Είναι, στον 21ο αιώνα, απαραίτητο να ξοδεύουμε χρόνο και φαιά ουσία για να πούμε τα προφανή; Πάντα πίστευα πως ΝΑΙ. Οι αντιδράσεις και οι απόψεις που εκφράστηκαν με το θέμα που προέκυψε (πιθανότατα όχι και τόσο αθώα ή τυχαία) προσφάτως με την δήλωση του υπουργού Μουζάλα περί Μακεδονίας, με έπεισαν ότι είχα δίκιο.
Θα ήθελα, λοιπόν, να σημειώσω (και να παρακαλέσω να διαβάσετε με καθαρό μυαλό και προπάντων χωρίς συναισθηματική φόρτιση) τα παρακάτω ΠΟΛΥ ΑΠΛΑ και ΠΡΟΦΑΝΗ:
Η Μακεδονία είναι ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΗ περιοχή. Τα ακριβή όριά της είναι ελαφρώς ασαφή, όπως συμβαίνει με τις περισσότερες γεωγραφικές περιοχές.
Το μεγαλύτερο μέρος της ανήκει σήμερα(1) στην Ελλάδα. Ένα μικρότερο μέρος της ανήκει στην «ΠΓΔΜ», ένα ακόμη μικρότερο στη Βουλγαρία και κάποια ελάχιστα τμήματά της στη Σερβία και την Αλβανία.
Είναι η Μακεδονία (όπως προσδιορίζεται γεωγραφικά) ελληνική;
Ένα μεγάλο κομμάτι της ΝΑΙ. Περίπου το 52% της συνολικής της έκτασης.
Αλλά πάντως όχι ΟΛΗ(2).
Είναι οι άνθρωποι που κατοικούν (σε αυτή την γεωγραφική περιοχή) Έλληνες;
Στις ημέρες μας, ένα μεγάλο τμήμα τους ΝΑΙ. Περίπου το 50%.
Αλλά όχι ΟΛΟΙ.
Δικαιούμαστε να αμφισβητήσουμε το δικαίωμα της χρήσης του όρου «Μακεδονία» από άλλα κράτη;
Ασφαλώς ΟΧΙ.
Πιθανώς μία ορθότερη (γεωγραφικά) ονομασία της «ΠΓΔΜ» θα ήταν «Βόρεια Μακεδονία» ή «Μακεδονία του Βαρδάρη».
Θυμίζω ότι τις ονομασίες αυτές τις απορρίψαμε ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΙΔΙΟΙ, με την ανόητη και εθνικιστική αντίδρασή μας στις αρχές της δεκαετίας του ’90.
Εξάλλου, κάθε κράτος μπορεί να ονομάζεται ΟΠΩΣ ΘΕΛΕΙ.
Προφανώς θα ήταν γελοίο η Δανία (πχ) να επιλέξει να ονομάζεται «Κάτω Πατήσια»!
Το να επιλέξει, όμως, η «ΠΓΔΜ» την ονομασία Μακεδονία ΔΕΝ είναι καθόλου γελοίο ή αυθαίρετο!
Έχει γεωγραφική βάση.
Προσοχή: Είναι ΑΛΛΟ ΘΕΜΑ η Ιστορία ενός ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΥ φύλου, που έζησε σε ένα ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ τμήμα της Μακεδονίας, μια ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ιστορική περίοδο.
Αναφέρομαι στο Μακεδονικό κράτος του Φιλίππου, του Αλεξάνδρου κλπ.
Έχει αποδειχθεί επιστημονικά, πέραν πάσης αμφισβητήσεως, ότι επρόκειτο για ελληνικό (δωρικό) φύλο, που μιλούσε μια ελληνική διάλεκτο, και ανέπτυξε πολιτισμό ανάλογο με των υπολοίπων ελληνικών φύλων.
ΚΑΝΕΙΣ σοβαρός επιστήμων, κανένα Πανεπιστήμιο, καμία χώρα δεν το αμφισβητεί αυτό, ΔΙΕΘΝΩΣ. Και δεν πρόκειται να αμφισβητηθεί ΠΟΤΕ, όσα αγάλματα του Αλεξάνδρου και αν στηθούν σε οποιαδήποτε πρωτεύουσα.
Επίσης, είναι ΑΛΛΟ ΘΕΜΑ οι τυχόν Μεγαλοϊδεατισμοί οποιουδήποτε κράτους ή μεμονωμένου πολιτικού, που ίσως ονειρεύεται την Μεγάλη Μακεδονία ή την Μεγάλη Αλβανία ή την Μεγάλη Ελλάδα.
Αν δεν τα ξεκαθαρίσουμε στο μυαλό μας όλα αυτά τα πολύ απλά, θα παρασυρόμαστε πάντα από εθνικιστικές (ή και φασιστικές) κραυγές, από άφρονες κληρικούς, από επικίνδυνα (ΚΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΑΠΟΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΤΙΚΑ) πολιτικά «παιχνίδια».
Και θα βγαίνουμε αλλόφρονες στους δρόμους, κραδαίνοντας πλαστικές σημαιούλες.
«Για ένα πουκάμισο αδειανό. Για μιαν Ελένη.»
(1)Δεν ήταν πάντα έτσι, ούτε διοικητικά ούτε όσον αφορά στην σύνθεση του πληθυσμού (στα αρχαία χρόνια οι Άλμωπες, οι ομηρικοί Παίονες, οι Βισάλτες, οι Φρύγες ή Βρίγες κατά τον Ηρόδοτο, και τόσα άλλα προελληνικά φύλα).
(2)Θα χρησιμοποιήσω το παράδειγμα της Σαχάρας, ώστε να μην υπάρχει συναισθηματική φόρτιση.
Η Σαχάρα (συγκεκριμένη γεωγραφική περιοχή της Βορείου Αφρικής) εκτείνεται στις χώρες: Μαρόκο, Αλγερία, Τυνησία, Λιβύη, Αίγυπτο, Σουδάν, Τσαντ, Δημοκρατία του Νίγηρα, Μάλι, Μαυριτανία και Δυτική Σαχάρα.
Καμία από αυτές (εξ όσων γνωρίζω) δεν θεωρεί ότι ΟΛΟΚΛΗΡΗ η Σαχάρα της ανήκει, ούτε διεκδικεί την αποκλειστική χρήση του ονόματος «Σαχάρα».
*Ακτινοφυσικός, μέλος της Επιτροπής Υγείας-Πρόνοιας της ΛΑΕ Αττικής και του ΚΔ Υγειονομικών
