­ψε την επι­κου­ρι­κή ασφά­λι­ση σε χρη­μα­τι­στη­ρια­κό προ­ϊ­όν. Κα­τά­στα­ση που οφεί­λε­ται και στη γε­νι­κό­τε­ρη συ­ναί­νε­ση της συ­στη­μι­κής αντι­πο­λί­τευ­σης (ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, ΚΙΝΑΛ).

Στον αντί­πο­δα αυτού, υπήρ­ξε ανα­ζω­πύ­ρω­ση των κοι­νω­νι­κών αντι­στά­σε­ων, από τις μα­ζι­κές απερ­γί­ες ενά­ντια στο νόμο Χα­τζη­δά­κη και τους αγω­νι­ζό­με­νους εκ­παι­δευ­τι­κούς ως τις νίκες σε e-food και Cosco, τις με­γά­λες δια­δη­λώ­σεις σε κάθε γει­το­νιά απέ­να­ντι στην αστυ­νο­μι­κή βία την άνοι­ξη του 2021, το ελ­λη­νι­κό “me-too” και τον ερ­χο­μό του φε­μι­νι­στι­κού κι­νή­μα­τος στο προ­σκή­νιο, τις με­γα­λειώ­δεις πα­νεκ­παι­δευ­τι­κές κι­νη­το­ποι­ή­σεις αλλά και τις κι­νη­το­ποι­ή­σεις των υγειο­νο­μι­κών.

Μάχη για Συλ­λο­γι­κή Σύμ­βα­ση

Σε αυτό το πε­ρι­βάλ­λον και έχο­ντας μπρο­στά μας τη δρι­μεία επί­θε­ση της κυ­βέρ­νη­σης, είναι κομ­βι­κή η μάχη για την κα­το­χύ­ρω­ση της Συλ­λο­γι­κής Σύμ­βα­σης Ερ­γα­σί­ας, που να κα­το­χυ­ρώ­νει ξανά τον κα­τώ­τα­το μισθό, τα ωρά­ρια και τις συν­θή­κες ερ­γα­σί­ας. Ακόμη, η ανα­συ­γκρό­τη­ση του Σω­μα­τεί­ου μέσα από την κα­θη­με­ρι­νή λει­τουρ­γία του, την αλ­λη­λε­πί­δρα­ση με τα μέλη του, απο­τε­λεί  την προ­ϋ­πό­θε­ση για ένα Σω­μα­τείο πραγ­μα­τι­κά γειω­μέ­νο που θα μπο­ρεί να εξο­πλί­ζει τους τε­χνι­κούς και να δίνει μάχες από κα­λύ­τε­ρη θέση. Ει­δι­κά σε αυτή τη συ­γκυ­ρία, της «ανό­δου» της δου­λειάς και της αύ­ξη­σης κερ­δών, είναι απα­ραί­τη­τη η διεκ­δί­κη­ση για την αύ­ξη­ση των μι­σθών που εδώ και χρό­νια πα­ρα­μέ­νουν πα­γω­μέ­νοι και ιδιαί­τε­ρα χα­μη­λοί.

Το ερ­γα­τι­κό ατύ­χη­μα στην Cosco αλλά και τα δε­κά­δες άλλα που συμ­βαί­νουν κα­θη­με­ρι­νά στα ερ­γο­τά­ξια, ανα­δει­κνύ­ουν την ανά­γκη για τη διεκ­δί­κη­ση μέ­τρων υγιει­νής και ασφά­λειας, αφορά όλους τους χώ­ρους ερ­γα­σί­ας σε κάθε πε­ρί­ο­δο, από τις κα­τα­σκευ­ές που είναι έτσι κι αλ­λιώς πιο επι­κίν­δυ­νες, ως τις μα­κρο­χρό­νιες επι­πτώ­σεις της γρα­φεια­κής δου­λειάς με υπε­ρω­ρί­ες και χωρίς τα απα­ραί­τη­τα δια­λείμ­μα­τα. 

Εκτός των άλλων ελα­στι­κών μορ­φών ερ­γα­σί­ας, στον κλάδο των τε­χνι­κών επι­κρα­τεί το μπλο­κά­κι. Ο νι­κη­φό­ρος αγώ­νας των ντε­λι­βε­ρά­δων της e-food, ανέ­δει­ξε με τον πιο πραγ­μα­τι­κό τρόπο σε όλη την κοι­νω­νία, του τι ση­μαί­νει η «συ­νερ­γα­σία» με τον ερ­γο­δό­τη. Η κα­τάρ­γη­ση των ελα­στι­κών σχέ­σε­ων ερ­γα­σί­ας με πρώτο και κύριο το μπλο­κά­κι, οφεί­λει να είναι από τις βα­σι­κές διεκ­δι­κή­σεις της επό­με­νης ημέ­ρας και μά­λι­στα προ­ϋ­πό­θε­ση για την εφαρ­μο­γή Συλ­λο­γι­κής Σύμ­βα­σης Ερ­γα­σί­ας στον κλάδο των τε­χνι­κών.

Το Σω­μα­τείο Μι­σθω­τών Τε­χνι­κών, μπο­ρεί και πρέ­πει να γεν­νή­σει νι­κη­φό­ρους αγώ­νες, αμέ­σως μετά τις εκλο­γές. Η νέα γενιά τε­χνι­κών  που βιώ­νει κα­θη­με­ρι­νά τα ζη­τή­μα­τα του κλά­δου, δεί­χνει ότι δυ­να­μώ­νει το σω­μα­τείο και αρ­χί­ζει να κα­τα­λα­βαί­νει τη ση­μα­σία του συλ­λο­γι­κού αγώνα. Οι νίκες των ερ­γα­ζο­μέ­νων είναι άρ­ρη­κτα συν­δε­δε­μέ­νες με το συ­ντο­νι­σμό των Σω­μα­τεί­ων, των Ομο­σπον­διών και των Ερ­γα­τι­κών Κέ­ντρων. Μόνο έτσι θα μπο­ρέ­σου­με συλ­λο­γι­κά, ακόμη και μέσα στο ίδιο το Σω­μα­τείο να αντα­πε­ξέλ­θου­με στις ανά­γκες της πε­ριό­δου.

*Ανα­δη­μο­σί­ευ­ση από την Ερ­γα­τι­κή Αρι­στε­ρά