Οι αντιδράσεις ενάντια στις συγχωνεύσεις στα ΤΕΙ συνεχίζονται

Μα­ζι­κές συ­νε­χί­ζουν να είναι οι συ­νε­λεύ­σεις στους Σπου­δα­στι­κούς Συλ­λό­γους ΣΓΤΚΣ και ΣΕΥΠ με θέμα  το Πα­νε­πι­στή­μιο Δυ­τι­κής Ατ­τι­κής και το νόμο Γα­βρό­γλου. Παρά τις πιέ­σεις των συ­ντη­ρη­τι­κών δυ­νά­με­ων και τις τρο­μο­κρα­τι­κές κο­ρό­νες περί απώ­λειας του εξα­μή­νου, οι φοι­τη­τές/τριες συ­νε­χί­ζουν να αγω­νί­ζο­νται μα­ζι­κά.

Η στάση των πο­λι­τι­κών δυ­νά­με­ων

Στις 16/1 πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­καν μα­ζι­κές συ­νε­λεύ­σεις και στους δύο συλ­λό­γους. Για άλλη μια φορά η στάση του Με­τώ­που Αγώνα Σπου­δα­στών (ΚΝΕ) ήταν προ­βλη­μα­τι­κή καθώς ανα­δι­πλώ­νει σε κάθε στρο­φή την στάση του για το ΠΔΑ (δεν λέει ξε­κά­θα­ρα όχι) και εναλ­λάσ­σει τους τρό­πους δρά­σης ανά­λο­γα με το ακρο­α­τή­ριό του. Για άλλη μία φορά επί­σης υπήρ­ξε πλαί­σιο από «ανε­ξάρ­τη­τους» φοι­τη­τές που είτε δεν έχουν καμία το­πο­θέ­τη­ση για το ΠΔΑ είτε το βρί­σκουν θε­τι­κό χωρίς να μπο­ρούν να αι­τιο­λο­γή­σουν το γιατί, με μόνο στόχο τους την από­κτη­ση πτυ­χί­ου. Μάλ­λον πι­στεύ­ουν ότι η αγορά ερ­γα­σί­ας είναι μία αρένα με αντί­πα­λό τους το νυν συμ­φοι­τη­τή τους και όχι τον ερ­γο­δό­τη τους. Κα­τε­βά­ζουν πλαί­σιο με μο­να­δι­κό αί­τη­μα «όχι στην κα­τά­λη­ψη» και δε δι­στά­ζουν να προ­τεί­νουν «να μην ξα­να­γί­νει συ­νέ­λευ­ση μέχρι το τέλος του εξα­μή­νου». 

Παρ’ όλα αυτά μέσα σε αυτό το αντι­φα­τι­κό κλίμα στη ΣΓΤΚΣ υπερ­ψη­φί­στη­κε το Ενω­τι­κό Πλαί­σιο και στη ΣΕΥΠ το πλαί­σιο της Πρω­το­βου­λί­ας γε­γο­νός που φα­νε­ρώ­νει  δύο πράγ­μα­τα: α) ότι οι φοι­τη­τές και φοι­τή­τριες έχουν αντι­λη­φθεί την ανα­γκαιό­τη­τα να αγω­νι­στού­με μέχρι το τέλος για την από­συρ­ση του νο­μο­σχε­δί­ου και β) ότι για να έχουν απο­τέ­λε­σμα αγώ­νες με τόσο σο­βα­ρά δια­κυ­βεύ­μα­τα χρειά­ζε­ται τα αρι­στε­ρά σχή­μα­τα να συ­σπει­ρώ­νο­νται γύρω από ένα πλαί­σιο. 

Οι δρά­σεις του προη­γού­με­νου δια­στή­μα­τος

Μία πολύ ση­μα­ντι­κή δια­δι­κα­σία που απο­φα­σί­στη­κε στις συ­νε­λεύ­σεις είναι η διε­ξα­γω­γή παν-ΤΕΙ-κής συ­νέ­λευ­σης με στόχο να ενη­με­ρω­θούν και οι υπό­λοι­ποι Σπου­δα­στι­κοί Σύλ­λο­γοι οι οποί­οι βρί­σκο­νται σε αδρά­νεια λόγω της ισχυ­ρής πα­ρου­σί­ας της ΔΑΠ και της ΠΑΣΠ και να τους ασκη­θεί πίεση ώστε να προ­βούν και αυτοί σε συ­νε­λεύ­σεις προ­κει­μέ­νου να πά­ρουν αγω­νι­στι­κές απο­φά­σεις. Αντι­λαμ­βα­νό­μα­στε ότι αν δρά­σου­με όλοι μαζί και από τα κάτω ενερ­γο­ποιώ­ντας τους Σπου­δα­στι­κούς μας Συλ­λό­γους θα μπο­ρέ­σου­με να βά­λου­με φρένο σε αυτό το πα­νε­πι­στή­μιο το οποίο απο­τε­λεί πλήγ­μα για την δη­μό­σια και δω­ρε­άν παι­δεία.

Στις συ­νε­λεύ­σεις απο­φα­σί­στη­καν επί­σης δύο κι­νη­το­ποι­ή­σεις, στο Αι­γά­λεω και στο Σύ­νταγ­μα όπου προ­χω­ρή­σα­με σε ενη­μέ­ρω­ση του κό­σμου της γει­το­νιάς, των ερ­γα­ζο­μέ­νων και της νε­ο­λαί­ας για τα ζη­τή­μα­τα του ΤΕΙ. Συν­δέ­σα­με τις πο­λι­τι­κές λι­τό­τη­τας που εφαρ­μό­ζει η κυ­βέρ­νη­ση με τη συγ­χώ­νευ­ση των ΤΕΙ και ζη­τή­σα­με την στή­ρι­ξη στον αγώνα μας. 

Επει­δή ακρι­βώς θε­ω­ρού­με ότι η επί­θε­ση που γί­νε­ται στο ΤΕΙ δεν είναι με­μο­νω­μέ­νη αλλά η κυ­βέρ­νη­ση προ­κει­μέ­νου να εξοι­κο­νο­μή­σει πό­ρους για τους δα­νει­στές δεν δι­στά­ζει να θυ­σιά­σει τη δη­μό­σια και δω­ρε­άν παι­δεία και υγεία καθώς και δι­καιώ­μα­τα που έχουν κα­τα­κτη­θεί με αγώ­νες (απερ­γία), δεν θα μπο­ρού­σα­με να απου­σιά­ζου­με από τη συ­γκέ­ντρω­ση έξω από την βουλή Δευ­τέ­ρα 15/1 ημέρα ψή­φι­σης του πο­λυ­νο­μο­σχε­δί­ου για την τρίτη αξιο­λό­γη­ση. Αυτό το συ­μπέ­ρα­σμα δεν ήταν δε­δο­μέ­νο εξαρ­χής για κόσμο μη ορ­γα­νω­μέ­νο στην Αρι­στε­ρά, που αρ­χί­ζο­ντας όμως να ασχο­λεί­ται με συλ­λο­γι­κές δια­δι­κα­σί­ες επει­δή δια­πί­στω­νε ότι το ΠΔΑ πε­ριε­λάμ­βα­νε συγ­χω­νεύ­σεις και κα­ταρ­γή­σεις τμη­μά­των, κα­τα­νό­η­σε την ανά­γκη της κε­ντρι­κο­πο­λι­τι­κής πάλης.

Ανά­γκη συ­νέ­χι­σης του αγώνα

Το νο­μο­σχέ­διο έχει κα­τα­τε­θεί στη βουλή από τις 11/1 οπότε γί­νε­ται από όλους μας κα­τα­νοη­τό ότι δεν μπο­ρού­με να υπο­χω­ρή­σου­με και να μα­σή­σου­με οποια­δή­πο­τε πίεση και εκ­βια­σμό (όπως αυτό που κάνει η διοί­κη­ση, βγά­ζο­ντας ανα­κοι­νώ­σεις ότι θα χαθεί το εξά­μη­νο ενώ ξέ­ρου­με πολύ καλά ότι αυτό που δια­κυ­βεύ­ε­ται τώρα είναι πολύ πιο ση­μα­ντι­κό τόσο για το πτυ­χίο μας όσο και για τα επαγ­γελ­μα­τι­κά μας δι­καιώ­μα­τα). Ανα­γκαίο είναι να συν­δέ­σου­με τον αγώνα μας με το κομ­μά­τι των κα­θη­γη­τών (κυ­ρί­ως έκτα­κτοι) και διοι­κη­τι­κών που πλήτ­το­νται επί­σης από το νο­μο­σχέ­διο και να δί­νου­με το «παρών» σε όποιον αγώνα μικρό ή με­γά­λο δί­νε­ται ενά­ντια στις μνη­μο­νια­κές πο­λι­τι­κές που εξα­θλιώ­νουν τις ζωές μας. Μόνο έτσι θα νι­κή­σου­με!

*Ανα­δη­μο­σί­ευ­ση από την Ερ­γα­τι­κή Αρι­στε­ρά