Με αύξηση των δυνάμεων της αριστεράς έκλεισε η 82η Γενική Συνέλευση της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδος

Η αρι­στε­ρά αύ­ξη­σε τα πο­σο­στά της και τους αντι­προ­σώ­πους της από 3 σε 5 σε σχέση με το 2011 χωρίς να γίνει η ανα­τρο­πή των συ­σχε­τι­σμών αφού το μπλοκ του δι­κομ­μα­τι­σμού ΔΑΚΕ και ΔΗΣΥ( πρώην ΠΑΣΚ)  έχασε 2 έδρες αλλά κρά­τη­σε την πλειο­ψη­φία με 6 σε σύ­νο­λο 11. Ενώ υπάρ­χει κίν­δυ­νος να εκλέ­γει για πρό­ε­δρος της ΔΟΕ  ακρο­δε­ξιό στέ­λε­χος της ΔΑΚΕ.

Στο τε­τρα­ή­με­ρο του συ­νε­δρί­ου μπή­καν όλα τα θέ­μα­τα της εκ­παί­δευ­σης , οι κα­ταρ­γή­σεις – συμ­πτύ­ξεις σχο­λεί­ων , κα­ταρ­γή­σεις ορ­γα­νι­κών , αξιο­λό­γη­ση , πει­θαρ­χι­κά , μι­σθοί, ει­δι­κή αγωγή , μυώ­σεις σε ανα­πλη­ρω­τές , απο­λύ­σεις . Δυ­στυ­χώς η συ­ζή­τη­ση του σχε­δί­ου δρά­σης για το πώς δη­λα­δή θα πρέ­πει να απα­ντή­σει ο κλά­δος , υπο­σκιά­στη­κε από το εκλο­γι­κό κλίμα για τους αντι­προ­σώ­πους και το συ­νέ­δριο δεν πηρέ κά­ποια από­φα­ση αφού καμία πρό­τα­ση δεν πλειο­ψή­φη­σε  . Δε­δο­μέ­νης της ζο­φε­ρής κα­τά­στα­σης στην εκ­παί­δευ­ση καμία πα­ρά­τα­ξη (η κάθε μια για τους λο­γούς της)  δεν θα μπο­ρού­σε να μην προ­τεί­νει κι­νη­το­ποι­ή­σεις με την έναρ­ξη της επό­με­νης σχο­λι­κής χρο­νιάς  . Η πρό­τα­ση της ΕΡΑ ήταν 5θη­με­ρη απερ­γία με το άνοιγ­μα των σχο­λεί­ων. Το πι­θα­νό είναι να βγει κι­νη­το­ποί­η­ση από το νέο ΔΣ  ΔΟΕ σε συ­νεν­νό­η­ση με την ΟΛΜΕ ,αφού τον Σε­πτέμ­βρη όλα θα είναι δια­φο­ρε­τι­κά στα σχο­λεία μας και η με­τω­πι­κή σύ­γκρου­ση με την κυ­βέρ­νη­ση θα είναι μο­νό­δρο­μος.

Η ενό­τη­τα της αρι­στε­ράς στον κλάδο είναι απα­ραί­τη­τη προ­ϋ­πό­θε­ση για νίκες. Από αυτή την άποψη είναι λάθος η λο­γι­κή να στα­μα­τή­σει η συ­νερ­γα­σία στα κοινά σχή­μα­τα με τους συ­να­δέλ­φους των πα­ρεμ­βά­σε­ων. Άλλο είναι όμως  να συ­γκρο­τη­θείς σαν πα­ρά­τα­ξη (βλέπε ΕΡΑ) και να συ­νερ­γά­ζε­σαι με ίσους όρους με την υπό­λοι­πη αρι­στε­ρά και άλλο πράγ­μα είναι να είναι να δια­λύ­εις  κοινά σχή­μα­τα τα όποια απο­τε­λούν κα­τά­κτη­ση και προ­χώ­ρη­μα μέσα στο συν­δι­κα­λι­στι­κό κί­νη­μα. Εξάλ­λου η ενό­τη­τα της αρι­στε­ράς είναι βα­σι­κό στοι­χείο της πο­λι­τι­κής μας όλα αυτά τα χρό­νια.  

Μπο­ρεί για τους εκ­παι­δευ­τι­κούς να ξε­κί­νη­σαν οι δια­κο­πές όμως το κα­θή­κον της αρι­στε­ράς  μέσα στα σω­μα­τεία τους  είναι να προ­ε­τοι­μά­σει και να φτιά­ξει το κλίμα και κυ­ριό­τε­ρο να ανα­πτύ­ξει τις απα­ραί­τη­τες συμ­μα­χί­ες. Σε αυτή την προ­σπά­θεια αξί­ζει να αξιο­ποι­ή­σου­με το πα­ρά­δειγ­μα (αν και όχι μο­να­δι­κό) της νό­τιας Αθή­νας όπου  κα­θη­γη­τές, δά­σκα­λοι, γο­νείς, κι­νή­σεις πο­λι­τών, δη­μο­τι­κοί  και  νο­σο­κο­μεια­κοί υπάλ­λη­λοι συ­νυ­πάρ­χουν σε ένα άτυπο συ­ντο­νι­στι­κό που έχει προ­χω­ρή­σει σε πολ­λές δρά­σεις (κά­λυ­ψη της απερ­γί­ας της ΟΛΜΕ, δια­μαρ­τυ­ρία στο υπουρ­γείο , ενη­με­ρώ­σεις κ.α. ). Ενώ  πρω­το­στα­τού­ντος του κι­νή­μα­τος των γο­νέ­ων έχει ξε­κι­νή­σει μια συ­ζή­τη­ση ώστε να κα­τα­λει­φθούν μαζί με τα παι­διά όποια σχο­λεία βρε­θούν υπό τον κίν­δυ­νο συγ­χω­νεύ­σε­ων, κα­ταρ­γή­σε­ων και υπο­βάθ­μι­σης. Αυτά είναι τα βή­μα­τα ώστε τον Σε­πτέμ­βριο να δώ­σου­με και μό­νι­μη άδεια σε Σα­μα­ρά και Βε­νι­ζέ­λο.