Στο κτίριο της ΕΑΤ-ΕΣΑ, ένα ιστορικό χώρο με ιδιαίτερη σημειολογική σημασία, παραχώρησε συνέντευξη τύπου η νεοσύστατη κίνηση ενάντια στην αστυνομική αυθαιρεσία και βασανιστήρια, στις 9/4. Η συνέντευξη κινήθηκε σε δύο άξονες, αφενός στην στοχοθεσία της κίνησης και αφετέρου στην ανάδειξη συγκεκριμένων περιστατικών μέσα από τις διηγήσεις άμεσα εμπλεκομένων.
Η κίνηση φιλοδοξεί να παρέμβει μέσα από δύο ομάδες τη νομική και την ιατρική. Στόχος της είναι να λειτουργήσει εκτός από πόλος καταγραφής και ως ανεξάρτητη αρχή που θα ερευνά περιστατικά, μη επιτρέποντας έτσι τη συγκάλυψη τους από μη αποτελεσματικές ΕΔΕ. Τα μέλη της κίνησης έχουν ήδη συγκεντρώσει 1500 υπογραφές που ανήκουν σε δύο γενιές όπως αναφέρθηκε, τη γενιά που βασανίστηκε από τη χούντα των συνταγματαρχών και τη νέα γενιά καλλιτεχνών που αντιδρά στη βαρβαρότητα. Μεταξύ των υπογραφών ξεχωρίζουν αυτές ανθρώπων της διανόησης διεθνούς καταξίωσης όπως ο Νόαμ Τσόμσκι, ο Σλάβοι Ζιζεκ και ο Ετιέν Μπαλιμπάρ.
Εισαγωγικά στη συνέντευξη τύπου παρουσιάστηκε βίντεο με δηλώσεις υποστήριξης της κίνησης με συμμετοχή των Αντίνοου Αλμπάνη, ηθοποιού, Κάτια Γέρου, ηθοποιού, Κυριάκο Κατζουράκη, ζωγράφου, Γιώργο Κατρούγκαλου, συνταγματολόγου, Όλγας Κοσμοπούλου, μέλους ΔΣ ΕΙΝΑΠ, Τζάφερ Κουρτ, τούρκου πρώην πολιτικού κρατούμενου στα «λευκά κελιά», Μάριου Λώλου, προέδρου της Ένωσης Φωτορεπόρτερ Ελλάδας, Νίκου Ξυδάκη, αρχισυντάκτη εφημερίδας «Καθημερινή», Άννυς Παπαρούσου, δικηγόρου, Δημήτρη Πιατά, Μαρίας Πινίου Καλλή, πρώην διευθύντριας κέντρου αποκατάστασης θυμάτων βασανιστηρίων, ηθοποιού, Δημήτρη Πουλικάκο, μουσικού, Πόπης Τζεμπελίκου, πολιτικής κρατούμενης στην περίοδο της Χούντας, Πάνου Σκουρολιάκου, ηθοποιού, Δημήτρη Τρίμμη, προέδρου ΕΣΗΕΑ, Θωμά Τσαλαπάτη, ποιητή.
Βασικοί ομιλητές ήταν οι Δημήτρης Κατσαρής, δικηγόρος στην υπόθεση των 15 της μοτοπορείας, ο Γιάννης Μπουρζούκος, πατέρας ενός εκ των τεσσάρων συλληφθέντων στο Βελβεντό, ο Δημήτρης Κοπανάς, αποφυλακισθείς κρατούμενος και ο Παύλος Κλαυδιανός, δημοσιογράφος και βασανισθείς από τη Χούντα των συνταγματαρχών.
Ο κύριος Κατσαρής αφού αναφέρθηκε σύντομα στον τρόπο σύλληψης των 15 της μοτοπορείας ενημέρωσε το κοινό πως οι συλληφθέντες επικοινώνησαν με δικηγόρο 18 ώρες μετά τη σύλληψη κι ενώ είχαν βασανιστεί σωματικά και ψυχολογικά εντός της ΓΑΔΑ. Χαρακτήρισε τα σημάδια των βασανιστηρίων σοκαριστικά και τόνισε ότι οι αστυνομικοί δε δίστασαν να δηλώσουν εν μέσω πλούσιου υβρεολόγιου την πολιτική τους τοποθέτηση στη Χρυσή Αυγή με αναφορές στον εμφύλιο. Τα βασανιστήρια εκτός από χτυπήματα περιελάμβαναν σύμφωνα με τον κύριο Κατσαρή και προβολείς λέιζερ, φακούς που ρίχνονταν στα μάτια των συλληφθέντων. Την επόμενη μέρα ανάλογη συμπεριφορά αντιμετώπισαν και 24 αλληλέγγυοι που συνελήφθησαν στη δίκη των 15. Τελείωσε την τοποθέτηση του τονίζοντας ότι αν και η πολιτική ηγεσία αμφισβήτησε τα περιστατικά οι ιατρικές εξετάσεις την διαψεύδουν, ενώ χαρακτήρισε του βασανισμούς πολιτική επιλογή της κεντρικής διοίκησης.
Ο Γιάννης Μπουρζούκος εστίασε στην ύπαρξη βασανιστηρίων σε όλο τον κόσμο και την αναγκαιότητα ανάλογες κινήσεις να δημιουργηθούν σε όλο τον πλανήτη. Κάνοντας αναφορά στον γιο του Ανδρέα συμφώνησε μαζί του στην επιλογή του να μη θυματοποιηθεί και ζήτησε στο πρόσωπό του να δούμε όσους έχουν υποστεί ανάλογα βασανιστήρια αλλά δεν έχουν φωνή να τα καταγγείλουν. Όσον αφορά τα περιστατικά του Βελβεντού υποστήριξε ότι ενώ οι κατηγορούμενοι παραδόθηκαν χωρίς να πειράξουν τον όμηρο και συνελήφθησαν χωρίς αντίσταση και χωρίς οι αστυνομικοί να τους βαρέσουν πολύ στο τμήμα έγιναν θύματα σκληρών βασανιστηρίων. Σύμφωνα με τον κύριο Μπουρζούκο αφού ο γιος του αναγκάστηκε να γονατίσει δεμένος πισθάγκωνα με κουκούλα στο πρόσωπο ξυλοκοπήθηκε για 4 ώρες από αστυνομικούς ενώ όταν το βασανιστήριο τελείωσε ο αστυνομικός που τον έλυσε τον παρότρυνε «να πάει να πλυθεί αλλά να μην τρομάξει με αυτό που θα δει». Αίσθηση προκάλεσε η καταγγελία ότι την επόμενη μέρα της σύλληψης στο Βελβεντό ένοπλοι κουκουλοφόροι της ασφάλειας συνέλαβαν στην πυλωτή του σπιτιού χωρίς ένταλμα και παρουσία εισαγγελέα την κόρη του και ένα φίλο της περνώντας χειροπέδες αφού πρώτα τους πέταξαν κάτω σαν να επρόκειτο για επικίνδυνους κακοποιούς.
Ο Δημήτρης Κοπανάς, 31χρονος πρώην κρατούμενος, παρέθεσε την εμπειρία του από την αστυνομική αυθαιρεσία εντός των φυλακών. Στην περίπτωσή του οι αστυνομικοί έδειξαν ανοχή τρεις μέρες «για να περάσει ανακριτή». Στη συνέχεια τον χτύπαγαν δεμένο πισθάγκωνα για να ομολογήσει το συνεργό του στη ληστεία. Η στενή επαφή του με την αστυνομική βαρβαρότητα είχε ως αποτέλεσμα μώλωπες και σπασμένα δόντια ενώ όταν μετά από πολλή προσπάθεια οι οικείοι του κατάφεραν να τον επισκεφτούν οι αστυνομικοί υποστήριξαν ότι χτύπησε στην προσπάθεια να αποδράσει επειδή τον έριξαν από τη σκάλα για να τον σταματήσουν.
O Δημήτρης φορτώθηκε με 14 πειθαρχικά παραπτώματα επειδή αρνήθηκε πολλές φορές να υποβληθεί στον εξευτελιστικό σωματικό έλεγχο βγάζοντας τα ρούχα του και παίρνοντας στάσεις βήχοντας. Αποτέλεσμα της σθεναρής αντίστασης του σε αυτό το ψυχολογικό βασανιστήριο ήταν εκτός από επανειλημμένους ξυλοδαρμούς όπως καταγγείλει να μεταφερθεί στο μπλε κελί.
To μπλε κελί σύμφωνα με το Δημήτρη είναι ένα κελί 2x2 στην ψυχιατρική κλινική των φυλάκων Κορυδαλλού. Η μαρτυρία του σοκάρει οποιονδήποτε πιστεύει ότι ζει σε ένα κράτος με στοιχειώδη δημοκρατικά δικαιώματα. Το κελί είναι γεμάτο μπλε αφρολέξ και στο ταβάνι έχει κλιματιστικά. Ανά τέταρτο εναλλάσσεται ο αέρας που πέφτει απευθείας στο γυμνό κορμί του κρατουμένου από καυτό σε παγωμένο. Η διαδικασία σταματήσει μόνο όταν λιποθυμήσει και αφού ο γιατρός κρίνει ότι αντέχει ο οργανισμός του ξαναρίχνεται μέσα μέχρι να συνετιστεί ή να μην αντέχει άλλο. Oκρατούμενος σιτίζεται μέσα στο κελί, ενώ δεν του παρέχεται ούτε πιρούνι.
O Παύλος Κλαυδιανός τόνισε ότι τα βασανιστήρια δε σταμάτησαν ποτέ από την περίοδο της δικτατορίας ενώ υποστήριξε ότι οι σύλλογοι εξορισθέντων και βασανισθέντων πρέπει να αναλάβουν πρωτοβουλίες. Κατέληξε στο συμπέρασμα ότι κανένας κρατούμενος δεν επιτρέπεται να χάνει τα δικαιώματα του.
Παρεμβάσεις πραγματοποίησαν εκπρόσωποι διάφορων φορέων που συμμετέχουν στην κίνηση όπως και οι Δημήτρης Χριστόπουλος (ΕΕΔΑ), Γιάννα Κούρντοβικ (Δίκτυο για Κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα), Χρύσα Μπότση (ΑctUp), Αφροδίτη Μπαμπάση (Πρωτοβουλία για δικαιώματα των κρατουμένων), Γιάννης Μουζάλας (Γιατροί του κόσμου), Περικλής Κορόβεσης και Κώστας Δουζίνας. Όλοι εστίασαν στην αλλαγή τακτικής του κράτους που από την απόκρυψη των βασανιστηρίων πέρασε στην κοινοποίηση τους σε μια προσπάθεια εκφοβισμού και κάλεσαν τους πολίτες να μην αποδεχθούν τη βαρβαρότητα που δέχονται καθημερινά κοινωνικές κατηγορίες χωρίς φωνή, γιατί αύριο μπορεί να βρεθούν στη θέση τους. Ιδιαίτερη μνεία έγινε και στην εξάρτηση που παρατηρείται τα τελευταία χρόνια μεταξύ τμήματος των ιατρικών, κοινωνικών λειτουργών και υγειονομικών αρχών και του υπουργείου «προστασίας του πολίτη».
