Στα αλώνια του ΣτΕ, την Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας και την Επιτροπή Διαλόγου για το Σύνταγμα, ξεγυμνώνεται το αστικό, μνημονιακό σύστημα εξουσίας.
Δεν πλήττουμε με τη σαπουνόπερα των τηλεοπτικών αδειών. Δεν πλήττουμε με τον σκυλοκαβγά, που έχει ξεσπάσει ανάμεσα σε παλιούς και νέους μνημονιακούς πολιτικούς πυλώνες του ελλαδικού συστήματος εξουσίας, προκειμένου ο καθένας από αυτούς τους πυλώνες να παίξει τον ρόλο ενός δεκανικιού στα επιχειρηματικά συμφέροντα, τα οποία υποσχέθηκε να στηρίξει στην απόκτηση ενός καναλιού.
Δεν πλήττουμε με το ροντέο που επικρατεί όλο το πρωί, στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας, όπου ξεδιπλώθηκαν τα εκατέρωθεν επιχειρήματα με πεζοδρομιακούς μη – όρους και θεσμών και κυρίως διαφάνειας. Δεν πλήττουμε με τις πρωθυπουργικές διαβεβαιώσεις στην ηγεσία των ανώτατων δικαστηρίων, ότι η λαίλαπα περικοπών, νέων μειώσεων και γενικής αναδιάρθρωσης των απολαβών, σε γενικά και ειδικά μισθολόγια, δεν θα επηρεάσει τη δικαστική ελίτ – όπως και κάθε άλλη διοικητική, ένστολη, στρατωτική, κρατική ελίτ μέσα στο νέο τοπίο κρατικού, φιλομνημονιακού μηχανισμού, το οποίο διαμορφώνεται με τις ευλογίες του κουαρτέτου των δανειστών.
Καμία πλήξη ή βαρεμάρα, επίσης, από τις αντιφατικές δηλώσεις του προέδρου του ΣτΕ, Νίκου Σακελλαρίου, ο οποίος, υπενθυμίζεται ότι, ματαίωσε επ’ αόριστον τη διάσκεψη του δικαστηρίου για τη συνταγματικότητα του νόμου Παππά, επικαλούμενος ένα «κλίμα» που δεν άφηνε τους δικαστές να αποφανθούν με νηφαλιότητα και ψυχραιμία. Από την άλλη όμως χθες, τόνιζε ότι «οι δικαστές θα πρέπει να αφουγκράζονται την κοινωνία» - υπάρχει επομένως ένα κάποιο «κλίμα» που δεν επιτρέπει σε δικαστές να συζητήσουν και να αποφανθούν και υπάρχει από την άλλη «μια κοινωνία», που πρέπει να αφουγκράζονται (το… κλίμα στην αντίληψη του Σακελλαρίου μάλλον προκύπτει εξ ουρανού ή εξωκοινωνικά με κάποιο, μεταφυσικό τρόπο).
Παρεμπιπτόντως, ο πρόεδρος του ΣτΕ αν και προσπάθησε ανεπιτυχώς να λαϊκίσει επικαλούμενος και άλλες εκκρεμείς προσφυγές πέρα από εκείνες για τις τηλεοπτικές άδειες (με αντικείμενο περικοπές συντάξεων και μισθών στο δημόσιο, επαναφορά επιδομάτων κτλ) δεν απάντησε γιατί ούτε αυτές οι προσφυγές έχουν πάρει προσδιορισμό ρητής ημερομηνίας συζήτησης – ίσως επειδή και αυτές οι προσφυγές επηρεάζονται από το… κλίμα που επικράτησε στο Μέγαρο Μαξίμου, κλίμα αλληλοκατανόησης και συνεννόησης ανάμεσα στον πρωθυπουργό και τους ανώτατους δικαστικούς.
Καμία πλήξη και βαρεμάρα, επίσης από τις επιλογές του πρωθυπουργού στην Επιτροπή Διαλόγου για τη Συνταγματική Αναθεώρηση, όπου αθροίζονται πρόσωπα, όπως ο Κ. Μίχαλος του ΕΒΕΑ, ο φιλοχουντικών αισθημάτων, συνταγματολόγος – εκλαϊκευτής της χούντας αλλά και του καραμανλισμού, Π. Παραράς, οι πάλαι ποτέ Ηρακλείς του σημιτικού εκσυγχρονισμού, Ν. Μαραβέγιας και Ν. Μουζέλης και ο «δημοψήφισμα να ΄ναι , όπως να ‘ ναι, με όρους ό,τι να ‘ ναι», ομότιμος καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου, Ανδρέας Δημητρόπουλος.
Η διόλου αστεία πλάκα όμως έγκειται στην επιλογή του Παραρά. Γιατί, μεταξύ άλλων, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ, ως αξιωματική αντιπολίτευση, είχε καταθέσει πρόταση δυσπιστίας κατά του τότε υπουργού Οικονομικών, Γιάννη Στουρνάρα , στις 30 του Μάρτη του 2014, ο Τσίπρας είχε ειρωνευτεί τη ΝΔ επειδή κατέφευγε στις αμφιλεγόμενες γνωμοδοτήσεις και την ερμηνεία του Συντάγματος από τον Παραρά, και όχι στην αποδοχή της πρότασης δυσπιστίας, όπως αυτή είχε εκστομιστεί λίγο νωρίτερα από τα χείλη του τότε υπουργού Επικρατείας, Δημήτρη Σταμάτη.
«Μεταξύ Σταμάτη και Βαραββά δηλαδή Παραρά, διαλέξατε, κύριοι της ΝΔ, τον Παραρά», ξεστόμιζε τότε ο Τσίπρας, επιτιθέμενος στη ΝΔ και ζητώντας επιτακτικά να παραμεριστούν οι ερμηνευτικές ακροβασίες του δεύτερου μπροστά στο γεγονός της αποδοχής της πρότασης δυσπιστίας από το υπουργικό συμβούλιο. Αλλά φαίνεται ότι έχει κυλήσει τόσο νερό στον μνημονιακό μύλο του ΣΥΡΙΖΑ, ώστε ο Παραράς να είναι σήμερα εις εκ των πρωθυπουργικών εκλεκτών για τον καθορισμό της ατζέντας της συνταγματικής αναθεώρησης. Πόσο ακόμη ξεγύμνωμα και εξευτελιστικός κατήφορος για αυτόν τον ένοικο του Μαξίμου και για το σύνολο του μνημονιακού μπλοκ εξουσίας της χώρας …
