Η  παράταξή μας ιδρύθηκε χάρη στη συσπείρωση αγωνιστών και αγωνιστριών πριν τις δημοτικές εκλογές του 2019 για να φράξουμε το δρόμο στους ναζί της Χρυσής Αυγής που θέλανε να πατήσουν πόδι στην πόλη μας. Η δράση μας όμως δεν σταμάτησε εκεί.

Συ­μπα­ρα­στα­θή­κα­με στους αγώ­νες των ερ­γα­ζο­μέ­νων του Δήμου Καλ­λι­θέ­ας, στους αγώ­νες των κα­θη­γη­τών και των νη­πια­γω­γών προ­σπα­θώ­ντας να ανα­δεί­ξου­με μια σειρά προ­βλη­μά­των που είχαν τα σχο­λεία της πόλης μας. Εί­χα­με μό­νι­μη πα­ρέμ­βα­ση με συ­γκε­κρι­μέ­νες προ­τά­σεις στο δη­μο­τι­κό συμ­βού­λιο χωρίς να κά­νου­με στεί­ρα και γε­νι­κό­λο­γη αντι­πα­ρά­θε­ση με τη δη­μο­τι­κή αρχή. Και οι 3 δη­μο­τι­κοί σύμ­βου­λοι που συμ­με­τεί­χα­με στο συμ­βού­λιο με το σύ­στη­μα της εναλ­λα­γής που έχου­με απο­φα­σί­σει εξαρ­χής ότι θα εφαρ­μό­ζει η πα­ρά­τα­ξη. Η αδυ­να­μία μας ήταν η πλού­σια πα­ρέμ­βα­ση που εί­χα­με στο δη­μο­τι­κό συμ­βού­λιο να βγει και έξω στην κοι­νω­νία. Να το δει ο κό­σμος στην πράξη.

Αυτό προ­σπα­θού­με από τον πε­ρα­σμέ­νο Μάη να αλ­λά­ξει. Ξε­κι­νή­σα­με τότε τις συ­νε­λεύ­σεις μας αλλά και τις συ­να­ντή­σεις με πολύ κόσμο. Αυτή τη φορά αντι­με­τω­πί­ζου­με με κα­λύ­τε­ρο τρόπο και άλλη λο­γι­κή τις δη­μο­τι­κές εκλο­γές. Τα προ­βλή­μα­τα τα ξέ­ρα­με, τα μά­θα­με κα­λύ­τε­ρα όμως και μπο­ρού­με να τα αντι­με­τω­πί­σου­με φέρ­νο­ντας το λαϊκό κόσμο της πόλης στο προ­σκή­νιο. Δεν είναι τυ­χαίο ότι και στο ψη­φο­δέλ­τιο της πα­ρά­τα­ξής μας συμ­με­τέ­χουν φέτος αγω­νι­στές και αγω­νί­στριες από πε­ρισ­σό­τε­ρους χώ­ρους και συλ­λο­γι­κό­τη­τες από ότι το 2019 που μας εμπι­στεύ­θη­καν και ήρθαν μαζί μας. Αυτό είναι πα­ρα­κα­τα­θή­κη για το μετά. Για τους αγώ­νες, τις αντι­στά­σεις και τις πα­ρεμ­βά­σεις που θα κά­νου­με από την επό­με­νη μέρα των εκλο­γών.

Μπρο­στά μας έχου­με πολλά καυτά θέ­μα­τα να αντι­με­τω­πί­σου­με. Την κα­θα­ριό­τη­τα, τους ελεύ­θε­ρους χώ­ρους, τα σχο­λεία και τους βρε­φο­νη­πια­κούς σταθ­μούς, την έλ­λει­ψη προ­σω­πι­κού στο δήμο Καλ­λι­θέ­ας και την αστά­θεια που προ­ξε­νεί η λει­τουρ­γία με συμ­βα­σιού­χους και όχι με μό­νι­μο προ­σω­πι­κό, με απο­τέ­λε­σμα συ­μπο­λί­τες μας να είναι μια μέρα στη δου­λειά και δύο στην ανερ­γία αντί να έχουν μό­νι­μη και στα­θε­ρή ερ­γα­σία. Τα με­γα­θή­ρια που χτί­ζο­νται κα­θη­με­ρι­νά στην πόλη για να χρη­σι­μο­ποι­η­θούν κυ­ρί­ως ως πο­λυ­τε­λή ξε­νο­δο­χεία και Air-Bnb και τα οποία εκτο­ξεύ­ουν τις τιμές των ενοι­κί­ων. Με απο­τέ­λε­σμα ένας ερ­γα­ζό­με­νος, ένας με­τα­νά­στης, μια φοι­τή­τρια-ης να μην μπο­ρούν πια να μεί­νουν στην πόλη.

Με τα ερεί­σμα­τα που έχου­με πλέον απο­κτή­σει θε­ω­ρού­με ότι θα κα­τα­φέ­ρου­με μετά τις εκλο­γές να ορ­γα­νώ­σου­με όντως τις αντι­στά­σεις στις γει­το­νιές σε συν­δυα­σμό ελ­πί­ζου­με και με τις αντι­στά­σεις που θα ανα­πτυ­χθούν ενά­ντια στις πο­λι­τι­κές που κα­τα­στρέ­φουν τις ζωές μας.

*Επι­κε­φα­λής της πα­ρά­τα­ξης «Μια Πόλη στο Δρόμο» στην Καλ­λι­θέα