πολιτική
-
Κωνσταντίνος Μητσοτάκης: Ο πρωτεργάτης του «ακραίου Κέντρου»
Το θάνατο του Κ. Μητσοτάκη ακολούθησε ένα κύμα υποκρισίας εκ μέρους όλων των πολιτικών δυνάμεων, που προσπάθησαν να δημιουργήσουν συνθήκες «παλλαϊκού πένθους». Στην πραγματικότητα, οι μόνοι που έχουν λόγους να θρηνούν –σε πολιτικό επίπεδο– το θάνατο του «επίτιμου» της ΝΔ είναι η ντόπια κυρίαρχη τάξη και οι διεθνείς σύμμαχοί της, δηλαδή οι κοινωνικές δυνάμεις τις οποίες ο Κ. Μητσοτάκης υπηρέτησε συστηματικά σε όλη τη διάρκεια της ζωής του.
-
Σύνοδος ΝΑΤΟ: Η βαθύτερη κρίση στην ιστορία του ιμπεριαλιστικού οργανισμού
Διαπρύσιος υποστηρικτής των στρατιωτικών δαπανών ο Τσίπρας
-
Ενότητα-Μέτωπο στη δράση της Αριστεράς χωρίς επιθετικό προσδιορισμό
Η ΕΝΟΤΗΤΑ ΣΤΗ ΔΡΑΣΗ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΕΠΙΘΕΤΙΚΟ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟ ΕΧΕΙ ΜΟΝΟ ΤΑΞΙΚΟ.
-
2060
Παρακολουθώντας τις εξελίξεις, εδώ και καιρό, ένα πράγμα για το οποίο αναρωτιέμαι διαρκώς, όπως και εκατομμύρια άλλοι φαντάζομαι, είναι τι νομίζουν ότι κάνουν αυτοί στην κυβέρνηση. Όχι τι κάνουν. Αυτό, νομίζω, είναι εύκολο να κριθεί πρακτικά –και ως πρώην «υλιστές» φαντάζομαι πως και οι ίδιοι το κατανοούν.
-
Καπιταλιστική ανάπτυξη και κοινωνική υποτίμηση
Σε όλες σχεδόν τις πλευρές του πολιτικού φάσματος (από τον ΣΥΡΙΖΑ μέχρι το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ), η «ανάπτυξη» τοποθετείται στο επίκεντρο των θέσεων και προσανατολισμών τους, που στις περισσότερες περιπτώσεις συνοδεύεται από την αναφορά στην «παραγωγική ανασυγκρότηση».
-
Ο Τραμπ, η κλιματική αλλαγή, τα πετρέλαια στην Ελλάδα και η ριζοσπαστική Αριστερά
Ο αμερικανός πρόεδρος, Ντόναλντ Τραμπ θα αποσύρει τις ΗΠΑ από τη διεθνή συμφωνία του Παρισιού για το κλίμα.
-
Επιμονή στην «ανοιχτή» περίοδο και τις δυνατότητες της Αριστεράς και του κινήματος
Ψηφίστηκε από τους κυβερνητικούς βουλευτές ακόμη ένα μνημονιακό πακέτο το οποίο περιλαμβάνει νέα μέτρα ταξικής λιτότητας με επίκεντρο τις περαιτέρω μειώσεις των συντάξεων και του αφορολόγητου καθώς και την επιπλέον αποδόμηση των εργασιακών σχέσεων.
-
Πολιτικές στρατηγικές ερήμην πολιτικής τακτικής;
Η οικοδόμηση μιας πολιτικής τακτικής αναδεικνύεται σε πρωταρχικό ζήτημα για την αριστερή πολιτική.
-
Η εκνευριστική ανεπάρκεια της «καταδίκης της τρομοκρατίας»
Είτε θέλουμε να το παραδεχτούμε είτε όχι, στην Ελλάδα έχουμε συλλογικότητες που προκρίνουν την ένοπλη πολιτική πάλη. Δεν χρησιμοποιώ τον όρο «τρομοκρατία» γιατί θεωρώ ότι αυτό αφορά κρατικές –ή δυνάμει κρατικές– οντότητες.
-
Οι πολιτικές επιπτώσεις του 4ου Μνημονίου
Η περί τον Αλ. Τσίπρα ηγετική ομάδα εκτιμά ότι η υπογραφή της κατάπτυστης συμφωνίας με τους δανειστές αποτελεί το «πέρασμα του κάβου», ότι η κυβέρνηση έχει πλέον μπροστά της «ήρεμα νερά», όπου δικαιούται να περιμένει από δω και μπρος κυρίως θετικές εξελίξεις, που θα της δίνουν τη δυνατότητα για πολιτικές πρωτοβουλίες και ανάκτηση του χαμένου εδάφους.