ευρώ
-
Συνέχιση της λιτότητας με άλλα μέσα
Πληθαίνουν τον τελευταίο καιρό οι προτάσεις για έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ για το καλό της «εθνικής οικονομίας».
-
Η ΛΑΕ, η έξοδος από το ευρώ και η Αριστερά
Οι πυκνότατες οικονομικές και πολιτικές εξελίξεις διεθνώς πιέζουν τη ριζοσπαστική Αριστερά να εμπλουτίσει την απελευθερωτική στρατηγική της, αλλά και τη συγκεκριμένη πολιτική της.
-
Θα επιβιώσει το ευρώ;
Ο Μάικλ Ρόμπερτς είναι οικονομικός αναλυτής και διαχειριστής του δημοφιλούς ιστολογίου thenextrecession.wordpress.com, στο οποίο παρουσιάζεται συστηματικά η συζήτηση μεταξύ νεοφιλελεύθερων, κεϋνσιανών και μαρξιστών οικονομολόγων για την τρέχουσα κρίση. Το τελευταίο βιβλίο του, με τίτλο Τhe Long Depression, κυκλοφόρησε μέσα στο 2016 από τις εκδόσεις Haymarket και στηρίζεται σε έναν τεράστιο όγκο εμπειρικού υλικού, για να τεκμηριώσει την άποψη ότι οι συνταγές τόσο της λιτότητας όσο και της αύξησης των δημόσιων δαπανών προκειμένου να αντιμετωπιστεί η κρίση, έχουν αποτύχει εξίσου στο βαθμό που δεν εγγυώνται την επιστροφή στα επίπεδα κερδοφορίας του κεφαλαίου πριν το 2009. Το βιβλίο περιλαμβάνει ένα κεφάλαιο με θέμα την αποτυχία του σχεδίου του ευρώ. Με την άδειά του συγγραφέα, μεταφράσαμε για το RedNotebook εκτενή αποσπάσματά του, παραλείποντας σκόπιμα διαγράμματα και υποσημειώσεις, ώστε να είναι πιο ευανάγνωστο. Τη μετάφραση έκανε ο Κώστας Παπαγιάννης.
-
Ευρωδραχμικά στα καλά καθούμενα;
Το Lexit και η δημόσια αντιπαράθεση με τον αστισμό πάνω σε ταξικά σημεία αναφοράς.
-
«Ευρωλιγούρηδες» και «δραχμολάγνοι»
Ο διάλογος εντός της Αριστεράς, ακόμη και όταν διεξάγεται με τρόπο καλόπιστο και διάθεση αληθινά συντροφική -πράγμα έτσι κι αλλιώς ασυνήθιστο-, χαρακτηρίζεται από μια μόνιμη τάση να διολισθαίνει σε εύκολες, ανέξοδες, όσο και αδιέξοδες δραματοποιήσεις. Τα πολιτικά επίδικα παύουν να αντιμετωπίζονται ως τέτοια, προσλαμβάνοντας για τους εμπλεκόμενους χαρακτήρα σχεδόν «υπαρξιακό». Από το σημείο αυτό και μετά, στο επίκεντρο τίθεται η αγωνιώδης προσπάθεια για τη δικαίωση της ιστορικής διαδρομής και των ιδεολογικών προϋποθέσεων ενός εκάστου, εις βάρος της έμφασης που πρέπει να δίνεται στη συγκεκριμένη ανάλυση της συγκεκριμένης κατάστασης.
-
Άσπροι-μαύροι γάτοι: να κοιτάξουν πώς θα πιάσουν όλα τα ποντίκια!
Η έντιμη συζήτηση που υπάρχει μέσα στη ριζοσπαστική Αριστερά και ιδιαίτερα στον μαζικότερο μετωπικό σχηματισμό της, τη Λαϊκή Ενότητα, πιστεύω ότι βαθαίνει με τα «διά ταύτα». Για να καταλαβαίνουμε και οι «κοινοί θνητοί» περί τίνος πρόκειται, για να μπορεί να πάρει κάποια στιγμή θέση και η «μάζα» των αγωνιστών/αγωνιστριών του κινήματος και της Αριστεράς. Με αφορμή την πρόσφατη αρθρογραφία των σ. Λαπαβίτσα - Μάρταλη - Μπελαντή, περί του πολιτικού προγράμματος της ριζοσπαστικής Αριστεράς, λοιπόν, το κείμενο αυτό.
-
Άσπρος γάτος, μαύρος γάτος; - μια κριτική στις απόψεις του Κόκκινου Δικτύου
Από το σ. Δημήτρη Μπελαντή λάβαμε κείμενο κριτικής στις απόψεις του Κόκκινου Δικτύου, με αφορμή το άρθρο του σ. Σωτήρη Μάρταλη «Η άποψη του Κ. Λαπαβίτσα για τη ‘‘μετάβαση σε εθνικό νόμισμα’’». Το δημοσιεύουμε στη συνέχεια με ένα μικρό υστερόγραφο με κάποιες αναγκαίες διευκρινίσεις. Προφανώς, η συζήτηση που έχει ανοίξει θα συνεχιστεί.
-
Νέες «συναντήσεις των άκρων»;
Με αφορμή ένα κείμενο του Δημήτρη Ψαρρά στην ΕΦ.ΣΥΝ.
-
Ανείπωτες καταστροφές
«Η έξοδος από την Ευρωζώνη θα ήταν μια ανείπωτη καταστροφή» είπε ο Αλέξης Τσίπρας στη συνέντευξή του στον Alpha. Η φράση, αν και ελέχθη για πολλοστή φορά, παραμένει μια παράδοξη κυριολεξία. Η καταστροφή που μας απειλεί είναι πράγματι ανείπωτη: κανείς μέχρι σήμερα δεν έχει μπει σοβαρά στον κόπο να την αφηγηθεί, να την περιγράψει, να την αναλύσει, να την τεκμηριώσει, να τη θέσει στη δοκιμασία της επιστημονικής κριτικής. Απλώς την περιφέρουν σαν σκιάχτρο.
-
Η Μαντάμ Σουσού του Ευρώ
Η ηρωϊδα του μυθιστορήματος και θεατρικού έργου του Δημήτρη Ψαθά συμπυκνώνει όλα τα σουσούμια του ψωροφαντασμένου μικροαστισμού, που ανάγει - αυτογελοιοποιούμενος - την περιφρόνηση σε όσους θεωρεί basse classe και την αντιγραφή της συμπεριφοράς των πλουσίων, σε διαβατήριο κοινωνικής ανόδου. 74 χρόνια μετά αποδεικνύεται ότι ο τύπος ανθρώπου που ενσαρκώνει η Μαντάμ Σουσού κακώς αποδόθηκε σε γυναικείο πρόσωπο - βλέπετε η φεμινιστική προσέγγιση ήταν τότε περιθωριακή. Σήμερα, εκατοντάδες άρρενες του δημόσιου βίου, βουλευτές, πολιτευτές και δημοσιογράφοι σουσουδίζουν ασύστολα από τα τηλεπαράθυρα των καναλιών και το βήμα της Βουλής, συναγωνιζόμενοι σε απαξιωτικές κατηγορίες για τους «συνωμότες της δραχμής».