ΜΕΤΑ: Οι προτάσεις μας για το Οργανωτικό – Καταστατικό Συνέδριο της ΑΔΕΔΥ

Το συνδικαλιστικό κίνημα της χώρας μας, στην περίοδο εφαρμογής των νεοφιλελεύθερων μνημονιακών πολιτικών, βρέθηκε προσδεδεμένο στο άρμα του Νεοφιλελεύθερου Κυβερνητικού Συνδικαλισμού έχοντας εγκαταλείψει τον πυρήνα των εργατικών διεκδικήσεων, περιοριζόμενο στη λογική των μικροδιευθετήσεων.

Η ανυπαρξία ενός σχεδίου για την αντιμετώπιση της πρωτοφανούς επίθεσης απέναντι στα δικαιώματα των εργαζομένων, η ακύρωση του θεσμικού πλαισίου των συλλογικών διαπραγματεύσεων, η γενικευμένη εργοδοτική τρομοκρατία, οι μαζικές απολύσεις, η διαρκώς αυξανόμενη ανεργία, οι απορυθμισμένες εργασιακές σχέσεις, ο οργανωτικός πολυκερματισμός και η κυριαρχία των συντεχνιακών αντιλήψεων είχαν σαν αποτέλεσμα να δεχτούν τα συνδικάτα σοβαρά πλήγματα στην λειτουργία τους και να υποβαθμιστεί σημαντικά ο ρόλος τους.

Τα συνδικάτα, λοιπόν, δεν έχουν υποστεί πλήγματα μόνο από τις επιπτώσεις της κρίσης και τις επιθέσεις των αντιπάλων τους. Η έλλειψη ταξικού προσανατολισμού σε συνδυασμό με τις δικές τους ανεπάρκειες έχουν πλήξει την αξιοπιστία τους, επηρεάζουν αρνητικά τη μαζικότητα τους και την αποτελεσματικότητά της δράσης τους.

Οι παθογένειες του Συνδικαλιστικού Κινήματος, τόσο οι αντικειμενικές όσο και οι υποκειμενικές,απαιτούν επειγόντως συνολική προσπάθεια, συνολικό σχεδιασμό ανασύνταξης των συνδικάτων. Για να μπορέσει το Συνδικαλιστικό Κίνημα να επανακτήσει το κύρος και την αξιοπιστία του, να γίνει ικανό να προωθεί τους στόχους του, πρέπει να κάνει τομή με το χθες, με τις αρνητικές του πλευρές, να αντιμετωπίσει τολμηρά ό,τι θολώνει την εικόνα του.

Ανασυγκρότηση του συνδικαλιστικού κινήματος σημαίνει να έλθουμε σε ρήξη με τις παθογένειες, να αποκρούσουμε αποφασιστικά τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές, τον κυβερνητικό και εργοδοτικό συνδικαλισμό, να αντιμετωπίσουμε με τόλμη την εσωστρέφεια, τον παραγοντισμό, την εξάρτηση και τη γραφειοκρατική διαχείριση.

Ανασυγκρότηση δεν μπορεί να γίνει εάν δεν εγκαταλείψουμε τις καταδικασμένες πρακτικές, αν δεν επανασυνδεθούμε με τις καθημερινές ανάγκες και τα προβλήματα των εργαζομένων. Αν δεν βρεθούμε μαζί τους στον καθημερινό αγώνα της ζωής.

Ανασυγκρότηση σημαίνει ότι οφείλουμε να αντιμετωπίσουμε τον πολυκερματισμό, ο οποίος εξαιτίας και των κυβερνητικών παρεμβάσεων μπορεί να μας γυρίσει δεκαετίες πίσω και να αναζητήσουμε την οργανωτική δομή που χρειαζόμαστε σήμερα, με τη νέα γενιά των εργαζομένων και τους ελαστικά απασχολούμενους μέσα στα συνδικάτα.

Να ενισχύσουμε αποφασιστικά τη δημοκρατία στο εσωτερικό των συνδικάτων για την αποτελεσματικότερη παρέμβαση τους. Να διασφαλιστεί η γνήσια και ανόθευτη αντιπροσώπευση, όλων των εργαζόμενων.

Αν πριν 200 χρόνια η ιστορία γράφτηκε με τη δημιουργία και τη δραστηριοποίηση των συνδικάτων, γεγονός που βοήθησε τη μισθωτή εργασία και την εργατική τάξη να οργανωθεί και να διεκδικήσει το δικαίωμά της στη ζωή, σήμερα, στην εποχή της σφοδρής επίθεσης του κεφαλαίου ενάντια στους εργαζόμενους, με τη διόγκωση της εκμετάλλευσης της μισθωτής εργασίας, η ιστορία ξαναφέρνει στο προσκήνιο, την αναγκαιότητα των συνδικάτων.

Ιδιαίτερα σήμερα, που συγκυβέρνηση και τρόικα επιχειρούν να χτυπήσουν τον εργατικό θεσμό και το δικαίωμα της απεργίας με την αλλαγή του συνδικαλιστικού νόμου, το εργατικό κίνημα καλείται όχι μόνο να αποκρούσει αυτή την επίθεση αλλά και να πάρει μέτρα που θα μετατρέψουν τα συνδικάτα σε πραγματικά όργανα συσπείρωσης και πάλης για την απόκρουση της επίθεσης στα δικαιώματα της, που έχει εξαπολύσει η κυβέρνηση, η Ευρωπαϊκή Ένωση και το κεφάλαιο.

Έχουμε την ιστορική ευθύνη για να επαναθεμελιώσουμε την αξία και την ικανότητα των συνδικάτων να αντισταθούν και να υπερασπίσουν εργατικά δικαιώματα και κατακτήσεις.

Το οργανωτικό – Καταστατικό συνέδριο της ΑΔΕΔΥ καλείται να δώσει λύσεις στον οργανωτικό κατακερματισμό, να συμβάλει στην εκπροσώπηση των εργαζόμενων που εργάζονται στην επισφάλεια και με ελαστικές μορφές, να προωθήσει την οργανωτική ενοποίηση των συνδικάτων του Δημόσιου και να κάνει βήματα στην ενοποίηση της ΓΣΕΕ με την ΑΔΕΔΥ. Ταυτόχρονα μπορεί να δώσει το έναυσμα για να ανοίξει η αναγκαία συζήτηση μέσα στο εργατικό κίνημα για την οργανωτική δομή και τον προσανατολισμό του σκ στις νέες συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί.

Ιδιαίτερη σημασία αποκτά αυτή την περίοδο της πολιτικής των μνημονίων, που η ανεργία έχει εκτιναχτεί στα ύψη, οι ελαστικές μορφές εργασίας διευρύνονται και καλύπτουν όχι μόνο τον ιδιωτικό τομέα αλλά εισάγονται βίαια και στο χώρο των Δημόσιων υπηρεσιών, να δοθεί η δυνατότητα συνδικαλιστικής έκφρασης των εκτός των τειχών εργαζομένων που σήμερα βρίσκονται έξω από τα συνδικάτα.

Παρά το γεγονός ότι το ΜΕΤΑ θεωρεί ότι τα προβλήματα του Συνδικαλιστικού Κινήματος συνδέονται κυρίως με τον προσανατολισμό του και οι όποιες καταστατικές αλλαγές από μόνες τους δεν αποτελούν πανάκεια, ωστόσο εκτιμούμε ότι έχουν ωριμάσει οι συνθήκες για την υιοθέτηση συγκεκριμένων αλλαγών από το οργανωτικό - καταστατικό συνέδριο, που θα συμβάλουν στην διεύρυνση της εκπροσώπησης των εργαζόμενων με ελαστικές εργασιακές σχέσεις, θα βελτιώσουν την εικόνα των συνδικάτων στην κοινωνία και θα διευκολύνουν τις διεργασίες για την ανασυγκρότηση του Συνδικαλιστικού Κινήματος.

ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ

Για αρκετά ζητήματα βεβαίως που συνδέονται με την οργανωτική ανασυγκρότηση έχουν ληφθεί με ομόφωνες αποφάσεις από προηγούμενα συνέδρια της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ και οι αποφάσεις αυτές πρέπει όχι μόνο να παραμείνουν σε ισχύ αλλά να ληφθούν μέτρα για να προωθηθεί η υλοποίηση τους.

Συγκεκριμένα προτείνουμε:

1. Την ενοποίηση ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ και την αποκατάσταση της οργανωτικής ενότητας του εργατικού κινήματος από το ρήγμα που προκλήθηκε με κυβερνητικές παρεμβάσεις, διαδικασία που θα ενισχύσει το αξιόμαχο του συνδικαλιστικού κινήματος και θα δώσει νέα πνοή στους αγώνες των εργαζομένων και την υπεράσπιση των γενικότερων συμφερόντων τους.

Η πρόταση αυτή που έχει αποφασιστεί από τα οργανωτικά συνέδρια και των δύο τριτοβάθμιων συνδικαλιστικών οργανώσεων, πέρα από τα προβλήματα που προκύπτουν από τις ρυθμίσεις του Συνδικαλιστικού νόμου, δεν προωθήθηκε με ευθύνη των κυρίαρχων παρατάξεων. Σήμερα η ενοποίηση ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ αποκτά βαρύνουσα σημασία, αφού οι εργαζόμενοι τόσο στο ιδιωτικό όσο και στο δημόσιο τομέα αντιλαμβάνονται ότι οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές που με ιδιαίτερη οξύτητα εφαρμόζονται στην περίοδο του μνημονίου ανατρέπουν συνολικά τα εργατικά δικαιώματα ανεξάρτητα από τον τομέα που εργάζονται.

Χωρίς να παραγνωρίζουμε τα προβλήματα και τα εμπόδια που υπάρχουν, θεωρούμε απαραίτητο οι ταξικές δυνάμεις μέσα στο Συνδικαλιστικό Κίνημα να το έχουν ως προτεραιότητα και κυρίως όλες τους οι ενέργειες να στοχεύουν στην δημιουργία των όρων και των προϋποθέσεων που θα υλοποιείται στην πράξη. Ιδιαίτερα πρέπει σήμερα οι δύο συνομοσπονδίες να συντονίσουν το βηματισμό τους και ταυτόχρονα να τεθούν σε εφαρμογή αποφάσεις που έχουν παρθεί από τα οργανωτικά συνέδρια και των δύο οργανώσεων και παραμένουν στα χαρτιά.

2. Την ενοποίηση των Ομοσπονδιών του Δημοσίου με βάση τους γενικότερους τομείς . Στην κατεύθυνση αυτή το οργανωτικό συνέδριο είναι απαραίτητο μέσα από μια μεγάλη συζήτηση να καθορίσει τομείς υπηρεσιών με βάση τους οποίους θα γίνει η ενοποίηση, παίρνοντας υπόψη τη σημερινή οργανωτική διάθρωση. Είναι αναγκαίο το οργανωτικό συνέδριο να αποφασίσει συγκεκριμένα βήματα με στόχο τα επόμενα χρόνια να έχει υλοποιηθεί ένα μεγάλο μέρος αυτού του οργανωτικού σχεδίου. Στην κατεύθυνση αυτή προτείνεται να υπάρξει καταστατική αλλαγή που θα προβλέπει τη συγκρότηση σε αυτούς τους τομείς Γραμματειών για το συντονισμό των συνδικαλιστικών οργανώσεων και την διαμόρφωση ταυτόχρονα κοινών πολιτικών σε αυτούς τους τομείς, γεγονός που μπορεί να δώσει ώθηση στην οργανωτική ενοποίηση των δευτεροβάθμιων οργανώσεων.

Στην ίδια κατεύθυνση πρέπει να κινηθούν και οι ομοσπονδίες του Δημοσίου προκειμένου να υπάρξει ενοποίηση των σωματείων τους και να περιοριστεί το φαινόμενο του οργανωτικού κατακερματισμού σε πρωτοβάθμιο επίπεδο.

3. Την καθιέρωση κώδικα δεοντολογίας για τους εκλεγμένους εκπροσώπους στις διοικήσεις των συνδικάτων που θα προβλέπει:

- Το ασυμβίβαστο της ιδιότητας του συνδικαλιστή και του εκπροσώπου της Κυβέρνησης σε Διοικητικά Συμβούλια ή άλλες κρατικές θέσεις, ρύθμιση που υπάρχει στο καταστατικό της ΑΔΕΔΥ και χρειάζεται πιο σαφή διατύπωση.

- Την καταβολή στα συνδικάτα, από τους εκπροσώπους τους, των αποζημιώσεων που προέρχονται από τη συμμετοχή σε επιτροπές ή άλλες θέσεις.

- Οικονομική αυτοδυναμία των συνδικάτων. Κανόνες για την ενίσχυση της διαφάνειας στη διαχείριση των οικονομικών των συνδικάτων και την καλύτερη αξιοποίησή τους

Αρκετά από τα ζητήματα αυτά, όπως και η καθιέρωση του κώδικα δεοντολογίας ως αρχή χρειάζεται να προωθηθούν με καταστατικές αλλαγές που πρέπει να προβλεφθούν στο καταστατικό συνέδριο.

4. Την ενίσχυση της δημοκρατικής λειτουργίας στα συνδικάτα για την ουσιαστική συμμετοχή των εργαζομένων με την ενίσχυση του θεσμού των Γενικών Συνελεύσεων και πλατιών συσκέψεων από εκπροσώπους Ομοσπονδιών και Σωματείων, όταν χρειάζεται να αποφασίσει η οργάνωση πάνω σε κρίσιμα ζητήματα ή βρίσκεται μπροστά στην λήψη αποφάσεων για μεγάλες κινητοποιήσεις και αγώνες. Αντίστοιχες προβλέψεις πρέπει να ληφθούν και για τα Νομαρχιακά τμήματα της ΑΔΕΔΥ, τα οποία πρέπει να αποκτήσουν τη δική τους ουσιαστική λειτουργία, να αποτελέσουν τη φωνή των δημοσίων υπαλλήλων σε κάθε νομό, να συμβάλουν στην ανάδειξη των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι Δημόσιες υπηρεσίες εξαιτίας των κυβερνητικών πολιτικών, να συμβάλλουν στο συντονισμό των οργανώσεων και στην ενίσχυση της αλληλεγγύης ανάμεσα στους διάφορους κλάδους εργαζόμενων του Δημόσιου και ιδιωτικού τομέα

ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ

Στο καταστατικό συνέδριο πέρα από τις καταστατικές αλλαγές που σχετίζονται με την οργανωτική δομή και τον κώδικα δεοντολογίας, στις οποίες έχουμε αναφερθεί, προτείνουμε επίσης αλλαγές που σχετίζονται με την εγγραφή των εργαζομένων στα Σωματεία, την καθιέρωση συνδικαλιστικού βιβλιαρίου και τον περιορισμό των θητειών.

1. Την ένταξη όλων των εργαζομένων που έχουν εξαρτημένη ή υποκρύπτουσα εργασιακή σχέση με το Δημόσιο στα συνδικάτα του Δημοσίου με πλήρη δικαιώματα σύμφωνα με τις ρυθμίσεις που προβλέπει και ο 1264/82. Το θέμα της εκπροσώπησης των εργαζόμενων που εργάζονται σε υπηρεσίες του Δημοσίου άλλα με άλλον εργοδότη, λόγω των προβλημάτων που θέτει ο 1264/82 μπορεί να αντιμετωπιστεί μέσα από τη συγκρότηση κοινών επιτροπών των συνδικαλιστικών οργανώσεων που τους εκπροσωπούν, είτε άτυπων επιτροπών είτε μέσα είτε σε συνεργασία με τα συνδικάτα των εργαζομένων στο Δημόσιο του συγκεκριμένου χώρου εργασίας.

2. Την καθιέρωση συνδικαλιστικού βιβλιαρίου βασισμένου στο ΑΜΚΑ και τον ηλεκτρονικό έλεγχο των στοιχείων για τη διασταύρωση διπλοψηφιών ( ηλεκτρονικά αρχεία καταστάσεων μελών και ψηφισάντων κλπ).

3. Τον περιορισμό του αριθμού των συνεχόμενων θητειών στα εκτελεστικά όργανα της Συνομοσπονδίας (Εκτελεστική Επιτροπή ή Προεδρείο της ΑΔΕΔΥ).