Ο τίτλος του άρθρου εμφανώς παραπέμπει στο διαχρονικό κομμάτι Ηλεκτρικός Θησέας. Το καράβι με το κάτασπρο πανί που είχε από το 60 να φανεί , φάνηκε το 14 αλλά δυστυχώς όπως και στη μυθολογία φάνηκε στο τέλος με μαύρα πανιά. Ανεμίσαμε αρκετές πλαστικές σημαίες , πιστέψαμε σε αρκετούς γνωστούς θεούς αλλά δε χαθήκαμε στα σφαιριστήρια ούτε στα γήπεδα την Κυριακή, η αφροδίτη δεν έχει πλέον μπερδευτεί και ούτε πρόκειται να πάρουμε τηλέφωνο τη μοναξιά μας.
Γι αυτό Ηλεκτρικός Προμηθέας λοιπόν. Ο Προμηθέας , ο πρώτος Τιτάνας που έδωσε τη μάχη με το Δία ενάντια στους υπόλοιπους Τιτάνες πιστεύοντας ότι ο Δίας θα τηρήσει την υπόσχεση του να βγάλει τον κόσμο από το σκοτάδι. Η υπόσχεση παραμένει υπόσχεση όμως και ο Προμηθέας παίρνει την πρωτοβουλία να δώσει στον άνθρωπο τη φωτιά. Γι αυτό καταλήγει δεμένος στο βράχο. Ο επαναστάτης καταλήγει Δεσμώτης επειδή αποφάσισε να κάνει αυτό που ο Δίας φοβήθηκε , να δώσει στους ανθρώπους τη δυνατότητα να ζουν χωρίς αυτόν.
Δυστυχώς οι παραλληλισμοί είναι εμφανείς στη συγκηρία. Η Νεολαία έδωσε συντριπτικά , με πάθος και αυταπάρνηση τη Μάχη του ΟΧΙ . Τη βίωσε σα μια μάχη δίχως αύριο και πράγματι το αύριο της νέας γενιάς δεν υπάρχει σε μια Ελλάδα του Ναι. Η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός οδήγησαν τη νεολαία με την οποία κέρδισαν τη μάχη του ΟΧΙ αλυσοδεμένη στο βράχο της ανεργίας , της απελπισίας ,της αβεβαιότητας και της ανασφάλιας.
Στον Προμηθέα Δεσμώτη πρώτος εμφανίζεται ο Ωκεανός για να τον ηρεμήσει μήπως και τον λυπηθεί ο Δίας , παρότι γνωρίζει ότι έχει δίκιο . Ο προμηθέας τον αγνοεί. Εμφανίζεται δεύτερη η Ηώ , κυνηγημένη και αυτή από το Δία σε ένα ντελίριο απελπισίας. Ο Προμηθέας τη λυπάται. Τελευταίος εμφανίζεται ο Ερμής, τσιράκι της κάθε εξουσίας για να απειλήσει τον Προμηθέα ότι αν δεν σταματήσει τα δεινά του θα μεγαλώσουν. Ο Προμηθέας τον χλευάζει.
Αντίστοιχα και στη Νεολαία θα εμφανισθούν οι φωνές που θα προσπαθούν να μας πείσουν ότι παρόλο που έχουμε δίκιο , καλό θα ήταν να συμβιβαστούμε μήπως και κάποια στιγμή δούμε άσπρη μέρα. Να τις αγνοήσουμε. Θα φανούν φωνές απελπισίας που θα μας οδηγούν στο να αποστρατευτούμε. Να τις λυπηθούμε και να προσπαθήσουμε να δείξουμε έναν άλλο δρόμο. Θα φανούν φωνές που θα μας απειλουν με τη δύναμη της εξουσίας τους. Να τις χλευάσουμε.
Ο Προμηθέας και αυτός στην αρχή ξεκινάει απελπισμένος και καταπονημένος. Είναι λογικό η νεολαία να βρίσκεται σε απόγνωση στην αρχή που η επανασταση της την οδήγησε στο Βράχο. Δεν είναι λογικό όμως να θέλει να παραμήνει εκεί δεμένη. Και δυστυχώς η απελπισία, ο φόβος δε θα λύσουν τα δεσμά .Ο προμηθέας εξοργίζεται όσο βλέπει τον Ωκεανό , την Ηώ και το πάθος του επανέρχεται όταν βλέπει τον Ερμή. Αντίστοιχα και εμείς γνωρίζουμε ότι μας θέλουν στα σπίτια μας ακριβώς επειδή είδαν το πόσο επικίνδυνοι είμαστε σα γενιά για τα σχέδια της εκάστοτε εξουσίας.
Αυτό είναι που φοβήθηκε και ο Δίας συμβολίζοντας την εξουσία, την επερχόμενη ανατροπή από τα παιδιά του. Ας του κάνουμε λοιπόν το φόβο πραγματικότητα. Όσο και αν όλα έγιναν γρήγορα , η μετάβαση από την νίκη στο βράχο , ας μην τα βάλουμε κάτω. Υπαρχουν πολλοί ες που ακόμα και δέσμιοι του Βράχου επιλέγουν να αντιστέκονται. Γιατί μόνο έτσι θα μπορέσουν να λυθούν. Ας αφήσουμε τις φωνές που θα ακούγονται να μας πεισμώσουν ακόμα περισσότερο για τη Μαχη που θα συνεχίσουμε να δείνουμε ακόμα και από το Βράχο που μας σταύρωσαν. Γιατί όπως και ο Προμηθέας δε μπορούμε να ζήσουμε αλλιώς. Ούτε υποταγμένοι σε ένα μέλλον χωρίς ελπίδα ούτε να αρκεστούμε σε ένα βράχο/ζωή χωρίς μέλλον ,χωρίς εργασία , χωρίς όραμα , χωρίς χρόνο , χωρίς δικαιώματα ,μια ζωή μόνο με αλυδίδες.
Είναι αλήθεια ότι δεν υπάρχουν πλέον κοστολογημένα προγράμματα ούτε μεγάλα σχέδια. Αλλά όπως και στον Προμηθέα, μόνο και μόνο το σπάσιμο των αλυδίδων είναι Ελπίδα. Το θάρρος να αψηφάς και να συνεχίζεις να παλεύεις είναι Ελπίδα . Η ανάγκη να γκρεμίσεις το Δία είναι ελπίδα. Και αυτή η Ελπίδα δεν ήρθε το 14 ,ήρθε στα κινήμστα του 2006-07, το Δεκέμβρη του ‘08 , στις πλατείες , στο δημοψήφισμα. Ούτε τότε ξέραμε το αύριο, ξέραμε μόνο ότι δε μας χωράει το σήμερα. Και το σχέδιο μας θα ναι τα τελευταία λόγια του Προμηθέα πάνω στο βράχο :
《Ας καμαρώνει τώρα , ας παίζει με τον τρόμο των βροντών και τη φωτιά των κεραυνών του , δε θα του χρησιμεύσουν όταν ξεσπάσει η θύελλα του εξευτελισμού του.》
Προμηθέας Λυόμενος λοιπόν.
ΥΓ : Οποιαδήποτε ομοιότητα του Προμηθέα του Αισχύλου ( που ενέπνευσε τον Ουγκό και το Μαρξ ) με τον πρωθυπουργό ( σχετική δήλωση του ) είναι τουλάχστον αστία. Ο Προμηθέας δέθηκε στα Όρη του Καυκάσου επειδή αντιστάθηκε, δε δέθηκε στα μνημόνια επείδη συμβιβάστηκε.
*Υποψήφιος βουλευτής με τη Λαϊκή Ενότητα στο Νομό Αχαΐας
