Η γενική συνέλευση της ΤΟ Παρισιού του ΣΥΡΙΖΑ απευθύνει αυτήν την επιστολή στην ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και σε όλα τα μέλη του κόμματος και της Αριστεράς, για να εκφράσει και να μοιραστεί την αγωνία της σχετικά με τον χαρακτήρα του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και το μέλλον της Ελλάδας.

Εδώ και αρ­κε­τό καιρό, προ­βάλ­λε­ται όλο και πιο έντο­να μια λαν­θα­σμέ­νη ει­κό­να του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, ως ένα κόμμα που απλά θα δια­χει­ρι­στεί μια δε­δο­μέ­νη κα­τά­στα­ση, χωρίς να προ­βεί σε ποιο­τι­κές οι­κο­νο­μι­κές αλ­λα­γές και βα­θιές κοι­νω­νι­κές τομές.

Αυτό δεν γί­νε­ται απλά με δη­λώ­σεις κο­ρυ­φαί­ων και προ­βε­βλη­μέ­νων στε­λε­χών του, που αλ­λοιώ­νουν τις θέ­σεις του κόμ­μα­τος. Γί­νε­ται και με την υιο­θέ­τη­ση θέ­σε­ων και με την ανε­πάρ­κεια κά­ποιων δρά­σε­ων σε σχέση με τις απαι­τή­σεις της συ­γκυ­ρί­ας. Συ­γκε­κρι­μέ­να, η πρα­κτι­κή που ακο­λου­θεί­ται από τις τε­λευ­ταί­ες εκλο­γές του Ιου­νί­ου, επι­κε­ντρώ­νε­ται στην κοι­νο­βου­λευ­τι­κή κρι­τι­κή, πα­ρα­γνω­ρί­ζο­ντας την ανα­γκαιό­τη­τα να χτί­σου­με ένα ρω­μα­λέο, ανα­τρε­πτι­κό, λαϊκό κί­νη­μα, το οποίο θα φρά­ξει τις μνη­μο­νια­κές πο­λι­τι­κές και θα απο­τε­λέ­σει την πραγ­μα­τι­κή δύ­να­μη για την αυ­ρια­νή κυ­βέρ­νη­ση της Αρι­στε­ράς. Γιατί είναι αυ­το­νό­η­το ότι χωρίς κί­νη­μα, κυ­βέρ­νη­ση που να δρα για το καλό του λαού δεν μπο­ρεί να υπάρ­ξει.

Σε δεύ­τε­ρο επί­πε­δο, η απεύ­θυν­ση του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ στα υπό­λοι­πα κόμ­μα­τα της Αρι­στε­ράς έχει ατο­νή­σει. Το ζή­τη­μα της Αρι­στε­ρής κυ­βέρ­νη­σης είναι κε­φα­λαιώ­δους ση­μα­σί­ας. Ο χα­ρα­κτή­ρας της αυ­ρια­νής κυ­βέρ­νη­σης και τα όρια τα οποία θα έχει λόγω των συμ­μα­χιών που θα έχουν γίνει στο εσω­τε­ρι­κό της, θα έχουν κα­θη­με­ρι­νό αντί­κτυ­πο στα πο­λι­τι­κά, κοι­νω­νι­κά και κι­νη­μα­τι­κά τε­κται­νό­με­να. Για αυτό εί­μα­στε κά­θε­τα αντί­θε­τοι στην συ­νερ­γα­σία με μνη­μο­νια­κές δυ­νά­μεις όπως η ΔΗΜΑΡ.

Τρί­τον, ο λόγος ο οποί­ος εκ­φέ­ρε­ται σε κε­ντρι­κό επί­πε­δο, αλλά και η συ­στη­μα­τι­κή άρ­νη­ση να απα­ντή­σου­με σε καί­ρια ερω­τή­μα­τα, τα οποία δεν μας τί­θε­νται μόνο από το κα­τε­στη­μέ­νο, αλλά και από την ίδια την κοι­νω­νία, μας κα­θι­στά αρ­κε­τά ανα­ξιό­πι­στους. Σε τόσο ρευ­στές συν­θή­κες, ένα ρι­ζο­σπα­στι­κό κόμμα πρέ­πει να έχει μια ολο­κλη­ρω­μέ­νη στρα­τη­γι­κή κι έναν ξε­κά­θα­ρο πο­λι­τι­κό σχε­δια­σμό όσον αφορά στην επί­τευ­ξη του άμε­σου τα­κτι­κού του στό­χου. Πρέ­πει να κα­τα­στή­σου­με σαφές, πως δεν πρό­κει­ται να κά­νου­με βήμα πίσω από τον άμεσο τα­κτι­κό μας στόχο, που δεν μπο­ρεί να είναι άλλος από την κα­τάρ­γη­ση των μνη­μο­νί­ων και την απο­κα­τά­στα­ση της Δη­μο­κρα­τί­ας στη χώρα μας, ακόμα κι αν αυτό μας οδη­γή­σει εκτός ευ­ρω­ζώ­νης. Στο πα­ρελ­θόν, ο χώρος έχει προ­σπα­θή­σει πολ­λές φορές να απο­κρού­σει το ερώ­τη­μα της εξό­δου από την ευ­ρω­ζώ­νη με αστή­ρι­κτα επι­χει­ρή­μα­τα του τύπου "δεν υπάρ­χει διά­τα­ξη για έξοδο χώρας από την ευ­ρω­ζώ­νη". Όντως δεν υπάρ­χει, αλλά τα θέ­μα­τα δεν είναι νο­μι­κής φύσης, είναι εξό­χως πο­λι­τι­κά και πρέ­πει να αντι­με­τω­πι­στούν ως τέ­τοια, ας εί­μα­στε προ­ε­τοι­μα­σμέ­νοι. Εδώ να ση­μειώ­σου­με πως λίγο πριν τις εκλο­γές του Ιου­νί­ου ο Αλ. Τσί­πρας είχε απα­ντή­σει με πα­ρό­μοιο σκε­πτι­κό σε ερώ­τη­ση πο­λί­τη σε δη­μο­σιο­γρα­φι­κό πάνελ [1]. Αυτό το σκε­πτι­κό όμως, μετά τις εκλο­γές δεν προ­βλή­θη­κε όσο θα έπρε­πε.

Τέ­ταρ­τον, πρέ­πει να γίνει σαφές ότι δεν είναι θε­μι­τό στε­λέ­χη να δια­τυ­πώ­νουν στα ΜΜΕ προ­σω­πι­κές τους από­ψεις ως από­ψεις του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ. Από το ότι "ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ βλέ­πει την ΕΚΤ ως την εθνι­κή μας κε­ντρι­κή τρά­πε­ζα", "ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ είναι ανοι­χτός σε ενο­ποί­η­ση του τρα­πε­ζι­κού συ­στή­μα­τος στην Ευ­ρω­ζώ­νη" [2], μέχρι το ότι "ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ δεν θα προ­βεί σε μο­νο­με­ρείς ενέρ­γειες αν βγει κυ­βέρ­νη­ση (!)" [3], αλλά και τα όσα δια­δρα­μα­τί­στη­καν με τις πο­λι­τι­κές πα­λιν­δρο­μή­σεις σε πά­γιες θέ­σεις όπως κα­τάρ­γη­ση των χα­ρα­τσιών για όλους (χα­ρά­τσι ΔΕΗ, ει­σφο­ρά αλ­λη­λεγ­γύ­ης), φαί­νε­ται ότι υπάρ­χει κίν­δυ­νος για στρογ­γύ­λε­μα, αλλά και για επι­βο­λή προ­σω­πι­κών από­ψε­ων ως κομ­μα­τι­κών, χωρίς εκεί­νες να έχουν καν συ­ζη­τη­θεί σε αρ­μό­δια όρ­γα­να (συ­νέ­δριο, συν­διά­σκε­ψη, ΚΕ). Εξάλ­λου ανα­ρω­τιό­μα­στε πως και γιατί ενώ στο κεί­με­νο "Ποιός είναι και τί θέλει ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ-ΕΚΜ" ανα­φέ­ρε­ται ξε­κά­θα­ρα η θέση για κα­ταγ­γε­λία των δα­νεια­κών συμ­βά­σε­ων [4], θέση που ήταν κυ­ρί­αρ­χη στον χώρο μέχρι τότε, με κά­ποιο τρόπο, χωρίς να ψη­φι­στεί από το σώμα της συν­διά­σκε­ψης, άλ­λα­ξε η δια­τύ­πω­ση στο τε­λι­κό κεί­με­νο κι έγινε "επα­να­δια­πραγ­μά­τευ­ση των δα­νεια­κών συμ­βά­σε­ων" [5]. Να ση­μειω­θεί πως όλες οι ΤΟ του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ-ΕΚΜ, είχαν συ­ζη­τή­σει το αρ­χι­κό κεί­με­νο "Ποιός είναι και τί θέλει ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ-ΕΚΜ" που μι­λού­σε περί κα­ταγ­γε­λί­ας. Αυτή η ρι­ζι­κή αλ­λα­γή θέσης, χωρίς να συ­ζη­τη­θεί από το σώμα της συν­διά­σκε­ψης έχει δη­μιουρ­γή­σει εύ­λο­γα ερω­τη­μα­τι­κά σε μέλη και φί­λους του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ τόσο για τον χα­ρα­κτή­ρα του κόμ­μα­τος, όσο και για τη δη­μο­κρα­τι­κό­τη­τα του τρό­που με τον οποίο λαμ­βά­νο­νται οι απο­φά­σεις. Πι­στεύ­ου­με ότι μέσα σε αυτές τις συν­θή­κες, ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ πρέ­πει να δρο­μο­λο­γή­σει άμεσα τις δια­δι­κα­σί­ες του συ­νε­δρί­ου, που θα κα­θο­ρί­σει το χα­ρα­κτή­ρα μιας αρι­στε­ρής πο­λι­τι­κής ευ­ρέ­ως απο­δε­κτής από τα μέλη του στα πλαί­σια αντί­στα­σης και ανα­τρο­πής όχι μόνο των υπαρ­χου­σών κοι­νω­νι­κών δομών, αλλά και των πα­γιω­μέ­νων αντι­λή­ψε­ων, και που θα ορ­γα­νώ­σει τις δια­δι­κα­σί­ες και τα συλ­λο­γι­κά όρ­γα­να δη­μιουρ­γί­ας συ­νε­χούς δη­μο­κρα­τι­κού δια­λό­γου και ελέγ­χου στα πλαί­σια αυτών των απο­φά­σε­ων.

Η κρι­τι­κή η οποία κά­νου­με, κι­νεί­ται σε απο­λύ­τως συ­ντρο­φι­κό επί­πε­δο, ενώ κα­τα­νο­ού­με πλή­ρως τις αντι­κει­με­νι­κές δυ­σκο­λί­ες που έχει να αντι­με­τω­πί­σει το κόμμα σε αυτήν την ιδιαί­τε­ρη συ­γκυ­ρία. Η κρι­σι­μό­τη­τα της πε­ριό­δου όμως, επι­βάλ­λει ένα κόμμα απο­φα­σι­σμέ­νο που θα κάνει το παν για τον αγώνα για την κοι­νω­νι­κή απε­λευ­θέ­ρω­ση και τον σο­σια­λι­σμό. Πι­στεύ­ου­με πως ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ δεν πρέ­πει να υπο­κύ­ψει σε πιέ­σεις για στρογ­γύ­λε­μα των θέ­σε­ών του, να τηρεί και να προ­βά­λει τις απο­φά­σεις της συν­διά­σκε­ψης και να αρ­χί­σει από τώρα μια με­γά­λη εκ­στρα­τεία για τη δη­μιουρ­γία μιας νέας κοι­νω­νι­κής αντί­στα­σης που θα ρίξει την κυ­βέρ­νη­ση και θα απο­τε­λέ­σει την πνοή της αυ­ρια­νής Αρι­στε­ρής κυ­βέρ­νη­σης αντί­στα­σης και ανα­τρο­πής, μια κοι­νω­νι­κή αντί­στα­ση με ορί­ζο­ντα τη γε­νι­κή πο­λι­τι­κή απερ­γία. Να είναι σαφές πως δεν πα­λεύ­ου­με για τον “εξαν­θρω­πι­σμό” των μνη­μο­νί­ων, αλλά για την ανα­τρο­πή τους, χωρίς η πα­ρου­σία της χώρας σε ΕΕ και Ευ­ρω­ζώ­νη να θέ­τουν όρια στο πε­ριε­χό­με­νο της πο­λι­τι­κής που ασκού­με και που θα ασκή­σου­με. Γιατί η υπο­στή­ρι­ξη του λαού στις θέ­σεις μας δεν θα με­γα­λώ­σει αν νε­ρώ­σου­με το κρασί μας, αντί­θε­τα θα πι­στέ­ψει πως και εμείς εί­μα­στε όπως όλοι, ένα γρα­νά­ζι της μη­χα­νής επι­βο­λής των μνη­μο­νί­ων και της υπο­τέ­λειας.

Κα­λού­με όλα τα μέλη του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ να συμ­με­τέ­χουν ενερ­γά στην προ­σπά­θεια δια­φύ­λα­ξης του ρι­ζο­σπα­στι­κού χα­ρα­κτή­ρα του κόμ­μα­τος αλλά και των συλ­λο­γι­κών απο­φά­σε­ων όπως αυτών της Συν­διά­σκε­ψης.

[1]  http://​www.​youtube.​com/​watch?​v=8MO​AxLd​Swacστο 00:37:50

[2] http://​www.​latribune.​fr/​actualites/​economie/​union-​europeenne/​201​2062​9tri​b000​7064​97/-​syriza-​est-​favorable-​a-​une-​union-​bancaire-​en-​europe-.​html

[3] http://​www.​tovima.​gr/​politics/​article/?​aid=487822

[4] http://​left.​gr/​news/​shedio-​diakiryxis-​ti-​einai-​kai-​ti-​thelei-​o-​syriza-​ekmκε­φά­λαιο 6 «Οι προ­γραμ­μα­τι­κοί μας στό­χοι», ση­μείο 3 «Να κα­ταγ­γεί­λου­με τις δα­νεια­κές συμ­βά­σεις...»

[5]http://​www.​syriza.​gr/​%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CE%AE%CF%81%CF%85%CE%BE%CE%B7-​%CF%84%CE%BF%CF%85-​%CF%83%CF%85%CF%81%CE%B9%CE%B6%CE%B1-​%CE%B5%CE%BA%CE%BC/κε­φά­λαιο 6 «Οι προ­γραμ­μα­τι­κοί μας στό­χοι», ση­μείο 3 «Να κα­ταγ­γεί­λου­με τις δα­νεια­κές συμ­βά­σεις...»

και

http://​www.​syriza.​gr/​%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE-​%CE%B1%CF%80%CF%8C%CF%86%CE%B1%CF%83%CE%B7-​%CF%84%CE%B7%CF%82-​%CE%BA%CE%B5%CE%BD%CF%84%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%AE%CF%82-​%CE%B5%CF%80%CE%B9%CF%84%CF%81/(Δ. «Νέα κα­τά­στα­ση με νέα κα­θή­κο­ντα», ση­μείο 1.3. «Να επα­να­δια­πραγ­μα­τευ­τού­με τις δα­νεια­κές συμ­βά­σεις...»)