Παιχνίδια πολέμου στη Μεσόγειο

Στις 3 Σε­πτέμ­βρη ήρθε στην Αθήνα ο αρ­χη­γός του Γε­νι­κού Επι­τε­λεί­ου των Ενό­πλων Δυ­νά­με­ων των ΗΠΑ στρα­τη­γός Τζό­ζεφ Ντάν­φορντ και συ­να­ντή­θη­κε με τον Έλ­λη­να ομό­λο­γό του, δηλ. τον αρ­χη­γό ΓΕΕΘΑ ναύ­αρ­χο Ευάγ­γε­λο Απο­στο­λά­κη. Αυτή ήταν η τρίτη συ­νά­ντη­ση με­τα­ξύ των δύο αρ­χη­γών σε διά­στη­μα λίγων μηνών. Αυτά τα στοι­χεία είναι εν­δει­κτι­κά της στε­νής σχέ­σης και συ­νερ­γα­σί­ας των δύο πλευ­ρών σε στρα­τιω­τι­κό επί­πε­δο –σχέση που απο­τε­λεί φυ­σι­κή συ­νέ­χεια της πολύ στε­νής πο­λι­τι­κής συ­νερ­γα­σί­ας Ελ­λά­δας-ΗΠΑ, η οποία εγκα­θι­δρύ­θη­κε ει­δι­κά από την κυ­βέρ­νη­ση ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ.

Ο ναύ­αρ­χος υπο­δέ­χθη­κε τον Αμε­ρι­κα­νό πρώην πε­ζο­ναύ­τη στο υπουρ­γείο Εθνι­κής Άμυ­νας και συ­ζή­τη­σαν, σύμ­φω­να με τη σχε­τι­κή ανα­κοί­νω­ση, «τρό­πους για την εμ­βά­θυν­ση της αμυ­ντι­κής συ­νερ­γα­σί­ας της Ελ­λά­δας με τις ΗΠΑ και την Ατλα­ντι­κή Συμ­μα­χία».

Ο Απο­στο­λά­κης δια­τύ­πω­σε αυτά που είναι ήδη γνω­στά σε όλους: Την άρι­στη στρα­τιω­τι­κή συ­νερ­γα­σία με τον αμε­ρι­κά­νι­κο ιμπε­ρια­λι­σμό, το γε­γο­νός ότι η Ελ­λά­δα είναι μία από τις 3-4 (μόνο) ευ­ρω­παϊ­κές χώρες που συμ­βάλ­λουν με το υπέ­ρο­γκο 2% επί του ΑΕΠ της στις στρα­τιω­τι­κές δα­πά­νες. Επί­σης ότι η Ελ­λά­δα βρί­σκε­ται στην αιχμή του δό­ρα­τος για την επέ­κτα­ση του ΝΑΤΟ στα Βαλ­κά­νια. Ότι η Ελ­λά­δα συμ­με­τέ­χει στις ιμπε­ρια­λι­στι­κές εξορ­μή­σεις του ΝΑΤΟ και ότι συ­να­κό­λου­θα ανα­μέ­νει και προ­ε­τοι­μά­ζε­ται για αντί­ποι­να. Ότι η Ελ­λά­δα πα­ρέ­χει στις ΗΠΑ τη στρα­τη­γι­κή βάση της Σού­δας, απ’ όπου πραγ­μα­το­ποιού­νται δο­λο­φο­νι­κές εξορ­μή­σεις σε όλη τη Μέση Ανα­το­λή. Και φυ­σι­κά θύ­μι­σε ότι Ελ­λά­δα και ΗΠΑ βρί­σκο­νται στο ίδιο στρα­τό­πε­δο απέ­να­ντι στην Τουρ­κία.

Η ανα­βαθ­μι­σμέ­νη σχέση των δύο χωρών το­νί­στη­κε πρό­σφα­τα και από τον πρέ­σβη των ΗΠΑ, Τζέ­φρι Πάιατ, ο οποί­ος σε συ­νέ­ντευ­ξή του στην «Κα­θη­με­ρι­νή» τό­νι­σε ότι οι ΗΠΑ και η Ελ­λά­δα μοι­ρά­ζο­νται κοινά συμ­φέ­ρο­ντα και όραμα στην ευ­ρύ­τε­ρη πε­ριο­χή. «Η επι­στρο­φή της Ελ­λά­δας στην ανά­πτυ­ξη έχει επι­τρέ­ψει στην Ουά­σιγ­κτον να είναι πιο φι­λό­δο­ξη για την πε­ρι­φε­ρεια­κή ατζέ­ντα, η οποία συ­μπλη­ρώ­νει σε ση­μα­ντι­κό βαθμό τα δικά μας συμ­φέ­ρο­ντα και το δικό μας όραμα για την ευ­ρύ­τε­ρη πε­ριο­χή, είτε σε όρους του μέλ­λο­ντος των Δυ­τι­κών Βαλ­κα­νί­ων, είτε όσον αφορά τη ση­μα­σία της αντι­με­τώ­πι­σης απει­λών στην Ανα­το­λι­κή Με­σό­γειο», είπε. 

Αυτό το ασί­γα­στο πο­λι­τι­κο­οι­κο­νο­μι­κο­στρα­τιω­τι­κό φλερτ της κυ­βέρ­νη­σης ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ-ΑΝΕΛ με τις ΗΠΑ του Τραμπ έχει απο­θρα­σύ­νει τις εθνι­κι­στι­κές φωνές εντός Ελ­λά­δας, που αρ­χί­ζουν να ζη­τούν πιο επι­θε­τι­κή πο­λι­τι­κή απέ­να­ντι στην Άγκυ­ρα, καθώς «μας παίρ­νει» πλέον. Στο πα­τριω­τι­κό, αλλά σε καμία πε­ρί­πτω­ση ακρο­δε­ξιό slpress, π.χ., εμ­φα­νί­ζο­νται άρθρα που μόνο σε φα­σι­στι­κά σάιτ θα μπο­ρού­σε να δει κα­νείς πα­λιό­τε­ρα. Π.χ. στο άρθρο με τίτλο «Αντί­με­τρα στην κλι­μα­κού­με­νη τουρ­κι­κή απει­λή» προ­τεί­νο­νται με­τα­ξύ άλλων η ακόμη πιο επι­θε­τι­κή απο­τρο­πή των σα­πιο­κά­ρα­βων με τα οποία έρ­χο­νται οι πρό­σφυ­γες στην Ελ­λά­δα. Ο ίδιος ο αρ­θρο­γρά­φος πα­ρα­δέ­χε­ται ότι θα πε­θά­νουν πολ­λοί άν­θρω­ποι και ότι είναι πι­θα­νόν να υπάρ­ξουν θερμά επει­σό­δια με τουρ­κι­κά πλοία: «Είναι πι­θα­νόν βέ­βαια [η νέα επι­θε­τι­κή τα­κτι­κή] να δη­μιουρ­γή­σει προ­σω­ρι­νά κίν­δυ­νο απώ­λειας ζωών (οπότε θα υπάρ­χει διά­σω­ση από τα ελ­λη­νι­κά πλοία, αλλά μόνο με τη λο­γι­κή του κατ’ εξαί­ρε­σιν), και επί­σης είναι πι­θα­νόν να υπάρ­ξουν αντι­πα­ρα­θέ­σεις με­τα­ξύ ελ­λη­νι­κών και τουρ­κι­κών πλοί­ων».

Ο αρ­θρο­γρά­φος προ­τεί­νει επί­σης τη με­τα­τρο­πή της Ελ­λά­δας σε κρά­τος τύπου Ισ­ρα­ήλ: «Ένα πολύ σο­βα­ρό μέτρο που πρέ­πει να λη­φθεί είναι να υπάρ­ξει μία εθνι­κή πο­λι­τι­κή (ανά­λο­γη με αυτή που ισχύ­ει στο Ισ­ρα­ήλ), η οποία να δια­τη­ρεί υψηλά επί­πε­δα στε­λέ­χω­σης και ετοι­μό­τη­τας στις Ένο­πλες Δυ­νά­μεις, και με την σύ­μπρα­ξη δομών Παλ­λαϊ­κής Άμυ­νας, ιδίως στις ακρι­τι­κές πε­ριο­χές της χώρας».

Φυ­σι­κά δεν μπο­ρού­σε να λεί­πει το κε­ρα­σά­κι, τα εξο­πλι­στι­κά: Προ­τεί­νει δα­πά­νες για ανα­βάθ­μι­ση των αε­ρο­σκα­φών 4ης γε­νιάς F-16, ή την αγορά F-35 πέμ­πτης γε­νιάς και «βε­βαί­ως να υπάρ­ξει προ­μή­θεια υπο­στρα­τη­γι­κών πυ­ραύ­λων Scalp».

Αλλά δεν είναι μόνον η συ­νερ­γα­σία με τις ΗΠΑ που απει­λεί την ει­ρή­νη στην Ανατ. Με­σό­γειο. Στις 13 Σε­πτεμ­βρί­ου (ενώ θα έχει τυ­πω­θεί η «ΕΑ») θα βρί­σκε­ται στο Ισ­ρα­ήλ ο ΥΠΕΞ Ν. Κο­τζιάς, μαζί με τον Κύ­πριο ΥΠΕΞ, Ν. Χρι­στο­δου­λί­δη. Και αυτοί, σύμ­φω­να με τα δη­μο­σιεύ­μα­τα, θα συ­ζη­τή­σουν «κατά συ­γκε­κρι­μέ­νο τρόπο» τα θέ­μα­τα της ασφά­λειας της πε­ριο­χής, ενό­ψει και των νέων ερευ­νών που θα κά­νουν εται­ρεί­ες που δρα­στη­ριο­ποιού­νται σε θα­λασ­σο­τε­μά­χια της ελ­λη­νο­κυ­πρια­κής ΑΟΖ. Αντί­στοι­χες συμ­φω­νί­ες ανα­μέ­νε­ται να γί­νουν και με­τα­ξύ Ουά­σινγ­κτον και Λευ­κω­σί­ας.

Ο λόγος της με­ρι­κής επα­να­χά­ρα­ξης της τα­κτι­κής της συμ­μα­χί­ας Αθή­νας-Ουά­σινγ­κτον-Λευ­κω­σί­ας-Τελ Αβίβ-Κα­ΐ­ρου είναι η με­τα­βο­λή της τα­κτι­κής της Τουρ­κί­ας, η οποία απο­φά­σι­σε να στα­μα­τή­σει τις πα­ρε­νο­χλή­σεις στα τε­μά­χια, τα οποία η Λευ­κω­σία θε­ω­ρεί δικά της και τα οποία έχει ήδη πα­ρα­χω­ρή­σει προς εκ­με­τάλ­λευ­ση σε με­γά­λες πο­λυ­ε­θνι­κές. Αντ’ αυτού η Άγκυ­ρα προ­χω­ρά στην αντί­στοι­χη τα­κτι­κή, δηλ. στο να κάνει γε­ω­τρή­σεις σε τε­μά­χια που αυτή θε­ω­ρεί ότι ανή­κουν είτε στην Τουρ­κία είτε στην Τουρ­κι­κή Δη­μο­κρα­τία της Β. Κύ­πρου (έτσι κι αλ­λιώς εφό­σον δεν υπάρ­χει συμ­φω­νία με­τα­ξύ των εμπλε­κό­με­νων κρα­τών, μπο­ρεί ο κα­θέ­νας να ισχυ­ρί­ζε­ται ό,τι θέλει σχε­τι­κά με την ΑΟΖ). Όπως δή­λω­σε ο Τούρ­κος ΥΠΕΞ Τσα­βού­σο­γλου, το τουρ­κι­κό ερευ­νη­τι­κό πλοίο (πλατ­φόρ­μα) «Πορ­θη­τής» θα αρ­χί­σει τις ερευ­νη­τι­κές εξο­ρύ­ξεις εντός του φθι­νο­πώ­ρου, αντι­με­τω­πί­ζο­ντας τις «μο­νο­με­ρείς ενέρ­γειες της ελ­λη­νο­κυ­πρια­κής πλευ­ράς». «Στη συ­γκε­κρι­μέ­νη πε­ριο­χή στην Ανα­το­λι­κή Με­σό­γειο, η Τουρ­κία έχει έναν οι­κο­νο­μι­κό χώρο. Και η ΤΔΒΚ έχει υφα­λο­κρη­πί­δα και χω­ρι­κά ύδατα. Μετά από αί­τη­μα και της ΤΔΒΚ λά­βα­με και θα συ­νε­χί­σου­με να λαμ­βά­νου­με τα απα­ραί­τη­τα μέτρα για την προ­στα­σία αυτών των δύο», υπο­γράμ­μι­σε.

Ο Τσα­βού­σο­γλου απο­κά­λυ­ψε ότι έχει υπάρ­ξει προ­σέγ­γι­ση με τις εται­ρί­ες που κά­νουν ήδη γε­ω­τρή­σεις στην ελ­λη­νο­κυ­πρια­κή ΑΟΖ (ίσως είναι αυτός ο λόγος που ο Γάλ­λος ΥΠΕΞ, Ζ.Υ. Λε­ντριάν, στην πολύ πρό­σφα­τη επί­σκε­ψή του στην Ελ­λά­δα, επι­βε­βαί­ω­σε μεν την πλήρη σύ­γκλι­ση από­ψε­ων με την Αθήνα σε πολλά θέ­μα­τα, ωστό­σο διευ­κρί­νι­σε ότι πρέ­πει να ξε­πε­ρα­στούν οι δια­φω­νί­ες που υπάρ­χουν ως προς την εκ­με­τάλ­λευ­ση των υδρο­γο­ναν­θρά­κων στην πε­ριο­χή της Α. Με­σο­γεί­ου).

Όμως, εκτι­μώ­ντας και τις πι­θα­νές κι­νή­σεις των αντι­πά­λων της, η Άγκυ­ρα ετοι­μά­ζε­ται (ακρι­βώς όπως έχουν κάνει μέχρι σή­με­ρα οι αντί­πα­λοί της) και για στρα­τιω­τι­κή υπο­στή­ρι­ξη των εξο­ρύ­ξε­ων-ερευ­νών. Σε αυτό το πλαί­σιο πι­θα­νά εντάσ­σε­ται και η φη­μο­λο­γού­με­νη δη­μιουρ­γία ναυ­τι­κής βάσης στο λι­μά­νι της Αμ­μο­χώ­στου.

Όλες αυτές οι εξε­λί­ξεις δια­τη­ρούν την έντα­ση στην πε­ριο­χή και εγκυ­μο­νούν κιν­δύ­νους πο­λε­μι­κών επει­σο­δί­ων. Αυτές οι διε­νέ­ξεις δεν αφο­ρούν τα συμ­φέ­ρο­ντα του απλού λαού (του ελ­λη­νι­κού, του τουρ­κι­κού, του κυ­πρια­κού), αλλά εν­δοϊ­μπε­ρια­λι­στι­κές διευ­θε­τή­σεις και ανα­δια­τά­ξεις. Η Ελ­λά­δα έχει εντα­χθεί ορ­γα­νι­κά στο με­γά­λο στρα­τό­πε­δο των ΗΠΑ και των συμ­μά­χων τους. Δεν είναι αμυ­νό­με­νη, αλλά διεκ­δι­κεί όλο και πε­ρισ­σό­τε­ρα είτε από την Τουρ­κία είτε πε­ραι­τέ­ρω ανα­βάθ­μι­σή της εντός αυτής της συμ­μα­χί­ας. Και αυτή η πο­λι­τι­κή είναι κάθε άλλο παρά φι­λει­ρη­νι­κή.

*Ανα­δη­μο­σί­ευ­ση από την Ερ­γα­τι­κή Αρι­στε­ρά