Οι θεσμικές ακροβασίες του υπουργού Επικρατείας και πάσης επένδυσης.
Με άλλη μια τροπολογία εκτός τόπου και χρόνου, «αεροπλανική», της τελευταίας στιγμής, κατά παράβαση του Συντάγματος και του Κανονισμού της Βουλής και σε ημέρα απεργίας των εργαζόμενων στον Τύπο – την οποία «έσπασαν» σχεδόν όλα τα ΜΜΕ, τουλάχιστον στο Διαδίκτυο – ο υπουργός Επικρατείας αρμόδιος για τα ΜΜΕ και τις επενδύσεις (Τυχαίο!;Δεν νομίζω...) Νίκος Παππάς προσπαθεί να προβεί σε μια ακόμη θεσμική εκτροπή, αποδεικνύοντας μάλλον ότι αποτελεί τον συνεπέστερο μαθητή του αντισυνταγματολόγου Βαγγέλη Βενιζέλου, ο οποίος έχει βάλει πολύ ψηλά τον πήχη στις διαδοχικές, θεσμικές παραβιάσεις και ακροβασίες.
Τι προτείνεται στην εν λόγω τροπολογία, που αναμένεται να ψηφιστεί σήμερα από την κυβερνητική πλειοψηφία της Βουλής; Αντιγράφουμε: «Κατά την πρώτη εφαρμογή του παρόντος, ο αριθμός των δημοπρατούμενων αδειών παρόχου περιεχομένου επίγειας ψηφιακής τηλεοπτικής ευρυεκπομπής ελεύθερης λήψης ανά επί μέρους κατηγορία καθορίζεται με διάταξη νόμου».
Όπως κανείς φαντάζεται ο υπουργός και οι βουλευτές κυρίως του ΣΥΡΙΖΑ θα σπεύσουν να επιχειρηματολογήσουν ότι (...επιτέλους!) ξεκινά η διαδικασία αδειοδότησης, με όρους διαφάνειας και κοινοβουλευτικής συμμετοχής με την ύψιστη δημοκρατική νομιμοποίηση... Μπούρδες (με το συμπάθιο)!
Ας αντεπιχειρηματολογήσουμε στη συριζέικη μπουρδολογία, η οποία λογικά θα αρχίσει να ξεδιπλώνεται άμεσα : 1) Η κρίσιμη αρμοδιότητα για το ποιος θα καθορίσει πραγματικά τις άδειες βρίσκεται και παραμένει, ακόμη και μετά από αυτή την τροπολογία, στα χέρια του υπουργού, εν προκειμένω του Νίκου Παππά. Ο Παππάς θα φέρει την πρόταση του στο Κοινοβούλιο και θα περιμένει, εύλογα, να επικυρωθεί (και όχι να καθοριστεί, για να μην ξεχάσουμε και τα ελληνικά που ξέρουμε...) με τις ψήφους της συγκυβερνητικής, κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας.
2) Η εξουσιοδότηση που έχει λάβει με το εδάφιο πρώτο στην παράγραφο 4 του άρθρου 2 του ν.4339/2015 ο Παππάς αποτελεί κατάφωρη παραβίαση του Συντάγματος που απαιτεί η πιθανή νομοθετική εξουσιοδότηση προς τον εκάστοτε υπουργό να είναι ειδική και ορισμένη. Με άλλα λόγια ο Παππάς θα μπορούσε να καθορίσει τον αριθμό των αδειών αν για παράδειγμα στο ίδιο εδάφιο, προβλεπόταν ότι «οι τηλεοπτικές άδειες είναι έως 8» (ανά κατηγορία) ή «οι τηλεοπτικές άδειες δεν μπορεί να είναι περισσότερες από 8» και εν συνεχεία ο ακριβής αριθμός τους (από μια έως οκτώ, για να μείνω στο παράδειγμα) να προκύπτει από τη σχετική, υπουργική απόφαση. Με την τροπολογία φυσικά μια τέτοια δέσμευση δεν προστίθεται ούτε και υφίσταται, και έτσι ο υπουργός παραμένει ανεξέλεγκτος ώστε να προσδιορίσει αυθαίρετα και τα κριτήρια που θα τον οδηγήσουν στην απόφασή του και τον τελικό αριθμό των αδειών.
3) Απορεί κανείς γιατί η εν λόγω τροπολογία θα εφαρμοστεί μόνο μια φορά. Δηλαδή γιατί η Βουλή θα επικυρώσει (και δεν θα καθορίσει όπως εσφαλμένα γράφεται) τον αριθμό των αδειών μόνο στην πρώτη εφαρμογή του παρόντος; Αν ο ΣΥΡΙΖΑ και ο υπουργός Παππάς επιθυμούν «διαφάνεια» και «δημοκρατική νομιμοποίηση» και «συμμετοχή του Κοινοβουλίου», κανονικά θα έπρεπε να προβλεφθεί ότι η επικύρωση της υπουργικής απόφασης θα προκύπτει κάθε φορά από την εκάστοτε σχετική, κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Και εδώ κρύβεται μια μεγάλη παγίδα: Επειδή η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ θέλει να δείξει ότι δίνει... «μάχη» εναντίον της... «διαπλοκής» και ότι... «παλεύει» ενάντια σε όσους επιβουλεύονται τα... «λαϊκά συμφέροντα», θέλει μια άμεση «νίκη». Τι θέλω να πω; Ότι πολύ απλά ο Παππάς είναι ικανός να φέρει μια (αρχική) πρόταση για τον αριθμό των αδειών (πχ. 4), να επικυρωθεί αυτή η πρόταση από τη Βουλή, και μετά – επειδή οι παρασκηνιακές διαπραγματεύσεις δεν θα έχουν ευοδωθεί, οι αντιδράσεις των επιχειρηματιών των ΜΜΕ θα είναι μεγάλες, αλλά και οι επίδοξοι νέοι παίκτες δεν θα είναι ικανοποιημένοι – τότε ο Παππάς θα επανέλθει με απόφαση του, προσθέτοντας νέες άδειες στις υπάρχουσες και χωρίς πια την ανάγκη της επικύρωσης από τη Βουλή.... Και αυτό μπορεί κάλλιστα να συμβεί από τη στιγμή που ούτε η εξουσιοδότηση στο πρόσωπο του είναι ειδική και ορισμένη ούτε εκ του νόμου προκύπτει έστω μέγιστος αριθμός αδειών ανά κατηγορία. Και έτσι η Βουλή θα γίνει ένα προσωρινό παίγνιο στα χέρια του υπουργού Επικρατείας.
4) Αν και αυτά είναι ψιλά γράμματα για τις ΚΟ της συγκυβέρνησης, νομοθετική εξουσιοδότηση η οποία έχει δοθεί δεν επανέρχεται ως αρμοδιότητα στο νομοθετικό όργανο δηλαδή τη Βουλή. Με απλά λόγια, ο Παππάς πρέπει να εφαρμόσει τον νόμο ''του'', όπως ακριβώς προβλέπει αυτός ο φαιδρός, κατάπτυστος και διάτρητος νόμος, και χωρίς να ψάχνει άλλοθι ή αντισυνταγματικές επικυρώσεις στο Κοινοβούλιο. Εδώ βέβαια έχουν παραβιάσει κάθε είδους συνταγματική πρόβλεψη και πρόνοια, ψηφίζοντας το τρίτο μνημόνιο, σε αυτά τα ψιλά γράμματα θα σταματήσουν τον θεσμικό κατήφορο τους!;
5) Έγραψα και στον πρόλογο ότι ο Παππάς (και η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ) ακολουθούν το αντιθεσμικό παράδειγμα του αντισυνταγματολόγου Βαγγέλη Βενιζέλου. Αρκεί να θυμηθούν τα παλιότερα μέλη της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ και πιο συγκεκριμένα ο νυν αναπληρωτής υπουργός Ναυτιλίας, Θοδωρής Δρίτσας (μιας και ο πιο αρμόδιος για εκείνη την κοινοβουλευτική μάχη και στάση του ΣΥΡΙΖΑ, Παναγιώτης Λαφαζάνης δεν είναι πια ούτε μέλος του ΣΥΡΙΖΑ ούτε βουλευτής) ποια ήταν η θέση του ΣΥΡΙΖΑ, όταν ο τότε υπουργός Άμυνας, Βαγγέλης Βενιζέλος αποπειράθηκε και πέτυχε να πάρει διαστάσεις τυπικού νόμου (δηλαδή υπερψήφισης από τη Βουλή) η σύμβαση του υπουργείου Άμυνας με την Αμπου-Ντάμπι-Μαρ την εταιρία που ανέλαβε το 2010 να διεκπεραιώσει τα υπολειπόμενα μέρη των αμαρτωλών συμβάσεων για τα υποβρύχια 214, με προίκα πάντα τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, που είχαν εκποιηθεί στη γερμανική Φέροσταλ έναντι πινακίου φακής. Δεν γράφω περισσότερα και ας σπεύσουν ειδικά οι νυν ΣΥΡΙΖΑίοι να μάθουν και το περιεχόμενο και την πολεμική του τότε ΣΥΡΙΖΑ, στις θεσμικές ακροβασίες και τις πιρουέτες του Βαγγέλη Βενιζέλου – τα ίδια πάνω – κάτω κάνει τώρα ο Παππάς. Θυμίζω απλώς ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, ως αξιωματική αντιπολίτευση, είχε φθάσει στο σημείο να ζητήσει εξεταστική επιτροπή για τον Βαγγέλη Βενιζέλο, για αυτήν ειδικά την σύμβαση και τη θητεία του στο υπουργείο Άμυνας.
Τέλος, 6) Θα είναι αξιομνημόνευτη η στιγμή που κάποια κοινοβουλευτική ομάδα της αντιπολίτευσης αντιπροτείνει δική της τροπολογία προκειμένου να αυξήσει ή να μειώσει (πάλι αναιτιολόγητα ίσως) τον αριθμό των προτεινόμενων αδειών που θα καταθέσει ο Νίκος Παππάς... Θα είναι πραγματικά μια νέα σελίδα στα κοινοβουλευτικά ήθη, όταν θα συγκρουστούν παρασκήνια, πιέσεις, διαπλοκές, εκδουλεύσεις και εκκρεμότητες, τραυματίζοντας το κύρος θεσμών που κείτονται ήδη πολυτραυματίες στην εποχή των μνημονίων και της καχεξίας της δημοκρατίας.
