Έγιναν και φέτος οι προγραμματισμένες διαδηλώσεις ενόψει των εγκαινίων της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης (9/9).

Τα μνη­μό­νια και η κυ­βερ­νη­τι­κή πο­λι­τι­κή βρέ­θη­καν στο κέ­ντρο της κρι­τι­κής των δια­δη­λω­τών που συ­νο­λι­κά ξε­πέ­ρα­σαν τις 10.000. Τρεις πο­ρεί­ες έγι­ναν στην πόλη. Τα συν­δι­κά­τα συ­γκε­ντρώ­θη­καν στο άγαλ­μα Βε­νι­ζέ­λου. Η  ΓΣΕΕ, η ΑΔΕΔΥ, το ΕΚΘ, η ΕΔΟΘ, η ΟΛΜΕ, η ΠΟ­Ε­ΔΗΝ, η ΠΟΕ-ΟΤΑ, τα λι­πά­σμα­τα Κα­βά­λας και πολλά ακόμα πρω­το­βάθ­μια σω­μα­τεία βρί­σκο­νταν εκεί.

Την πο­ρεία των συν­δι­κά­των ακο­λού­θη­σαν αφή­νο­ντας αρ­κε­τή από­στα­ση-μη θέ­λο­ντας να ταυ­τι­στούν με τις ηγε­σί­ες τους, αλλά ταυ­τό­χρο­να να υπη­ρε­τή­σουν και τη λο­γι­κή ότι μόνο με τα συν­δι­κά­τα μπο­ρεί να ορ­γα­νω­θεί η αντί­στα­ση-το Μέ­τω­πο Τα­ξι­κής Ανα­τρο­πής, η συν­δι­κα­λι­στι­κή πα­ρά­τα­ξη Αγω­νι­στι­κή Ρι­ζο­σπα­στι­κή Ενό­τη­τα ΕΔΟΘ, η Αντε­πί­θε­ση των Ερ­γα­ζο­μέ­νων. Στην ίδια προ­συ­γκέ­ντρω­ση κα­λού­σαν η Λαϊκή Ενό­τη­τα και η Ορ­γά­νω­ση Κομ­μου­νι­στών Διε­θνι­στών Ελ­λά­δας.

Το ΠΑΜΕ με τη σειρά του είχε χώρο συ­γκέ­ντρω­σης την πλα­τεία Αρι­στο­τέ­λους, όπου άλ­λω­στε κα­λού­σε και το ΚΚΕ.

Στην Κα­μά­ρα τέλος κα­λού­σαν ο Σύλ­λο­γος Δα­σκά­λων Λα­γκα­δά, το Σω­μα­τείο Υπαλ­λή­λων βι­βλί­ου-χάρ­του Θεσ­σα­λο­νί­κης, το Σω­μα­τείο ερ­γα­ζο­μέ­νων ΒΙΟΜΕ, οι Επι­τρο­πές Αγώνα Θεσ­σα­λο­νί­κης και Χαλ­κι­δι­κής ενά­ντια στην εξό­ρυ­ξη χρυ­σού. Ακόμα κα­λού­σαν το Δί­κτυο ανέρ­γων και επι­σφα­λώς ερ­γα­ζο­μέ­νων, η Attack Βέ­ροιας, η Λάν­τζα σε επι­σι­τι­σμό/του­ρι­σμό, η Λαϊκή Συ­νέ­λευ­ση δυ­τι­κών συ­νοι­κιών, η Κί­νη­ση Πο­λι­τών Χορ­τιά­τη, η ΑΤΕ ΕΚΑ.

Επί­σης, στην Κα­μά­ρα κα­λού­σαν η ΑΝΤΑΡ­ΣΥΑ, το ΚΚΕ μ-λ, το ΕΕΚ, το Ξε­κί­νη­μα, το Δί­κτυο για τα κοι­νω­νι­κά και πο­λι­τι­κά δι­καιώ­μα­τα, η Δι­κτύ­ω­ση Ρι­ζο­σπα­στι­κής Αρι­στε­ράς, η ΟΝΡΑ, η ΑΡΚ , και συλ­λο­γι­κό­τη­τες του αντιε­ξου­σια­στι­κού χώρου.

Οι δια­δη­λώ­σεις κύ­λη­σαν ήρεμα. Στην εί­σο­δο της ΔΕΘ η Ανταρ­συα επι­χεί­ρη­σε να ει­σέλ­θει στον απο­κλει­σμέ­νο χώρο αλλά απω­θή­θη­κε από την αστυ­νο­μία. Οι δια­δη­λω­τές της Λαϊ­κής Ενό­τη­τας απαί­τη­σαν από το ρα­διό­φω­νο της ΕΡΤ3 να δώ­σουν ζω­ντα­νή συ­νέ­ντευ­ξη την ώρα της δια­δή­λω­σης κάτι που κάτω από την πίεση τους απο­δέ­χτη­κε η διεύ­θυν­ση του ρα­διο­φώ­νου.

Η δια­δή­λω­ση της ΔΕΘ για μια ακόμη φορά σί­γου­ρα δεν θύ­μι­ζε τις δια­δη­λώ­σεις πριν την αναρ­ρί­χη­ση του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ στην εξου­σία. Αυτό δεί­χνει και το πρό­βλη­μα που έχει δη­μιουρ­γή­σει στον κόσμο της αντί­στα­σης η προ­δο­σία της ηγε­σί­ας του. Δεί­χνει όμως ακόμα και την άρ­νη­ση των ηγε­σιών των συν­δι­κά­των να παί­ξουν το ρόλο τους, ορ­γα­νώ­νο­ντας την αντί­στα­ση στα μνη­μό­νια και κι­νη­το­ποιώ­ντας τον κόσμο τους. Πρό­βλη­μα είναι επί­σης οι δια­φο­ρε­τι­κές προ­σεγ­γί­σεις των δυ­νά­με­ων της Αρι­στε­ράς, που φαί­νο­νται από τις δια­φο­ρε­τι­κές προ­συ­γκε­ντρώ­σεις, και έχουν να κά­νουν με την αντί­λη­ψη για τη ση­μα­σία των συν­δι­κά­των, τον τρόπο δου­λειάς μέσα στον κόσμο, τον χα­ρα­κτή­ρα της συ­νερ­γα­σί­ας ανά­με­σά τους αλλά και το αν δέ­χο­νται ή όχι την ανα­γκαιό­τη­τα για μια ενό­τη­τα σε κε­ντρι­κό πο­λι­τι­κό επί­πε­δο.

Σε μια εποχή που η επί­θε­ση στον κόσμο της ερ­γα­σί­ας είναι κα­θη­με­ρι­νή και ο ένας νόμος που ψη­φί­ζε­ται είναι πιο φι­λο­ερ­γο­δο­τι­κός από τον άλλο, η ανά­γκη να ανοί­ξει ξανά ο δρό­μος προς την ανα­τρο­πή των μνη­μο­νί­ων και της λι­τό­τη­τας  είναι με­γα­λύ­τε­ρη από ποτέ. Οι αγώ­νες των ερ­γα­ζο­μέ­νων είναι όπως πάντα άλ­λω­στε το ζω­ντα­νό εκεί­νο κοι­νω­νι­κό στοι­χείο, που μπο­ρεί να κάνει τη δια­φο­ρά και να βοη­θή­σει την Αρι­στε­ρά να βρει τον τρόπο να δώσει τις απα­ντή­σεις που χρειά­ζε­ται η ερ­γα­τι­κή τάξη και η κοι­νω­νία!

Ετικέτες