“Ο Κασιδιάρης αθώος”. Τσίπα δεν έχετε;

Νοιώ­θεις βρώ­μι­κος. Τόσες ώρες ανά­με­σά τους…”
Για πρώτη φορά στα χρο­νι­κά, βου­λευ­τής της Χρυ­σής Αυγής κά­θι­σε στο εδώ­λιο κα­τη­γο­ρού­με­νος… Για συ­νέρ­γεια σε επί­θε­ση (και με μα­χαί­ρι) και λη­στεία… Κα­κούρ­γη­μα… Αθω­ώ­θη­κε γιατί “το δι­κα­στή­ριο έχει αμ­φι­βο­λί­ες” όπως ψέλ­λι­σε ο πρό­ε­δρος του δι­κα­στη­ρί­ου. Ψέλ­λι­σε την ώρα που η κα­τά­με­στη αί­θου­σα  από μέλη της Χρυ­σής Αυγής ξαφ­νι­κά φά­νη­κε να… ήρθε ένα βήμα μπρο­στά. Συ­ντε­ταγ­μέ­να, τρο­μα­κτι­κά προς το μέρος του.

Ψέλ­λι­σε ο πρό­ε­δρος την αθώ­ω­ση του κα­τη­γο­ρου­μέ­νου (σ.σ στον οποίο ου­δέ­πο­τε ανα­φέρ­θη­κε ως ‘κα­τη­γο­ρού­με­νο’ αλλά πά­ντο­τε με το επώ­νυ­μό του και το ΄’κύ­ριε’).
Ψέλ­λι­σε και το σκε­πτι­κό: “Απο­δυ­να­μώ­θη­κε η κα­τά­θε­ση της αυ­τό­πτη μάρ­τυ­ρα… Δεν επι­βε­βαιώ­νε­ται…”.

Δεν επι­βε­βαιώ­θη­κε, όμως και το “άλ­λο­θι” του βου­λευ­τή… Λε­πτο­μέ­ρειες… Λε­πτο­μέ­ρειες για μια τρο­μαγ­μέ­νη έδρα, λε­πτο­μέ­ρειες για έναν ει­σαγ­γε­λέα που έδει­χνε να έχει την πρό­τα­ση έτοι­μη στο μυαλό του… Λε­πτο­μέ­ρειες…

Λε­πτο­μέ­ρεια ήταν για το δι­κα­στή­ριο και ο τραυ­μα­τι­σμός με μα­χαί­ρι του φοι­τη­τή… “Μόνο μια μικρή… τομή”… Λε­πτο­μέ­ρειες για την ανή­θι­κη “ηθική” τους και η επί­θε­ση στη μάρ­τυ­ρα σε προ­σω­πι­κό επί­πε­δο, με ασέ­βεια… Του­λά­χι­στον ασέ­βεια…

Τα πάντα κρί­θη­καν στις… λε­πτο­μέ­ρειες εκεί στη Γ. 100 αί­θου­σα του εφε­τεί­ου…Με την δια­δι­κα­σία να ξε­κι­νά­ει στις 9, ήδη μιά­μι­ση ώρα πριν η αί­θου­σα είχε γε­μί­σει από μέλη της Χ.Α. Και από τις 8 και μετά δεν επι­τρέ­πο­νταν σε κα­νέ­ναν να μπει… Ακόμη και οι δη­μο­σιο­γρά­φοι έδω­σαν μάχη για να τους επι­τρα­πεί η… εί­σο­δος. Απει­λές έξω από την αί­θου­σα, απει­λές και μέσα… “Με εσας θα τα πούμε μετά…”.
Τα… είπαν μετά μέσω της δή­λω­σης του “αρ­χη­γού” τους.

Εξι χρό­νια πριν… “Ετοι­μα­ζό­μουν να πάρω τη μη­χα­νή μου έξω από το πα­νε­πι­στή­μιο… Κά­ποιος με πλη­σιά­ζει:
“Είσαι αναρ­χι­κός ρε μουνί;” Τον κοί­τα­ξα με απο­ρία… Πριν προ­λά­βω να κα­τα­λά­βω τι συμ­βαί­νει, στο ση­μεία έφτα­σαν άλλα τέσ­σε­ρα άτομα, έβγα­λαν ξύ­λι­να γκλομπ και άρ­χι­σαν να με χτυ­πούν. Κα­τα­φέρ­νω να δια­φύ­γω και να τρέξω προς την εί­σο­δο. Με προ­λα­βαί­νουν. Νέα σφο­δρό­τα­τη επί­θε­ση, κλω­τσιές, ρό­πα­λα, γρο­θιές. Προ­σπα­θού­σα να προ­φυ­λά­ξω το κε­φά­λι μου. Μου ζη­τούν ταυ­τό­τη­τα. Αρ­νού­μαι. Νέα χτυ­πή­μα­τα κι εκεί που με σκυμ­μέ­νος βλέπω αί­μα­τα… Δεν είχα κα­τα­λά­βει ότι μα­χαι­ρώ­θη­κα….”

Δέ­χε­σαι δο­λο­φο­νι­κή επί­θε­ση (και) με μα­χαί­ρι… Το κα­ταγ­γε­λί­ες και χρειά­ζε­ται να πε­ρι­μέ­νεις έξι ολό­κλη­ρα χρό­νια μέχρι τη δίκη…Εχεις και μάρ­τυ­ρες. Αγω­νία, απει­λές, τρο­μο­κρα­τία… Αλλά εξα­κο­λου­θείς να εμπι­στεύ­ε­σαι την δι­καιο­σύ­νη… Κι έρ­χε­ται η στιγ­μή… Και την δι­καιο­σύ­νη εκ­προ­σω­πεί μια τρο­μαγ­μέ­νη, αν όχι εχθρι­κή έδρα…Ο ει­σαγ­γε­λέ­ας σου στέλ­νει το μή­νυ­μα απ το ξε­κί­νη­μα… Βρί­σκε­σαι εσύ απέ­να­ντι σε μια συ­μπε­ρι­φο­ρά σαν… κα­τη­γο­ρού­με­νος. “Εάν ήθε­λαν να σας κά­νουν κακό γιατί δεν το καναν βρα­δυ­νές ώρες;” Έκ­πλη­ξη.

Οι δικοί σου μάρ­τυ­ρες “ανε­παρ­κείς”… Οι δικοί τους “αξιό­πι­στοι”… Τα δικά σου στοι­χεία “ανε­παρ­κή” επί­σης… Τα δικά τους απλώς ανύ­παρ­κτα… Λε­πτο­μέ­ρειες…

“Συ­μπά­σχω με το θύμα. Αυτές είναι πρά­ξεις αλη­τεί­ας και τέ­τοιου εί­δους πρά­ξεις τις κα­τα­δι­κά­ζω απ όποιον χώρο κι αν προ­έρ­χο­νται” είπε με έμ­φα­ση στην απο­λο­γία του ο Κα­σι­διά­ρης. Νω­ρί­τε­ρα, υπο­στή­ρι­ξε πως ήταν σε δου­λειά με το αυ­το­κί­νη­τό του, το οποίο πάρ­κα­ρε σε πάρ­κινγκ κα­φε­τέ­ριας, ενώ έχει και την από­δει­ξη… Η από­δει­ξη, βέ­βαια, δεν βρέ­θη­κε ποτέ… Λε­πτο­μέ­ρειες…

Είχε και μάρ­τυ­ρα για­τρό με τον οποίο φέ­ρε­ται να συ­νερ­γά­στη­κε την μέρα εκεί­νη… Με­γά­λη η από­κλι­ση στο χρο­νι­κό διά­στη­μα…
Είχε και μάρ­τυ­ρα την Νά­ντια Αλε­ξί­ου, γνω­στή αστυ­νο­μι­κή ρε­πόρ­τερ, η οποία μά­λι­στα πα­ρα­δέ­χτη­κε στο δι­κα­στή­ριο πως αυτή ενη­μέ­ρω­σε τον Κα­σι­διά­ρη ότι οι πι­να­κί­δες του “κυ­κο­φο­ρούν” στα Indymedia. Αλή­θεια, γνώ­ρι­ζε… απ έξω τις πι­να­κί­δες του Κα­σι­διά­ρη; Αλή­θεια, πράγ­μα­τι “κυ­κλο­φό­ρη­σαν” στα Indymedia; Αυτό δεν απο­δεί­χτη­κε ποτέ… Ηταν όμως μια καλή ευ­και­ρία να “δι­κα­στούν” και τα indymedia. “Στο­χο­ποιούν κόσμο, στο­χο­ποί­η­σαν τον Κα­σι­διά­ρη, έχουν στο­χο­ποι­ή­σει κι εμένα, κι εσάς κυριε συ­νή­γο­ρε” είπε η Νά­ντια Αλε­ξί­ου.

Η Νά­ντια Αλε­ξί­ου, η οποία είχε αντι­δρά­σει στο “εγέρ­θου­το” του με­γά­λου “αρ­χη­γού”. “Στη­μέ­νους” μας έχουν; Και πόσο; Πολ­λοί θε­ω­ρούν ότι η δική της κα­τά­θε­ση έπαι­ξε κα­θο­ρι­στι­κό ρόλο στην αθώ­ω­ση του Κα­σι­διά­ρη καθώς στην ουσία ενί­σχυ­σε την υπε­ρα­σπι­κή γραμ­μή περί σκευω­ρί­ας της αρι­στε­ράς. Θα δια­φω­νή­σω.

Καμία απο­λύ­τως κα­τά­θε­ση δεν έπαι­ξε ρόλο στην ετυ­μη­γο­ρία. Η από­φα­ση ήταν μία. Αυτή. Από την αρχή. Από πάντα. Σε αντί­θε­τη πε­ρί­πτω­ση – λέμε τώρα – δεν μπορώ να φα­ντα­στώ τι θα συ­νέ­βαι­νε στην αί­θου­σα. Οσο για τα περί σκευω­ρί­ας της αρι­στε­ράς, ανα­ρω­τιέ­μαι εάν η συ­γκε­κρι­μέ­νη δίκη μπο­ρού­σε να μα­γνη­το­σκο­πη­θεί και ο συ­νή­γο­ρος υπε­ρά­σπι­σης, αρα­χτός στην σπι­τα­ρό­να του, την έβλε­πε σε βί­ντεο δεν θα ντρε­πό­ταν; Ο ει­σαγ­γε­λέ­ας; Ο πρό­ε­δρος; Ντρο­πή. “Σκευω­ρία” με επι­χει­ρή­μα­τα που…. έμπα­ζαν από πα­ντού.

Γύρω στις 15:00 ανα­κοι­νώ­θη­κε η από­φα­ση… Οι χρυ­σαυ­γί­τες πε­ρι­μέ­νουν τον με­γά­λο αρ­χη­γό και τον απο­θε­ώ­νουν. Απο­χω­ρούν σαν στρα­τός, φω­νά­ζο­ντας “Αίμα, Τιμή, Χρυσή Αυγή”… Στην άκρη εμείς, δίπλα σε μια δι­μοι­ρία… Ψάχνω τρόπο να φύγω δίχως να ακο­λου­θή­σω το “τάγμα” του Κα­σι­διά­ρη…
Εκανε και δή­λω­ση. Ετρι­ψε την από­φα­ση του δι­κα­στη­ρί­ου στα μού­τρα των δη­μο­σιο­γρά­φων. Δεν έμει­να να τον ακού­σω. Οχι άλλο.
Εβαλα στη θέση της Μ. τον εαυτό μου. Πόση δύ­να­μη, πόση αξιο­πρέ­πεια. “Ναι” βιά­ζο­μαι να… σκε­φτώ, θα κανα το ίδιο. Αλλά τε­λι­κά έχει νόημα; Για ποια δι­καιο­σύ­νη; Για ποια “¨ηθική”; Με ποιο κό­στος;
Στό­χος τους είναι ο φόβος. Και δεν πρέ­πει να τον πε­τύ­χουν. Με όποιο κό­στος.

ΥΓ. Σε ένα διά­λειμ­μα της δίκης Κα­σι­διά­ρη, ο ΙΔΙΟΣ πρό­ε­δρος δί­κα­σε και κα­τα­δί­κα­σε έναν με­τα­νά­στη που δή­λω­νε αθώος. Η δια­δι­κα­σία κρά­τη­σε δέκα λεπτά. Χωρίς μάρ­τυ­ρες και στοι­χεία. Με μο­να­δι­κό στοι­χείο μαρ­τυ­ρία ιδιο­κτή­τη ίντερ­νετ καφέ, ο οποί­ος στη συ­νέ­χεια ανα­σκεύ­α­σε. Εξι χρό­νια φυ­λα­κή και απέ­λα­ση. Ο με­τα­νά­στης δή­λω­νε αθώος.

ΥΓ2. Κατά τη διάρ­κεια της… μίνι δίκης του με­τα­νά­στη, μέλη της Χρυ­σής Αυγής φώ­να­ζαν “Εις Θά­να­τον”

ΥΓ3. Σύσ­σω­μη η κοι­νο­βου­λευ­τι­κή ομάδα της Χρυ­σής Αυγής στο δι­κα­στή­ριο. Μετά το τέλος, οι βου­λευ­τές έδι­ναν εντο­λές στους “οπα­δούς” για το πως θα κι­νη­θούν.

ΥΓ4. “Τι κάνει η μη­τέ­ρα σου; Δώσ της χαι­ρε­τί­σμα­τα”. Διά­λο­γος μέ­λους της Χ.Α με τον… ει­σαγ­γε­λέα.