Η Ελλάδα και η κυβέρνηση Μητσοτάκη, ας μην θριαμβολογούν για την πανδημία, προτού εμφανιστεί η χοντρή για να τραγουδήσει.

Είδα στο διαδίκτυο ένα γράφημα προπαγάνδας και θριαμβολογίας του κυβερνητικού εκπροσώπου, Στέλιου Πέτσα, για την τάχα και δήθεν, αποτελεσματικότητα των… έγκαιρων μέτρων, τα οποία πήρε η κυβέρνηση της ΝΔ και προσωπικά, ο Κυριάκος Κωνσταντίνου Μητσοτάκης σε σχέση με την εξάπλωση του κορωνοϊού και την αντιμετώπιση της πανδημίας. Ως συγκρίσιμες χώρες, από άποψη πληθυσμού, κρουσμάτων και θανάτων, παρουσιάστηκαν το Βέλγιο και η Ολλανδία. Δεν θα μιλήσω για το Βέλγιο, δεν έχω παρακολουθήσει εκεί την εξέλιξη της κατάστασης, μπορώ όμως να μιλήσω για την Ολλανδία. Και ευθύς εξαρχής οφείλω να σημειώσω ότι ουσιαστικά συγκρίνουμε ελληνικά πορτοκάλια με ολλανδικά ποδήλατα. Με άλλα λόγια, εντελώς ανόμοιες καταστάσεις και συνθήκες.

Καταρχάς, μια γενική παρατήρηση – οι κυβερνώντες της Ευρώπης, είτε δεξιοί, είτε κεντρώοι, είτε «αριστεροί», άπαντες όμως θιασώτες και εφαρμοστές της ΤΙΝΑ, ας μην συγχαίρουν αλλήλους ή εαυτούς, προτού εμφανιστεί η χοντρή να τραγουδήσει, όπως θα έλεγαν και οι Βρετανοί. Το υγειονομικό ντέρμπι με τον κορωνοϊό δεν βρίσκεται στη λήξη του, βρίσκεται στο πρώτο δεκάλεπτο, στο πρώτο εικοσάλεπτο. Και η ΕΕ και τα επιμέρους εθνικά κράτη-μέλη έχουν φάει γκολ με το τσουβάλι, πληρώνοντας βαρύτατο τίμημα σε νεκρούς και βαριά νοσούντες – και έχουμε πολύ δρόμο ακόμη, δρόμο ανηφορικό, δρόμο δύσκολο, δρόμο θανατηφόρο, έτσι όπως τα έχουν κάνει οι περισσότεροι ηγέτες της ηπείρου. Δηλαδή σαν τα μούτρα τους.

Η κυβέρνηση θεωρεί ότι με ένα γράφημα-καρικατούρα, «καθαρίζει» επικοινωνιακά στο εσωτερικό, εμφανίζοντας καθρεφτάκια στους ιθαγενείς. Έτσι χτίζονται τα καλά, επικοινωνιακά προφίλ του Κυριάκου. Με ψέματα, κενές ουσιαστικού περιεχομένου και συγκρίσεων θριαμβολογίες και γενικώς μια πλαστή πραγματικότητα, που δυστυχώς, μπορεί να ανατραπεί ραγδαία και να αποκαλυφθεί η… πραγματική πραγματικότητα, τις επόμενες πάντα κρίσιμες μέρες.

Το μόνο κοινό σημείο, στη συγκυρία, ανάμεσα στην Ολλανδία και την Ελλάδα είναι το γεγονός ότι τα πρώτα κρούσματα διαπιστώθηκαν την ίδια μέρα, στις 26 του Φλεβάρη. Το δεύτερο κοινό σημείο είναι το γεγονός ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη και η κυβέρνηση Χριστιανοδημοκρατών του Μαρκ Ρούτε ανήκουν στην ίδια πολιτική οικογένεια, εκείνη της Δεξιάς και του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος. Το τρίτο κοινό σημείο που θα μπορούσε να είναι το πραγματικό δίδαγμα από την, κακά τα ψέματα, ελαττωματική εμπειρία της Ολλανδίας, μόνο ως προς τον πρώτο χρόνο αντίδρασης της κεντρικής κυβέρνησης, είναι εκείνο το μάθημα που δεν πρόκειται ποτέ να πάρει ο Μητσοτάκης. Ότι δηλαδή, ένα, στα χαρτιά αποτελεσματικό, αποκεντρωμένο αλλά ταυτόχρονα και πλήρως ιδιωτικοποιημένο, σύστημα υγείας, όπως αυτό της Ολλανδίας, που ουσιαστικά ελέγχεται από τις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες, αποτυγχάνει, τουλάχιστον μέχρι να μπουν κάποια πράγματα στη σωστή σειρά, όπως θα δούμε παρακάτω.

Η κυβέρνηση Ρούτε, η κυβέρνηση των Χριστιανοδημοκρατών φλέρταρε με την «ανοσία της αγέλης», επειδή δεν ήθελε να ρισκάρει τους αναιμικούς ρυθμούς ανάπτυξης για το 2020 και επειδή υποστήριζε δημόσια και ανοιχτά ότι και ο κορωνοϊός θα ήταν μια υπόθεση και ένας «πόλεμος» δυο ετών και ότι ο όποιος αριθμός νεκρών θα ήταν «επικοινωνιακά διαχειρίσιμος». Συν τοις άλλοις, η Ολλανδία σχεδόν σε όλα τα ζητήματα κρατικής διοίκησης και υγειονομικής φροντίδας θυμίζει περισσότερο ομοσπονδία πόλεων-κρατών και μητροπολιτικών διοικήσεων δήμων παρά ενιαίο και συγκεντρωτικό  κράτος όπως, κακά τα ψέματα, είναι η Ελλάδα, που την πραγματική διοίκηση σε όλα τα επίπεδα ασκεί ο πρωθυπουργός και πέντε-έξι δικοί του, όπως πχ σήμερα ο Γεραπετρίτης.

Αυτή η πραγματικότητα οδήγησε σε μια αλλοπρόσαλλη και «βλέποντας και κάνοντας» κατάσταση στην Ολλανδία, καθώς ενώ στη γενική τακτική στους δήμους, στις εισηγήσεις των γιατρών εργασίας και στους μαζικούς χώρους συγκέντρωσης ειδικά παιδιών και εφήβων, πρυτάνευε η λογική του λουκέτου για δυο εβδομάδες, η κυβέρνηση Ρούτε είχε πάρει έως τις 18 Μαρτίου ως μοναδικό γενικό μέτρο προφύλαξης την απαγόρευση υπαίθριων συγκεντρώσεων άνω των 100 ατόμων. Προσοχή, των υπαίθριων, επειδή δεν μπορούσε να απαγορεύσει και να επιβάλει τέτοια απαγόρευση στις μεγάλες επιχειρήσεις της χώρας, που αποτελούν και τον κανόνα μισθωτής απασχόλησης. Ενώ, στην Ελλάδα, ακόμη επικρατεί η διαβόητη «μικρομεσαία επιχειρηματικότητα», με την αντίστοιχη, μικρομεσαία σε αριθμούς απασχόληση μισθωτών και υπαλλήλων, που ενδεχομένως να είναι το μόνο «σωσίβιο» στις σημερινές συνθήκες για να μην έχει πάρει φρικαλέες διαστάσεις η εξάπλωση του ιού.

Η τακτική αυτή άλλαξε όχι μόνο λόγω της «διπλής εξουσίας» στην Ολλανδία (άλλη τακτική αντιμετώπισης από την κυβέρνηση Ρούτε, άλλη, από τους δήμους και τις ιατρικές ή εργοδοτικές ενώσεις), αλλά κυρίως επειδή στις 20 Μαρτίου, πέθαναν 48 άνθρωποι μέσα σε 12 ώρες, ενώ από τις 26 Φεβρουαρίου έως τις 19 Μαρτίου είχαν πεθάνει 48, μέσα σε λιγότερο από έναν μήνα.

Τότε επικράτησε πανικός στη Χάγη και έγινε ένας μίνι ανασχηματισμός πλατιάς συνεργασίας ανάμεσα σε Χριστιανοδημοκράτες και Σοσιαλδημοκράτες, με τον διευθύνοντα σύμβουλο της μεγαλύτερης αλυσίδας ιδιωτικών νοσοκομείων της χώρας, σοσιαλδημοκράτη, Μάρτιν φαν Ράιν να αναλαμβάνει υπουργός Ιατρικής Περίθαλψης. Ταυτόχρονα, την ίδια μέρα, έκανε διάγγελμα και ο βασιλιάς Γουλιέλμος Αλέξανδρος για να «νουθετήσει» τους Ολλανδούς στη νέα κατάσταση δηλαδή την άρον-άρον κωλοτούμπα του Ρούτε (από διαγγέλματα έχει χορτάσει όλη η Ευρώπη…).

Είναι γεγονός πάντως ότι μέτρα γενικής απαγόρευσης της κυκλοφορίας ή αδειών ελέγχου όπως αυτά εφαρμόζονται στην Ελλάδα, δεν υπάρχουν στην Ολλανδία και κατά τη γνώμη μου σωστά, γιατί δεν αποτελούν απάντηση στην υγειονομική κρίση και περίθαλψη του πληθυσμού. Παρόλα αυτά, τηρούνται κανόνες κοινωνικής αποστασιοποίησης και περιορισμένης προσέλευσης σε χώρους εργασίας, στους οποίους, ούτως ή άλλως ίσχυαν σε σημαντικό βαθμό, συνθήκες τηλεργασίας, τουλάχιστον στον τομέα των υπηρεσιών. Κατά τα άλλα, όλοι οι στεγασμένοι δημόσιοι χώροι θα παραμείνουν κλειστοί έως τις 16 Απριλίου, ανάλογα και με τις σχετικές αποφάσεις του κάθε δήμου της Ολλανδίας.

Όμως το σημαντικότερο στοιχείο στα σημερινά δεδομένα είναι το γεγονός ότι η Ολλανδία αποφάσισε από τις 30 του Μάρτη να προχωρήσει σε μαζικά τεστ διαπίστωσης του κορωνοϊού σε όσο το δυνατό πλατύτερα στρώματα του πληθυσμού, ενώ έχει εξαντλήσει και συνεχίζει με δυναμικούς ρυθμούς να κάνει, τα αντίστοιχα τεστ ανάμεσα στους υγειονομικούς της, που έχουν 109 συναδέλφους τους εκτός μάχης και 8  νεκρούς ανάμεσα τους.

Νωρίτερα, τα τεστ γίνονταν στους εμφανώς πιο βαριά νοσούντες, και ας σημειωθεί όμως ότι η χώρα έχει και ένα από τα υψηλότερα ποσοστά αναρρώσεων από τον κορωνοϊό σε όλη την Ευρώπη (11.750 επιβεβαιωμένα κρούσματα, 3.990 που έχουν αναρρώσει πλήρως και 864 νεκροί). Με άλλα λόγια, ακόμη και αν η κυβέρνηση Ρούτε επένδυσε αρχικά στην «ανοσία της αγέλης» με τραγελαφικά και αδιέξοδα αποτελέσματα, όσο και αν οι ασφαλιστικές εταιρείες εκβίασαν ουσιαστικά καταστάσεις είτε στο θέμα των εισφορών είτε στο θέμα της διαχείρισης των περιστατικών, ειδικά η πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας, οι γιατροί εργασίας και οι οικογενειακοί γιατροί, σε γενική και ακαριαία κινητοποίηση  και περίθαλψη αποκεντρωμένη, κατά κανόνα ταχύτατη, σε επίπεδο το πολύ, δημοτικού διαμερίσματος ή κατ΄οίκον τα έχουν πάει, σε γενικές γραμμές, πάρα πολύ καλά – το αποδεικνύει ο αριθμός των ανθρώπων που έχουν ξεπεράσει την περιπέτεια.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, που κατά τα άλλα κάνει ανοίκειες συγκρίσεις,  είναι διατεθειμένη να προχωρήσει σε μαζικά τεστ, και μάλιστα δωρεάν ή στο ελάχιστο, καλυπτόμενο από την κοινωνική ασφάλιση, δημόσια ή ιδιωτική, κόστος των 60 ευρώ, όπως θα γίνεται και στην Ολλανδία;

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει κάνει μαζικά τεστ ανάμεσα στους υγειονομικούς της Ελλάδας, που δίνουν τη μάχη της πρώτης γραμμής, για να διαπιστώσει ποιοι και πόσοι νοσούν από τον κορωνοϊό; Τους παρέχει όλα τα εφόδια, τα μέσα προστασίας και τον εξοπλισμό είτε στα νοσοκομεία είτε σε κινητά συνεργεία, πόρτα-πόρτα, όπως γίνεται στην Ολλανδία, όχι βέβαια χωρίς ελλείψεις λόγω της ζήτησης και της ταχύτητας ανταπόκρισης στα περιστατικά;

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν είναι εκείνη που έπαιξε με τη θεωρία της «ανοσίας της αγέλης», προσπαθώντας να κάνει τα ανίερα χατίρια και να διατηρήσει γέφυρες πολιτικάντικης επικοινωνίας με την Εκκλησία της Ελλάδος, με αφορμή τη θεία κοινωνία; Δεν υπάρχει σημαντική χρονοκαθυστέρηση ανάμεσα στα μέτρα που τάχα και δήθεν πάρθηκαν και στη συμμόρφωση που (δεν) επιβλήθηκε στην Εκκλησία της Ελλάδος; Χρονοκαθυστέρηση που θα φανεί σύντομα με μια πολύ πιθανή, απότομη αύξηση κρουσμάτων και πιθανώς νεκρών;

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη που θριαμβολογεί γελοιωδώς, τι θα κάνει αν την χτυπήσει ένας φονικός «μετεωρίτης» 43 νεκρών μέσα σε 12 ώρες; Όπως συνέβη με την κυβέρνηση των ομοϊδεατών της, στην Ολλανδία. Τι θα πράξει τότε; Πόσο θα θριαμβολογεί τότε; Τι πρόκειται να δηλώσει  τότε; Ποιο γράφημα έχουν έτοιμο σε μια τέτοια περίπτωση;

Αντί να κομπορρημονούν στο Μέγαρο Μαξίμου, ας δώσουν μια ξεκάθαρη απάντηση γιατί ενώ η Ελλάδα είναι παγκοσμίως από άποψη και πληθυσμού στην 66η θέση των επιβεβαιωμένων κρουσμάτων, βρίσκεται στην 33η θέση σε ό,τι αφορά τη λίστα  των νεκρών. Τεράστια απόσταση, δηλωτική της αποτυχίας της κυβέρνησης, των νεοφιλελεύθερων εμμονών της ακόμη και τούτη την μέρα, και της μακροχρόνιας διάλυσης της δημόσιας υγείας, είτε σε αποκεντρωμένο είτε σε κεντρικό επίπεδο. Και ας απαντήσουν από την Αθήνα και την κυβέρνηση Μητσοτάκη γιατί η Ελλάδα παραμένει μια χώρα, όπου κατά δήλωση του «κυρίου» Τσιόδρα, η αναλογία ανάμεσα στα διαπιστωμένα κρούσματα και τον αφανή αριθμό, είναι μια από τις χειρότερες στον κόσμο – για κάθε επιβεβαιωμένο κρούσμα, υπάρχουν τουλάχιστον 11 αφανή και άγνωστα. Έντεκα! Αν είναι δυνατόν! Αυτός ο αφανής αριθμός, αυτή η αναντιστοιχία, είναι ένα «παγόβουνο» που πολύ φοβάμαι ότι σύντομα θα βυθίσει τον πολιτικό και υγειονομικό Τιτανικό, του οποίου ηγείται ο Κυριάκος Κωνσταντίνου Μητσοτάκης στις συνθήκες της κρίσης του κορωνοϊού.

Ετικέτες