Το πρώτο Φεμινιστικό Φεστιβάλ στην Ελλάδα είναι γεγονός!

Στις 11 κι 12 Ιουνίου ο Κήπος του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων θα ζωντανέψει μέσα από πολιτικές εκδηλώσεις – συζητήσεις, workshops, εκθέσεις, μουσικά και θεατρικά δρώμενα.

Μετά από δύο χρόνια πανδημίας, περιστολής της πολιτικής διαμαρτυρίας και ψηφιακής «κανονικότητας», το πρώτο Φεμινιστικό Φεστιβάλ φιλοδοξεί να αποτελέσει φυσικό χώρο συνάντησης, ορατότητας, καταγραφής εμπειριών, διαμόρφωσης διεκδικήσεων, συλλογικής πολιτικοποίησης, κοινωνικοποίησης και ψυχαγωγίας.

Στη συνθήκη της πανδημίας οι γυναίκες βρέθηκαν πολλαπλά εγκλωβισμένες στην ενδοοικογενειακή βία, τη φτώχεια, την ανεργία, την απλήρωτη οικιακή εργασία, την απουσία κρατικής μέριμνας και στήριξης. Η έξαρση της έμφυλης βίας όλων των βαθμών και των εκφάνσεων (γυναικοκτονιών, βιασμών, παρενοχλήσεων, trafficking, “revenge porn”, κ.ά.) σφράγισε τον περασμένο χρόνο και απέδειξε «[…] ότι ο σεξισμός αποτελεί κανονικότητα στις έμφυλες σχέσεις ακόμη και στις σύγχρονες κοινωνίες της “πολιτισμένης Δύσης”», όπως σημειώνει η Συνέλευση 8 Μάρτη στο Δελτίο Τύπου που εξέδωσε για το Φεστιβάλ.

Όσο ορατές είναι, όμως, η επιθέσεις που δέχονται τα δικαιώματα των γυναικών και των έμφυλων μειονοτήτων, τόσο ορατή είναι και η ανάγκη σημαντικού τμήματος της κοινωνίας να απαντήσει σε αυτές. Με τα λόγια της Συνέλευσης: «Το συνεχιζόμενο κίνημα #metoo, οι μεγάλες και ζωντανές αντισεξιστικές κινητοποιήσεις, η εδραίωση της  8ης Μάρτη ως ημέρας φεμινιστικής απεργίας σε σπίτι και δουλειά μαρτυρούν την αυξημένη ορατότητα και την περιορισμένη ανοχή που πλέον επιδεικνύει η κοινωνία στις έμφυλες διακρίσεις». Είναι αυτή η αυξημένη κοινωνική ευαισθητοποίηση που συχνά υποχρεώνει ακόμη και συστημικές φωνές να αναδέχονται πτυχές του λόγου του φεμινιστικού κινήματος (π.χ. όρος γυναικοκτονία).

Θεματικές

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, αντιλαμβανόμαστε το Φεμινιστικό Φεστιβάλ 2022 ως ευκαιρία να βαθύνει η συζήτηση γύρω από την έμφυλη βία και τη γυναικοκτονία ως την πιο ακραία μορφή της. Με αφετηρία την κεντρική διεκδίκηση της νομικής κατοχύρωσης του όρου «γυναικοκτονία» μπορούμε να αναζητήσουμε τα οφέλη και τα όρια μίας παρέμβασης του νομοθέτη και να συζητήσουμε πώς μπορεί η πάλη ενάντια στην έμφυλη βία και το θεσμικό σεξισμό να γίνει υπόθεση όλων των αγωνιζόμενων τμημάτων της κοινωνίας (συλλογικοτήτων, σωματείων, φορέων, ατόμων, κ.λ.π.).

Ταυτόχρονα, επιδιώκουμε μέσα από τις εκδηλώσεις του Φεμινιστικού Φεστιβάλ να συναντηθούν οι εμπειρίες και οι διεκδικήσεις φεμινιστικού και εργατικού κινήματος, σε μία συγκυρία που ο σκληρά νεοφιλελεύθερος νόμος Χατζηδάκη συνθλίβει θεμελιώδεις κατακτήσεις για το σύνολο των εργαζομένων, αλλά και ειδικότερα επιχειρεί επικίνδυνες αναδιαρθρώσεις για τις γυναίκες εργαζόμενες. Όπως επισημαίνει η Συνέλευση 8 Μάρτη, «τη στιγμή που οι καταγγελίες για κακοποιητικές συμπεριφορές σε χώρους δουλειάς είναι σχεδόν αόρατες και οι αρμόδιες δομές ανύπαρκτες, ο Νόμος Χατζηδάκη αναθέτει στην εργοδοσία την πρόληψη και καταπολέμηση της έμφυλης βίας και παρενόχλησης. Συγχρόνως, παγιώνει τη γυναικεία ελαστική (τηλ)εργασία χάριν της “εναρμόνισης της επαγγελματικής και οικογενειακής ζωής”». Τους προηγούμενους μήνες έγιναν σοβαρές προσπάθειες από γυναίκες συνδικαλίστριες να αναδειχθούν τα ζητήματα της έμφυλης βίας και παρενόχλησης στον κόσμο της δουλειάς, να οργανωθούν αντιστάσεις και να αναβαθμιστεί η συμβολή των σωματείων στην προώθηση των γυναικείων διεκδικήσεων. Οι προσπάθειες αυτές έχουν ήδη παράξει κάποια πρώτα αποτελέσματα που εκφράστηκαν στη φεμινιστική απεργία της 8ης Μάρτη και θέλουμε να πλουτίσουν τη συζήτηση του Φεμινιστικού Φεστιβάλ 2022.

Την ίδια στιγμή, δε θα μπορούσε να μη μας απασχολεί ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος που μαίνεται στη γειτονία μας, σπέρνοντας το θάνατο, την εξαθλίωση και την προσφυγιά. Με τα λόγια της Συνέλευσης, «γνωρίζουμε ότι σε συνθήκες πολέμου και ανθρωπιστικής κρίσης, οι γυναίκες, ως πολλαπλά καταπιεζόμενες, πληρώνουν το δικό τους φόρο αίματος». Εμπνεόμαστε από την αντιπολεμική παράδοση του διεθνούς φεμινιστικού κινήματος και επιδιώκουμε να ανοίξουμε διαύλους επικοινωνίας και κοινού αγώνα με αγωνίστριες από όλο τον κόσμο που δίνουν στις χώρες τους τη μάχη ενάντια στον πόλεμο, τον ιμπεριαλισμό, το μιλιταρισμό, τη φτώχεια, την ξενοφοβία. Η υπογραφή και διακίνηση του Φεμινιστικού Αντιπολεμικού Μανιφέστου από εκατοντάδες φεμινίστριες από διαφορετικές χώρες του κόσμου αποτελεί πολύτιμη αφετηρία ενός διαλόγου στον οποίο το Φεμινιστικό Φεστιβάλ θέλει να συμβάλει.

Δρώμενα

Από το Φεστιβάλ, φυσικά, δε θα μπορούσαν να λείπουν συζητήσεις και workshops για τα ΛΟΑΤΚΙ+ δικαιώματα και διεκδικήσεις, αλλά και βιωματικά εργαστήρια, βιβλιοπαρουσιάσεις, κυκλικές συζητήσεις για πολλά άλλα θέματα. 

Πέρα από τις πολύπλευρες συζητήσεις και εκδηλώσεις, το Φεμινιστικό Φεστιβάλ δε θα μπορούσε να μην πλαισιώνεται από ένα πλούσιο πολιτιστικό πρόγραμμα που θέλει να αποτελέσει ένα αντιπρόταγμα συλλογικής ψυχαγωγίας, με τις ανάγκες των καταπιεσμένων και τις φωνές των γυναικών στο επίκεντρο: μουσικές εκδηλώσεις και συναυλίες, stand-up comedy, θεατρικό παιχνίδι, εκθέσεις, κ.ά.

Φιλοδοξώντας να αποτελέσει εστία συνάντησης, διαλόγου και αγώνα, μπαίνουμε σε τροχιά προετοιμασίας του Φεμινιστικού Φεστιβάλ 2022 «για να απαντήσουμε στη δυστοπία του σεξισμού, του πολέμου, της κοινωνικής αδικίας με συλλογικότητα, διεκδίκηση, αλληλεγγύη!».

*Αναδημοσίευση από την Εργατική Αριστερά