Ο ΣΥΡΙΖΑ ΥΠΑΑΤ για τους "επίορκους"

Όταν ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ-ΕΚΜ συ­νέ­δε­σε την ανά­δει­ξη του θέ­μα­τος των «επιόρ­κων» υπαλ­λή­λων του Δη­μο­σί­ου, από την τρι­κομ­μα­τι­κή κυ­βέρ­νη­ση, με τη βα­θύ­τε­ρη πρό­θε­σή της για «μικρό και ευ­έ­λι­κτο Δη­μό­σιο» σε συν­δυα­σμό με το δόγμα της ότι «θα πα­ρα­μεί­νει στο Δη­μό­σιο ό,τι δεν θέ­λουν ή δεν μπο­ρούν να ανα­λά­βουν οι ιδιώ­τες επι­χει­ρη­μα­τί­ες», πολ­λοί, με πρω­τερ­γά­τες τα Μέσα Μα­ζι­κής Πα­ρα­πλη­ρο­φό­ρη­σης, έσπευ­σαν να τον κα­τη­γο­ρή­σουν -στην κα­λύ­τε­ρη πε­ρί­πτω­ση- για πα­ρο­χή στή­ρι­ξης σε «συ­ντε­χνια­κές εμ­μο­νές και προ­κα­τα­λή­ψεις» ή -στη χει­ρό­τε­ρη πε­ρί­πτω­ση– για «συ­νή­γο­ρο των τε­μπέ­λη­δων και των διε­φθαρ­μέ­νων υπαλ­λή­λων».

Και όταν με το τρίτο μνη­μό­νιο, υπο­γρά­φτη­κε η «θα­να­τι­κή κα­τα­δί­κη» 80.000 υπαλ­λή­λων μέχρι το 2016 και πάλι η τρόι­κα εσω­τε­ρι­κού με τα «πα­πα­γα­λά­κια» της, ανέ­βα­σε αρ­χι­κά το «μα­γι­κό νού­με­ρο» των επιόρ­κων σε 11.000 (!). Όμως, όταν πρό­σφα­τα απο­κα­λύ­φθη­κε ότι αυτοί τε­λι­κά δεν υπερ­βαί­νουν τους 500, τι θα έπρε­πε να κά­νουν; Να «κα­τα­σκευά­σουν» με συ­νο­πτι­κές δια­δι­κα­σί­ες τους υπό­λοι­πους 10.500 «επί­ορ­κους». Έτσι λοι­πόν «στρώ­θη­κε το χαλί»…

Κα­ταρ­χήν «ξα­μό­λη­σαν» τους «υπαλ­λή­λους» τους στα Μέσα Μα­ζι­κής Πα­ρα­πλη­ρο­φό­ρη­σης να λυσ­σο­μα­νά­νε από το πρωί μέχρι το βράδυ ενα­ντί­ον της «δια­φθο­ράς» στο Δη­μό­σιο και της ανά­γκης λήψης άμε­σων μέ­τρων για την αντι­με­τώ­πι­σή της, καλ­λιερ­γώ­ντας κα­τά­πτυ­στους κοι­νω­νι­κούς αυ­το­μα­τι­σμούς ενα­ντί­ον των  «άχρη­στων και λα­διά­ρη­δων» Δη­μο­σί­ων Υπαλ­λή­λων, που τάχα μου ευ­η­με­ρούν, ενώ την ίδια ώρα δυ­στυ­χούν οι συ­νά­δελ­φοί τους στον Ιδιω­τι­κό Τομέα, χωρίς κα­νείς να νοιά­ζε­ται γι’ αυ­τούς! Λες και η πλή­ρης απο­ρύθ­μι­ση των ερ­γα­σια­κών σχέ­σε­ων, η κα­τε­δά­φι­ση των μι­σθών, η κα­τάρ­ρευ­ση των συ­ντά­ξε­ων, η ισο­πέ­δω­ση του δη­μό­σιου ασφα­λι­στι­κού συ­στή­μα­τος, οι αι­μα­τη­ρές πε­ρι­κο­πές των δη­μό­σιων δα­πα­νών για την υγεία και την παι­δεία, κάνει σή­με­ρα δια­κρί­σεις ανά­με­σα στους ερ­γα­ζό­με­νους στο Δη­μό­σιο και στους ερ­γα­ζό­με­νους στον Ιδιω­τι­κό Τομέα.

Έπει­τα δια­μόρ­φω­σαν ένα νο­μο­θε­τι­κό πλαί­σιο, πέρα και έξω από κάθε λο­γι­κή συ­στή­μα­τος πει­θαρ­χι­κού Δι­καί­ου, που για ασή­μα­ντες ή και ανύ­παρ­κτες αφορ­μές, μπο­ρεί να εμπλέ­ξει κάθε Δη­μό­σιο υπάλ­λη­λο, σε ένα χρο­νο­βό­ρο και πο­λυ­έ­ξο­δο δι­κα­στι­κό αγώνα, στην αρχή του οποί­ου υπάρ­χει η αργία και στο τέλος του η από­λυ­ση. Με το νέο αυτό «πει­θαρ­χι­κό Δί­καιο», οι Δη­μό­σιοι Υπάλ­λη­λοι μπο­ρούν να τε­θούν σε αυ­το­δί­καιη αργία χωρίς καν η υπό­θε­ση να τε­λε­σι­δι­κή­σει, οπότε το τεκ­μή­ριο της αθω­ό­τη­τας ή το δι­καί­ω­μα της υπε­ρά­σπι­σης θε­ω­ρού­νται πε­ριτ­τές «πο­λυ­τέ­λειες». Να ση­μειώ­σου­με ότι το τεκ­μή­ριο αυτό κα­ταρ­γεί­ται μόνο όταν πρό­κει­ται για Δη­μο­σί­ους Υπαλ­λή­λους, ενώ ισχύ­ει για τα φυ­σι­κά και νο­μι­κά πρό­σω­πα, γε­γο­νός άκρως αντι­συ­νταγ­μα­τι­κό, καθώς έτσι αί­ρε­ται η ισο­νο­μία των πο­λι­τών και δη­μιουρ­γεί­ται αντί­θε­ση με το Σύ­νταγ­μα που ορί­ζει ότι όλοι οι πο­λί­τες είναι ίσοι.

 Όλοι πλέον οι Δη­μό­σιοι υπάλ­λη­λοι είναι εν δυ­νά­μει «επί­ορ­κοι» και οιο­νεί «ένο­χοι» και ζουν διαρ­κώς με την ανα­σφά­λεια ότι κά­ποιος πο­λί­της, στον οποίο δεν αρέ­σει το απο­τέ­λε­σμα μιας υπη­ρε­σια­κής πρά­ξης, μπο­ρεί να προ­σφύ­γει δι­κα­στι­κά, όχι μόνο για να ακυ­ρώ­σει την πράξη, αλλά και να εκ­δι­κη­θεί ταυ­τό­χρο­να το Δη­μό­σιο Υπάλ­λη­λο που δεν «του έκανε το χα­τί­ρι», γιατί είναι «διε­φθαρ­μέ­νος και τε­μπέ­λης» και ταυ­τό­χρο­να να εξα­σφα­λί­σει «ευ­νοϊ­κό­τε­ρη με­τα­χεί­ρι­ση» στο μέλ­λον. Οποιοσ­δή­πο­τε τολ­μή­σει να διεκ­δι­κή­σει ερ­γα­σια­κό δι­καί­ω­μα, επί­σης, θα κα­τη­γο­ρεί­ται ως «επί­ορ­κος». Επι­προ­σθέ­τως, για να «εξα­σφα­λι­στεί» ότι ο Δη­μό­σιος Υπάλ­λη­λος δεν θα δι­καιω­θεί, πρα­κτι­κά ποτέ το Δευ­τε­ρο­βάθ­μιο Πει­θαρ­χι­κό κα­ταρ­γεί­ται και οι ερ­γα­ζό­με­νοι θα πρέ­πει να απευ­θύ­νο­νται στο ΣτΕ!

Και το θρά­σος των κυ­βερ­νώ­ντων δεν τε­λειώ­νει εδώ… Ήδη άρ­χι­σαν να δια­κι­νούν το σε­νά­ριο ότι η πλειο­ψη­φία των Δη­μο­σί­ων υπαλ­λή­λων, λόγω του νέου «πει­θαρ­χι­κού Δι­καί­ου» είτε γιατί «έχουν λε­ρω­μέ­νη τη φωλιά τους» είτε γιατί είναι ευ­θυ­νό­φο­βοι, έχουν οδη­γή­σει σε «πα­ρά­λυ­ση στο Δη­μό­σιο» και άρα και αυτοί σι­γά-σι­γά  θα πρέ­πει να «αραιώ­νουν»… Και βέ­βαια όπου μι­κραί­νει το Δη­μό­σιο, γι­γα­ντώ­νε­ται ο κρα­τι­κο­δί­αι­τος Ιδιω­τι­κός το­μέ­ας. Με το... αζη­μί­ω­το!

Και αν για κά­ποιες υπη­ρε­σί­ες του Δη­μο­σί­ου, όλα τα πα­ρα­πά­νω φα­ντά­ζουν από δύ­σκο­λα έως απί­θα­να, στο Υπουρ­γείο μας και στους Φο­ρείς που αυτό επο­πτεύ­ει, η «φά­μπρι­κα» αυτή άνοι­ξε πρό­σφα­τα με την πα­ρα­πο­μπή στη δι­καιο­σύ­νη 23 συ­να­δέλ­φων από το ΥΠ.Α.Α.Τ. και τον Ο.Π.Ε.Κ.Ε.Π.Ε. για εν­δε­χό­με­νη πα­ρά­βα­ση κα­θή­κο­ντος, κατά την συμ­με­το­χή τους ως μέλη στην Επι­τρο­πή διε­νέρ­γειας δια­γω­νι­σμών δω­ρε­άν δια­νο­μής φέτας ΠΟΠ στους άπο­ρους της χώρας την πε­ρί­ο­δο 2009-2011 και για άλ­λους 7 συ­να­δέλ­φους της Π.Δ. Διεύ­θυν­σης Μα­κε­δο­νί­ας-Θρά­κης του Ο.Π.Ε.Κ.Ε.Π.Ε. για εν­δε­χό­με­νη πα­ρά­βα­ση κα­θή­κο­ντος κατά τη διε­ξα­γω­γή των επι­τό­πιων ελέγ­χων στα πλαί­σια της Ενιαί­ας Ενί­σχυ­σης. Δη­λα­δή, όλοι αυτοί οι συ­νά­δελ­φοι πα­ρα­πέμ­φθη­καν στη Δι­καιο­σύ­νη, γιατί ορί­στη­καν μέλη σε επι­τρο­πές δια­γω­νι­σμών και διε­νέρ­γειας ελέγ­χων, λει­τουρ­γιών δη­λα­δή που σχε­τί­ζο­νται με τα υπη­ρε­σια­κά τους κα­θή­κο­ντα και κατ’ επέ­κτα­ση με το δη­μό­σιο συμ­φέ­ρον. Και όλα αυτά βέ­βαια χωρίς καμία ου­σια­στι­κή νο­μι­κή συν­δρο­μή ούτε από τις Υπη­ρε­σί­ες τους ούτε από τους Συλ­λό­γους τους και κυ­ρί­ως ούτε από την ΑΔΕΔΥ. 

Σε ένα πα­ρα­γω­γι­κό Υπουρ­γείο όπως το ΥΠ.Α.Α.Τ. και στους επο­πτευό­με­νους φο­ρείς του, καθώς βέ­βαια και στις Πε­ρι­φέ­ρειες όπου ασκού­νται γε­ω­τε­χνι­κές αρ­μο­διό­τη­τες, η «φά­μπρι­κα» των «επιόρ­κων» θα απο­τε­λέ­σει μια σί­γου­ρη και με­γά­λη «δε­ξα­με­νή» για την αργία αρ­χι­κά και την από­λυ­ση των υπαλ­λή­λων τους στη συ­νέ­χεια. Έτσι, θα υλο­ποι­η­θεί πλή­ρως το σχέ­διο της τροϊ­κα­νής συ­γκυ­βέρ­νη­σης και των πο­λι­τι­κών της υπαλ­λή­λων στο ΥΠ.Α.Α.Τ., για ένα «μικρό» Υπουρ­γείο, «όμηρο» και «υπη­ρέ­τη» των πάσης φύ­σε­ως ιδιω­τι­κών συμ­φε­ρό­ντων, για ένα Υπουρ­γείο μα­κριά από τους αγρό­τες και τις πραγ­μα­τι­κές ανά­γκες τους. Για ένα Υπουρ­γείο που δεν θα θέλει και δεν θα μπο­ρεί να εξα­σφα­λί­σει επαρ­κή, ασφα­λή, ποιο­τι­κά και πα­ράλ­λη­λα οι­κο­νο­μι­κώς προ­σι­τά τρό­φι­μα για το σύ­νο­λο της κοι­νω­νί­ας. Μι­κροί-με­σαί­οι αγρό­τες και ερ­γα­ζό­με­νοι-άνερ­γοι-συ­ντα­ξιού­χοι, θα γί­νου­με όλοι «πε­λά­τες» των ιδιω­τών που θα αντι­κα­τα­στή­σουν το Δη­μό­σιο!

Η απά­ντη­ση είναι μία και πρέ­πει να δοθεί μα­ζι­κά και απο­φα­σι­στι­κά από όλους τους συ­να­δέλ­φους και συ­νο­λι­κά από όλους τους ερ­γα­ζό­με­νους, με απο­τε­λε­σμα­τι­κές και απο­φα­σι­στι­κές πρω­το­βου­λί­ες των σω­μα­τεί­ων τους.

• Ενά­ντια στην επι­βο­λή του κλί­μα­τος πει­θάρ­χη­σης και εκ­φο­βι­σμού, προ­κει­μέ­νου να πε­ρά­σουν οι απο­λύ­σεις στο Δη­μό­σιο ώστε να ικα­νο­ποι­η­θούν οι απαι­τή­σεις της Τρόι­κας.
• Ενά­ντια στην τρο­μο­κρά­τη­ση των ερ­γα­ζό­με­νων ώστε να απο­δε­χτούν σιω­πη­λά και υπο­ταγ­μέ­να τις κυ­βερ­νη­τι­κές απο­φά­σεις.
• Ενά­ντια στην ποι­νι­κο­ποί­η­ση του κι­νή­μα­τος ανα­τρο­πής αυτής της πο­λι­τι­κής.
• Άμεση ανα­τρο­πή της πο­λι­τι­κής αυτής και των εκ­φρα­στών της, με συλ­λο­γι­κή δράση και διεύ­ρυν­ση του κοι­νού αγώνα, με συμ­με­το­χή όλων όσων πλήτ­το­νται από αυτή την πο­λι­τι­κή.

ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ ΥΠΑ­ΑΤ-ΦΟ­ΡΕ­ΩΝ-ΠΕ­ΡΙ­ΦΕ­ΡΕΙΑΣ

syrizaypaat.​foreon.​perifereias@​gmail.​com