Για δεύτερη συνεχόμενη εβδομάδα ο Φοιτητικός Σύλλογος Νομικής λαμβάνει αγωνιστική απόφαση στη Γενική του Συνέλευση ενάντια στη γενικευμένη επιβολή των διδάκτρων στα μεταπτυχιακά.
Κόντρα στη λογική της ηττοπάθειας και της εσωστρέφειας, οι φοιτητές και οι φοιτήτριες της νομικής απέδειξαν για μια ακόμη συνέλευση ότι ο μοναδικός χαμένος αγώνας είναι αυτός που δε δόθηκε. Όσο και αν μας θέλουν με σκυμμένο το κεφάλι να πληρώνουμε για να σπουδάζουμε σε ένα εντατικοποιημένο περιβάλλον χωρίς οξυγόνο αμφισβήτησης και συλλογικής οργάνωσης, εμείς τους απαντάμε ότι δε θα τους κάνουμε το χατίρι. Οι κοινωνικοί αγώνες είναι εδώ και είναι ζωντανοί. Η διοίκηση της Νομικής υλοποιώντας τις κατευθύνσεις της κυβέρνησης, αποφάσισε τελείως αιφνιδιαστικά μέσα στο καλοκαίρι την επιβολή διδάκτρων 1200 ευρώ σε όλες τις κατευθύνσεις του νέου ενιαίου μεταπτυχιακού που θέσπισε. Η χρονικότητα της επιβολής των διδάκτρων δεν είναι καθόλου τυχαία και προφανώς αποσκοπούσε στην αποφυγή αντιδράσεων των φοιτητών και στην εξασφάλιση συναινέσεων σε μια περίοδο που η σχολή είναι μη ενεργή. Η συγκεκριμένη μεθόδευση προφανώς δεν έμεινε αναπάντητη.
Παρότι η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, δε κάνει την τιμή να εμφανιστεί στις Γενικές Συνελεύσεις της σχολής προσπαθώντας να τις απονομιμοποιήσει στα μάτια των φοιτητών και να τις υποβαθμίσει ως αποφασιστικό όργανο, έχει άξιους αντικαταστάτες. Η «Ανεξάρτητη Φοιτητική Κίνηση», ανέλαβε το ρόλο του υπερασπιστή της τάξης και της ηθικής ενάντια «στους αριστερούς που 40 χρόνια καταστρέφουν το πανεπιστήμιο». Για τη συγκεκριμένη δύναμη για την κατάρρευση του πανεπιστημίου ευθύνονται οι αριστερές δυνάμεις και όχι οι περικοπές στη χρηματοδότηση των ΑΕΙ-ΤΕΙ, οι συγχωνεύσεις τμημάτων, οι περικοπές στις φοιτητικές παροχές, οι απολύσεις εργαζομένων και η επιβολή διδάκτρων στα μεταπτυχιακά. Για τη συγκεκριμένη δύναμη φταίνε αυτοί που παλεύουν και αγωνίζονται για τις σπουδές τους και τη ζωή τους και όχι η κυβέρνηση και μερίδα των συστημικών καθηγητών που αποφασίζουν για τους φοιτητές ερήμην τους, αναγκάζοντάς τους να βάζουν το χέρι βαθειά μέσα στην τσέπη.
Παρ’ όλα αυτά συμβαίνουν όμορφα πράγματα την τελευταία βδομάδα στη Νομική αποδεικνύοντας και στους πιο απογοητευμένους ή δύσπιστους ότι η ιστορία των συλλογικών αγώνων είναι μια ιστορία δίχως τέλος. Καμία κυβέρνηση και κανένα μέτρο δεν μπορούν να τη σταματήσουν. Έτσι, λοιπόν, και στη σημερινή Γενική Συνέλευση του ΦΣ υπερψηφίστηκε το Πλαίσιο της Συντονιστικής Επιτροπής Κατάληψης με 148 ψήφους την ώρα που το πλαίσιο των «Ανεξάρτητων» μάζεψε μόλις τις μισές ψήφους (75). Πρόκειται για μια πολύ ηχηρή απάντηση σε μια κεντρική σχολή της Αθήνας, οπού θεωρούνταν δεδομένη η επιβολή των διδάκτρων χωρίς αντιδράσεις, με βάση την περσινή αναιμική κινηματικά χρονιά. Από πέρυσι, όμως, υπήρχαν φωνές μέσα στη φοιτητική αριστερά που έδιναν έμφαση στη μη ενσωμάτωση της ήττας του καλοκαιριού και στο δυναμική παρέμβαση στα επίδικα της εκάστοτε περιόδου. Αυτές οι φωνές βρίσκουν την αντανάκλασή τους στην αγωνιστική απόφαση του ΦΣ Νομικής για πενθήμερη κατάληψη της σχολής μέχρι την Τρίτη 25/10. Βρίσκουν την αντανάκλασή τους στους αγώνες που δεν πρόκειται να υποχωρήσουν μέχρι να παρθούν πίσω τα δίδακτρα.
Για να πετύχει όμως αυτός ο αγώνας πρέπει να εμπλέξει όλο και περισσότερους φοιτητές που πλήττονται από την κρίση και τα μνημόνια. Πρέπει επίσης, να συνδεθεί με τα υπόλοιπα κομμάτια του πανεπιστημίου που είναι πρόθυμα να δηλώσουν και να παράσχουν την αλληλεγγύη τους (εργαζόμενοι, μερίδα των καθηγητών). Το ζήτημα της εξωστρέφειας του αγώνα και του μη εγκλωβισμού του στους τέσσερις τοίχους της σχολής είναι κομβικής σημασίας. Τα επιμέρους κινήματα πρέπει να βλέπουν τον εαυτό τους ως κομμάτι της συνολικής μάχης για την ανατροπή των πολιτικών λιτότητας και την έξοδο από τα αδιέξοδα που μας φέρνουν. Είναι στοίχημα για τον αγωνιζόμενο ΦΣ Νομικής να καταφέρει να γειώσει τα αιτήματά του στην κοινωνία σπάζοντας τη χρόνια συστημική προπαγάνδα που παρουσιάζει τις καταλήψεις ως «καπρίτσιο κάποιων τεμπέληδων». Η δημιουργία κοινών επιτροπών αγώνα μαζί με τους εργαζόμενους, οι μικροφωνικές και τα μοιράσματα κειμένων περιμετρικά της σχολής, οι εκδηλώσεις με θέματα της περιόδου (προσφυγικό, πλειστηριασμοί), η σύνδεση με άλλα κινήματα, η ανάπτυξη σχέσεων με μεταπτυχιακούς φοιτητές που αποκλείστηκαν λόγω οικονομικής ανεπάρκειας καθώς και η δημοσιοποίηση των δράσεων της κατάληψης σε κινηματικά ΜΜΕ, είναι πολύ σημαντικά βήματα για το προχώρημα του ελπιδοφόρου έως τώρα αγώνα.
Όσοι νομίζουν ότι οι περίοδοι των μαζικών κινητοποιήσεων αποτελούν παρελθόν, σε επίπεδο Νομικής, έχουν διαψευστεί ήδη δύο φορές στις μέχρι τώρα δύο Γενικές Συνελεύσεις του Συλλόγου. Τους υποσχόμαστε να τους διαψεύσουμε και σε αυτές που έρχονται και θα ξανάρθουν μέχρι να νικήσουμε. Μέχρι να παρθούν τα δίδακτρα πίσω οριστικά και οριστικά όλοι μαζί να ξαναβγούμε στους δρόμους.
