Εκλογές Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών: Μαζική συμμετοχή – Ενίσχυση της barricada

Πρώτη δύναμη αναδείχθηκε για δεύτερη συνεχή χρονιά η ΕΣΑΚ (ΠΑΜΕ) με 900 ψήφους (από 665 το 2021) και 3 έδρες στο ΔΣ (από 2 το 2021). Να σημειώσουμε ότι η Συσπείρωση (παράταξη της ΑΡΙΣ) που είχε λάβει 120 ψήφους στις προηγούμενες εκλογές, δεν κατέβασε δικό της ψηφοδέλτιο και στήριξε το ψηφοδέλτιο της ΕΣΑΚ.  Δεύτερη αναδείχθηκε η Αριστερή Πρωτοβουλία Τεχνικών (ΑΝΤΑΡΣΥΑ) με 673 ψήφους (από 587 το 2021) διατηρώντας 2 έδρες στο ΔΣ. Τρίτη δύναμη αναδείχθηκε η barricada (ενωτικό σχήμα της ριζοσπαστικής Αριστεράς) με 455 ψήφους (από 395 το 2021) διατηρώντας δύο έδρες στο ΔΣ. Ακολουθεί η Συνάρτηση (παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ-Νέας Αριστεράς) με 144 ψήφους (από 196) χάνοντας τη μία έδρα που είχε στο ΔΣ. Τελευταίες δυνάμεις με μικρή καταγραφή στις εκλογές η Ταξική Πορεία με 42 ψήφους και η ΕΡΓΑΣ με 11.

Οι εκλογές έλαβαν χώρα σε μία συγκυρία που το Σωματείο παλεύει να υπογράψει Συλλογική Σύμβαση Εργασίας και έχει αναγκάσει την εργοδοσία να συζητήσει, μετά από δώδεκα χρόνια. Είναι βέβαιο, πώς αυτή η διεκδίκηση, μέσα από απεργιακές και κλαδικές κινητοποιήσεις, σε συνδυασμό με μία σειρά κινητοποιήσεων τα προηγούμενα δύομιση χρόνια ενάντια στην εργοδοτική αυθαιρεσία, έχει αποδείξει σε μεγάλο τμήμα των συναδέλφων του τεχνικού κλάδου την αξία, τη σημασία και τη χρησιμότητα ενός ζωντανού και μαζικού σωματείου. Με αυτόν τον τρόπο το σωματείο έχει καταφέρει να κερδίσει νεότερα μέλη στις τάξεις του και να μαζικοποιηθεί παραπάνω. Αυτό αποδεικνύει η μαζική συμμετοχή στις εκλογές αλλά και η ενίσχυση όλων των αριστερών ψηφοδελτίων και η αποδυνάμωση της συμβιβαστικής γραμμής που εκφράζεται από την παράταξη που πρόσκειται στο ΣΥΡΙΖΑ και τη Νέα Αριστερά.

Σημαντική ενίσχυση της barricada

Η άνοδος που κατέγραψε η barricada κερδίζοντας 455 ψήφους την αναδεικν΄πυει για δεύτερη χρονιά τρίτη δύναμη, που σημαίνει ότι θα συνεχίσει να έχει καθοριστικό ρόλο στη λειτουργία του σωματείου. Η συμβολή της στο άνοιγμα της συζήτησης για τη διεκδίκηση της Συλλογικής Σύμβασης στον κλάδο ήταν καθοριστική την προηγούμενη περίοδο. Από καλύτερη θέση πλέον, θα συνεχίσουμε να διεκδικούμε μία πιο ζωντανή λειτουργία του σωματείου, με τρόπο εξώστρεφο και δραστήριο, για τη μεγαλύτερη ισχυροποίηση του σωματείου και για να είναι εργαλείο μάχης για όλους/ες τους συναδέλφους/ισσες στον τεχνικό κλάδο. Θα συνεχίσουμε να διεκδικούμε ένα σωματείο που θα ξέρει πραγματικά τις δυνάμεις του, θα ξέρει σε ποιους χώρους βρίσκονται τα μέλη του και θα οργανώνει πραγματικά τον αγώνα για καλύτερους μισθούς και καλύτερες εργασιακές σχέσεις.

Τα ποσοστά που κατέγραψε η barricada αναδεικνύουν και την απήχηση που έχει μία γνήσια ενωτική και ριζοσπαστική αριστερή πολιτική μέσα στο εργατικό -συνδικαλιστικό κίνημα, που επιχειρεί να συσπειρώνει ευρύτερες δυνάμεις και στοχεύει στην ανατροπή των συσχετισμών στα όργανα του εργατικού – συνδικαλιστικού κινήματος, τόσο απέναντι στη λογική που συχνά εκφράζουν οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ όσο και απέναντι στη λογική του τάχα ανεξάρτητου εργατικού κινήματος. Άλλωστε, η barricada είναι πλέον το μόνο σχήμα που συσπειρώνει διαφορετικές πολιτικές δυνάμεις της ριζοσπαστικής-αντικαπιταλιστικής Αριστεράς και ανένταχτους/ες. 

Η πρόκληση της Συλλογικής Σύμβασης 

Η μαζική συμμετοχή στις εκλογές του ΣΜΤ πρέπει να εκληφθεί από όλες τις δυνάμεις ως μήνυμα αγώνα, ενίσχυσης της δράσης του σωματείου και αποφασιστικού προχωρήματος της υπόθεσης υπογραφής Συλλογικής Σύμβασης στον κλάδο. Το νέο ΔΣ που εκλέχθηκε έχει σοβαρή ευθύνη να συνεχίσει αυτή την προσπάθεια. Δε γίνεται άλλο να βλέπουμε τις μεγάλες κατασκευαστικές εταιρείες και τα μεγάλα μελετητικά γραφεία να πετυχαίνουν απανωτά ρεκόρ κερδοφορίας και οι μισθοί της πλειοψηφίας των εργαζόμενων μηχανικών και τεχνικών να παραμένουν εκνευριστικά στάσιμοι, με την ακρίβεια και τον πληθωρισμό να ροκανίζουν το εργατικό εισόδημα κάθε μήνα όλο και περισσότερο. 

Μπορεί η οικονομία να πηγαίνει καλά σύμφωνα με τις δηλώσεις της κυβέρνησης, αφορά όμως μόνο τα κέρδη του κεφαλαίου και όχι τους μισθούς των εργαζομένων. Το ΣΜΤ οφείλει να ανταποκριθεί στην πρόκληση και να κλιμακώσει τον αγώνα για την υπογραφή συλλογικής σύμβασης με αυξήσεις στους μισθούς, χωρίς καθυστερήσεις, όπως αυτές που γίνονταν τα προηγούμενα χρόνια με κύρια ευθύνη της ΕΣΑΚ. Σε σημαντικό τμήμα των εργαζόμενων μηχανικών έχει γίνει σαφές ότι η ατομική διαπραγμάτευση με την εκάστοτε εργοδοσία έχει συγκεκριμένα και συνήθως χαμηλά όρια, για αυτό έχει ζωντανέψει στον κλάδο τόσο πολύ η συζήτηση για την υπογραφή ΣΣΕ και για αυτό ανακαλύπτει εκ νέου την αξία της συλλογικής δράσης μέσα από το σωματείο. Τίποτα δε θα χαριστεί από τα αφεντικά, όλα κερδίζονται με τους αγώνες των εργαζομένων. 

*Αναδημοσίευση από την Εργατική Αριστερά