ΜΕΤΑ: Οι προτάσεις μας για το Οργανωτικό – Καταστατικό Συνέδριο της ΑΔΕΔΥ

Το συν­δι­κα­λι­στι­κό κί­νη­μα της χώρας μας, στην πε­ρί­ο­δο εφαρ­μο­γής των νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρων μνη­μο­νια­κών πο­λι­τι­κών, βρέ­θη­κε προσ­δε­δε­μέ­νο στο άρμα του Νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρου Κυ­βερ­νη­τι­κού Συν­δι­κα­λι­σμού έχο­ντας εγκα­τα­λεί­ψει τον πυ­ρή­να των ερ­γα­τι­κών διεκ­δι­κή­σε­ων, πε­ριο­ρι­ζό­με­νο στη λο­γι­κή των μι­κρο­διευ­θε­τή­σε­ων.

Η ανυ­παρ­ξία ενός σχε­δί­ου για την αντι­με­τώ­πι­ση της πρω­το­φα­νούς επί­θε­σης απέ­να­ντι στα δι­καιώ­μα­τα των ερ­γα­ζο­μέ­νων, η ακύ­ρω­ση του θε­σμι­κού πλαι­σί­ου των συλ­λο­γι­κών δια­πραγ­μα­τεύ­σε­ων, η γε­νι­κευ­μέ­νη ερ­γο­δο­τι­κή τρο­μο­κρα­τία, οι μα­ζι­κές απο­λύ­σεις, η διαρ­κώς αυ­ξα­νό­με­νη ανερ­γία, οι απο­ρυθ­μι­σμέ­νες ερ­γα­σια­κές σχέ­σεις, ο ορ­γα­νω­τι­κός πο­λυ­κερ­μα­τι­σμός και η κυ­ριαρ­χία των συ­ντε­χνια­κών αντι­λή­ψε­ων είχαν σαν απο­τέ­λε­σμα να δε­χτούν τα συν­δι­κά­τα σο­βα­ρά πλήγ­μα­τα στην λει­τουρ­γία τους και να υπο­βαθ­μι­στεί ση­μα­ντι­κά ο ρόλος τους.

Τα συν­δι­κά­τα, λοι­πόν, δεν έχουν υπο­στεί πλήγ­μα­τα μόνο από τις επι­πτώ­σεις της κρί­σης και τις επι­θέ­σεις των αντι­πά­λων τους. Η έλ­λει­ψη τα­ξι­κού προ­σα­να­το­λι­σμού σε συν­δυα­σμό με τις δικές τους ανε­πάρ­κειες έχουν πλή­ξει την αξιο­πι­στία τους, επη­ρε­ά­ζουν αρ­νη­τι­κά τη μα­ζι­κό­τη­τα τους και την απο­τε­λε­σμα­τι­κό­τη­τά της δρά­σης τους.

Οι πα­θο­γέ­νειες του Συν­δι­κα­λι­στι­κού Κι­νή­μα­τος, τόσο οι αντι­κει­με­νι­κές όσο και οι υπο­κει­με­νι­κές,απαι­τούν επει­γό­ντως συ­νο­λι­κή προ­σπά­θεια, συ­νο­λι­κό σχε­δια­σμό ανα­σύ­ντα­ξης των συν­δι­κά­των. Για να μπο­ρέ­σει το Συν­δι­κα­λι­στι­κό Κί­νη­μα να επα­να­κτή­σει το κύρος και την αξιο­πι­στία του, να γίνει ικανό να προ­ω­θεί τους στό­χους του, πρέ­πει να κάνει τομή με το χθες, με τις αρ­νη­τι­κές του πλευ­ρές, να αντι­με­τω­πί­σει τολ­μη­ρά ό,τι θο­λώ­νει την ει­κό­να του.

Ανα­συ­γκρό­τη­ση του συν­δι­κα­λι­στι­κού κι­νή­μα­τος ση­μαί­νει να έλ­θου­με σε ρήξη με τις πα­θο­γέ­νειες, να απο­κρού­σου­με απο­φα­σι­στι­κά τις νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρες πο­λι­τι­κές, τον κυ­βερ­νη­τι­κό και ερ­γο­δο­τι­κό συν­δι­κα­λι­σμό, να αντι­με­τω­πί­σου­με με τόλμη την εσω­στρέ­φεια, τον πα­ρα­γο­ντι­σμό, την εξάρ­τη­ση και τη γρα­φειο­κρα­τι­κή δια­χεί­ρι­ση.

Ανα­συ­γκρό­τη­ση δεν μπο­ρεί να γίνει εάν δεν εγκα­τα­λεί­ψου­με τις κα­τα­δι­κα­σμέ­νες πρα­κτι­κές, αν δεν επα­να­συν­δε­θού­με με τις κα­θη­με­ρι­νές ανά­γκες και τα προ­βλή­μα­τα των ερ­γα­ζο­μέ­νων. Αν δεν βρε­θού­με μαζί τους στον κα­θη­με­ρι­νό αγώνα της ζωής.

Ανα­συ­γκρό­τη­ση ση­μαί­νει ότι οφεί­λου­με να αντι­με­τω­πί­σου­με τον πο­λυ­κερ­μα­τι­σμό, ο οποί­ος εξαι­τί­ας και των κυ­βερ­νη­τι­κών πα­ρεμ­βά­σε­ων μπο­ρεί να μας γυ­ρί­σει δε­κα­ε­τί­ες πίσω και να ανα­ζη­τή­σου­με την ορ­γα­νω­τι­κή δομή που χρεια­ζό­μα­στε σή­με­ρα, με τη νέα γενιά των ερ­γα­ζο­μέ­νων και τους ελα­στι­κά απα­σχο­λού­με­νους μέσα στα συν­δι­κά­τα.

Να ενι­σχύ­σου­με απο­φα­σι­στι­κά τη δη­μο­κρα­τία στο εσω­τε­ρι­κό των συν­δι­κά­των για την απο­τε­λε­σμα­τι­κό­τε­ρη πα­ρέμ­βα­ση τους. Να δια­σφα­λι­στεί η γνή­σια και ανό­θευ­τη αντι­προ­σώ­πευ­ση, όλων των ερ­γα­ζό­με­νων.

Αν πριν 200 χρό­νια η ιστο­ρία γρά­φτη­κε με τη δη­μιουρ­γία και τη δρα­στη­ριο­ποί­η­ση των συν­δι­κά­των, γε­γο­νός που βο­ή­θη­σε τη μι­σθω­τή ερ­γα­σία και την ερ­γα­τι­κή τάξη να ορ­γα­νω­θεί και να διεκ­δι­κή­σει το δι­καί­ω­μά της στη ζωή, σή­με­ρα, στην εποχή της σφο­δρής επί­θε­σης του κε­φα­λαί­ου ενά­ντια στους ερ­γα­ζό­με­νους, με τη διό­γκω­ση της εκ­με­τάλ­λευ­σης της μι­σθω­τής ερ­γα­σί­ας, η ιστο­ρία ξα­να­φέρ­νει στο προ­σκή­νιο, την ανα­γκαιό­τη­τα των συν­δι­κά­των.

Ιδιαί­τε­ρα σή­με­ρα, που συ­γκυ­βέρ­νη­ση και τρόι­κα επι­χει­ρούν να χτυ­πή­σουν τον ερ­γα­τι­κό θεσμό και το δι­καί­ω­μα της απερ­γί­ας με την αλ­λα­γή του συν­δι­κα­λι­στι­κού νόμου, το ερ­γα­τι­κό κί­νη­μα κα­λεί­ται όχι μόνο να απο­κρού­σει αυτή την επί­θε­ση αλλά και να πάρει μέτρα που θα με­τα­τρέ­ψουν τα συν­δι­κά­τα σε πραγ­μα­τι­κά όρ­γα­να συ­σπεί­ρω­σης και πάλης για την από­κρου­ση της επί­θε­σης στα δι­καιώ­μα­τα της, που έχει εξα­πο­λύ­σει η κυ­βέρ­νη­ση, η Ευ­ρω­παϊ­κή Ένωση και το κε­φά­λαιο.

Έχου­με την ιστο­ρι­κή ευ­θύ­νη για να επα­να­θε­με­λιώ­σου­με την αξία και την ικα­νό­τη­τα των συν­δι­κά­των να αντι­στα­θούν και να υπε­ρα­σπί­σουν ερ­γα­τι­κά δι­καιώ­μα­τα και κα­τα­κτή­σεις.

Το ορ­γα­νω­τι­κό – Κα­τα­στα­τι­κό συ­νέ­δριο της ΑΔΕΔΥ κα­λεί­ται να δώσει λύ­σεις στον ορ­γα­νω­τι­κό κα­τα­κερ­μα­τι­σμό, να συμ­βά­λει στην εκ­προ­σώ­πη­ση των ερ­γα­ζό­με­νων που ερ­γά­ζο­νται στην επι­σφά­λεια και με ελα­στι­κές μορ­φές, να προ­ω­θή­σει την ορ­γα­νω­τι­κή ενο­ποί­η­ση των συν­δι­κά­των του Δη­μό­σιου και να κάνει βή­μα­τα στην ενο­ποί­η­ση της ΓΣΕΕ με την ΑΔΕΔΥ. Ταυ­τό­χρο­να μπο­ρεί να δώσει το έναυ­σμα για να ανοί­ξει η ανα­γκαία συ­ζή­τη­ση μέσα στο ερ­γα­τι­κό κί­νη­μα για την ορ­γα­νω­τι­κή δομή και τον προ­σα­να­το­λι­σμό του σκ στις νέες συν­θή­κες που έχουν δια­μορ­φω­θεί.

Ιδιαί­τε­ρη ση­μα­σία απο­κτά αυτή την πε­ρί­ο­δο της πο­λι­τι­κής των μνη­μο­νί­ων, που η ανερ­γία έχει εκτι­να­χτεί στα ύψη, οι ελα­στι­κές μορ­φές ερ­γα­σί­ας διευ­ρύ­νο­νται και κα­λύ­πτουν όχι μόνο τον ιδιω­τι­κό τομέα αλλά ει­σά­γο­νται βίαια και στο χώρο των Δη­μό­σιων υπη­ρε­σιών, να δοθεί η δυ­να­τό­τη­τα συν­δι­κα­λι­στι­κής έκ­φρα­σης των εκτός των τει­χών ερ­γα­ζο­μέ­νων που σή­με­ρα βρί­σκο­νται έξω από τα συν­δι­κά­τα.

Παρά το γε­γο­νός ότι το ΜΕΤΑ θε­ω­ρεί ότι τα προ­βλή­μα­τα του Συν­δι­κα­λι­στι­κού Κι­νή­μα­τος συν­δέ­ο­νται κυ­ρί­ως με τον προ­σα­να­το­λι­σμό του και οι όποιες κα­τα­στα­τι­κές αλ­λα­γές από μόνες τους δεν απο­τε­λούν πα­νά­κεια, ωστό­σο εκτι­μού­με ότι έχουν ωρι­μά­σει οι συν­θή­κες για την υιο­θέ­τη­ση συ­γκε­κρι­μέ­νων αλ­λα­γών από το ορ­γα­νω­τι­κό - κα­τα­στα­τι­κό συ­νέ­δριο, που θα συμ­βά­λουν στην διεύ­ρυν­ση της εκ­προ­σώ­πη­σης των ερ­γα­ζό­με­νων με ελα­στι­κές ερ­γα­σια­κές σχέ­σεις, θα βελ­τιώ­σουν την ει­κό­να των συν­δι­κά­των στην κοι­νω­νία και θα διευ­κο­λύ­νουν τις διερ­γα­σί­ες για την ανα­συ­γκρό­τη­ση του Συν­δι­κα­λι­στι­κού Κι­νή­μα­τος.

ΟΡ­ΓΑ­ΝΩ­ΤΙ­ΚΟ ΣΥ­ΝΕ­ΔΡΙΟ

Για αρ­κε­τά ζη­τή­μα­τα βε­βαί­ως που συν­δέ­ο­νται με την ορ­γα­νω­τι­κή ανα­συ­γκρό­τη­ση έχουν λη­φθεί με ομό­φω­νες απο­φά­σεις από προη­γού­με­να συ­νέ­δρια της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ και οι απο­φά­σεις αυτές πρέ­πει όχι μόνο να πα­ρα­μεί­νουν σε ισχύ αλλά να λη­φθούν μέτρα για να προ­ω­θη­θεί η υλο­ποί­η­ση τους.

Συ­γκε­κρι­μέ­να προ­τεί­νου­με:

1. Την ενο­ποί­η­ση ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ και την απο­κα­τά­στα­ση της ορ­γα­νω­τι­κής ενό­τη­τας του ερ­γα­τι­κού κι­νή­μα­τος από το ρήγμα που προ­κλή­θη­κε με κυ­βερ­νη­τι­κές πα­ρεμ­βά­σεις, δια­δι­κα­σία που θα ενι­σχύ­σει το αξιό­μα­χο του συν­δι­κα­λι­στι­κού κι­νή­μα­τος και θα δώσει νέα πνοή στους αγώ­νες των ερ­γα­ζο­μέ­νων και την υπε­ρά­σπι­ση των γε­νι­κό­τε­ρων συμ­φε­ρό­ντων τους.

Η πρό­τα­ση αυτή που έχει απο­φα­σι­στεί από τα ορ­γα­νω­τι­κά συ­νέ­δρια και των δύο τρι­το­βάθ­μιων συν­δι­κα­λι­στι­κών ορ­γα­νώ­σε­ων, πέρα από τα προ­βλή­μα­τα που προ­κύ­πτουν από τις ρυθ­μί­σεις του Συν­δι­κα­λι­στι­κού νόμου, δεν προ­ω­θή­θη­κε με ευ­θύ­νη των κυ­ρί­αρ­χων πα­ρα­τά­ξε­ων. Σή­με­ρα η ενο­ποί­η­ση ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ απο­κτά βα­ρύ­νου­σα ση­μα­σία, αφού οι ερ­γα­ζό­με­νοι τόσο στο ιδιω­τι­κό όσο και στο δη­μό­σιο τομέα αντι­λαμ­βά­νο­νται ότι οι νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρες πο­λι­τι­κές που με ιδιαί­τε­ρη οξύ­τη­τα εφαρ­μό­ζο­νται στην πε­ρί­ο­δο του μνη­μο­νί­ου ανα­τρέ­πουν συ­νο­λι­κά τα ερ­γα­τι­κά δι­καιώ­μα­τα ανε­ξάρ­τη­τα από τον τομέα που ερ­γά­ζο­νται.

Χωρίς να πα­ρα­γνω­ρί­ζου­με τα προ­βλή­μα­τα και τα εμπό­δια που υπάρ­χουν, θε­ω­ρού­με απα­ραί­τη­το οι τα­ξι­κές δυ­νά­μεις μέσα στο Συν­δι­κα­λι­στι­κό Κί­νη­μα να το έχουν ως προ­τε­ραιό­τη­τα και κυ­ρί­ως όλες τους οι ενέρ­γειες να στο­χεύ­ουν στην δη­μιουρ­γία των όρων και των προ­ϋ­πο­θέ­σε­ων που θα υλο­ποιεί­ται στην πράξη. Ιδιαί­τε­ρα πρέ­πει σή­με­ρα οι δύο συ­νο­μο­σπον­δί­ες να συ­ντο­νί­σουν το βη­μα­τι­σμό τους και ταυ­τό­χρο­να να τε­θούν σε εφαρ­μο­γή απο­φά­σεις που έχουν παρ­θεί από τα ορ­γα­νω­τι­κά συ­νέ­δρια και των δύο ορ­γα­νώ­σε­ων και πα­ρα­μέ­νουν στα χαρ­τιά.

2. Την ενο­ποί­η­ση των Ομο­σπον­διών του Δη­μο­σί­ου με βάση τους γε­νι­κό­τε­ρους το­μείς . Στην κα­τεύ­θυν­ση αυτή το ορ­γα­νω­τι­κό συ­νέ­δριο είναι απα­ραί­τη­το μέσα από μια με­γά­λη συ­ζή­τη­ση να κα­θο­ρί­σει το­μείς υπη­ρε­σιών με βάση τους οποί­ους θα γίνει η ενο­ποί­η­ση, παίρ­νο­ντας υπόψη τη ση­με­ρι­νή ορ­γα­νω­τι­κή διά­θρω­ση. Είναι ανα­γκαίο το ορ­γα­νω­τι­κό συ­νέ­δριο να απο­φα­σί­σει συ­γκε­κρι­μέ­να βή­μα­τα με στόχο τα επό­με­να χρό­νια να έχει υλο­ποι­η­θεί ένα με­γά­λο μέρος αυτού του ορ­γα­νω­τι­κού σχε­δί­ου. Στην κα­τεύ­θυν­ση αυτή προ­τεί­νε­ται να υπάρ­ξει κα­τα­στα­τι­κή αλ­λα­γή που θα προ­βλέ­πει τη συ­γκρό­τη­ση σε αυ­τούς τους το­μείς Γραμ­μα­τειών για το συ­ντο­νι­σμό των συν­δι­κα­λι­στι­κών ορ­γα­νώ­σε­ων και την δια­μόρ­φω­ση ταυ­τό­χρο­να κοι­νών πο­λι­τι­κών σε αυ­τούς τους το­μείς, γε­γο­νός που μπο­ρεί να δώσει ώθηση στην ορ­γα­νω­τι­κή ενο­ποί­η­ση των δευ­τε­ρο­βάθ­μιων ορ­γα­νώ­σε­ων.

Στην ίδια κα­τεύ­θυν­ση πρέ­πει να κι­νη­θούν και οι ομο­σπον­δί­ες του Δη­μο­σί­ου προ­κει­μέ­νου να υπάρ­ξει ενο­ποί­η­ση των σω­μα­τεί­ων τους και να πε­ριο­ρι­στεί το φαι­νό­με­νο του ορ­γα­νω­τι­κού κα­τα­κερ­μα­τι­σμού σε πρω­το­βάθ­μιο επί­πε­δο.

3. Την κα­θιέ­ρω­ση κώ­δι­κα δε­ο­ντο­λο­γί­ας για τους εκλεγ­μέ­νους εκ­προ­σώ­πους στις διοι­κή­σεις των συν­δι­κά­των που θα προ­βλέ­πει:

- Το ασυμ­βί­βα­στο της ιδιό­τη­τας του συν­δι­κα­λι­στή και του εκ­προ­σώ­που της Κυ­βέρ­νη­σης σε Διοι­κη­τι­κά Συμ­βού­λια ή άλλες κρα­τι­κές θέ­σεις, ρύθ­μι­ση που υπάρ­χει στο κα­τα­στα­τι­κό της ΑΔΕΔΥ και χρειά­ζε­ται πιο σαφή δια­τύ­πω­ση.

- Την κα­τα­βο­λή στα συν­δι­κά­τα, από τους εκ­προ­σώ­πους τους, των απο­ζη­μιώ­σε­ων που προ­έρ­χο­νται από τη συμ­με­το­χή σε επι­τρο­πές ή άλλες θέ­σεις.

- Οι­κο­νο­μι­κή αυ­το­δυ­να­μία των συν­δι­κά­των. Κα­νό­νες για την ενί­σχυ­ση της δια­φά­νειας στη δια­χεί­ρι­ση των οι­κο­νο­μι­κών των συν­δι­κά­των και την κα­λύ­τε­ρη αξιο­ποί­η­σή τους

Αρ­κε­τά από τα ζη­τή­μα­τα αυτά, όπως και η κα­θιέ­ρω­ση του κώ­δι­κα δε­ο­ντο­λο­γί­ας ως αρχή χρειά­ζε­ται να προ­ω­θη­θούν με κα­τα­στα­τι­κές αλ­λα­γές που πρέ­πει να προ­βλε­φθούν στο κα­τα­στα­τι­κό συ­νέ­δριο.

4. Την ενί­σχυ­ση της δη­μο­κρα­τι­κής λει­τουρ­γί­ας στα συν­δι­κά­τα για την ου­σια­στι­κή συμ­με­το­χή των ερ­γα­ζο­μέ­νων με την ενί­σχυ­ση του θε­σμού των Γε­νι­κών Συ­νε­λεύ­σε­ων και πλα­τιών συ­σκέ­ψε­ων από εκ­προ­σώ­πους Ομο­σπον­διών και Σω­μα­τεί­ων, όταν χρειά­ζε­ται να απο­φα­σί­σει η ορ­γά­νω­ση πάνω σε κρί­σι­μα ζη­τή­μα­τα ή βρί­σκε­ται μπρο­στά στην λήψη απο­φά­σε­ων για με­γά­λες κι­νη­το­ποι­ή­σεις και αγώ­νες. Αντί­στοι­χες προ­βλέ­ψεις πρέ­πει να λη­φθούν και για τα Νο­μαρ­χια­κά τμή­μα­τα της ΑΔΕΔΥ, τα οποία πρέ­πει να απο­κτή­σουν τη δική τους ου­σια­στι­κή λει­τουρ­γία, να απο­τε­λέ­σουν τη φωνή των δη­μο­σί­ων υπαλ­λή­λων σε κάθε νομό, να συμ­βά­λουν στην ανά­δει­ξη των προ­βλη­μά­των που αντι­με­τω­πί­ζουν οι Δη­μό­σιες υπη­ρε­σί­ες εξαι­τί­ας των κυ­βερ­νη­τι­κών πο­λι­τι­κών, να συμ­βάλ­λουν στο συ­ντο­νι­σμό των ορ­γα­νώ­σε­ων και στην ενί­σχυ­ση της αλ­λη­λεγ­γύ­ης ανά­με­σα στους διά­φο­ρους κλά­δους ερ­γα­ζό­με­νων του Δη­μό­σιου και ιδιω­τι­κού τομέα

ΚΑ­ΤΑ­ΣΤΑ­ΤΙ­ΚΟ ΣΥ­ΝΕ­ΔΡΙΟ

Στο κα­τα­στα­τι­κό συ­νέ­δριο πέρα από τις κα­τα­στα­τι­κές αλ­λα­γές που σχε­τί­ζο­νται με την ορ­γα­νω­τι­κή δομή και τον κώ­δι­κα δε­ο­ντο­λο­γί­ας, στις οποί­ες έχου­με ανα­φερ­θεί, προ­τεί­νου­με επί­σης αλ­λα­γές που σχε­τί­ζο­νται με την εγ­γρα­φή των ερ­γα­ζο­μέ­νων στα Σω­μα­τεία, την κα­θιέ­ρω­ση συν­δι­κα­λι­στι­κού βι­βλια­ρί­ου και τον πε­ριο­ρι­σμό των θη­τειών.

1. Την έντα­ξη όλων των ερ­γα­ζο­μέ­νων που έχουν εξαρ­τη­μέ­νη ή υπο­κρύ­πτου­σα ερ­γα­σια­κή σχέση με το Δη­μό­σιο στα συν­δι­κά­τα του Δη­μο­σί­ου με πλήρη δι­καιώ­μα­τα σύμ­φω­να με τις ρυθ­μί­σεις που προ­βλέ­πει και ο 1264/82. Το θέμα της εκ­προ­σώ­πη­σης των ερ­γα­ζό­με­νων που ερ­γά­ζο­νται σε υπη­ρε­σί­ες του Δη­μο­σί­ου άλλα με άλλον ερ­γο­δό­τη, λόγω των προ­βλη­μά­των που θέτει ο 1264/82 μπο­ρεί να αντι­με­τω­πι­στεί μέσα από τη συ­γκρό­τη­ση κοι­νών επι­τρο­πών των συν­δι­κα­λι­στι­κών ορ­γα­νώ­σε­ων που τους εκ­προ­σω­πούν, είτε άτυ­πων επι­τρο­πών είτε μέσα είτε σε συ­νερ­γα­σία με τα συν­δι­κά­τα των ερ­γα­ζο­μέ­νων στο Δη­μό­σιο του συ­γκε­κρι­μέ­νου χώρου ερ­γα­σί­ας.

2. Την κα­θιέ­ρω­ση συν­δι­κα­λι­στι­κού βι­βλια­ρί­ου βα­σι­σμέ­νου στο ΑΜΚΑ και τον ηλε­κτρο­νι­κό έλεγ­χο των στοι­χεί­ων για τη δια­σταύ­ρω­ση δι­πλο­ψη­φιών ( ηλε­κτρο­νι­κά αρ­χεία κα­τα­στά­σε­ων μελών και ψη­φι­σά­ντων κλπ).

3. Τον πε­ριο­ρι­σμό του αριθ­μού των συ­νε­χό­με­νων θη­τειών στα εκτε­λε­στι­κά όρ­γα­να της Συ­νο­μο­σπον­δί­ας (Εκτε­λε­στι­κή Επι­τρο­πή ή Προ­ε­δρείο της ΑΔΕΔΥ).