Δεκάδες συνδικάτα και παρατάξεις καλούν τα μέλη τους να ταχθούν με το "ΟΧΙ" στο δημοψήφισμα της Κυριακής. (Ανανεώνεται περιοδικά).

Ανα­κοί­νω­ση του Σω­μα­τεί­ου Ερ­γα­ζο­μέ­νων στο Ασκλη­πιείο Βού­λας, για το δη­μο­ψή­φι­σμα: Στις 5 του Ιούλη, ψη­φί­ζου­με μα­ζι­κά ΟΧΙ

Η ΕΙΝΑΠ καλεί τους υγειο­νο­μι­κούς και το λαό να συ­νε­χί­σουν να αρ­νού­νται την υπο­τα­γή σε κάθε εί­δους μνη­μό­νιο (ΕΙΝΑΠ) 

ΜΕΤΑ: «Αφω­νία» της ΑΔΕΔΥ για το Δη­μο­ψή­φι­σμα της Κυ­ρια­κής 5 Ιου­λί­ου

ΑΓΩ­ΝΙ­ΣΤΙ­ΚΟ ΜΕ­ΤΩ­ΠΟ

ΓΙΑ­ΤΡΩΝ ΠΑ­ΝΕΛ­ΛΗ­ΝΙΟΥ ΙΑ­ΤΡΙ­ΚΟΥ ΣΥΛ­ΛΟ­ΓΟΥ

ΑΝΑ­ΚΟΙ­ΝΩ­ΣΗ

Τι άλλο έπρε­πε να βιώ­σου­με για να πούμε ΟΧΙ;

Στα πέντε χρό­νια της κρί­σης και των μνη­μο­νί­ων ζή­σα­με τη διά­λυ­ση των Νο­σο­κο­μεί­ων, το λου­κέ­το στην Πρω­το­βάθ­μια Φρο­ντί­δα Υγεί­ας, τις απο­λύ­σεις για­τρών, τη δρα­μα­τι­κή πε­ρι­κο­πή στη  χρη­μα­το­δό­τη­ση της υγεί­ας, την αύ­ξη­ση συμ­με­το­χής των ασθε­νών στην αγορά φαρ­μά­κων.

Και να ήταν μόνο αυτά..

Βιώ­σα­με αυ­το­κτο­νί­ες χι­λιά­δων συ­ναν­θρώ­πων μας, τη διά­λυ­ση του κοι­νω­νι­κού ιστού και της οι­κο­νο­μί­ας, τη φυγή χι­λιά­δων για­τρών στο εξω­τε­ρι­κό, τις μα­χη­τι­κές κι­νη­το­ποι­ή­σεις που συ­να­ντού­σαν τον τοίχο των ΜΑΤ και ταυ­τό­χρο­να τα κοι­νω­νι­κά ια­τρεία που έστη­σαν για­τροί και υγειο­νο­μι­κοί σε κάθε γωνιά της χώρας.

Και αντέ­ξα­με.

Τώρα βιώ­νου­με την απρο­κά­λυ­πτη από­πει­ρα των το­κο­γλύ­φων δα­νει­στών και των εγ­χώ­ριων υπαλ­λή­λων τους να μας γυ­ρί­σουν πίσω, στην εφιαλ­τι­κή ει­κό­να  που προ­σπα­θή­σα­με να σβή­σου­με από τη μνήμη μας στις 25 Γε­νά­ρη. Να μας επι­βάλ­λουν νέο μνη­μό­νιο βα­ρύ­τε­ρο απ΄ όσα βιώ­σα­με ως τώρα και κυ­ρί­ως να μας τρο­μο­κρα­τή­σουν, να εξα­φα­νί­σουν την ελ­πί­δα, να πο­τί­σουν με φόβο τις ψυχές των ελ­λή­νων, να εκ­φο­βί­σουν τους λαούς της Ευ­ρώ­πης ότι δεν υπάρ­χει άλλος δρό­μος από τη λι­τό­τη­τα.

Δεν θα το επι­τρέ­ψου­με!

Ως για­τροί θα στα­θού­με στην πρώτη γραμ­μή του αγώνα, θα συ­νε­χί­σου­με να στη­ρί­ζου­με αφι­λο­κερ­δώς τους συ­ναν­θρώ­πους μας που έχουν ανά­γκη, θα στη­ρί­ζου­με τις υπη­ρε­σί­ες υγεί­ας που βρί­σκο­νται στο χεί­λος της κα­τα­στρο­φής, τη χώρα που εκ­βιά­ζε­ται και τρο­μο­κρα­τεί­ται.

Γι αυτό την Κυ­ρια­κή 5 Ιούλη ψη­φί­ζου­με ΟΧΙ.

ΨΗ­ΦΙ­ΣΜΑ – ΚΑ­ΛΕ­ΣΜΑ της Ένω­σης Νο­σο­κο­μεια­κών

Ια­τρών Θεσ­σα­λο­νί­κης (ΕΝΙΘ)

ΝΑΙ με φε­ρε­τζέ από την μνη­μο­νια­κή πλειο­ψη­φία της ΠΟ­Ε­ΔΗΝ

ΕΝΙΑΙΟΣ ΣΥΛ­ΛΟ­ΓΟΣ ΕΡ­ΓΑ­ΖΟ­ΜΕ­ΝΩΝ Ψ.Ν.Α. (ΔΑΦΝΙ): ΑΝΑ­ΚΟΙ­ΝΩ­ΣΗ ΣΩ­ΜΑ­ΤΕΙΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥ­ΡΙΑ­ΚΗ 5 ΙΟΥΛΗ

ΟΧΙ στον εκ­βια­σμό - ΟΧΙ σε νέο μνη­μό­νιο, από τους ερ­γα­ζό­με­νους στο Π.Γ.Ν. "Ατ­τι­κόν" 

-EURO MEI - Εκτε­λε­στι­κή Επι­τρο­πή

Πα­ρί­σι, 30 Ιου­νί­ου 2015

Οι ερ­γα­ζό­με­νοι και ο Ελ­λη­νι­κός λαός τα τε­λευ­ταία πέντε χρό­νια έχει βιώ­σει την πο­λι­τι­κή της λι­τό­τη­τας, τη δυ­στυ­χία, την κοι­νω­νι­κή υπο­βάθ­μι­ση, τη λε­η­λα­σία του συ­ντα­ξιο­δο­τι­κού συ­στή­μα­τος, το ξε­πού­λη­μα του δη­μό­σιου πλού­του, την κα­τάρ­γη­ση των κοι­νω­νι­κών αγα­θών, τις απο­λύ­σεις και την ανερ­γία στην πιο σκλη­ρή μορφή τους.

Έχει κα­τα­στεί σαφές ότι πέντε χρό­νια μνη­μο­νί­ων και λι­τό­τη­τας, δεν έφε­ραν λύ­σεις, αντί­θε­τα έχουν πολ­λα­πλα­σια­στεί τα προ­βλή­μα­τα και έχουν δη­μιουρ­γη­θεί νέα αδιέ­ξο­δα. Ο αριθ­μός των ανέρ­γων έχει φτά­σει το 1.500.000. Ο αριθ­μός των φτω­χών έχει φτά­σει τα 3.000.000. Χι­λιά­δες άν­θρω­ποι έχουν αυ­το­κτο­νή­σει, χι­λιά­δες επι­χει­ρή­σεις έχουν κλεί­σει, οι μι­σθοί και οι συ­ντά­ξεις έχουν μειω­θεί δρα­μα­τι­κά. Οι συλ­λο­γι­κές συμ­βά­σεις κα­ταρ­γού­νται και το ίδιο συμ­βαί­νει με την ερ­γα­σία και τα συν­δι­κα­λι­στι­κά δι­καιώ­μα­τα.

Ο αγώ­νας των ερ­γα­ζο­μέ­νων της ΕΡΤ και της ΠΟ­ΣΠΕΡΤ, του ερ­γα­τι­κού κι­νή­μα­τος και του Ελ­λη­νι­κού λαού οδή­γη­σε στην ανα­τρο­πή της προη­γού­με­νης κυ­βέρ­νη­σης στις 25 Ια­νουα­ρί­ου, και έχει δη­μιουρ­γή­σει νέα δε­δο­μέ­να και προ­ο­πτι­κές για τους Έλ­λη­νες ερ­γα­ζό­με­νους και την Ελ­λη­νι­κή κοι­νω­νία.

Οι Έλ­λη­νες και η ερ­γα­τι­κή τάξη φω­νά­ζουν με ένα στόμα: «Φτά­νει πια!"

Η συ­νε­δρί­α­ση της Εκτε­λε­στι­κής Επι­τρο­πής της EURO-MEI στο Πα­ρί­σι στις 30 Ιου­νί­ου του 2015 εκ­φρά­ζει την αλ­λη­λεγ­γύη της προς τους συ­να­δέλ­φους στην ΠΟ­ΣΠΕΡΤ. Υπο­στη­ρί­ζει το αί­τη­μα της ΠΟ­ΣΠΕΡΤ προς την Ελ­λη­νι­κή κυ­βέρ­νη­ση να μην κάνει ούτε ένα βήμα πίσω, να μην απο­δε­χθεί την πίεση και τους εκ­βια­σμούς των δα­νει­στών, να μεί­νει στα­θε­ρή στο πο­λι­τι­κό της πρό­γραμ­μα και να δια­πραγ­μα­τευ­θεί με καλή πίστη, αλλά και να προ­στα­τέ­ψει τη δη­μό­σια πε­ριου­σία, την εθνι­κή κυ­ριαρ­χία και την επι­βί­ω­ση των πο­λι­τών.

Η κοι­νό­τη­τα των ρα­διο­τη­λε­ο­πτι­κών ορ­γα­νι­σμών και οι ερ­γα­ζό­με­νοι στα μέσα ενη­μέ­ρω­σης στέ­κο­νται στο πλευ­ρό του Ελ­λη­νι­κού λαού και της ερ­γα­τι­κής τάξης στον αγώνα της ενά­ντια στη λι­τό­τη­τα. Κα­λού­με την ΕΕ να βρει μια λύση η οποία θα βάζει σε πρώτη θέση την ευ­η­με­ρία του ελ­λη­νι­κού λαού. Η απο­μεί­ω­ση του χρέ­ους είναι κε­ντρι­κής ση­μα­σί­ας για την επί­τευ­ξη του στό­χου αυτού.

-

ΞΕ­ΡΟΥ­ΜΕ ΝΑ ΛΕΜΕ ΟΧΙ

Ως ερ­γα­ζό­με­νοι της Μο­νά­δας Απε­ξάρ­τη­σης του Ψυ­χια­τρι­κού Νο­σο­κο­μεί­ου Ατ­τι­κής-18 ΑΝΩ γνω­ρί­ζου­με πολύ καλά τη θέση και το ρόλο που μας ανα­λο­γεί στην πα­ρού­σα ιστο­ρι­κή συ­γκυ­ρία.

Ξέ­ρου­με ότι κρα­τά­με ζω­ντα­νή τη δη­μό­σια, δω­ρε­άν απε­ξάρ­τη­ση προ­σβά­σι­μη και απο­τε­λε­σμα­τι­κή για κάθε εξαρ­τη­μέ­νο από ου­σί­ες πο­λί­τη αυτής της χώρας, ανε­ξάρ­τη­τα από την κοι­νω­νι­κή τάξη και την οι­κο­νο­μι­κή του κα­τά­στα­ση.

Ξέ­ρου­με ότι δί­νου­με ζωή σε κάθε εξαρ­τη­μέ­νο που θέλει να απε­λευ­θε­ρω­θεί από τον κα­τα­να­γκα­σμό ΚΑΘΕ εξάρ­τη­σης από ΟΠΟΙΑ­ΔΗ­ΠΟ­ΤΕ ουσία κα­τα­κτώ­ντας έτσι με πολύ κόπο τη θέση του ανά­με­σα στους ενερ­γούς πο­λί­τες που μά­χο­νται, αντι­στέ­κο­νται και διεκ­δι­κούν.

Δί­νου­με κα­θη­με­ρι­νά μάχη ενά­ντια στο θά­να­το. Δεν τρο­μά­ζου­με εύ­κο­λα.
Αν ήταν έτσι τα πράγ­μα­τα δε θα ήμα­σταν σε αυτό τον ερ­γα­σια­κό χώρο με δράση και συ­νέ­πεια 26 πε­ρί­που χρό­νων.

 Σε αυτό το χώρο του κα­τα­συ­κο­φα­ντη­μέ­νου δη­μό­σιου τομέα ερ­γα­ζό­μα­στε νιώ­θο­ντας στο πετσί μας τη δυ­στυ­χία αυτών που κα­τα­βε­βλη­μέ­νοι ανα­ζη­τούν την προ­ο­πτι­κή σε ένα κόσμο που ορι­σμέ­νοι ντό­πιοι και ξένοι θέ­λουν να κά­νουν όλο και πιο ζο­φε­ρό, βυ­θι­σμέ­νο στη φτώ­χια, την ανερ­γία, την αρ­ρώ­στια και την αμορ­φω­σιά.

 
Ξέ­ρου­με να πα­λεύ­ου­με με το θά­να­το, για τη ζωή και την ελευ­θε­ρία.
Ξέ­ρου­με να βγαί­νου­με νι­κη­τές.

Ξέ­ρου­με να λέμε ΟΧΙ

Ερ­γα­ζό­με­νοι της Μο­νά­δας Απε­ξάρ­τη­σης 18 Άνω

ΙΟΥ­ΛΙΟΣ 2015

Συ­να­δέλ­φισ­σες, συ­νά­δελ­φοι

Οι υγειο­νο­μι­κοί όπως όλοι οι ερ­γα­ζό­με­νοι, οι συ­ντα­ξιού­χοι, οι άνερ­γοι, η νε­ο­λαία και ο λαός μας, για 5 χρό­νια πλή­ρω­σαν ακρι­βά τις νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρες πο­λι­τι­κές που επέ­βα­λαν οι δα­νει­στές και η τρόι­κα και εφάρ­μο­σαν πιστά οι ντό­πιοι υπη­ρέ­τες τους.

 Μά­τω­σαν κυ­ριο­λε­κτι­κά για ένα άδικο, απε­χθές και τα­ξι­κό χρέος, για χρή­μα­τα που πήγαν στις τσέ­πες των ερ­γο­λά­βων και των τρα­πε­ζι­τών, την ίδια ώρα που  ο λαός και οι ερ­γα­ζό­με­νοι βί­ω­ναν τη λι­τό­τη­τα και τις πε­ρι­κο­πές.  

Οι ερ­γα­ζό­με­νοι στη Δη­μό­σια Υγεία και κυ­ρί­ως οι ασθε­νείς και οι πο­λί­τες που έχουν ανά­γκη το Δη­μό­σιο Νο­σο­κο­μείο, γνω­ρί­ζουν ότι τυχόν υπο­τα­γή στις απαι­τή­σεις των δα­νει­στών -το­κο­γλύ­φων για συ­νέ­χι­ση των μνη­μο­νια­κών πο­λι­τι­κών ση­μαί­νει: γκρέ­μι­σμα του κοι­νω­νι­κού κρά­τους, διά­λυ­ση της Δη­μό­σιας Υγεί­ας, κλεί­σι­μο Νο­σο­κο­μεί­ων, νέες μειώ­σεις μι­σθών, πε­ραι­τέ­ρω συρ­ρί­κνω­ση του προ­σω­πι­κού, απο­λύ­σεις, μειώ­σεις συ­ντά­ξε­ων. 

Ο Σύλ­λο­γος Ερ­γα­ζο­μέ­νων Λαϊ­κού πα­ρα­μέ­νο­ντας ατα­λά­ντευ­τος και συ­νε­πής, έλεγε και λέει: 

ΟΧΙ στα μνη­μό­νια

ΟΧΙ στη λι­τό­τη­τα

ΟΧΙ στους εκ­βια­σμούς των το­κο­γλύ­φων - δα­νει­στών

ΟΧΙ στην απο­δο­χή του χρέ­ους που δη­μιούρ­γη­σαν τα γε­ρά­κια των «αγο­ρών»

ΟΧΙ στην αμ­φι­σβή­τη­ση της δη­μο­κρα­τί­ας στην πα­τρί­δα μας από ΕΕ και ΔΝΤ

Κα­λού­με τους ερ­γα­ζό­με­νους σε αγω­νι­στι­κή εγρή­γορ­ση για να προ­α­σπί­σου­με τη Δη­μο­κρα­τία, τα Κοι­νω­νι­κά αγαθά και την Αξιο­πρέ­πεια του λαού μας.

ΤΟ ΔΣ

ΤΟΥ ΣΥΛ­ΛΟ­ΓΟΥ ΕΡ­ΓΑ­ΖΟ­ΜΕ­ΝΩΝ ΛΑΪ­ΚΟΥ ΝΟ­ΣΟ­ΚΟ­ΜΕΙΟΥ

-ΝΟ­ΣΟ­ΚΟ­ΜΕΙΟ ΕΛΕΝΑ ΒΕ­ΝΙ­ΖΕ­ΛΟΥ ΑΝΑ­ΚΟΙ­ΝΩ­ΣΗ ΤΗΣ ΠΑ­ΡΑ­ΤΑ­ΞΗΣ "Α - Α - Α " 

ΟΧΙ

στη λι­τό­τη­τα, τα μνη­μό­νια

τα τε­λε­σί­γρα­φα και τους εκ­βια­σμούς

Στο δη­μο­ψή­φι­σμα της Κυ­ρια­κής 5 Ιούλη 2015, ο κό­σμος της ερ­γα­σί­ας και ο Ελ­λη­νι­κός λαός κα­λού­νται να δη­λώ­σουν την από­φα­σή τους, να πουν ΟΧΙ στα μνη­μό­νια, ΟΧΙ στη λι­τό­τη­τα, ΟΧΙ στους εκ­βια­σμούς που εκ­πο­ρεύ­ο­νται από το διε­θνές, το ευ­ρω­παϊ­κό και το ντό­πιο πο­λι­τι­κό και οι­κο­νο­μι­κό κα­τε­στη­μέ­νο.

Οι υγειο­νο­μι­κοί όπως όλοι οι ερ­γα­ζό­με­νοι, οι συ­ντα­ξιού­χοι, οι άνερ­γοι, η νε­ο­λαία και ο λαός μας, για 5 χρό­νια πλή­ρω­σαν ακρι­βά τις νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρες πο­λι­τι­κές που επέ­βα­λαν οι δα­νει­στές και η τρόι­κα και εφάρ­μο­σαν πιστά οι ντό­πιοι υπη­ρέ­τες τους. Μά­τω­σαν κυ­ριο­λε­κτι­κά προ­κει­μέ­νου να πλη­ρώ­νε­ται ένα άδικο, απε­χθές και τα­ξι­κό χρέος, για χρή­μα­τα που πήγαν στις τσέ­πες των ερ­γο­λά­βων και των τρα­πε­ζι­τών την ίδια ώρα που οι ο λαός και οι ερ­γα­ζό­με­νοι βί­ω­ναν τη λι­τό­τη­τα και τις πε­ρι­κο­πές. Ένα χρέος που φορ­τώ­θη­κε στις πλά­τες του λαού για να σω­θούν οι τρά­πε­ζες και να δια­τη­ρη­θεί η κερ­δο­φο­ρία και τα προ­νό­μια του με­γά­λου κε­φα­λαί­ου.

Πα­ρό­λα αυτά, αγω­νί­στη­καν σκλη­ρά, βγή­καν σε δρό­μους και σε πλα­τεί­ες, ενά­ντια στα μνη­μό­νια, στη λι­τό­τη­τα, στην εξα­θλί­ω­ση, στον αυ­ταρ­χι­σμό και στις αντι­δη­μο­κρα­τι­κές εκτρο­πές.

Δεν ξε­χνούν επί­σης ότι η εφαρ­μο­γή των μνη­μο­νια­κών πο­λι­τι­κών για 5 χρό­νια οδή­γη­σαν:

- σε 1,5 εκα­τομ­μύ­ρια άνερ­γους μέσα από το κλεί­σι­μο εκα­το­ντά­δων χι­λιά­δων μι­κρών και με­σαί­ων επι­χει­ρή­σε­ων, με τη χώρα να κα­τέ­χει το ρεκόρ της ανερ­γί­ας σε όλη την Ευ­ρώ­πη, ούτε βε­βαί­ως τις απο­λύ­σεις και τις δια­θε­σι­μό­τη­τες χι­λιά­δων ερ­γα­ζο­μέ­νων στο Δη­μό­σιο και την Υγεία

- σε χι­λιά­δες αυ­το­κτο­νί­ες συ­μπο­λι­τών μας που βρέ­θη­καν ξαφ­νι­κά χωρίς δου­λειά, χωρίς φαΐ, χωρίς στέγη και χωρίς μέλ­λον,

- σε τε­ρά­στιες μειώ­σεις σε μι­σθούς και συ­ντά­ξεις, στην κα­τάρ­γη­ση των συλ­λο­γι­κών συμ­βά­σε­ων και των ερ­γα­τι­κών δι­καιω­μά­των, στη φτω­χο­ποί­η­ση ενός με­γά­λου μέ­ρους του πλη­θυ­σμού της χώρας.

- στη διά­λυ­ση του ασφα­λι­στι­κού συ­στή­μα­τος και στην κλοπή και των τε­λευ­ταί­ων απο­θε­μα­τι­κών των ασφα­λι­στι­κών τα­μεί­ων,

- Το γκρέ­μι­σμα του κοι­νω­νι­κού κρά­τους, την διά­λυ­ση της Δη­μό­σιας Υγεί­ας, το κλεί­σι­μο Νο­σο­κο­μεί­ων και των μο­νά­δων του ΕΟΠΥΥ, τις πε­ρι­κο­πές σε χρη­μα­το­δό­τη­ση και την συρ­ρί­κνω­ση του αν­θρώ­πι­νου δυ­να­μι­κού λόγω της απου­σί­ας προ­σλή­ψε­ων. Την ίδια αντι­με­τώ­πι­ση είχαν και οι το­μείς της παι­δεί­ας και της κοι­νω­νι­κής πρό­νοιας.

Η απαί­τη­ση των ερ­γα­ζο­μέ­νων και της συ­ντρι­πτι­κής πλειο­ψη­φί­ας του λαού είναι να μπει ορι­στι­κό τέλος στη μνη­μο­νια­κή βαρ­βα­ρό­τη­τα και αυτό εκ­φρά­στη­κε με κα­τη­γο­ρη­μα­τι­κό τρόπο τόσο στους αγώ­νες που προη­γή­θη­καν όσο και στις κάλ­πες στις 25 Ια­νουα­ρί­ου.

Το νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρο κα­τε­στη­μέ­νο στην Ευ­ρω­παϊ­κή Ένωση, το ΔΝΤ μαζί με τους τρα­πε­ζί­τες, το κε­φά­λαιο και την ντό­πια τρόι­κα, με εκ­βια­σμούς, απει­λές και τε­λε­σί­γρα­φα απαι­τούν εδώ και τώρα από την Κυ­βέρ­νη­ση να υπο­γρά­ψει συμ­φω­νία συ­νέ­χι­σης των μνη­μο­νί­ων και των κα­τα­στρο­φι­κών πο­λι­τι­κών που συν­θλί­βουν τα ερ­γα­τι­κά δι­καιώ­μα­τα και οδη­γούν τη χώρα στην κα­τα­στρο­φή. Κλεί­νουν την κά­νου­λα στις τρά­πε­ζες εκ­βιά­ζο­ντας το λαό να τα­χθεί με το μνη­μο­νια­κό ΝΑΙ.

Αμ­φι­σβη­τούν ακόμα και το Δη­μο­κρα­τι­κό δι­καί­ω­μα του ελ­λη­νι­κού λαού να απο­φα­σί­σει μέσα από ένα Δη­μο­ψή­φι­σμα για την τύχη την δική του και των παι­διών του.

Με το τε­λε­σί­γρα­φο που κα­τέ­θε­σαν ζη­τούν την πλήρη απε­λευ­θέ­ρω­ση των ομα­δι­κών απο­λύ­σε­ων στον ιδιω­τι­κό τομέα, νέα συρ­ρί­κνω­ση των ερ­γα­ζο­μέ­νων στο Δη­μό­σιο, νέες μειώ­σεις στους μι­σθούς των ερ­γα­ζο­μέ­νων στο Δη­μό­σιο μέσα από ένα νέο μι­σθο­λό­γιο – φτω­χο­λό­γιο, την κα­τάρ­γη­ση του ΕΚΑΣ και την εφαρ­μο­γή του μη­δε­νι­κού ελ­λείμ­μα­τος στις συ­ντά­ξεις, που οδη­γεί σε μειώ­σεις μέχρι και 80%, την αύ­ξη­ση των ορίων ηλι­κί­ας για συ­ντα­ξιο­δό­τη­ση, την «από­συρ­ση» του κρά­τους που οδη­γεί στην κα­τάρ­γη­ση της κοι­νω­νι­κής ασφά­λι­σης. Απαι­τούν μειώ­σεις στη χρη­μα­το­δό­τη­ση των νο­σο­κο­μεί­ων την ώρα που αυτά βου­λιά­ζουν από τις πε­ρι­κο­πές που προ­βλέ­πο­νται στους μνη­μο­νι­κούς προ­ϋ­πο­λο­γι­σμούς και συρ­ρί­κνω­ση του προ­σω­πι­κού τους και την εξα­φά­νι­ση των κοι­νω­νι­κών επι­δο­μά­των για ευά­λω­τες κα­τη­γο­ρί­ες πλη­θυ­σμού. Αυτά είναι με­ρι­κά μόνο από τα αντι­λαϊ­κά μέτρα που απαι­τούν οι το­κο­γλύ­φοι – δα­νει­στές.

Μπρο­στά σε αυ­τούς τους εκ­βια­σμούς και τα τε­λε­σί­γρα­φα οι ερ­γα­ζό­με­νοι μπαί­νουν σε θέση μάχης για την από­κρου­ση των αντι­λαϊ­κών σχε­δια­σμών και των εκ­βια­σμών των δα­νει­στών - το­κο­γλύ­φων. Με ένα μα­ζι­κό ΟΧΙ την Κυ­ρια­κή στις 5 του Ιούλη θα στεί­λουν μή­νυ­μα προς όλες τις κα­τευ­θύν­σεις ότι είναι απο­φα­σι­σμέ­νοι να βά­λουν τέρμα στη μνη­μο­νια­κή λε­η­λα­σία και στην κα­τε­δά­φι­ση των ερ­γα­σια­κών και κοι­νω­νι­κών δι­καιω­μά­των.

Με ένα βρο­ντε­ρό ΟΧΙ θα απαι­τή­σουν τη δια­γρα­φή του με­γα­λύ­τε­ρου μέ­ρους του χρέ­ους, το πέ­ρα­σμα των τρα­πε­ζών υπό δη­μό­σια ιδιο­κτη­σία και κοι­νω­νι­κό έλεγ­χο, την ανα­κα­τα­νο­μή του πα­ρα­γό­με­νου πλού­του υπέρ του λαού, την απο­κα­τά­στα­ση των ερ­γα­σια­κών και ασφα­λι­στι­κών δι­καιω­μά­των τους και την πα­ρα­γω­γι­κή ανα­συ­γκρό­τη­ση της χώρας για να υπάρ­ξει ανά­πτυ­ξη σε όφε­λος του λαού και του τόπου και για να αντι­με­τω­πι­στεί η ανερ­γία.

Με ένα παλ­λαϊ­κό ΟΧΙ θα απαι­τή­σουν επί­σης απ' την Κυ­βέρ­νη­ση να μην κάνει ούτε βήμα πίσω και χωρίς τα­λα­ντεύ­σεις και συμ­βι­βα­σμούς να δώσει λύ­σεις στα δί­καια αι­τή­μα­τα που θέτει το ερ­γα­τι­κό και λαϊκό κί­νη­μα και που άλ­λω­στε ήταν προ­ε­κλο­γι­κές εξαγ­γε­λί­ες και προ­γραμ­μα­τι­κές της δε­σμεύ­σεις.

Οι ερ­γα­ζό­με­νοι έχο­ντας απο­κτή­σει με­γά­λη πείρα από τους αγώ­νες ενά­ντια στις μνη­μο­νια­κές πο­λι­τι­κές και με το χέρι στην καρ­διά στις 5 του Ιούλη θα στεί­λουν ένα ηχηρό μή­νυ­μα υπερ­ψη­φί­ζο­ντας μα­ζι­κά το ΟΧΙ για να ανοί­ξει μια νέα ανα­γεν­νη­τι­κή πο­ρεία για το λαό και τη χώρα μας.

Ο ΛΑΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΕΡ­ΓΑ­ΖΟ­ΜΕ­ΝΟΙ ΔΕΝ ΕΚ­ΒΙΑ­ΖΟ­ΝΤΑΙ

Η ΧΩΡΑ ΔΕΝ ΠΩ­ΛΕΙ­ΤΑΙ

στις 5 Ιούλη στις κάλ­πες δί­νου­με τη δική μας απά­ντη­ση

ψη­φί­ζου­με πλειο­ψη­φι­κά

ΟΧΙ

  ΟΛΟΙ ΣΤΙΣ ΕΠΑΛ­ΞΕΙΣ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΕΝΑ ΜΕ­ΓΑ­ΛΟ, ΙΣΧΥ­ΡΟ, ΠΑ­ΝΕΡ­ΓΑ­ΤΙ­ΚΟ ΚΑΙ ΠΑΛ­ΛΑΪ­ΚΟ ΟΧΙ ΣΤΟ ΔΗ­ΜΟ­ΨΗ­ΦΙ­ΣΜΑ ΣΤΙΣ 5/7/2015-ΠΕ­ΝΕΝ  

-ΠΑ­ΝΕΛ­ΛΗ­ΝΙΟ ΣΩ­ΜΑ­ΤΕΙΟ ΕΡ­ΓΑ­ΖΟ­ΜΕ­ΝΩΝ VODAFONEWINDVICTUS

Αρ. Από­φα­σης Ει­ρη­νο­δι­κεί­ου: 541/2014 - Αρ. Πρω­το­κόλ­λου: 50/2015

ΑΝΑ­ΚΟΙ­ΝΩ­ΣΗ

  Σχε­τι­κά με το δη­μο­ψή­φι­σμα την Κυ­ρια­κή 5 Ιου­λί­ου, πα­ρα­τη­ρού­με ότι από τους γνω­στούς και μη εξαι­ρε­τέ­ους υπο­στη­ρι­κτές των Μνη­μο­νί­ων Διαρ­κεί­ας και από τα ΜΜΕ έχει εξα­πο­λυ­θεί μια τε­ρά­στια εκ­στρα­τεία προ­πα­γάν­δι­σης, εκ­φο­βι­σμού και τρο­μο­κρά­τη­σης του ελ­λη­νι­κού λαού. Είναι αυτοί που μέρα νύχτα μι­λούν για ουρές στα ΑΤΜ κ.λπ. – ενώ 5 χρό­νια δεν βλέ­πουν τις ουρές των εκα­το­ντά­δων χι­λιά­δων ανέρ­γων, τα σπί­τια που έκλει­σαν, τις ουρές συ­ναν­θρώ­πων μας στα σκου­πί­δια να ψά­χνουν για φα­γη­τό.

Το ίδιο ισχύ­ει για πολ­λούς επι­χει­ρη­μα­τί­ες. Όπως π.χ. κα­τήγ­γει­λαν ερ­γα­ζό­με­νοι σε ρα­διο­φω­νι­κό σταθ­μό, με­γά­λη φαρ­μα­κευ­τι­κή εται­ρεία τους κά­λε­σε χθες το πρωί (Δευ­τέ­ρα 29/6) και, μέσω των διευ­θυ­ντών, τους ανα­κοί­νω­σε πως οφεί­λουν να δώ­σουν μα­ζι­κά το «παρών» στη συ­γκέ­ντρω­ση του… «Μέ­νου­με Ευ­ρώ­πη» υπέρ του «Ναι»! Μά­λι­στα, οι διευ­θυ­ντές κά­λε­σαν τους ερ­γα­ζό­με­νους να συ­γκε­ντρω­θούν στα γρα­φεία της εται­ρεί­ας και όλοι μαζί να κα­τευ­θυν­θούν στο Σύ­νταγ­μα, ενώ για όσους και όσες απου­σιά­σουν, άφη­σαν υπο­νο­ού­με­να με απει­λές.

Οι ερ­γα­ζό­με­νοι μπο­ρού­με και πρέ­πει να αντι­στα­θού­με σε κάθε τέ­τοιο εκ­βια­σμό. Με ψυ­χραι­μία και συ­να­δελ­φι­κή συ­ζή­τη­ση, να δια­μορ­φώ­σου­με την άποψη και θέση μας, απέ­να­ντι σε κάθε υστε­ρι­κή κραυ­γή. Ει­δι­κά όταν εκ­πο­ρεύ­ε­ται από τα όρ­γα­να μιας οι­κο­νο­μι­κής και πο­λι­τι­κής ελίτ, που έχουν βυ­θί­σει την ελ­λη­νι­κή κοι­νω­νία στην ανερ­γία, φτώ­χεια και εξα­θλί­ω­ση – από εκ­βια­σμούς που θέ­λουν να κα­ταρ­γή­σουν κάθε δι­καί­ω­μά μας ν’ απο­φα­σί­ζου­με σαν λαός για το μέλ­λον μας.

Με στα­θε­ρό­τη­τα –πριν και μετά το δη­μο­ψή­φι­σμα– να συ­νε­χί­σου­με ενω­μέ­νοι τον αγώνα: για την κα­τάρ­γη­ση όλων των Μνη­μο­νί­ων, για να μην υπάρ­ξει κα­νέ­να μέτρο ενά­ντια στους ερ­γα­ζό­με­νους και τα λαϊκά στρώ­μα­τα – για να υπε­ρα­σπί­σου­με τους μι­σθούς και τις θέ­σεις ερ­γα­σί­ας – για να επα­νέλ­θουν οι συλ­λο­γι­κές συμ­βά­σεις και να προ­χω­ρή­σουν άμεσα τα μέτρα ανα­κού­φι­σης των προ­βλη­μά­των μας.

 

Το Διοι­κη­τι­κό Συμ­βού­λιο

  Την Κυ­ρια­κή 5 Ιούλη ψη­φί­ζου­με ΟΧΙ-Επι­τρο­πή Ερ­γα­ζο­μέ­νων Εθνι­κής Τρά­πε­ζας (κτί­ριο Γέ­ρα­κα), υπέρ του ΟΧΙ 

-ΕΝΩ­ΤΙ­ΚΗ ΑΓΩ­ΝΙ­ΣΤΙ­ΚΗ ΚΙ­ΝΗ­ΣΗ ΕΡ­ΓΑ­ΖΟ­ΜΕ­ΝΩΝ ΣΤΟ ΥΠ.ΠΟ.

Να σπά­σου­με τον φόβο! Ψη­φί­ζου­με ΟΧΙ σε κάθε Μνη­μό­νιο

«Μας έλε­γαν θα νι­κή­σε­τε όταν υπο­τα­χτεί­τε. 
Υπο­τα­χτή­κα­με και βρή­κα­με τη στά­χτη. 
Μας έλε­γαν θα νι­κή­σε­τε όταν αγα­πή­σε­τε.

Αγα­πή­σα­με και βρή­κα­με τη στά­χτη.
Μας έλε­γαν θα νι­κή­σε­τε όταν εγκα­τα­λεί­ψε­τε την ζωή σας.
Εγκα­τα­λεί­ψα­με τη ζωή μας και βρή­κα­με τη στά­χτη....

Μένει να ξα­να­βρού­με τη ζωή μας, τώρα που δεν έχου­με πια τί­πο­τα.»

Γ. Σε­φέ­ρης

Υπο­τί­θε­ται πως τα τε­λευ­ταία χρό­νια γί­νε­ται προ­σπά­θεια για μεί­ω­ση του δη­μό­σιου χρέ­ους. Ύστε­ρα από 5 χρό­νια το χρέος, σε από­λυ­τους αριθ­μούς, έχει μειω­θεί από τα 329 δις (114% του ΑΕΠ) στα 324 δις (181% του ΑΕΠ).

Στο με­τα­ξύ συ­νέ­βη­σαν τα εξής:

- η ανερ­γία από το 9% έφτα­σε στο 27% και μόνο το 15% του συ­νό­λου των ανέρ­γων παίρ­νει επί­δο­μα ανερ­γί­ας ενώ προ κρί­σης έφτα­νε στο 40%

- το πο­σο­στό του πλη­θυ­σμού που αδυ­να­τεί να κα­λύ­ψει βα­σι­κές ανά­γκες αυ­ξή­θη­κε από 11% σε 20%

- πάνω από ένα εκα­τομ­μύ­ριο συ­μπο­λί­τες μας ζουν σε νοι­κο­κυ­ριά που δε δου­λεύ­ει κα­νείς ή ερ­γά­ζε­ται λι­γό­τε­ρο από 3 μήνες το χρόνο

- ο δεί­κτης φτώ­χειας αυ­ξή­θη­κε από το 20% στο 35%

-οι δα­πά­νες για την υγεία μειώ­θη­καν κατά 25%

- η βρε­φι­κή θνη­σι­μό­τη­τα αυ­ξή­θη­κε κατά 51%

-ο άστε­γοι από 8.000 ξε­πέ­ρα­σαν τους 20.000

-το με­ρί­διο της ερ­γα­σί­ας στο ΑΕΠ μειώ­θη­κε από το 64% στο 54%

-οι μισοί συ­ντα­ξιού­χοι παίρ­νουν σύ­ντα­ξη μι­κρό­τε­ρη των 500 ευρώ

- η μέση αγο­ρα­στι­κή δύ­να­μη από 84% του μέσου όρου των 15 χωρών της ΕΕ (προ διεύ­ρυν­σης του 2004) έφτα­σε στο 65%

- οι μι­σθω­τοί ως σύ­νο­λο έχουν χάσει το 1/3 της αγο­ρα­στι­κής τους δύ­να­μης

- η σχέση του πιο πλού­σιου 20% με το πιο φτωχό 20% πήγε από το 5,6/1 στο 6,6/1

Τώρα, μετά από 5 μήνες δια­πραγ­μα­τεύ­σε­ων της νέας κυ­βέρ­νη­σης έγινε σαφές και στον πιο δύ­σπι­στο ότι οι λε­γό­με­νοι «θε­σμοί» (η Τρόι­κα, δη­λα­δή), η Ευ­ρω­παϊ­κή Κε­ντρι­κή Τρά­πε­ζα, η Ευ­ρω­παϊ­κή Ένωση και το ΔΝΤ, δεν είναι «φίλοι» μας. Εκ­προ­σω­πούν συ­γκε­κρι­μέ­να συμ­φέ­ρο­ντα, προ­ω­θώ­ντας αντί­στοι­χες πο­λι­τι­κές: μι­σθούς πεί­νας, συ­ντά­ξεις κάτω από την πείνα, υψηλή ανερ­γία για να πιέ­ζο­νται κι άλλο τα με­ρο­κά­μα­τα, διά­λυ­ση του δη­μο­σί­ου τομέα για να ιδιω­τι­κο­ποι­η­θεί ο δη­μό­σιος πλού­τος, οι ελεύ­θε­ροι χώροι, ακόμη και τα μνη­μεία.

ΔΕΝ ΠΑ­ΛΕ­ΨΑ­ΜΕ για αυτά! Πέντε χρό­νια οι ερ­γα­ζό­με­νοι πα­λέ­ψα­με ενά­ντια σε αυτή την πο­λι­τι­κή, η οποία μας οδη­γεί στη φτώ­χεια και την εξα­θλί­ω­ση. Αγω­νι­στή­κα­με για να υπάρ­ξει μια άλλη πο­ρεία, που θα βα­σί­ζε­ται στις πραγ­μα­τι­κές ανά­γκες της κοι­νω­νί­ας κι όχι των ντό­πιων και ξένων πο­λυ­ε­θνι­κών.

Δεν είναι αυτή η Ευ­ρώ­πη που θέ­λου­με! Δεν έχει σχέση η ΕΕ των τρα­πε­ζι­τών με την Ευ­ρώ­πη του Δια­φω­τι­σμού, της Γαλ­λι­κής Επα­νά­στα­σης, της δη­μο­κρα­τί­ας και του αν­θρω­πι­σμού. Μοιά­ζει πε­ρισ­σό­τε­ρο με την Ευ­ρώ­πη του Με­σαί­ω­να, της Ιεράς Συμ­μα­χί­ας, του φα­σι­σμού και του δια­με­λι­σμού των Βαλ­κα­νί­ων. Μια ΕΕ που απει­λεί τους ερ­γα­ζό­με­νους όλης της Ευ­ρώ­πης!

Όποιος θα ψη­φί­σει ΝΑΙ στο δη­μο­ψή­φι­σμα, δεν θα ψη­φί­σει υπέρ κα­μιάς «Ευ­ρώ­πης», όπως μας λένε τα μνη­μο­νια­κά κόμ­μα­τα και οι χρε­ο­κο­πη­μέ­νοι μι­ντιάρ­χες που πλη­ρώ­νο­νται ακόμη από το δη­μό­σιο. Το ΝΑΙ ση­μαί­νει απο­δο­χή μέ­τρων όπως τα πα­ρα­κά­τω (που δια­τυ­πώ­νο­νται τόσο στην πρό­τα­ση των θε­σμών όσο και στην 47σέ­λι­δη πρό­τα­ση της κυ­βέρ­νη­σης):

  • Να μειω­θούν κι άλλο οι μι­σθοί στο δη­μό­σιο

  • Απο­λύ­σεις από τον δη­μό­σιο τομέα - ομα­δι­κές απο­λύ­σεις στον ιδιω­τι­κό τομέα

  • Ιδιω­τι­κο­ποι­ή­σεις και πώ­λη­ση δη­μό­σιας πε­ριου­σί­ας: Κασ­σώ­πη, Ελ­λη­νι­κό, αε­ρο­δρό­μια, λι­μά­νια, δια­τη­ρη­τέα

  • Αύ­ξη­ση του ΦΠΑ στα τρό­φι­μα, την εστί­α­ση, στα νησιά

  • Να κα­ταρ­γη­θούν οι εκ­πτώ­σεις φόρου για τους αγρό­τες (πε­τρέ­λαιο, φόρος ει­σο­δή­μα­τος)

  • Να πε­ρι­κο­πούν κατά 900 εκατ. ευρώ (0,5% του ΑΕΠ) οι δα­πά­νες για την κοι­νω­νι­κή πρό­νοια

  • Να κα­ταρ­γη­θεί στα­δια­κά το ΕΚΑΣ

  • Να δια­λυ­θούν τα ασφα­λι­στι­κά τα­μεία και να μειω­θούν οι κύ­ριες και επι­κου­ρι­κές συ­ντά­ξεις

ΨΗ­ΦΙ­ΖΟΥ­ΜΕ ΟΧΙ!

·         ΟΧΙ σε κάθε Μνη­μό­νιο (είτε αυτό των «θε­σμών» είτε όποιο άλλο, όπως η πρό­τα­ση των 47+8 σε­λί­δων)

·         ΟΧΙ στο φόβο: μπο­ρού­με να ζή­σου­με αλ­λιώς

·         ΟΧΙ στην απο­πλη­ρω­μή του δη­μό­σιου χρέ­ους, που κάθε άλλο παρά δη­μό­σιο είναι

·         ΟΧΙ στην διά­λυ­ση του δη­μό­σιου τομέα και τις απο­λύ­σεις 

ΑΡ­ΝΙΕ­ΜΑΙ ΝΑ ΧΩ ΣΚΕΨΗ ΠΟΥ ΣΩ­ΠΑΙ­ΝΕΙ

Τα τε­λευ­ταία χρό­νια, όπως έχου­με επι­ση­μά­νει σε προη­γού­με­νες ανα­κοι­νώ­σεις μας, ζούμε την πλήρη απα­ξί­ω­ση και κα­τα­στρο­φή του δη­μο­σί­ου συ­στή­μα­τος υγεί­ας . Ελ­λεί­ψεις ια­τρο­νο­ση­λευ­τι­κού προ­σω­πι­κού, εκ­μη­δε­νι­σμός των προ­σλή­ψε­ων, ελ­λεί­ψεις ανα­λώ­σι­μων, , εξα­ντλη­τι­κά ωρά­ρια για τους ερ­γα­ζο­μέ­νους με εξευ­τε­λι­στι­κές απο­λα­βές και ανα­ξιο­πρε­πείς συν­θή­κες τόσο ερ­γα­σί­ας όσο και νο­ση­λεί­ας , μα­ζι­κή εκροή νέων για­τρών προς το εξω­τε­ρι­κό, προ­σπά­θεια ιδιω­τι­κο­ποί­η­σης της δη­μό­σιας υγεί­ας με την ΕΣΑΝ ΑΕ. Την ίδια στιγ­μή η προ­σέ­λευ­ση στα δη­μό­σια ιδρύ­μα­τα έχει αυ­ξη­θεί κα­τα­κό­ρυ­φα λόγω της φτώ­χειας, ενώ εκα­το­ντά­δες χι­λιά­δες πο­λί­τες έχουν μεί­νει χωρίς ασφα­λι­στι­κή κά­λυ­ψη.

 Τα τε­λευ­ταία 5 χρό­νια με τις πο­λι­τι­κές των μνη­μο­νί­ων όχι μόνο η υγεία αλλά και το σύ­νο­λο των στρω­μά­των της κοι­νω­νί­ας πλήτ­τε­ται από την ανερ­γία , την εξα­θλί­ω­ση , την απελ­πι­σία . Αυτή την ιστο­ρι­κή στιγ­μή κα­λού­μα­στε να πά­ρου­με τις τύχες μας στα χέρια μας και να δια­λέ­ξου­με δρόμο.

Το ΝΑΙ συ­νε­χί­ζει το δρόμο που ακο­λου­θή­σα­με και μας οδή­γη­σε ως εδώ. Ως νέοι για­τροί θα δε­σμευ­τού­με να ερ­γα­ζό­μα­στε σε ένα σύ­στη­μα υγεί­ας χωρίς εξο­πλι­σμό , χωρίς πρό­νοια για τους ανα­σφά­λι­στους , χωρίς προ­σω­πι­κό. Το ΝΑΙ υπο­γρά­φει τη θα­να­τι­κή κα­τα­δί­κη του όποιου δη­μο­σί­ου χα­ρα­κτή­ρα συ­στή­μα­τος υγεί­ας έμει­νε .

Το ΟΧΙ ση­μα­το­δο­τεί μια στάση ανυ­πα­κο­ής στα τε­λε­σί­γρα­φα που μας επι­βάλ­λουν , μια στάση αξιο­πρέ­πειας και αλ­λη­λεγ­γύ­ης απέ­να­ντι στους εαυ­τούς μας και στους συ­ναν­θρώ­πους μας που πλήτ­το­νται, μια στάση άρ­νη­σης των πο­λι­τι­κών που μας οδή­γη­σαν στην κα­τα­στρο­φή .

 Με βάση τα πα­ρα­πά­νω την Κυ­ρια­κή 5 Ιούλη ψη­φί­ζου­με ΟΧΙ στα μνη­μό­νια , ΟΧΙ σε οποια­δή­πο­τε συμ­φω­νία συ­νε­χί­ζει την υπο­βάθ­μι­ση των ζωών μας , ΟΧΙ στη λι­τό­τη­τα και στους εκ­βια­σμούς .

Ήρθε η στιγ­μή για όλους και όλες να απο­φα­σί­σου­με με ποιους θα πάμε και ποιους θα αφή­σου­με .

Σω­μα­τείο Άνευ Ει­δι­κό­τη­τας Νέων Ια­τρών Αχα­ΐ­ας

Από­φα­ση Συλ­λό­γου Με­τα­πτυ­χια­κών Φοι­τη­τών Αρ­χι­τε­κτο­νι­κής

Τε­τάρ­τη 01/07/2015

Θέ­μα­τα:

  1. Εξε­τα­στι­κή Α’ και Β’ κα­τεύ­θυν­σης
  2. Το­πο­θέ­τη­ση για το ζή­τη­μα του δη­μο­ψη­φί­σμα­τος την Κυ­ρια­κή 05/07/2015

Θέμα 2:

Η από­φα­ση για τη διε­ξα­γω­γή δη­μο­ψη­φί­σμα­τος όχι μόνο είναι σωστή, αλλά απο­τε­λεί μια υπο­τυ­πώ­δη απο­κα­τά­στα­ση του δη­μο­κρα­τι­κού αι­σθή­μα­τος σε μια χώρα που τα τε­λευ­ταία χρό­νια της κρί­σης κυ­βερ­νιέ­ται με Προ­ε­δρι­κά Δια­τάγ­μα­τα, Πρά­ξεις Νο­μο­θε­τι­κού Πε­ριε­χο­μέ­νου, πα­ρα­βιά­σεις του Συ­ντάγ­μα­τος και υπό την επο­πτεία εξω­τε­ρι­κών «θε­σμών» (ΕΕ, ΕΚΤ, ΔΝΤ). Το δη­μο­ψή­φι­σμα της Κυ­ρια­κής για νέο μνη­μό­νιο και λι­τό­τη­τα ΠΡΕ­ΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ με μα­ζι­κή και ατα­λά­ντευ­τη συμ­με­το­χή και ΘΑ ΤΟ ΥΠΟ­ΣΤΗ­ΡΙ­ΞΟΥ­ΜΕ ΜΕΧΡΙ ΤΕ­ΛΟΥΣ!

Την εκ­δή­λω­ση της οι­κο­νο­μι­κής κρί­σης το 2008 και τ5ην εί­σο­δο της Ελ­λά­δας στον Μη­χα­νι­σμό Στή­ρι­ξης το 2010, συ­νο­δεύ­ουν ακραί­ες νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρες/αντι­λαϊ­κές πο­λι­τι­κές. Οι πο­λι­τι­κές αυτές, που προ­ω­θού­νται από τις ελ­λη­νι­κές κυ­βερ­νή­σεις, την Ευ­ρω­παϊ­κή Ένωση και τους κάθε λογής ερ­γο­δό­τες στόχο έχουν να με­τα­φέ­ρουν τις όποιες «ζη­μί­ες» στους ερ­γα­ζό­με­νους και τη νε­ο­λαία, οδη­γώ­ντας πλειο­ψη­φι­κά τμή­μα­τα της κοι­νω­νί­ας στη φτώ­χεια, την ανερ­γία και τη με­τα­νά­στευ­ση. Παρά τις πε­ντά­μη­νες δια­πραγ­μα­τεύ­σεις της νέας κυ­βέρ­νη­σης, η κα­θη­με­ρι­νό­τη­τα για πολ­λούς από εμάς σε υλικό επί­πε­δο δεν έχει βελ­τιω­θεί, αντί­θε­τα, όπως απο­δει­κνύ­ουν και έρευ­νες του ΟΟΣΑ, οι συν­θή­κες απλή­ρω­της και μαύ­ρης ερ­γα­σί­ας ενι­σχύ­ο­νται, ο μι­σθός πα­ρα­μέ­νει σε πολ­λές πε­ρι­πτώ­σεις κα­τώ­τε­ρος των 500 ευρώ, οι συλ­λο­γι­κές συμ­βά­σεις είναι ανύ­παρ­κτες και η ερ­γο­δο­τι­κή αυ­θαι­ρε­σία εντεί­νε­ται.

Γί­νε­ται πλέον ξε­κά­θα­ρο ότι η «δια­πραγ­μά­τευ­ση» εντός Ευ­ρω­ζώ­νης, Διε­θνούς Νο­μι­σμα­τι­κού Τα­μεί­ου και Ευ­ρω­παϊ­κής Ένω­σης δεν αφή­νει πε­ρι­θώ­ρια προ­ώ­θη­σης μέ­τρων προς όφε­λος των ερ­γα­ζο­μέ­νων, αντί­θε­τα συ­νε­πά­γε­ται τη συ­νέ­χι­ση της μνη­μο­νια­κής πο­λι­τι­κής. Αυτό φα­νε­ρώ­νει τόσο η πρό­τα­ση των «θε­σμών» όσο και η αντί­στοι­χη πρό­τα­ση των 47 σε­λί­δων που κα­τα­θέ­τει η κυ­βέρ­νη­ση στο τρα­πέ­ζι των δια­πραγ­μα­τεύ­σε­ων. Στον αντί­πο­δα όμως, ανα­δει­κνύ­ε­ται μια υπο­βό­σκου­σα κοι­νω­νι­κή δυ­να­μι­κή που επι­θυ­μεί το τέλος των πο­λι­τι­κών λι­τό­τη­τας, γε­γο­νός που οδή­γη­σε την κυ­βέρ­νη­ση στην από­φα­ση της αναγ­γε­λί­ας δη­μο­ψη­φί­σμα­τος. Πα­ρό­τι το απο­τέ­λε­σμα αυτού επι­διώ­κε­ται να χρη­σι­μο­ποι­η­θεί ως «ερ­γα­λείο» συ­νέ­χι­σης των δια­πραγ­μα­τεύ­σε­ων, εμείς θε­ω­ρού­με ότι ανοί­γει ση­μα­ντι­κές δυ­να­τό­τη­τες για το κί­νη­μα τους ερ­γα­ζό­με­νους και τη νε­ο­λαία, να δια­τρα­νώ­σου­με ένα με­γά­λο «ΟΧΙ» σε όσους κα­πη­λεύ­ο­νται και κα­τα­δυ­να­στεύ­ουν τις ζωές μας.

Αψη­φού­με τα ψεύ­τι­κα διλ­λή­μα­τα και τους εκ­βια­σμούς που τί­θε­νται από το στρα­τό­πε­δο του «ΝΑΙ» και συ­μπυ­κνώ­νο­νται στην τρο­μο­κρα­τία των συν­θη­μά­των «ευρώ ή χάος», «μνη­μό­νια ή χρε­ο­κο­πία». Αψη­φού­με τους υπο­στη­ρι­κτές των πο­λι­τι­κών που εντεί­νουν την εκ­με­τάλ­λευ­ση των πολ­λών για την κερ­δο­φο­ρία των λίγων, τους υπο­στη­ρι­κτές των νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρων πο­λι­τι­κών των ιδιω­τι­κο­ποι­ή­σε­ων, της μεί­ω­σης των μι­σθών και των συ­ντά­ξε­ων, της επι­βο­λής σκλη­ρής φο­ρο­λο­γί­ας κ.ο.κ. Αψη­φού­με και την ερ­γο­δο­τι­κή τρο­μο­κρα­τία που εξα­πο­λύ­ε­ται σε μια σειρά ερ­γα­σια­κών χώρων, με υπο­χρε­ω­τι­κές άδειες σε συ­να­δέλ­φους, με κα­θυ­στε­ρή­σεις στις πλη­ρω­μές μι­σθών, με εκ­βια­στι­κούς τρό­πους υφαρ­πα­γής του «ναι». Αρ­νού­μα­στε όμως και τα ανο­λο­κλή­ρω­τα «όχι» στο όνομα ενός «έντι­μου συμ­βι­βα­σμού» και υπο­γρα­φής μιας άλλης συμ­φω­νί­ας.

Εμείς, η ερ­γα­ζό­με­νη αλλά και άνερ­γη νε­ο­λαία θα πούμε ένα ηχηρό «ΟΧΙ». Ένα «ΟΧΙ» μα­ζι­κής αυ­θά­δειας στη σύγ­χρο­νη αυ­το­κρα­το­ρί­ας της ευ­ρω­ζώ­νης, της ΕΕ και της ΕΚΤ. Ένα όχι σε παλιά και νέα μνη­μό­νια. Ένα ΟΧΙ που θα εκ­φρα­στεί στις κάλ­πες της Κυ­ρια­κής, αλλά και στους δρό­μους του αγώνα για την ανα­τρο­πή συ­νο­λι­κά της επί­θε­σης που εξα­πο­λύ­ε­ται στα δι­καιώ­μα­τα και τις ελευ­θε­ρί­ες μας. Ένα «ΟΧΙ» που ανα­ζη­τά δρό­μους μιας άλλης πο­λι­τι­κής, που θα εξα­σφα­λί­ζει το δι­καί­ω­μα σε μό­νι­μη και στα­θε­ρή ερ­γα­σία, κα­ταρ­γώ­ντας τα υψηλά πο­σο­στά της ανερ­γί­ας και της επι­σφα­λούς απα­σχό­λη­σης, που θα εξα­σφα­λί­ζει αυ­ξή­σεις στους μι­σθούς ώστε να ζούμε με αξιο­πρέ­πεια, που θα χρη­μα­το­δο­τεί τον τομέα της κοι­νω­νι­κής ασφά­λι­σης, που θα πα­ρέ­χει το δι­καί­ω­μα σε μια δη­μό­σια και δω­ρε­άν παι­δεία για όλους. Αυτό είναι το δικό μας «ΟΧΙ»: ανυ­πό­τα­κτο, αγω­νι­στι­κό και μα­χη­τι­κό.

Ετικέτες