Μέτρα προστασίας και στήριξης των εργαζομένων τώρα!

Η επι­δη­μία του κο­ρο­ναϊ­ού βρί­σκει την ερ­γα­τι­κή τάξη σε πολύ δύ­σκο­λη θέση. Εί­μα­στε ανα­γκα­σμέ­νοι να πα­λέ­ψου­με με νύχια και με δό­ντια να μεί­νου­με όρ­θιοι, να μεί­νου­με ζω­ντα­νοί. Και ταυ­τό­χρο­να χρειά­ζε­ται να εί­μα­στε σε διαρ­κή επα­γρύ­πνη­ση και αν χρεια­στεί και διεκ­δί­κη­ση για να μπο­ρέ­σου­με να απο­τρέ­ψου­με την οποια­δή­πο­τε προ­σπά­θεια να χτυ­πη­θούν τα ελά­χι­στα ερ­γα­σια­κά δι­καιώ­μα­τα που έχουν αφή­σει όρθια τα μνη­μό­νια της λι­τό­τη­τας από το 2009 ως και σή­με­ρα.

Ακόμα και οι πιο κα­λο­πλη­ρω­μέ­νοι ερ­γα­ζό­με­νοι είναι δε­δο­μέ­νο ότι θα ξε­μεί­νουν από χρή­μα­τα καθώς όλα δεί­χνουν ότι η πε­ρί­ο­δος της ανα­γκα­στι­κής κα­ρα­ντί­νας θα διευ­ρυν­θεί πέραν των 14 ημε­ρών που ισχύ­ει αυτή τη στιγ­μή. Το γε­γο­νός που ζούμε έρ­χε­ται να ολο­κλη­ρώ­σει τις ούτως ή άλλως τε­ρά­στιες δυ­σκο­λί­ες που θα προ­έ­κυ­πταν για το ερ­γα­τι­κό κί­νη­μα από το νέο βά­θε­μα της κρί­σης που ήταν δε­δο­μέ­νο σύμ­φω­να με τις προ­βλέ­ψεις σχε­δόν όλων των οι­κο­νο­μο­λό­γων φι­λο­συ­στη­μι­κών και μη.

Οι απώ­λειες θα είναι με­γά­λες και ει­σο­δη­μα­τι­κά, καθώς για τις επι­χει­ρή­σεις που κλεί­νουν με κυ­βερ­νη­τι­κή από­φα­ση δεν θα υπάρ­χει και μι­σθός για τους ερ­γα­ζό­με­νους σε αυτές, ενώ δεν έχει απα­ντη­θεί πως θα τα βγά­λουν πέρα με ένα επί­δο­μα πεί­νας δε­κά­δες χι­λιά­δες ερ­γα­ζό­με­νοι. Στην κα­λύ­τε­ρη πε­ρί­πτω­ση το επί­δο­μα αυτό θα είναι κοντά στα 400 ευρώ. Πως θα πλη­ρώ­σουν τους λο­γα­ρια­σμούς ρεύ­μα­τος, νερού και τη­λε­πι­κοι­νω­νί­ας. Πως θα πλη­ρώ­σουν τις δό­σεις και τα χρέη στην εφο­ρία, όπου άν χαθεί η δόση χά­νε­ται όλη η ρύθ­μι­ση;

Την ώρα μά­λι­στα που θα υπάρ­ξουν αυ­ξη­μέ­νες ανά­γκες εξό­δων για την αγορά προ­στα­τευ­τι­κών μέσων για τις οι­κο­γέ­νειες τους και για τους ίδιους και όχι μόνο. Αν κά­ποιος ερ­γα­ζό­με­νος θε­ω­ρή­σει ότι πρέ­πει να εξε­τα­στεί το δείγ­μα του κατά προ­τε­ραιό­τη­τα και πάει σε ιδιω­τι­κό φορέα, θα πλη­ρώ­σει σχε­δόν όλο το επί­δο­μα που θα πάρει εκεί. Ταυ­τό­χρο­να οι ερ­γα­ζό­με­νοι πέρα από αυτά τα βάρη θα χά­σουν και ασφα­λι­στι­κές ει­σφο­ρές. Η κυ­βέρ­νη­ση των ηθι­κών αυ­τουρ­γών για τους θα­νά­τους από τον κο­ρο­ναϊό αφή­νει ακά­λυ­πτους τους ερ­γα­ζό­με­νους ενώ είναι έτοι­μη να δώσει τα πάντα για να στη­ρί­ξει το σύ­στη­μα. Καθώς βλέ­πε­ται οι ερ­γα­ζό­με­νοι μπο­ρεί να γί­νουν και ανυ­πά­κουοι την ώρα που ο εκ­πρό­σω­πος των ξε­νο­δό­χων δή­λω­νε στην κρα­τι­κή τη­λε­ό­ρα­ση ότι οι ξε­νο­δό­χοι θα δώ­σουν μάχη όχι για να σω­θούν άν­θρω­ποι αλλά για να σωθεί το σύ­στη­μα μαζί με την κυ­βέρ­νη­ση.

Από τη μεριά τους οι ερ­γα­ζό­με­νοι και πολλά συν­δι­κά­τα, από τους ερ­γα­ζό­με­νους στο ΤΕΕ και τους ερ­γα­ζό­με­νους στο χώρο των τη­λε­πι­κοι­νω­νιών, μέχρι τους ερ­γα­ζό­με­νους στο υπουρ­γείο Ερ­γα­σί­ας, στην ΕΥΔΑΠ, στα Public και αλλού απαι­τούν και προει­δο­ποιούν ότι δεν πρέ­πει να είναι οι ερ­γα­ζό­με­νοι και τα φτωχά λαϊκά στρώ­μα­τα αυτοί που θα πλη­γούν πε­ρισ­σό­τε­ρο από την επι­δη­μία. Γιατί δεν ήταν αυτοί που απο­φά­σι­σαν για το πως θα λει­τουρ­γεί η δη­μό­σια υγεία και η έρευ­να. Δεν ήταν αυτοί που δεν πλή­ρω­ναν ει­σφο­ρές. Δεν ήταν αυτοί που δη­μιούρ­γη­σαν την κρίση.

Πρώτο μέ­λη­μα όλων των ερ­γα­ζο­μέ­νων στην προ­σπά­θεια να προ­στα­τευ­τούν οι ίδιοι, οι συ­νά­δελ­φοί τους και οι οι­κο­γέ­νειές τους είναι η πα­ρο­χή μέ­τρων προ­φύ­λα­ξης και η πα­ρο­χή Μέσων Ατο­μι­κής Προ­στα­σί­ας. Σα­πού­νια, μά­σκες, γά­ντια και αντι­ση­πτι­κά σε όλους τους ερ­γα­ζό­με­νους στον ιδιω­τι­κό και το δη­μό­σιο τομέα. Λει­τουρ­γία των επι­χει­ρή­σε­ων με τρόπο που να απο­φεύ­γε­ται ο συ­νω­στι­σμός. Άδεια με πλή­ρεις απο­δο­χές σε ερ­γα­ζό­με­νους που ανή­κουν στις ευ­πα­θείς ομά­δες του πλη­θυ­σμού και στις εγκύ­ους και βέ­βαια σε όσους νο­σούν. Για όλα αυτά τα έξοδα πρέ­πει να βα­ρύ­νουν τους ερ­γο­δό­τες και το κρά­τος. Σε αυτά τα μέτρα χρειά­ζε­ται να πε­ρι­λαμ­βά­νε­ται και η πα­ρο­χή γο­νι­κής άδειας με απο­δο­χές για τη φύ­λα­ξη των παι­διών τους. Μέτρο που πα­ρό­τι εφαρ­μό­ζε­ται από την κυ­βέρ­νη­ση έχει πολλά προ­βλή­μα­τα καθώς πρώ­τον δί­νε­ται με πολύ δυ­σκο­λία λόγω του τα­ξι­κά με­ρο­λη­πτι­κού υπέρ των ερ­γο­δο­τών πλαι­σί­ου που έχουν θέσει οι μνη­μο­νια­κοί νόμοι. Στους πε­ρισ­σό­τε­ρους ερ­γα­ζό­με­νους κυ­ριαρ­χεί ο φόβος ότι λόγω της κρί­σης αν ζη­τή­σουν την άδεια θα είναι οι πρώ­τοι που θα απο­λυ­θούν. Αυτό ση­μαί­νει ότι οι ερ­γα­ζό­με­νοι πρέ­πει να απαι­τή­σουν την απα­γό­ρευ­ση των απο­λύ­σε­ων.

Η για λό­γους υγεί­ας τη­λερ­γα­σία από την ως τώρα εμπει­ρία της Κίνας και της Ευ­ρώ­πης δεί­χνει να οδη­γεί σε μειώ­σεις μι­σθών και απώ­λεια θέ­σε­ων ερ­γα­σί­ας. Αυτό ση­μαί­νει ότι διεκ­δι­κού­με εκτός από την απα­γό­ρευ­ση των απο­λύ­σε­ων η τη­λερ­γα­σία να γί­νε­ται όπου είναι απα­ραί­τη­τη χωρίς μεί­ω­ση μι­σθών και χωρίς να είναι στα­θε­ρό μέτρο. Η τη­λερ­γα­σία πρέ­πει να στα­μα­τή­σει όταν στα­μα­τή­σει και η μάχη με τον ιό ή όταν έχει λήξει ο πα­ρα­μι­κρός κίν­δυ­νος μό­λυν­σης των ερ­γα­ζο­μέ­νων. Προ­φα­νώς τα έξοδα κι εδώ πρέ­πει να βα­ραί­νουν τον ερ­γο­δό­τη.

Επί­σης ση­μαί­νει ότι πρέ­πει να προ­σλη­φθούν άμεσα με­ρι­κές χι­λιά­δες επι­θε­ω­ρη­τές ερ­γα­σί­ας που θα επι­βλέ­πουν αν εφαρ­μό­ζο­νται τα μέτρα προ­στα­σί­ας, ασφά­λειας και υγιει­νής των επι­χει­ρή­σε­ων που πα­ρα­μέ­νουν ανοι­χτές και αν δί­νο­νται κα­νο­νι­κά οι γο­νι­κές άδειες. Προ­σλή­ψεις όμως ακόμη κι αν χρεια­στεί με κρα­τι­κά έξοδα και χωρίς απο­ζη­μί­ω­ση των ερ­γο­δο­τών πρέ­πει να γί­νουν σε σού­περ μάρ­κετ, ντε­λι­βε­ρά­δι­κα και φαρ­μα­κεία. Με πλή­ρης μι­σθούς και ασφά­λι­ση. Ει­δι­κά σώ­μα­τα ερ­γα­ζο­μέ­νων που θα προ­σλη­φθούν στο δη­μό­σιο θα πρέ­πει να ελέγ­χουν την ποιό­τη­τα (ει­δι­κά στα τρό­φι­μα) και τις τιμές των προ­ϊ­ό­ντων. Ει­δι­κά στα προ­ϊ­ό­ντα που υπάρ­χει με­γά­λη ζή­τη­ση.

Ασφα­λώς χρειά­ζε­ται να γί­νουν προ­σλή­ψεις μό­νι­μου προ­σω­πι­κού και μο­νι­μο­ποί­η­ση των συμ­βα­σιού­χων στα δη­μό­σια νο­σο­κο­μεία μέχρι να κα­λυ­φθούν όλα τα κενά που είναι σύμ­φω­να με τα σω­μα­τεία της υγεί­ας 45.000. Αντί­στοι­χη στε­λέ­χω­ση των κοι­νω­νι­κών υπη­ρε­σιών των δήμων και των νο­σο­κο­μεί­ων και δομών ψυ­χι­κής υγεί­ας με άλλες τόσες μο­νι­μο­ποι­ή­σεις και προ­σλή­ψεις. Οι ανά­γκες των ερ­γα­ζο­μέ­νων πε­ρι­λαμ­βά­νουν στις πε­ρι­πτώ­σεις που δου­λεύ­ουν και όχι μόνο, την φρο­ντί­δα ανή­μπο­ρων ηλι­κιω­μέ­νων, την φρο­ντί­δα ατό­μων με ανα­πη­ρία και δεν θα στα­μα­τή­σουν όταν νι­κη­θεί η επι­δη­μία. Θα είναι οι ίδιοι που θα έχουν ανά­γκη ψυ­χο­λο­γι­κής υπο­στή­ρι­ξης καθώς λόγω της ανι­κα­νό­τη­τας των κα­πι­τα­λι­στών η επι­δη­μία θα στοι­χί­σει σε αν­θρώ­πι­νες ζωές.

Οι ερ­γα­ζό­με­νοι για να κιν­δυ­νεύ­σουν λι­γό­τε­ρο πρέ­πει να απαι­τή­σουν να μπο­ρούν να πάνε γρή­γο­ρα και με ασφά­λεια στη δου­λειά τους. Αυτό ση­μαί­νει ότι στα μέσα μα­ζι­κής με­τα­φο­ράς δε γί­νε­ται να υπάρ­χει συ­νω­στι­σμός και άρα χρειά­ζε­ται ενί­σχυ­ση των δρο­μο­λο­γί­ων, του στό­λου και του προ­σω­πι­κού στις δη­μό­σιες συ­γκοι­νω­νί­ες (λε­ω­φο­ρεία, τρό­λει, μετρό, τραμ) αλλά και στα τρένα.

Για όσες επι­χει­ρή­σεις μεί­νουν κλει­στές χρειά­ζε­ται να πλη­ρω­θούν κα­νο­νι­κά οι ερ­γα­ζό­με­νοι. Είτε από τους ερ­γο­δό­τες είτε από το κρά­τος. Σε δια­φο­ρε­τι­κή πε­ρί­πτω­ση θα πρέ­πει να πα­γώ­σουν τα ενοί­κια και οι πλη­ρω­μές των τι­μο­λο­γί­ων για ρεύμα, νερό, τη­λε­πι­κοι­νω­νί­ες και να χα­ρι­στούν οι δό­σεις στην εφο­ρία με δια­γρα­φή τους για όσο διά­στη­μα χρεια­στούν τα μέτρα πε­ριο­ρι­σμού. Τέλος για τους ανέρ­γους χρειά­ζε­ται επί­σης να δοθεί σε όλους το τα­μείο ανερ­γί­ας και να τους γίνει δω­ρε­άν χο­ρή­γη­ση των ατο­μι­κών μέσων προ­στα­σί­ας και υγιει­νής.

Αυτά τα μέτρα είναι εφι­κτό να γί­νουν πραγ­μα­τι­κό­τη­τα. Η επι­δη­μία έχει στρι­μώ­ξει τις κυ­βερ­νή­σεις καθώς όλοι κα­τα­λα­βαί­νουν ποιος φταί­ει που θα χα­θούν αν­θρώ­πι­νες ζωές. Αυτό που θα κρί­νει το αν μετά τη μάχη με την επι­δη­μία θα μπο­ρούν να είναι οι ερ­γα­ζό­με­νοι οι νι­κη­τές ή οι χα­μέ­νοι των εξε­λί­ξε­ων θα είναι αν αρ­χί­σουν να διεκ­δι­κούν αυτά τα αι­τή­μα­τα και να προ­ε­τοι­μά­ζουν απερ­για­κές κι­νη­το­ποι­ή­σεις. Αλ­λιώς το μέλ­λον προ­βλέ­πε­ται ζο­φε­ρό καθώς  ήδη στην Ιρ­λαν­δία έχουν γίνει με το πρό­σχη­μα της επι­δη­μί­ας 140.000 απο­λύ­σεις.

*Ανα­δη­μο­σί­ευ­ση από την Ερ­γα­τι­κή Αρι­στε­ρά