Συνεχίζουμε τον αγώνα για να κερδίσουμε πίσω όσα χάσαμε-Για έναν σύλλογο με πραγματικά αγωνιστική πορεία

Οι εκλο­γές του Πα­νελ­λη­νί­ου Συλ­λό­γου Ερ­γα­ζο­μέ­νων στον ΟΑΕΕ πραγ­μα­το­ποιού­νται στις 22 Απρί­λη, σε μια δια­φο­ρε­τι­κή κα­τά­στα­ση για τη χώρα, μετά την εκλο­γι­κή νίκη της Αρι­στε­ράς.

Το εκλο­γι­κό απο­τέ­λε­σμα της 25ης Ια­νουα­ρί­ου έχει τις ρίζες του στη με­γά­λη έκρη­ξη της κοι­νω­νι­κής αντί­στα­σης ενά­ντια στην πο­λι­τι­κή που ονο­μά­στη­κε «μνη­μό­νια», ει­δι­κά στα χρό­νια 2010-2012: στις με­γά­λες γε­νι­κές απερ­γί­ες, στις μα­ζι­κές δια­δη­λώ­σεις των εκα­το­ντά­δων χι­λιά­δων, στο «κί­νη­μα» των πλα­τειών, στις δια­δο­χι­κές κλα­δι­κές απερ­γί­ες που συ­ντά­ρα­ξαν το σύ­νο­λο, σχε­δόν, των ερ­γα­ζο­μέ­νων.

Οι πρώ­τες δε­σμεύ­σεις της κυ­βέρ­νη­σης, του­λά­χι­στον για το χώρο του Δη­μο­σί­ου Τομέα, κι­νού­νται στη σωστή κα­τεύ­θυν­ση: η επα­να­πρό­σλη­ψη των «δια­θε­σί­μων» και απο­λυ­μέ­νων, η μο­νι­μο­ποί­η­ση των ΙΔΑΧ, η κα­τάρ­γη­ση της «αξιο­λό­γη­σης», της επι­στρά­τευ­σης και του επα­νε­λέγ­χου των συμ­βά­σε­ων, το στα­μά­τη­μα των μειώ­σε­ων στις κύ­ριες και επι­κου­ρι­κές συ­ντά­ξεις και των νέων αυ­ξή­σε­ων των ορίων συ­ντα­ξιο­δό­τη­σης, ήταν πάγια αι­τή­μα­τά μας.

Όμως, δεν πρέ­πει να υπάρ­χει καμία αυ­τα­πά­τη: αυτή η εκλο­γι­κή - πο­λι­τι­κή νίκη, όσο με­γά­λη και ση­μα­δια­κή και αν είναι, δεν είναι παρά το πρώτο βήμα. Είναι μια νέα αφε­τη­ρία σε μια δια­δρο­μή δύ­σκο­λη, που θα τη ση­μα­δέ­ψουν σκλη­ρές και απο­φα­σι­στι­κές μάχες ενά­ντια στο σύ­στη­μα και τα συμ­φέ­ρο­ντα της άρ­χου­σας τάξης.

Η συμ­φω­νία πα­ρά­τα­σης της δα­νεια­κής σύμ­βα­σης, που σύ­νη­ψε πρό­σφα­τα η Κυ­βέρ­νη­ση, προ­κει­μέ­νου να εξα­σφα­λί­σει μία πα­ρά­τα­ση και μια αμ­φί­βο­λη ρευ­στό­τη­τα, συ­νι­στά έναν ετε­ρο­βα­ρή συμ­βι­βα­σμό, που πολλά ση­μεία της βρί­σκο­νται σε από­στα­ση από τα αι­τή­μα­τα του συν­δι­κα­λι­στι­κού κι­νή­μα­τος, αλλά και από τις προ­ε­κλο­γι­κές δε­σμεύ­σεις της κυ­βέρ­νη­σης.

Η ΑΡΙ­ΣΤΕ­ΡΗ ΚΙ­ΝΗ­ΣΗ, μέσα από τις γραμ­μές του ερ­γα­τι­κού και συν­δι­κα­λι­στι­κού κι­νή­μα­τος, θα στη­ρί­ξει αλ­λα­γές και με­ταρ­ρυθ­μί­σεις που είναι σε όφε­λος των ερ­γα­ζο­μέ­νων και θα αντι­τα­χθεί σε κάθε προ­σπά­θεια υπα­να­χώ­ρη­σης ή σε ενέρ­γειες και μέτρα που θα έρ­χο­νται σε αντί­θε­ση με τα δι­καιώ­μα­τα, τις διεκ­δι­κή­σεις και τις θέ­σεις του ερ­γα­τι­κού-συν­δι­κα­λι­στι­κού κι­νή­μα­τος.

Η πα­ρά­τα­ξή μας θα συ­νε­χί­σει και θα εντεί­νει τις προ­σπά­θειές της, για την υπε­ρά­σπι­ση των αι­τη­μά­των του κό­σμου της ερ­γα­σί­ας, όχι μόνο για να πάρει πίσω ό,τι έχασε στα χρό­νια της μο­νο­με­ρούς πο­λι­τι­κής υπέρ του κε­φα­λαί­ου, αλλά και για τη διεύ­ρυν­ση των ερ­γα­τι­κών-συν­δι­κα­λι­στι­κών και δη­μο­κρα­τι­κών κα­τα­κτή­σε­ων και δι­καιω­μά­των, καθώς και για την πλήρη ιστο­ρι­κή δι­καί­ω­ση των αγώ­νων της ερ­γα­τι­κής τάξης για την κοι­νω­νι­κή απε­λευ­θέ­ρω­ση.

Η ΚΑ­ΤΑ­ΣΤΑ­ΣΗ ΣΤΟΝ ΟΑΕΕ

Από το 2010 το μό­νι­μο και ΙΔΑΧ προ­σω­πι­κό του ΟΑΕΕ έχει μειω­θεί κατά 45%. Αν συ­νυ­πο­λο­γί­σου­με και τους συμ­βα­σιού­χους, η μεί­ω­ση προ­σεγ­γί­ζει το 50%, ενώ οι μι­σθοί μας έχουν μειω­θεί κατά 40%! Την ίδια πε­ρί­ο­δο αυ­ξή­θη­κε δρα­μα­τι­κά ο φόρ­τος ερ­γα­σί­ας των ερ­γα­ζο­μέ­νων και αντί να στη­ρι­χτούν οι συ­νά­δελ­φοι, η κυ­βέρ­νη­ση με τη Διοι­κη­τή απά­ντη­σαν με 69 «δια­θε­σι­μό­τη­τες»-απο­λύ­σεις!

Ταυ­τό­χρο­να ξε­κί­νη­σε η συρ­ρί­κνω­ση του Ορ­γα­νι­σμού με το κλεί­σι­μο Τμη­μά­των και Διευ­θύν­σε­ων, πριν καν δη­μο­σιευ­τεί το νέο ορ­γα­νό­γραμ­μα του ΟΑΕΕ, που πι­θα­νά θα οδη­γού­σε και σε νέες απο­λύ­σεις.

Δυ­στυ­χώς για το με­γα­λύ­τε­ρο πο­σο­στό των συ­να­δέλ­φων, η δου­λειά έχει με­τα­τρα­πεί σε μια απί­στευ­τη κα­τα­πό­νη­ση με ση­μα­ντι­κές επι­βα­ρύν­σεις στη σω­μα­τι­κή και ψυ­χι­κή μας υγεία. Πα­ρό­λα αυτά οι απαι­τή­σεις της Διοί­κη­σης και του Υπουρ­γεί­ου συ­νε­χώς αυ­ξά­νο­νταν. Ει­δι­κά η απερ­χό­με­νη Διοι­κη­τής του Ορ­γα­νι­σμού είχε αξιώ­σεις και συ­μπε­ρι­φο­ρά που ξε­πέ­ρα­σαν κάθε όριο!  

Η ΣΥΝ­ΔΙ­ΚΑ­ΛΙ­ΣΤΙ­ΚΗ ΗΓΕ­ΣΙΑ

Πως απά­ντη­σε απέ­να­ντι σε αυτές τις επι­θέ­σεις η συν­δι­κα­λι­στι­κή ηγε­σία; Όπως συ­νή­θως: με πολλά λόγια και λίγες πρά­ξεις, όταν πια η κα­τά­στα­ση είχε φτά­σει στο απρο­χώ­ρη­το και οι απο­λύ­σεις ήρθαν και στον ΟΑΕΕ.

Από τα βα­σι­κά κα­θή­κο­ντα της συν­δι­κα­λι­στι­κής ηγε­σί­ας είναι να ενη­με­ρώ­νουν τον κόσμο και να ορ­γα­νώ­νουν συλ­λο­γι­κά, ενω­τι­κά και μα­χη­τι­κά τις απα­ντή­σεις απέ­να­ντι σε οποια­δή­πο­τε επί­θε­ση δέ­χο­νται οι ερ­γα­ζό­με­νοι. Δυ­στυ­χώς στον ΟΑΕΕ οι πε­ρισ­σό­τε­ροι συν­δι­κα­λι­στι­κοί συν­δυα­σμοί ήταν πά­ντο­τε από­ντες από τα συ­νο­λι­κά προ­βλή­μα­τα του κό­σμου και από την ορ­γά­νω­ση των αγώ­νων που χρεια­ζό­μα­στε.

Δεν εμ­φα­νί­ζο­νται καν στα Τμή­μα­τα και τις Διευ­θύν­σεις να δουν από κοντά τα προ­βλή­μα­τα. Και δεν ορ­γά­νω­σε ούτε μια κι­νη­το­ποί­η­ση ενά­ντια στις ενέρ­γειες της Διοι­κη­τού του ΟΑΕΕ, παρά τις προ­τρο­πές και τις προ­τά­σεις μας.

Στις απο­λύ­σεις των συ­να­δέλ­φων που είναι στη δια­θε­σι­μό­τη­τα ακόμα, μι­λή­σα­νε και εξαγ­γεί­λα­νε  αγώ­νες, αλλά όταν όλα αυτά τα χρό­νια δεν πρό­τει­ναν και δεν ορ­γά­νω­ναν τις απερ­γί­ες όπως έπρε­πε, την κρί­σι­μη ώρα ήταν φυ­σι­κό επα­κό­λου­θο να έχου­με την μικρή σχε­τι­κά συμ­με­το­χή που υπήρ­ξε.

Στην «αξιο­λό­γη­ση», που ήταν ένας επι­τυ­χη­μέ­νος αγώ­νας του δη­μο­σιο­ϋ­παλ­λη­λι­κού κι­νή­μα­τος, απο­φά­σι­σαν να ενερ­γο­ποι­η­θούν με τα χίλια ζόρια και αφού είχαν απορ­ρί­ψει την πρό­τα­ση της πα­ρά­τα­ξης μας για αποχή στο ΔΣ της ΠΟ­ΠΟΚΠ, ενώ είχε πάρει την ίδια από­φα­ση η ΑΔΕΔΥ, αφού το θέ­σα­με σε Γε­νι­κή Συ­νέ­λευ­ση και αφού τους πιέ­ζα­με σχε­δόν κα­θη­με­ρι­νά!

Οι προ­ερ­χό­με­νοι από το ΠΑΣΟΚ,  τώρα δη­λώ­νουν οι πε­ρισ­σό­τε­ροι ότι άλ­λα­ξαν κομ­μα­τι­κή ταυ­τό­τη­τα, προ­φα­νώς γιατί το κόμμα τους έχει δια­λυ­θεί και θέ­λουν να απο­κτή­σουν επα­φές με τη νέα κυ­βέρ­νη­ση. Νο­μί­ζουν ότι με αυτό τον τρόπο θα συ­νε­χί­σουν να κι­νού­νται όπως τα προη­γού­με­να χρό­νια: βοη­θώ­ντας με­μο­νω­μέ­να κά­ποιους συ­να­δέλ­φους σε πι­θα­νά δί­καια αι­τή­μα­τα, όπως με­τα­κι­νή­σεις ή προ­α­γω­γές και μετά ζη­τώ­ντας αντάλ­λαγ­μα με την ψήφο ή την υπο­ψη­φιό­τη­τα τους. Γι’ αυτό ρί­χνουν γέ­φυ­ρες προς τη νέα Κυ­βέρ­νη­ση. Ενώ έχουν ακο­λου­θή­σει το πα­ρά­δειγ­μα της μνη­μο­νια­κής συ­γκυ­βέρ­νη­σης (ΝΔ-ΠΑ­ΣΟΚ) και συ­νερ­γά­ζο­νται αγα­στά, ξε­χνώ­ντας πα­λιές τους δια­φο­ρές, μόνο και μόνο για να δια­σφα­λί­σουν θέ­σεις και πλειο­ψη­φί­ες στο νέο ΔΣ του συλ­λό­γου.

Και οι λε­γό­με­νοι «ανε­ξάρ­τη­τοι» με τη δεξιά ιδε­ο­λο­γία ή και χωρία ιδε­ο­λο­γία (που είναι ίσως πε­ρισ­σό­τε­ρο επι­κίν­δυ­νο),  δεν έχουν προ­τεί­νει ποτέ τους μια μα­χη­τι­κή πρό­τα­ση και το μόνο που κά­νουν είναι να δια­σπεί­ρουν με κάθε μέσο ψευ­δείς ει­δή­σεις. Πα­ρου­σιά­ζουν δε τους εαυ­τούς τους σαν αγω­νι­στές, αυτοί που δεν ξέ­ρουν τι θα πει δα­κρυ­γό­νο και το μόνο που πραγ­μα­τι­κά θέ­λουν για το συν­δι­κά­το, είναι να γί­νουν χα­λί­φη­δες στη θέση του χα­λί­φη.

ΧΡΕΙΑ­ΖΕ­ΤΑΙ ΑΛ­ΛΑ­ΓΗ ΣΥ­ΣΧΕ­ΤΙ­ΣΜΩΝ ΚΑΙ ΣΤΟ ΣΥΝ­ΔΙ­ΚΑ­ΤΟ

Εμείς σαν ΑΡΙ­ΣΤΕ­ΡΗ ΚΙ­ΝΗ­ΣΗ λέμε ότι χρεια­ζό­μα­στε ένα άλλο, μα­χη­τι­κό συν­δι­κά­το. Όπου θα θέτει το συλ­λο­γι­κό καλό, πάνω από οποιο­δή­πο­τε ατο­μι­κό συμ­φέ­ρον. Ένα συν­δι­κά­το που θα συ­γκρού­ε­ται κάθε φορά που θί­γο­νται τα δι­καιώ­μα­τα των ερ­γα­ζο­μέ­νων, ένα συν­δι­κά­το που θα ορ­γα­νώ­νει τη συλ­λο­γι­κό­τη­τα, την ενό­τη­τα και την αλ­λη­λεγ­γύη μέσα από τους αγώ­νες. Χωρίς προ­σω­πι­κές πο­λι­τι­κές και ατο­μι­κές λύ­σεις – ρου­σφέ­τια, χωρίς να ασκεί κυ­βερ­νη­τι­κό συν­δι­κα­λι­σμό και μα­κριά από τη λο­γι­κή της ανά­θε­σης.

Πι­στεύ­ου­με πως τώρα είναι ιστο­ρι­κή ευ­και­ρία για την ανα­συ­γκρό­τη­ση του συν­δι­κα­λι­στι­κού κι­νή­μα­τος και την επα­νά­κτη­ση του τα­ξι­κού του χα­ρα­κτή­ρα.

ΑΙ­ΤΗ­ΜΑ­ΤΑ ΠΑΛΗΣ ΚΑΙ ΔΙΕΚ­ΔΙ­ΚΗ­ΣΕΙΣ

Η πα­ρά­τα­ξη μας, οι ερ­γα­ζό­με­νοι στον ΟΑΕΕ και συ­νο­λι­κά στο Δη­μό­σιο πρέ­πει και θα συ­νε­χί­σου­με να αγω­νι­ζό­μα­στε για:

- Άμεση επι­στρο­φή στις θέ­σεις τους για όλους τους ερ­γα­ζό­με­νους που οδη­γή­θη­καν στην από­λυ­ση και στη δια­θε­σι­μό­τη­τα με ανα­πλή­ρω­ση των μι­σθο­λο­γι­κών και ασφα­λι­στι­κών δι­καιω­μά­των τους.

- Άμεση Μο­νι­μο­ποί­η­ση όλων των Ιδιω­τι­κού Δι­καί­ου Αο­ρί­στου Χρό­νου συ­να­δέλ­φων - Κα­τάρ­γη­ση των ελα­στι­κών μορ­φών απα­σχό­λη­σης για την κα­το­χύ­ρω­ση  στα­θε­ρής και μό­νι­μης ερ­γα­σί­ας με πλήρη ερ­γα­σια­κά δι­καιώ­μα­τα.

- Κα­τάρ­γη­ση του Ν. 4250/2014 για την «αξιο­λό­γη­ση» και τον υπο­τι­θέ­με­νο επα­νέ­λεγ­χο των συμ­βά­σε­ων, που μο­να­δι­κό στόχο είχαν να οδη­γή­σουν χι­λιά­δες ερ­γα­ζό­με­νους στη δια­θε­σι­μό­τη­τα και στην από­λυ­ση.

- Κα­τάρ­γη­ση των μνη­μο­νια­κών νόμων για το πει­θαρ­χι­κό δί­καιο των Δη­μο­σί­ων Υπαλ­λή­λων (Ν.4057/2012 και Ν.4093/12) και σε κάθε πε­ρί­πτω­ση άμεση κα­τάρ­γη­ση των δια­τά­ξε­ων που αφο­ρούν την «υπο­χρε­ω­τι­κή αργία» και την «ανα­ξιο­πρε­πή συ­μπε­ρι­φο­ρά» .

- Αυ­ξή­σεις στους μι­σθούς και στις συ­ντά­ξεις. Κα­τάρ­τι­ση νέου Μι­σθο­λο­γί­ου που θα οδη­γή­σει στην απο­κα­τά­στα­ση των μι­σθο­λο­γι­κών απω­λειών που υπέ­στη­σαν οι ερ­γα­ζό­με­νοι στο Δη­μό­σιο τα τε­λευ­ταία χρό­νια. Είναι προ­φα­νές πως το νέο Μι­σθο­λό­γιο δεν πρέ­πει να συν­δέ­ε­ται με οποιο­δή­πο­τε σύ­στη­μα αξιο­λό­γη­σης και πρέ­πει να κα­το­χυ­ρώ­νει την ακώ­λυ­τη μι­σθο­λο­γι­κή εξέ­λι­ξη. Ως άμεσο μέτρο ανα­κού­φι­σης, προ­τεί­νου­με την επα­να­κα­τά­τα­ξη των Δη­μο­σί­ων Υπαλ­λή­λων σε μι­σθο­λο­γι­κά κλι­μά­κια και βαθ­μούς με βάση την πραγ­μα­τι­κή προ­ϋ­πη­ρε­σία.

- Νέες προ­σλή­ψεις μό­νι­μου προ­σω­πι­κού σε όλες τις δομές του Κοι­νω­νι­κού Κρά­τους. Με προ­τε­ραιό­τη­τα την εξα­σφά­λι­ση των ήδη υπαρ­χό­ντων υπαλ­λή­λων και την επα­να­πρό­σλη­ψη των συμ­βα­σιού­χων. Κα­τάρ­γη­ση των επι­σφα­λών μορ­φών ερ­γα­σί­ας με ταυ­τό­χρο­νη έντα­ξη των ερ­γα­ζο­μέ­νων με πλήρη μι­σθο­λο­γι­κά, ασφα­λι­στι­κά, συ­ντα­ξιο­δο­τι­κά και ερ­γα­σια­κά δι­καιώ­μα­τα.

- Διεύ­ρυν­ση των συν­δι­κα­λι­στι­κών ελευ­θε­ριών και της συμ­με­το­χής των ερ­γα­ζο­μέ­νων στη λήψη των απο­φά­σε­ων. - Αύ­ξη­ση της συμ­με­το­χής τους στα ΥΣ και στο ΔΣ του ΟΑΕΕ με απο­φα­σι­στι­κό ρόλο.     

- Δη­μο­κρα­τι­κές ελευ­θε­ρί­ες στους χώ­ρους δου­λειάς και προ­στα­σία των ερ­γα­ζο­μέ­νων από τις επι­θέ­σεις που δε­χό­μα­στε. - Επα­να­φο­ρά των αδειών και του ωρα­ρί­ου στα επί­πε­δα προ-μνη­μο­νί­ου. - Βελ­τί­ω­ση των συν­θη­κών ερ­γα­σί­ας (εξο­πλι­σμός, κτί­ρια, Τε­τάρ­τη κλει­στά και τα Τμή­μα­τα, κα­θα­ριό­τη­τα, παι­δι­κούς σταθ­μούς κα).

- Υπε­ρά­σπι­ση του Δη­μό­σιου Κοι­νω­νι­κού Ασφα­λι­στι­κού Συ­στή­μα­τος. - Επι­στρο­φή όλων των κλεμ­μέ­νων απο­θε­μα­τι­κών των Τα­μεί­ων και απο­κα­τά­στα­ση των απω­λειών από το «κού­ρε­μα»-PSI. – Να μην πει­ρα­χτούν για οποιο­δή­πο­τε λόγο τα τα­μεια­κά δια­θέ­σι­μα των Τα­μεί­ων.

- Κα­τάρ­γη­ση των μνη­μο­νί­ων και των εφαρ­μο­στι­κών νόμων. - Δια­γρα­φή του χρέ­ους, που απο­τε­λεί όρο για την επι­βί­ω­ση της χώρας, του λαού και των ερ­γα­ζο­μέ­νων.

- Επα­νά­κτη­ση του ελέγ­χου Δη­μό­σιων Επι­χει­ρή­σε­ων στρα­τη­γι­κής ση­μα­σί­ας και την εθνι­κο­ποί­η­ση-κοι­νω­νι­κο­ποί­η­ση του τρα­πε­ζι­κού συ­στή­μα­τος.

- Ρι­ζι­κή αλ­λα­γή του φο­ρο­λο­γι­κού συ­στή­μα­τος, το οποίο με εξο­ντω­τι­κά φο­ρο­λο­γι­κά μέτρα σε βάρος των μι­σθω­τών, των συ­ντα­ξιού­χων και των επαγ­γελ­μα­τιών, υπη­ρε­τεί τα συμ­φέ­ρο­ντα της οι­κο­νο­μι­κής ελίτ στη χώρα μας.

- Υπε­ρά­σπι­ση της πρώ­της κα­τοι­κί­ας από τους πλει­στη­ρια­σμούς και άμεση κα­τάρ­γη­ση του ΕΝΦΙΑ.

- Κα­τάρ­γη­ση των αντερ­γα­τι­κών και αντια­σφα­λι­στι­κών μέ­τρων που εφαρ­μό­στη­καν τόσο στην πε­ρί­ο­δο των μνη­μο­νί­ων, όσο και τις προη­γού­με­νες δε­κα­ε­τί­ας.

Στη­ρίξ­τε την ΑΡΙ­ΣΤΕ­ΡΗ ΚΙ­ΝΗ­ΣΗ την πα­ρά­τα­ξη που συ­γκρο­τή­θη­κε μέσα από τους αγώ­νες που ξε­κι­νή­σα­με στην ενο­ποί­η­ση του ΟΑΕΕ και συ­νε­χί­στη­καν με την εξέ­γερ­ση του Δε­κέμ­βρη του 2008 και τις με­γά­λες κι­νη­το­ποι­ή­σεις ενά­ντια στην κρίση και τα μνη­μό­νια. Που ήταν πάντα στην πρώτη γραμ­μή του αγώνα!

Η ΕΛ­ΠΙ­ΔΑ ΕΡ­ΧΕ­ΤΑΙ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΟΑΕΕ

Συμ­με­τέ­χου­με στο META

Στις εκλο­γές στη­ρί­ζου­με-ενι­σχύ­ου­με-ψη­φί­ζου­με:

ΑΡΙ­ΣΤΕ­ΡΗ ΚΙ­ΝΗ­ΣΗ

Facebook: Σύ­ρι­ζα Ερ­γα­ζο­μέ­νων ΟΑΕΕ & Σύ­ρι­ζα Ερ­γα­ζο­μέ­νων Ασφα­λι­στι­κών Τα­μεί­ων