Τις επόμενες μέρες δικάζονται δύο από τις πολυάριθμες επιθέσεις νεοναζί ενάντια σε μέλη του αντιρατσιστικού κινήματος και της αριστεράς που έγιναν το 2010, όταν Χρυσαυγίτες και πάσης φύσεως φασίστες επιχειρούσαν να μετατρέψουν σε φασιστικά άβατα τις γειτονιές της Αθήνας.
Την Τρίτη 29 Νοέμβρη, στο ακροατήριο του 4ου Μονομελούς πλημμελειοδικείου (Ευελπίδων) δικάζεται η επίθεση της Χρυσής Αυγής με πέτρες, αυγά, γιαούρτια και άλλα συναφή, κατά τη διάρκεια περιοδείας του Αλέκου Αλαβάνου και του συνδυασμού “Ελεύθερη Αττική” στις αυτοδιοικητικές εκλογές του Οκτωβρίου του 2010 στον Άγιο Παντελεήμονα. Την Πέμπτη 8 Δεκέμβρη, στο Β πενταμελές Εφετείο Αθηνών θα εκδικαστεί η έφεση που άσκησαν οι (6 από τους 8) πρωτοδίκως καταδικασθέντες «Αυτόνομους Εθνικιστές».για την υπόθεση «της Πανόρμου», όταν τον Γενάρη του 2010 η συμμορία νεοναζί είχε επιτεθεί σε αντιφασιστική συγκέντρωση στο μετρό Πανόρμου, τραυματίζοντας αρκετούς συγκεντρωμένους. Και στις δύο περιπτώσεις, μηνυτές και μάρτυρες κατηγορίας είναι μέλη αντιρατσιστικών οργανώσεων (ανάμεσά τους η Κίνηση “Απελάστε το Ρατσισμό”), εργατικών σωματείων, τοπικών συλλογικοτήτων και φορέων που εκείνη την περίοδο δίναμε τη μάχη για να μην περάσει η φασιστική τρομοκρατία με την αγαστή συνεργασία της αστυνομίας.
Στην περίπτωση της επίθεσης στον Αλέκο Αλαβάνο, το τάγμα εφόδου της Χρυσής Αυγής στον Άγιο Παντελεήμονα δρούσε υπό το κάλυμμα της περίφημης “επιτροπής πολιτών” που είχαν επιδοθεί στο σπορ των επιθέσεων κατά μεταναστών και προσφύγων της περιοχής. Τότε παρήλαυναν σε πρωϊνάδικα, μεσημεριανάδικα και μεταμεσονύκτιες “ενημερωτικές εκπομπές” παριστάνοντας τους αγανακτισμένους κατοίκους που αγωνίζονταν κατά της εγκληματικότητας των “λαθρο”μεταναστών. Κατηγορούμενοι στην υπόθεση είναι “προσωπικότητες” όπως η τότε δήθεν “ακομμάτιστη” κάτοικος Θεμιδα Σκορδέλη, μετέπειτα υποψήφια βουλευτής Α Αθηνών των νεοναζί, σήμερα υπόδικη για την υπόθεση της εγκληματικής οργάνωσης της ΧΑ και για μαχαιρώματα προσφύγων μαζί με ομοϊδεάτες της. Άλλη εξέχουσα προσωπικότητα κατηγορουμένου για την υπόθεση είναι ο Σπύρος Γιαννάτος, μέλος της προσωπικής φρουράς-συνοδείας του Άδωνι Γεωργιάδη όταν ήταν στο ΛΑΟΣ του Καρατζαφέρη που αργότερα προσχώρησε στο στρατόπεδο των υποστηρικτών της Χρυσής Αυγής όταν διάφοροι ακροδεξιοί πολιτευτές τύπου Πλεύρη και Γεωργιάδη προτίμησαν την επιστροφή στο μαντρί της ΝΔ αντί για τον αστερισμό της Χρυσής Αυγής του Μιχαλολιάκου.
Στην περίπτωση της επίθεσης στο μετρό Πανόρμου, αποσκιρτήσαντες πρώην Χρυσαυγίτες όπως ο Δημήτρης Παπαγεωργίου, αρθρογράφος της φασιστοφυλλάδας Ελεύθερη Ώρα, καταδικασμένος για παλιότερες επιθέσεις Χρυσαυγιτών κατά μελών αριστερών οργανώσεων, συγκρότησαν τη συμμορία των “Αυτόνομων Εθνικιστών” που στρατολογούσε μαθητές σχολείων των Αμπελοκήπων και άλλων περιοχών, επιχειρώντας αποτυχημένα να δημιουργήσει νέα άβατα, ζηλεύοντας τη δόξα των Χρυσαυγιτών του Αγίου Παντελεήμονα. Η υπόθεση εκδικάστηκε τελικά τον Ιούνη του 2015 και οι ποινές που επιβλήθηκαν ήταν καταδικαστικές αλλά πολύ χαμηλές για την κλίμακα της επίθεσης και για ελάχιστους από τους τότε κατηγορούμενους (με ένα πρωτοφανές σκεπτικό αθωώθηκαν 24 από τους 32 κατηγορούμενους που δεν είχαν αναγνωριστεί από τουλάχιστον δύο μάρτυρες…). Οι κατηγορούμενοι, άσκησαν έφεση και κυκλοφορούν ελεύθεροι, καθώς οι πρωτόδικες καταδίκες τους είχαν ανασταλτικό χαρακτήρα.
Η σημασία των δικών
Και στις δύο περιπτώσεις, η δράση των αντιρατσιστικών οργανώσεων, δημοκτρατών κατοίκων, τοπικών συλλογικοτήτων και φορέων καθώς και της αριστεράς, έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην αποκάλυψη του πραγματικού προσώπου των νεοναζί και συντελεσε στην προφυλάκιση για αρκετούς μήνες κάποιων από τους φασίστες πρωταγωνιστές. Σήμερα οι ακροδεξιές φωνές ξαναδυναμώνουν, συνεπικουρούμενες τόσο από τις πολιτικές λιτότητας όσο και από την πρόσφατη ρατσιστική συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας για το προσφυγικό που εφαρμόζει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ. Στη Χίο και στην Μυτιλήνη η εξαθλίωση των προσφύγων και μεταναστών που κρατούνται φυλακισμένοι στα hot-spot φυλακές οδηγεί σε εξεγέρσεις απελπισίας, που αξιοποιούνται από Χρυσαυγίτες, ακροδεξιούς πολιτευτές και αυτοδιοικητικούς παράγοντες για να στήσουν νέες επιτροπές “αγανακτισμένων” που αποτελούν ξανά φυτώρια ταγμάτων εφόδου. Η δίκη της Χρυσής Αυγής έχει καθυστερήσει σε τέτοιο βαθμό που κυκλοφορούν ελεύθεροι ο δολοφόνος Ρουπακιάς και οι προϊστάμενοι του, ενώ κατηγορούμενοι φασίστες και λοιποί Χρυσαυγίτες προκαλούν με θράσος μάρτυρες κατηγορίας και αντιφασίστες μέσα κι έξω από την αίθουσα του δικαστηρίου. Ακριβώς γι” αυτούς τους λόγους, η καταδίκη των φασιστών του Αγίου Παντελεήμονα και της Πανόρμου έχουν σήμερα ιδιαίτερη αξία.
Πέρα από την αυτονόητη σημασία της καταδίκης των φασιστών για κάποιες επιθέσεις που έγιναν πολλά χρόνια πριν, η κινητοποίηση του κινήματος αντίστασης και της αριστεράς αναδεικνύεται ξανά σε προϋπόθεση ανάσχεσης των φιλοδοξιών των φασιστών που ευελπιστούν να ανακάμψουν στα ερείπια των υποσχέσεων του κυβερνητικού ΣΥΡΙΖΑ για τερματισμό των μνημονιακών και ρατσιστικών πολιτικών των προηγούμενων κυβερνήσεων. Στο χέρι μας είναι να τους κόψουμε ξανά το δρόμο, όπως το 2013 με το παλλαϊκό αντιφασιστικό κίνημα που επέβαλλε την περιθωριοποίηση των νεοναζί της ΧΑ μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα. Όπως και τότε, έτσι και τώρα, ο αγώνας ενάντια στα μνημόνια και η μάχη για την απονομιμοποίηση και καταδίκη των νεοναζί αποτελούν τις δύο όψεις του ίδιου νομίσματος: της απάντησης των θυμάτων της φτώχειας και του ρατσισμού που είναι απολύτως αναγκαία και εφικτή.
