Digger σημαίνει εκσκαφέας (το μηχάνημα), αλλά και σκαφτιάς.
Κάπως έτσι ξεκινάει η υπόθεση, δείχνοντας τον Νικήτα να ζει αποτραβηγμένος σε μια ερημιά, σε ένα ορεινό δάσος, να σκάβει και να φροντίζει τη γη. Για κάποιο λόγο διαλύθηκε η ζωή του πριν πολλά χρόνια, επιλέγοντας να μείνει μόνος στο κτήμα. Ένα κτήμα, το οποίο θέλει να το αγοράσει μια βιομηχανική μονάδα για να επεκτείνει τις εξορύξεις της, η οποία με πρόσχημα ότι βοηθάει στην ανάπτυξη, εκμεταλλεύεται την φύση και διχάζει τους ντόπιους. Και ξαφνικά εμφανίζεται ο γιός του Νικήτα, ο οποίος διεκδικεί το 50% του κτήματος που κληρονόμησε από τη μητέρα του. Και σαν να μην έφτανε η σύγκρουση μεταξύ Νικήτα και εταιρείας, ξεσπά και η σύγκρουση μεταξύ πατέρα και γιού. Δυο ανθρώπων οξύθυμων, ξεροκέφαλων, με τραύματα ανεπούλωτα, αλλά τελικά με βαθειά χωμένες ευαισθησίες, που θέλουν σκάψιμο για να βγουν στη επιφάνεια.
Η ταινία έχει πολλές μεταφορές. Το σκάψιμο της γης ισοδυναμεί με το σκάψιμο του εαυτού μας, με το ψάξιμο, τις ανακαλύψεις και τις παραδοχές μας. Η εξόρυξη μεταλλευμάτων μπορεί να συνδέεται με την «εξόρυξη συναισθημάτων». Η λέξη εκμετάλλευση, ενώ σημαίνει ότι βγάζω το μέταλλο, εξαιτίας αυτού έχει αποκτήσει αρνητική χροιά και έχει συνδεθεί με τον καπιταλισμό. Όμως, το συναίσθημα δεν είναι προς εκμετάλλευση, όπως δεν πρέπει να είναι και οι άνθρωποι, και βέβαια ούτε η φύση.
Επίσης, η ταινία περνάει πολλά μηνύματα: Το μεγαλείο της φύσης και το δίπολο φυσική ζωή ή εντατικοποιημένη ζωή. Τη σχέση του ανθρώπου με το περιβάλλον και ότι δεν μπορεί αυτό να καταστρέφεται στον βωμό του κέρδους. Τι σημαίνει μένω μόνος και ποιο είναι το τίμημα. Ποια η σχέση των ανθρώπων μεταξύ τους, αλλά και με τον εαυτό τους. Για τις μάχες που δίνουμε και χάνουμε. Για τα αδιέξοδα και τις δύσκολες αποφάσεις, με έντονα τα στοιχεία αρχαίας τραγωδίας, όπου ενώ όλοι έχουν τα δίκια τους, εντούτοις «όλοι είναι παγιδευμένοι σε έναν φαύλο κύκλο».
Τέλος, εξαιρετικό είναι το φινάλε που δείχνει να επέρχεται η κάθαρση.
