ΠΑΝΑΓ. ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: ΜΕΓΑ ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΟΙ ΖΗΜΙΕΣ 40 ΔΙΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ, 2 ΔΙΣ ΤΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΤΑΜΕΙΩΝ, ΠΟΛΛΩΝ ΔΙΣ ΤΩΝ ΜΙΚΡΟΕΠΕΝΔΥΤΩΝ
Ο Παναγ. Λαφαζάνης, τα μέλη της Πολιτικής Γραμματείας της ΛΑ.Ε. και ο ευρωβουλευτής του φορέα Ν. Χουντής κατέθεσαν σήμερα ενώπιον της εισαγγελέως Πρωτοδικών (Ποινικής Δίωξης), Ευγενίας Αυλίδου, μήνυση, η οποία αφορά το μέγα σκάνδαλο, το μεγαλύτερο, όπως είπαν, στην ελληνική ιστορία, των τριών ανακεφαλαιοποιήσεων των τραπεζών και ιδίως της πρόσφατης τρίτης ανακεφαλαιοποίησης τους.
Ο Παν. Λαφαζάνης είχε την ευκαιρία να εξηγήσει προσωπικά στην εισαγγελέα Ευγ. Αυλίδου το περιεχόμενο της μήνυσης και να της τονίσει επιγραμματικά την σημασία αλλά και τη βασιμότητα και την τεκμηρίωση των στοιχείων της, ζητώντας την όσο το δυνατόν πιο ουσιαστική διερεύνηση της.
Η μήνυση της ηγεσίας της ΛΑ.Ε. στρέφεται κατ' αρχήν ενάντια στις Διοικήσεις του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ), στη Διοίκηση της Τράπεζας της Ελλάδας, στις Διοικήσεις των Τραπεζών, την Διοίκηση της Επιτροπής Κεφαλαιοαγοράς και κατά παντός άλλου υπευθύνου που θα αναδείξει η ανάκριση.
ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΑΝΑΓ. ΛΑΦΑΖΑΝΗ ΣΤΟΥΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥΣ
Με την έξοδο του από το Γραφείο της Εισαγγελέως ο Παναγ. Λαφαζάνης έκανε τις παρακάτω δηλώσεις στους δημοσιογράφους:
“Να σας καλημερίσουμε και να σας ευχαριστήσω για την παρουσία σας. Ξέρετε γιατί ήρθαμε εδώ.
Καταθέσαμε την μήνυση μας. Η μήνυση κατατέθηκε στην κ. Ευγενία Αυλίδου, η οποία είναι εισαγγελέας ποινικής δίωξης Πρωτοδικών.
Μας δόθηκε η ευκαιρία και η δυνατότητα να αναπτύξουμε και προφορικά το περιεχόμενο της μήνυσης μας στην κ . Αυλίδου και νομίζω ότι αυτό είναι εξαιρετικής σημασίας. Θα έχουμε και την ευκαιρία να αναλύσουμε περαιτέρω τα χαρακτηριστικά της μηνυτήριας αναφοράς μας στην κυρία Εισαγγελέα, η οποία από όσο μαθαίνουμε είναι επιμελέστατη και κάνει μία πολύ ουσιαστική δουλειά.
Η μήνυση μας αφορά ένα πολύ μεγάλο σκάνδαλο, θα έλεγα ότι είναι το μεγαλύτερο σκάνδαλο στην Ελληνική ιστορία. Αναφέρομαι στο σκάνδαλο των τριών ανακεφαλαιοποιήσεων των τραπεζών και ιδίως στην τρίτη πρόσφατη ανακεφαλαιοποίηση.
Μιλάμε για μία κατάσταση τραγωδίας .
Το ελληνικό δημόσιο απώλεσε από την τρίτη ιδιαίτερα ανακεφαλαιοποίηση περίπου 40 δισεκατομμύρια ευρώ. Περίπου 2 δισεκατομμύρια χάσανε τα ασφαλιστικά ταμεία και βεβαίως πολλά δισεκατομμύρια απωλέσθησαν από τους μικροεπενδυτές.
Αν θέλουμε τις απώλειες αυτές να τις κάνουμε λίγο πιο παραστατικές θα έλεγα ότι κάθε πολίτης αυτής της χώρας, παιδί, μεσήλικας, γέρος, άνδρας, γυναίκα έχασε περίπου 5.000 € από αυτό το σκάνδαλο. Δηλαδή κάθε τετραμελής οικογένεια 20.000 € και μιλάμε για τα λαϊκά νοικοκυριά τα οποία σε αυτή τη συγκυρία πένονται και εξαθλιώνονται από τα μνημόνια.
Χάρη των τραπεζιτών είχαμε αυτές τις τρομακτικές, απίστευτες , σκανδαλώδες απώλειες δημοσίου χρήματος.
Και αυτό γιατί ;
Για να περάσουν οι τράπεζες, οι δημόσιες τράπεζες, στα χέρια των κερδοσκοπιών κεφαλαίων τα λεγόμενα funds, τα οποία τζάμπα, σε τιμές διασυρμού, βάλαν στο χέρι τις τράπεζες.
Για να δώσω πάλι ένα παράδειγμα παραστατικό η τράπεζα Πειραιώς , έκανε την αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου, όπου έχασε την πλειοψηφία το δημόσιο, με 0,003 του Ευρώ. Αυτό σημαίνει ότι τα funds , τα ξένα κεφάλαια, δίναν ένα λεπτό, αν βρείτε στην τσέπη σας ένα λεπτό να μου τρυπήσετε την μύτη, δίναν ένα λεπτό , αγόραζαν τρεις μετοχές της τράπεζας Πειραιώς και παίρναν και ρέστα από πάνω.
Αντιλαμβάνεστε το μέγεθος της ληστείας. Έτσι περάσανε λοιπόν οι τράπεζες από το δημόσιο, που έχασε την πλειοψηφία, στα ξένα κερδοσκοπικά κεφάλαια και τώρα αυτά τα ξένα κερδοσκοπικά κεφάλαια δίνουν στον ευατό τους σε άλλα funds, όλα τα κόκκινα δάνεια αλλά και τα πράσινα, δηλαδή όλη, σχεδόν, την ιδιωτική περιουσία.
Πείτε μου σε ποια χώρα έχουν γίνει αυτά τα φριχτά πράγματα?
Και στην χειρότερη αποικία δεν θα μπορούσαν να συμβούν. Και στρατό κατοχής να είχαμε στην Ελλάδα, δεν θα εφάρμοζε αυτές τις ακραίες αποικιοκρατικές λογικές, οπού οι τράπεζες περνανε σε ξένα χέρια και η ιδιωτική περιουσία περνάει στην κερδοσκοπία , ενώ όλος ο δημόσιος πλούτος περνάει, προς υποθήκευση και εκποίηση, σε ένα υπερταμείο για να το διαχειρίζονται για 99 χρόνια οι ξένοι .
Η μήνυση έχει επομένως αδιάσειστη βάση. Στηρίζεται σε πολύ πραγματικά στοιχεία. Είναι απολύτως στηριγμένη σε νομικά επιχειρήματα και επομένως αναμένουμε ότι θα ασκηθεί δίωξη για κακούργημα εναντίον όλων των υπευθύνων και σε όσους βεβαίως αποκαλύψει στη συνέχεια ως συνυπεύθυνους και συμμέτοχους η ανάκριση.
Δε πιστεύουμε ότι μπορεί να κουκουλωθεί αυτή η υπόθεση δεν υπάρχει κανένα περιθώριο για κουκούλωμα . Εμείς θα την κυνηγήσουμε αυτή την υπόθεση μέχρι τέλους. Διότι αφορά τον πυρήνα του δημοσίου συμφέροντος και τον πυρήνα των συμφερόντων αυτής της χώρας. Επομένως δεν πρόκειται να την εγκαταλείψουμε. Θα δώσουμε όλες μας τι δυνάμεις για να λάμψει η αλήθεια να χυθεί άπλετο φως και για να υπάρξει παραδειγματική τιμωρία και αποκατάσταση των συμφερόντων του δημοσίου”.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: ΕΙΧΑ ΣΤΕΙΛΕΙ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΡΧΗΓΟΥΣ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ ΓΙΑ ΣΥΣΤΑΣΗ ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ, ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΠΑΡΩ ΑΠΑΝΤΗΣΗ. ΑΚΡΑ ΤΟΥ ΤΑΦΟΥ ΣΙΩΠΗ! ΣΥΓΚΑΛΥΨΗ!
ΕΡΩΤΗΣΗ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥ : κ. Πρόεδρε από άλλα κόμματα ήρθατε σε επαφή για να έχετε στήριξη σε αυτή την πρωτοβουλία
“Κοιτάξτε , εδώ υπάρχει και άλλο ένα μεγάλο σκάνδαλο το οποίο, πολύ σωστά τα θέτετε και μου δίνετε την ευκαιρία να το διευκρινίσω.
Στις 18/01/2016 προσωπικά εκ μέρους της Λαϊκής Ενότητας, έστειλα επιστολή σε όλους τους Προέδρους των εν τη Βουλή κομμάτων, πλην της Χρυσής Αυγής για ευνόητους λόγους, και τους ζητούσα να αναλάβουν πρωτοβουλία να συσταθεί Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής, η οποία θα διερευνούσε το σκάνδαλο της τρίτης ανακεφαλαιοποίησης.
Απόλυτη σιωπή. Άκρα του τάφου σιωπή. Δεν πήρα καμία απάντηση.
Το ερώτημα είναι γιατί; Γιατί δεν πήρα απάντηση; Δεν ενδιαφέρονται γι' αυτήν την υπόθεση, ή δεν την θεωρούν σκάνδαλο ή δεν την θεωρούν άξια διερεύνησης;
Περιμέναμε λοιπόν επί μήνες, δεν είδαμε καμιά πρωτοβουλία, παρά την παρότρυνση μας από τους αρχηγούς των κομμάτων στη Βουλή.
Εμείς, δυστυχώς, όχι μόνο για μας ελπίζω αλλά για όλο τον Ελληνικό Λαό, δεν είμαστε στην Βουλή. Λοιπόν, πήραμε την πρωτοβουλία και καταθέσαμε μήνυση και θέτουμε προ των ευθυνών τους όλα τα κόμματα της Βουλής. Και τώρα δεν είναι αργά να πάρουν πρωτοβουλία να συσταθεί Εξεταστική Επιτροπή γι αυτήν την υπόθεση.
Βεβαίως καταλαβαίνω ότι θίγονται με την μήνυση μας , με την υπόθεση που ανακινούμε τεράστια συμφέροντα.
Θίγεται ο πυρήνας των δυνάμεων που εξουσιάζει την Ελλάδα .
Το ξέρουμε αυτό, ότι η μήνυση μας στρέφεται στο πυρήνα της εξουσίας όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στην Ευρώπη, αλλά το αυτό είναι το καθήκον που επιβάλλεται να κάνουμε.
Εύχομαι να βρούμε ανταπόκριση από τα άλλα κόμματα, αν και καταλαβαίνω αυτά τα κόμματα, τα περισσότερα τουλάχιστον, εκφράζουν τραπεζικά συμφέροντα, συμφέροντα χρηματιστικής ολιγαρχίας και γι' αυτό άλλωστε αδιαφορήσανε μέχρι τώρα για την επιστολή που τους έστειλα”.
ΣΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΠΑΡΑΘΕΤΟΥΜΕ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗ ΜΗΝΥΤΗΡΙΑ ΑΝΑΦΟΡΑ
ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ Κ. ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΩΣ
ΠΡΩΤΟΔΙΚΩΝ ΑΘΗΝΩΝ
(ΤΜΗΜΑ ΠΟΙΝΙΚΗΣ ΔΙΩΞΗΣ)
ΜΗΝΥΤΗΡΙΑ ΑΝΑΦΟΡΑ-ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ
Των:
1. Λαφαζάνη Παναγιώτη του Γεωργίου
δ/νση : Υμηττού 53, Χολαργός
ΑΦΜ : 021252345
Ιδ. Υπαλλήλου
2. Γαλάνη Νικολάου του Δημητρίου
δ/νση : Σούκα 26, Αθήνα
ΑΦΜ : 027974629
Ηλεκτρολόγου Μηχανικού
3. Ήσυχου Κωνσταντίνου – Ηρακλή του Νικολάου
δ/νση : Αρχιμήδους 21, Ραφήνα
ΑΦΜ : 023609807
Συνταξιούχου Πολ. Αεροπορίας
4. Καλύβη Αλεξάνδρου του Γεωργίου
δ/νση : Κυζίκου 7, Ν. Φιλαδέλφεια
ΑΦΜ : 017791172
Συνταξιούχου τραπεζικού
5. Λεουτσάκου Ευστάθιου του Πιέρρου
δ/νση : Αδριανού 94-96, Κερατσίνι
ΑΦΜ : 025151875
Ιδ. Υπαλλήλου
6. Μαντά Παναγιώτη του Κωνσταντίνου
δ/νση : Ζάβαρη 3, Αθήνα
033706732
Ιατρού Ε.Σ.Υ.
7. Μαρματάκη Κωνσταντίνου του Μιχαήλ
δ/νση : Κυρίλλου Λουκάρεως 40, Αμπελόκηποι
ΑΦΜ : 052652560
Ιδ. Υπαλλήλου
8. Νταβανέλλου Αντωνίου του Νικολάου
δ/νση : Δωδεκανήσου 24Α, Βριλήσσια
ΑΦΜ : 032030348
Δημοσιογράφου
9. Παπαδόγιαννη Σοφία του Νικολάου
δ/νση : Ακτημόνων 51, Γαλάτσι
ΑΦΜ : 044125212
Ιδ. Υπαλλήλου
10. Σαραφιανού Δημητρίου του Παναγιώτη
δ/νση : Σκουφά 64, Αθήνα
ΑΦΜ : 043971178
Δικηγόρου
11. Στρατούλη Δημητρίου του Ιωάννη
δ/νση : Ειρήνης 11, Μαρούσι
ΑΦΜ : 018433366
Συνταξιούχου ΟΤΕ
12. Σωτήρη Παναγιώτη του Γεωργίου
δ/νση : Βατάτζη 18-20, Αθήνα
ΑΦΜ : 073718689
Δημοσιογράφου – Μεταφραστή
13. Τόλιου Ιωάννη του Γεωργίου
δ/νση : Αλκηστίδος 5-9, Αθήνα
ΑΦΜ : 016294422
Δρ. Οικονομικών
14. Χουντή Νικόλαου του Βασιλείου
δ/νση : Διομήδη Κομνηνού 5, Άλιμος
ΑΦΜ : 024560415
Ευρωβουλευτής
ΚΑΤΑ
1. Των φυσικών προσώπων τα οποία διετέλεσαν από της ενάρξεως της ισχύος του ν. 3864/2010 (ως τούτος έκτοτε τροποποιηθείς επανειλημμένως ισχύει) έως και σήμερον μέλη υφ’ οιανδήποτε ιδιότητα του Γενικού Συμβουλίου και της Εκτελεστικής Επιτροπής, πρότερον δε, ήτοι από της 3ης Σεπτεμβρίου 2010 (ΦΕΚ Τ.Υ.Ο.Δ.Δ. 319/30.09.2010) έως της ενάρξεως ισχύος του ν. 4051/2012(ΦΕΚ Α΄ 40/29.02.2012), μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου του ιδρυθέντος κατ’ άρθρ. 1 ν. 3864/2010 ως ισχύει ν.π.ι.δ. Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας ήτοι νομικού προσώπου ιδιωτικού δικαίου διαθέτοντος διοικητική και νομική αυτοτέλεια, λειτουργούντος κατά τους κανόνες της ιδιωτικής οικονομίας, πλην με κεφάλαιο καλυφθέν αρχικώς εν συνόλω από το Ελληνικό Δημόσιο, από δε της 01.11.2015 ήτοι της ισχύος του ν. 4340/2015 (ΦΕΚ Α΄134/01.11.2015) αρθρ. 1 παρ.2 και του ν. 4346/2015 (ΦΕΚ Α 152/20.11.2015) άρθρ.5 παρ. 3, με κεφάλαια προερχόμενα από:
(α) από πόρους που αντλούνται στο πλαίσιο του μηχανισμού στήριξης της Ελλάδας από την Ευρωπαϊκή Ένωση και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δυνάμει του ν. 3845/2010 και της Κύριας Σύμβασης Χρηματοδοτικής Διευκόλυνσης της 15.03.2012,
(β) από πόρους που αντλούνται δυνάμει της Σύμβασης Χρηματοδοτικής Διευκόλυνσης της 19.08.2015, όπως κάθε φορά ισχύει, και καταβάλλονται στο Ταμείο από το Ελληνικό Δημόσιο.
2. Παντός υφ’ οιανδήποτε ιδιότητα συμμετόχου, συνεργού, συναυτουργού φυσικώς ή ηθικώς και συμβαλόντος με πράξεις ή παραλείψεις οφειλομένων κατά νόμον πράξεων στην επέλευση των εν συνεχεία αναφερομένων περιουσιακών βλαβών του Ελληνικού Δημοσίου και του συνόλου των πολιτών της Ελληνικής Δημοκρατίας, ήτοι, ενδεικτικά, και όχι περιοριστικά, των μελών των Διοικήσεων από του 2010 έως και σήμερον των εν Ελλάδι λειτουργούντων και εισηγμένων στο Χρηματιστήριο Αθηνών πιστωτικών ιδρυμάτων ιδία δε εκείνων με τις επωνυμίες ΤΡΑΠΕΖΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ, ALPHA BANK, ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ της ΕΛΛΑΔΟΣ, EUROBANK (EFG EUROBANK ERGASIAS) ως και του Διοικητού και των μελών των Διοικήσεων της Τραπέζης της Ελλάδος κατά το αυτό χρονικό διάστημα και, επίσης, των μελών των Διοικήσεων (Διοικητικού Συμβουλίου) του υπό την επωνυμία ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΚΕΦΑΛΑΙΑΓΟΡΑΣ λειτουργούντος Νομικού Προσώπου Δημοσίου Δικαίου εποπτευομένου από τον Υπουργό Οικονομικών κατά τις διατάξεις του ν. 1969/1991 (ΦΕΚ Α΄167), οργανωμένου κατά τις διατάξεις του ν. 2324/1995 και άλλους, εν οις και ο 3371/2005 (ΦΕΚΑ΄178) ως ισχύουν τροποποιηθέντες επανειλημμένως (ν.3833/2010, 4254/2014 κ.α. όπως το Π.Δ. 65/2009) με σκοπό την προστασία των επενδυτών και την εξασφάλιση της εύρυθμης λειτουργίας της κεφαλαιαγοράς.
3.Παντός αποκαλυφθησομένου από τη διαταχθησομένη ανάκριση υπευθύνου ή καθ’ οιονδήποτε τρόπον και υφ’ οιανδήποτε ιδιότητα συμμετασχόντος.
Αθήνα........Ιουνίου 2016
I. ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΤΟΥ Τ.Χ.Σ._ΤΑ ΟΡΓΑΝΑ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ
Σκοπός του Ταμείου είναι η συνεισφορά στη διατήρηση της σταθερότητας του ελληνικού τραπεζικού συστήματος, προς χάριν του δημοσίου συμφέροντος. Το Ταμείο ενεργεί κατά τον Ιδρυτικό του νόμο και σε συμμόρφωση με τις δεσμεύσεις που απορρέουν από το Μνημόνιο Συνεννόησης, το σχέδιο του οποίου κυρώθηκε με το ν. 4046/2012(Α’ 28), όπως κάθε φορά επικαιροποιείται, και από τη Συμφωνία Δημοσιονομικών Στόχων και Διαρθρωτικών Μεταρρυθμίσεων της 19.8.2015, το σχέδιο της οποίας κυρώθηκε με το ν. 4336/2015 (Α’ 94), όπως κάθε φορά επικαιροποιείται. Το Ταμείο συμμορφώνεται με τις υποχρεώσεις του που απορρέουν από ή συνδέονται με την Κύρια Σύμβαση Χρηματοδοτικής Διευκόλυνσης (Master Financial Facility Agreement) της 15.3.2012, προσχέδιο της οποίας κυρώθηκε με το ν. 4060/2012 (Α’65) και τη Σύμβαση Χρηματοδοτικής Διευκόλυνσης (Financial Facility Agreement) της 19.8.2015, το σχέδιο της οποίας κυρώθηκε με το ν. 4336/2015 (Α’ 94) του προηγούμενου εδαφίου αντίστοιχα, και είναι εξουσιοδοτημένο να προβαίνει σε κάθε αναγκαία ενέργεια για τη συμμόρφωση με αυτές και την πλήρη εφαρμογή τους.
Στο πλαίσιο του σκοπού του το Ταμείο, πάντοτε κατά τον Ιδρυτικό του Νόμο:
α) Παρέχει κεφαλαιακή ενίσχυση στα πιστωτικά ιδρύματα, και σε συμμόρφωση με τους κανόνες της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τις κρατικές ενισχύσεις, β) παρακολουθεί και αξιολογεί, τα πιστωτικά ιδρύματα που έχουν λάβει κεφαλαιακή ενίσχυση από το Ταμείο, το βαθμό συμμόρφωσης με τα σχέδια αναδιάρθρωσής τους, διασφαλίζοντας παράλληλα την επιχειρησιακή τους αυτονομία. Το Ταμείο διασφαλίζει τη με όρους αγοράς λειτουργία τους με τρόπο ώστε να προάγεται η κατά διαφανή τρόπο συμμετοχή ιδιωτών στο κεφάλαιό τους και να τηρούνται οι περί κρατικών ενισχύσεων κανόνες, γ) ασκεί τα δικαιώματα του μετόχου που απορρέουν από τη συμμετοχή του στα πιστωτικά ιδρύματα που έχουν λάβει κεφαλαιακή ενίσχυση, όπως τα δικαιώματα αυτά ορίζονται στον νόμο και σε συμφωνίες- πλαίσιο που συνάπτει με τα εν λόγω πιστωτικά ιδρύματα σύμφωνα με την παράγραφο 4 του άρθρου 6 για τη ρύθμιση των σχέσεών του με αυτά, σε συμμόρφωση με κανόνες που υπηρετούν τη χρηστή διαχείριση του Ταμείου και με τους κανόνες της Ευρωπαϊκής Ένωσης περί κρατικών ενισχύσεων και ανταγωνισμού, δ) Διαθέτει μέρος ή το σύνολο των χρηματοπιστωτικών μέσων που έχουν εκδοθεί από τα πιστωτικά ιδρύματα στα οποία συμμετέχει, σύμφωνα με τα όσα ορίζονται στο άρθρο 8, ε) Χορηγεί δάνεια προς το Ταμείο Εγγύησης Καταθέσεων (ΤΕΚΕ) για σκοπούς εξυγίανσης σύμφωνα με το άρθρο 16, στ) διευκολύνει τη διαχείριση των μη εξυπηρετούμενων δανείων των πιστωτικών ιδρυμάτων, ζ) Συνάπτει συμφωνίες – πλαίσιο ή τροποποιεί συμφωνίες – πλαίσιο, σύμφωνα με την παράγραφο 4 του άρθρου 6, για τη ρύθμιση των σχέσεών του με όλα τα πιστωτικά ιδρύματα τα οποία λαμβάνουν ή έχουν λάβει διευκόλυνση από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΕΤΧΣ) και τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ΕΜΣ) προκειμένου να εξασφαλισθεί η εφαρμογή των σκοπών και των δικαιωμάτων του, συμπεριλαμβανομένων των ειδικών δικαιωμάτων του άρθρου 10, για όσο χρόνο το Ταμείο κατέχει μετοχές ή άλλα κεφαλαιακά μέσα. Ως πιστωτικά Ιδρύματα, στο πλαίσιο του παρόντος νόμου, νοούνται τα πιστωτικά ιδρύματα κατά την έννοια της παραγράφου 1 του άρθρου 1 του Κανονισμού (ΕΕ) 575/2013, συμπεριλαμβανομένων των συνεταιριστικών τραπεζών, τα οποία λειτουργούν νόμιμα στην Ελλάδα κατόπιν αδείας από την αρμοδία αρχή, συμπεριλαμβανομένων των υποκαταστημάτων αυτών που λειτουργούν στην αλλοδαπή, καθώς και των θυγατρικών αλλοδαπών πιστωτικών ιδρυμάτων που λειτουργούν στην Ελλάδα, η) παρακολουθεί το σχέδιο αναδιάρθρωσης των ανωτέρω πιστωτικών ιδρυμάτων.
Το Ταμείο ενεργεί βάσει στρατηγικής για τον τραπεζικό τομέα και τη διαχείριση των μη εξυπηρετούμενων δανείων, η οποία αποτελεί αντικείμενο συμφωνίας μεταξύ του Υπουργείου Οικονομικών, της Τράπεζας της Ελλάδος και του Ταμείου, όπως αυτή κάθε φορά επικαιροποιείται.
Στο σκοπό του Ταμείου δεν εντάσσεται η προσωρινή ενίσχυση της ρευστότητας, που παρέχεται με βάση το ν. 3723/2008 ή στο πλαίσιο λειτουργίας του ευρωσυστήματος και της Τράπεζας της Ελλάδος.
Τα κεφάλαια του Ταμείου προέρχονται: α) από πόρους που αντλούνται στο πλαίσιο του μηχανισμού στήριξης της Ελλάδας από την Ευρωπαϊκή Ένωση και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δυνάμει του ν. 3845/2010 (Α’ 65) και δυνάμει της Κύριας Σύμβασης Χρηματοδοτικής Διευκόλυνσης της 15.3.2012 και β) από πόρους που αντλούνται δυνάμει της Σύμβασης Χρηματοδοτικής Διευκόλυνσης της 19.8.2015, όπως κάθε φορά ισχύει, και καταβάλλονται στο ταμείο από το Ελληνικό Δημόσιο. Το ως άνω κεφάλαιο δύναται να καλύπτεται σταδιακά από το Ελληνικό Δημόσιο και ενσωματώνεται σε τίτλους, οι οποίοι δεν είναι μεταβιβάσιμοι μέχρι τη λήξη διαρκείας του Ταμείου. Ο Υπουργός Οικονομικών δύναται, με απόφασή του, να ζητήσει την επιστροφή κεφαλαίου από το Ταμείο στο Ελληνικό Δημόσιο, σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου 6 του άρθρου 12.
Το κεφάλαιο του Ταμείου που παρέχεται σε μετρητά κατατίθεται, με αποφάσεις του Υπουργού Οικονομικών, σε ειδικό έντοκο λογαριασμό του Ταμείου που τηρείται στην Τράπεζα της Ελλάδος αποκλειστικά για το σκοπό του νόμου. Το παρεχόμενο από την Τράπεζα της Ελλάδος επιτόκιο θα συμφωνείται με το Ταμείο και δεν θα δύναται να υπερβαίνει ή να είναι κατώτερο από τα επιτόκια: α) το εφαρμοζόμενο από το Ευρωσύστημα επιτόκιο πάγιας διευκόλυνσης καταθέσεων και β) το μέσο δείκτη των επιτοκίων του ευρώ για τοποθετήσεις στη χρηματαγορά διάρκειας μίας ημέρας. Σε περίπτωση που το κεφάλαιο κατατίθεται με τη μορφή ομολόγων του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΕΤΧΣ) ή του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ΕΜΣ), ή άλλης μορφής χρηματοπιστωτικών μέσων που εκδίδει ή εγκρίνει το ΕΤΧΣ ή ο ΕΜΣ, τα ως άνω ομόλογα ή χρηματοπιστωτικά μέσα τηρούνται σε λογαριασμό τίτλων τον οποίο τηρεί η Τράπεζα της Ελλάδος ως φορέας του συστήματος άϋλων τίτλων του ν. 2198/1994(Α΄43), υπό την ιδιότητα του θεματοφύλακα των εν λόγω τίτλων.
Περιουσία του Ταμείου αποτελούν οι εισφορές, προς σχηματισμό κεφαλαίου, συμπεριλαμβανομένων των μετρητών, ομολόγων του ΕΤΧΣ και του ΕΜΣ ή άλλων χρηματοοικονομικών τους μέσων, οι τόκοι της προηγούμενης παραγράφου, οι εκδιδόμενες από πιστωτικά ιδρύματα και αποκτώμενες από το Ταμείο μετοχές, ομολογίες και άλλα χρηματοπιστωτικά μέσα κατά το άρθρο 7 του παρόντος και κατά το πρώην άρθρο 63 Ε του ν. 3601/2007(Α’ 178), καθώς και όλα τα δικαιώματα οικονομικής φύσης που απορρέουν από τη συμμετοχή του Ταμείου στο Μετοχικό Κεφάλαιο πιστωτικών ιδρυμάτων, σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος νόμου, συμπεριλαμβανομένου του προϊόντος της εκκαθάρισης των ως άνω πιστωτικών ιδρυμάτων, καθώς και των δικαιωμάτων έναντι των υπό εκκαθάριση πιστωτικών ιδρυμάτων σε περίπτωση καταβολής του ποσού της διαφοράς της αξίας των μεταφερομένων στοιχείων ενεργητικού και παθητικού που αναφέρεται στην περίπτωση α της παρ. 13 του πρώην άρθρου 63 Δ του ν. 3601/2007 και στην παράγραφο 7 του πρώην άρθρου 63 Ε του ίδιου νόμου, καθώς και τα δικαιώματα που προκύπτουν από δάνειο για σκοπούς εξυγίανσης που χορηγείται σύμφωνα με το άρθρο 16.
Η περιουσία του Ταμείου δύναται να επενδύεται μόνο σε καταθέσεις της παραγράφου 2 του εν λόγω άρθρου, απαγορευομένης οποιασδήποτε άλλης μορφής επένδυσης. Το Ταμείο δεν δύναται να συνάπτει δάνεια, να εκδίδει ομόλογα και άλλα εμπορικά αξιόγραφα οποιασδήποτε φύσης, εκτός εάν υπάρχει ειδική περί αυτού πρόβλεψη στο νόμο. Κατά παρέκκλιση των ανωτέρω, τα διαθέσιμα του Ταμείου τοποθετούνται μέχρι τις 31.12.2015 σε ποσοστό 10% στον καταθετικό λογαριασμό της παραγράφου 2 του εν λόγω άρθρου και σε ποσοστό 90% σε λογαριασμό ταμειακής διαχείρισης στην Τράπεζα της Ελλάδος, με σκοπό την επένδυσή τους, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 15 παρ. ζ του ν. 2496/1997 (Α’ 38), οι οποίες έχουν εφαρμογή και στο Ταμείο (Η διάταξη του προηγούμενου εδαφίου ισχύει από 17.3.2015).
Όργανα Διοίκησης του Ταμείου είναι το Γενικό Συμβούλιο και η Εκτελεστική Επιτροπή του.
Το Γενικό Συμβούλιο είναι πενταμελές. Δύο εκ των μελών του, συμπεριλαμβανομένου του Προέδρου του, επιλέγονται μεταξύ προσώπων με διεθνή εμπειρία σε τραπεζικά θέματα. Τις θέσεις των υπόλοιπων μελών του Γενικού Συμβουλίου συμπληρώνουν ένας εκπρόσωπος του Υπουργείου Οικονομικών, ένα πρόσωπο που ορίζεται από την Τράπεζα της Ελλάδος και ένα ακόμη πρόσωπο οριζόμενο από την εν συνεχεία Επιτροπή.
Η Εκτελεστική Επιτροπή είναι τριμελής. Δύο εκ των μελών της, συμπεριλαμβανομένου του Διευθύνοντος Συμβούλου, επιλέγονται μεταξύ προσώπων με διεθνή εμπειρία σε τραπεζικά θέματα ή σε θέματα εξυγίανσης πιστωτικών ιδρυμάτων. Ένα εκ των μελών της Εκτελεστικής Επιτροπής υποδεικνύεται από την Τράπεζα της Ελλάδος.
Τα μέλη του Γενικού Συμβουλίου και της Εκτελεστικής Επιτροπής επιλέγονται από ειδική προς τούτα επιτροπή αποτελούμενη από ισάριθμους εκπροσώπους του Υπουργείου Οικονομικών και της Τράπεζας της Ελλάδος, ύστερα από δημόσια πρόσκληση ενδιαφέροντος. Εκπρόσωποι της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας δύνανται να συμμετέχουν στην επιτροπή.
Το Γενικό Συμβούλιο είναι αρμόδιο για την επίβλεψη της άσκησης των εξουσιών και αρμοδιοτήτων του Ταμείου, καθώς και για τον έλεγχο της διοίκησης και των δραστηριοτήτων του.
Η Εκτελεστική Επιτροπή είναι αρμόδια για την προπαρασκευή του έργου, την εφαρμογή των αποφάσεων και την εκτέλεση των πράξεων του Ταμείου. Ειδικότερα, η Εκτελεστική Επιτροπή έχει τις ακόλουθες εξουσίες και αρμοδιότητες: α. να προτείνει και να θέτει σε εφαρμογή τις αποφάσεις του Γενικού Συμβουλίου, β. να διενεργεί τις απαιτούμενες ενέργειες για τη διοίκηση του Ταμείου, την εκτέλεση των πράξεών του, συμπεριλαμβανομένων των δυνάμει του άρθρου 2 εξουσιών και αρμοδιοτήτων του την ανάθεση συμβάσεων για την προμήθεια αγαθών και υπηρεσιών, την ανάληψη συμβατικών υποχρεώσεων επ’ ονόματι του Ταμείου, το διορισμό των μελών του προσωπικού και των συμβούλων του Ταμείου και γενικότερα την εκπροσώπησή του, γ. να αναθέτει οποιαδήποτε εκ των εξουσιών ή αρμοδιοτήτων της σε οποιοδήποτε εκ των μελών της ή σε στελέχη του Ταμείου, σύμφωνα με τους γενικούς όρους και προϋποθέσεις που έχουν εγκριθεί από το Γενικό Συμβούλιο, υπό την προϋπόθεση ότι ο Διευθύνων Σύμβουλος ασκεί πρωτίστως τις εξουσίες του, και ότι τα λοιπά μέλη της Επιτροπής είναι πρωτίστως υπεύθυνα για τη διοίκηση ενός εκάστου των Τμημάτων του Ταμείου που είναι αρμόδια αφ’ ενός μεν για πιστωτικά ιδρύματα, που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής των διατάξεων του άρθρου 6, αφ’ ετέρου δε για μεταβατικά πιστωτικά ιδρύματα, κατά την έννοια του άρθρου 63 Ε του ν. 4021/2011, δ. να ασκεί κάθε άλλη εξουσία και αρμοδιότητα που προβλέπεται στον νόμο ή την κείμενη νομοθεσία. Όλες οι εξουσίες, δυνάμει του παρόντος ή οποιουδήποτε άλλου νόμου, οι οποίες έχουν ανατεθεί στο Ταμείο, θεωρούνται ότι έχουν ανατεθεί στην Εκτελεστική Επιτροπή , εκτός εάν προορίζονται ρητά για το Γενικό Συμβούλιο, ε. να εκπροσωπεί δικαστικά και εξώδικα το Ταμείο, στ. να ασκεί οποιασδήποτε άλλη αρμοδιότητα που δεν απονέμεται ρητά στο Γενικό Συμβούλιο.
Η Εκτελεστική Επιτροπή είναι επίσης αρμόδια για την προπαρασκευή του έργου του Ταμείου, την εφαρμογή των αποφάσεων των αρμόδιων οργάνων και την εκτέλεση των πράξεων που απαιτούνται για τη διοίκηση και λειτουργία, καθώς και την εκπλήρωση του σκοπού του Ταμείου.
Ο Διευθύνων Σύμβουλος είναι υπεύθυνος έναντι του Γενικού Συμβουλίου για την εκτέλεση των αποφάσεων του και για τον έλεγχο της διοίκησης των πράξεων του Ταμείου.
II. ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΚΑΙ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΚΕΦΑΛΑΙΑΓΟΡΑΣ
Η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς ιδρύθηκε ως Ν.Π.Δ.Δ. με το ν. 1969/91 και οργανώθηκε με το ν. 2324/1995, με σκοπό την προστασία των επενδυτών και την εξασφάλιση της εύρυθμης λειτουργίας της ελληνικής κεφαλαιαγοράς, η οποία ορίζεται ότι αποτελεί σημαντικό μοχλό ανάπτυξης της εθνικής οικονομίας. Η διοίκησή της απολαύει λειτουργικής και προσωπικής ανεξαρτησίας.
Η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς έχει αποκλειστικά δικούς της πόρους και δεν χρηματοδοτείται από τον Κρατικό Προϋπολογισμό. Ο προϋπολογισμός της Επιτροπής συντάσσεται από το Διοικητικό Συμβούλιο και εγκρίνεται από τον Υπουργό Οικονομικών.
Η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς υποβάλλει έκθεση πεπραγμένων στον Πρόεδρο της Βουλής και στον Υπουργό Οικονομικών. Ο Πρόεδρος της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς καλείται από την αρμόδια Επιτροπή της Βουλής, προκειμένου να την ενημερώνει για θέματα της κεφαλαιαγοράς.
Η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς είναι αρμόδια για την εποπτεία της εφαρμογής των διατάξεων της νομοθεσίας για την κεφαλαιαγορά.
Η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς μεταξύ άλλων, εποπτεύει τις εισηγμένες εταιρείες ως προς τις υποχρεώσεις διαφάνειας, δημόσιες προτάσεις, εταιρικά γεγονότα, ενημερωτικά δελτία αυξήσεων μετοχικού κεφαλαίου, οικονομικές καταστάσεις, ελέγχει τις συναλλαγές ως προς τη χειραγώγηση αγοράς καθώς και τις πράξεις προσώπων που κατέχουν προνομιακές πληροφορίες.
Η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς έχει την αρμοδιότητα να επιβάλλει διοικητικές κυρώσεις και μέτρα (επίπληξη, χρηματικό πρόστιμο, αναστολή λειτουργίας, αφαίρεση άδειας, αναστολή διαπραγμάτευσης εισηγμένων κινητών αξιών, κλπ) σε εποπτευόμενα νομικά και φυσικά πρόσωπα που παραβαίνουν τη νομοθεσία για την κεφαλαιαγορά καθώς και να υποβάλλει μηνυτήριες αναφορές σε περίπτωση σοβαρών ενδείξεων διάπραξης ποινικών αδικημάτων που σχετίζονται με την κεφαλαιαγορά.
III. ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ (ΚΑΤΑ ΦΘΙΝΟΥΣΑ ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΚΗ ΣΕΙΡΑ) - ΑΝΑΚΕΦΑΛΑΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΡΑΠΕΖΩΝ 2015
1. Στις 09.07.2015 ο αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης έστειλε προς την Πρόεδρο της Βουλής των Ελλήνων αίτημα (Α.Π. 209 και αρ. Πρωτ. Δ/σης Νομοθετικού Έργου 27/09.07.2015) να εισαχθεί για συζήτηση σχέδιο νόμου κατά τη διαδικασία των άρθρ. 74 παρ. 2, 76 παρ. 4 Συντάγματος και 109 του Κανονισμού της Βουλής με την αιτιολογία ότι είναι αναγκαία η ισχυρή οικονομική ενίσχυση του Τραπεζικού Συστήματος ώστε να εξασφαλισθεί η κεφαλαιουχική ενίσχυση των Τραπεζών.
Το μοναδικό άρθρο του σχεδίου νόμου υπεγράφετο από τον ίδιο και τους αρμόδιους υπουργούς και είχε ως εξής:
«Εν όψει της κατατεθείσας από την Ελληνική Κυβέρνηση αίτησης δανείου προς τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (European Stability Mechanism, ESM) και στο πλαίσιο του σχεδίου των μεταρρυθμίσεων για την Ελληνική οικονομία και των όρων για τη δημοσιονομική πολιτική της χώρας που κατατέθηκε στη Βουλή των Ελλήνων εξουσιοδοτεί τον Πρωθυπουργό, τον Αντιπρόεδρο της Κυβέρνησης ως αναπληρωτή του, των Υπουργό Οικονομικών και τον Υπουργό Επικρατείας, να διαπραγματευθούν με τους ομολόγους τους τους τελικούς όρους της συμφωνίας και να συνάψουν σύμβαση με τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (European Stability Mechanism, ESM) για την χρηματοδότηση του Δημοσίου χρέους για την περίοδο 2015 -2018 και για τη διαπραγμάτευση λήψης μέτρων για την βιωσιμότητα και εξυπηρετησιμότητα του μακροπρόθεσμου χρέους».
2. Εν συνεχεία, παρά τις αρνητικές ψήφους 39 βουλευτών του συγκυβερνώντος κόμματος (ΣΥ.ΡΙΖ.Α.) κατέστη νόμος της χώρας μας (4334/2015 ΦΕΚ Α’ 80/16.07.2015) η απόφαση της Συνόδου των Αρχηγών των Κρατών – Μελών της Ευρωζώνης της 12.07.2015 (σε αγγλικό πρωτότυπο και ελληνική μετάφραση δημοσιευθείσα στο Ελληνικό ΦΕΚ) έχουσα ούτω, κατά τα ενδιαφέροντα σημεία της, (στην Ελληνική γλώσσα):
(Δεσμεύσεις των Ελληνικών Αρχών)
...........................................................................................
...... «να υιοθετήσουν τα απαραίτητα μέτρα για να ενισχύσουν τον χρηματοοικονομικό τομέα συμπεριλαμβανομένης της ενίσχυσης της διαχείρισης του ΤΧΣ και των Τραπεζών..........»
Το Eurosummit λαμβάνει υπόψη ότι οι πιθανές ανάγκες του προγράμματος κυμαίνονται μεταξύ 82 και 86 δις ευρώ......»
«.......το συνολικό κονδύλιο ενός πιθανού νέου προγράμματος από τον Ε.Μ.Σ. (Ευρωπ. Μηχ/σμός Σταθερότητας) θα πρέπει να συμπεριλάβει τη διαμόρφωση ενός αποθεματικού 10 έως 25 δις ευρώ για τον τραπεζικό τομέα προκειμένου να καλυφθούν πιθανές ανάγκες ανακεφαλαιοποίησης και δαπάνες εξυγίανσης εκ των οποίων 10 δις θα είναι άμεσα διαθέσιμα σε ξεχωριστό λογαριασμό στον Ε.Μ.Σ......»
(Σημείωση :Στην αγγλική και στην ελληνική γλώσσα δεν ορίζεται ως αναγκαία η ανακεφαλαιοποίηση – περιγράφεται ως «πιθανή» - potential – «εν όψει των προκλήσεων(;)» - acute challenges…).
3. Ακολούθησε σειρά νομοθετημάτων εφαρμογής (ν.4335/23.07.2015 ΦΕΚ Α΄87, ν. 4336/14.08.2015 ΦΕΚ Α΄94, ν. 4337/17.10.2015 ΦΕΚ Α΄129 κ.α.) αλλά , και ιδίως, ο ν. 4340/2015( ΦΕΚ Α΄134) με τον οποίο τροποποιήθηκε ο ιδρυτικός νόμος του ΤΧΣ (ν.3864/2010) και ο ν. 4346/2015 ΦΕΚ Α’ 152.
Τις διατάξεις των νόμων αυτών, ανεξαρτήτως της ακυρότητός τους, και δη τις διατάξεις των άρθρ. 7 και δή της παραγράφου 5 α ν.4340/15 όπως αυτή τροποποιήθηκε με το άρθρο 5 παρ. 24 του ν. 4346/2015 [αμφότεροι προηγήθηκαν της ανακεφαλαιοποίησης αυτής, ήτοι της τρίτης χρονικώς από του 2013, αλλ’ ο ν. 4346/2015 (20.11.2015) ακολούθησε τις προσφερθείσες από τους ιδιώτες επενδυτές/αγοραστές τραπεζικών μετοχών τιμές, δηλαδή ψηφίσθηκε κατεπειγόντως αφού είχαν γίνει γνωστές οι προσφερόμενες τιμές για τις μετοχές των τραπεζών με τιμή εκκίνησης που δεν την όρισε ως ώφειλε το ΤΧΣ],
παρεβίασαν ηθελημένα οι αρμόδιοι και προαναφερόμενοι επί ζημία της περιουσίας του Ελληνικού Δημοσίου υπερβαινούσης ποσόν πολλών δεκάδων δισεκατομμυρίων ευρώ.
4. Συγκεκριμένα:
α. Ο ν. 4340/2015 (31.10.2015) προέβλεπε ότι (άρθρ. 7.5.α. ) η τιμή κάλυψης των μετοχών ορίζεται ως η τιμή που προκύπτει από τη διαδικασία του βιβλίου προσφορών που διενεργείται από κάθε πιστωτικό ίδρυμα και ότι το Γενικό Συμβούλιο του Τ.Χ.Σ. δύναται να δεχτεί αυτήν την τιμή υπό την προϋπόθεση ότι (το ΤΧΣ) «έχει λάβει γνώμη από ανεξάρτητο χρηματοοικονομικό σύμβουλο ο οποίος γνωμοδοτεί περί της συμφωνίας της τιμής με τη διεθνή βέλτιστη πρακτική στις συγκεκριμένες περιστάσεις» αλλά και ότι «δεν επιτρέπεται η διάθεση νέων μετοχών στον ιδιωτικό τομέα σε τιμή κατώτερη της τιμής κάλυψης αυτών που καλύπτονται από το Τ.Χ.Σ στο πλαίσιο της ιδίας έκδοσης». Με το άρθρ. 5 παρ. 24 του ν. 4346/2015 (20.11.2015) η φράση «δύναται να δεχτεί» έγινε μεν, και, μάλιστα, εκ των υστέρων,«το Τ.Χ.Σ. δέχεται αυτήν την τιμή» αλλά τούτο είναι αδιάφορο ως προς τις επιβαλλόμενες, από τον ιδρυτικό νόμο του Τ.Χ.Σ. και τις προδιαληφθείσες διατάξεις, ενέργειες για την προάσπιση του δημόσιου συμφέροντος δηλαδή της δημόσιας περιουσίας η παράλειψη των οποίων συνεπάγεται βαρύτατες και τιμωρούμενες σε βαθμό κακουργήματος ποινικές ευθύνες των διαχειριζομένων κατ’ εντολήν των πολιτών αυτής της χώρας την δημόσια περιουσία δηλαδή των προαναφερομένων φυσικών προσώπων των διοικήσεων των ν.π.ι.δ., ν.π.δ.δ., και τραπεζών που προαναφέρονται.
β. Ακόμη και αν οιοσδήποτε των προαναφερομένων ισχυρισθεί ότι ενήργησε στο πλαίσιο των κειμένων διατάξεων τούτο θα συνιστούσε σκόπιμη, κατάφωρη και αποδοκιμαστέα ανακρίβεια για τους εξής λόγους:
Με τα δεδομένα που ανακοινώθηκαν επισήμως από τα προαναφερόμενα πιστωτικά ιδρύματα για τις τιμές διάθεσης των νέων μετοχών (τιμές εκκίνησης) στο πλαίσιο αύξησης μετοχικού κεφαλαίου της εν θέματι (3ης ) ανακεφαλαιοποίησης (Eurobank 0,01€ ανά μετοχή, Εθνική 0,02€, Πειραιώς 0,003€ και Alpha 0,4€, τιμές μετοχών κατ' αναλογία με τον αριθμό μετοχών πριν από τις ενοποιήσεις μετοχών [reverse split]) προκύπτει ότι ουσιαστικά έλαβε χώρα με χρήματα των Ελλήνων πολιτών ΧΑΡΙΣΤΙΚΗ ιδιωτικοποίηση τραπεζών και, ασφαλώς, μετατροπή του καθαρώς ιδιωτικού τους χρέους σε χρέος δημόσιο, δηλαδή χρέος της χώρας και των πολιτών της.
Δεν υπάρχει ανάλογη της προκειμένης περίπτωση στην οποία δημοσιευμένοι ισολογισμοί (εννεαμήνου 2015, μετά την επιβολή των κεφαλαιακών ελέγχων – capital controls) αποτυπώνουν συνολικό ύψος ιδίων κεφαλαίων των προαναφερομένων τραπεζών 24,6 δις €, να γίνεται αύξηση κεφαλαίου μετά από 1 ½ μήνα με την τρέχουσα αξία των 4 προειρημένων τραπεζών να αποτιμάται στα 746,9 εκ.€, δηλαδή να γίνεται υποτίμηση κατά 23,9 δις € ή, σε ποσοστό, 97% και το τραπεζικό σύστημα να εκχωρείται ουσιαστικώς σε αλλοδαπά κεφαλαιουχικά συγκροτήματα (funds) αντί μόλις 9 δις €! για ένα ενεργητικό τραπεζών της τάξης των 350 δις € (2 φορές το ΑΕΠ της Χώρας).
5. Οι ευθύνες των φυσικών προσώπων που διοικούν τα προαναφερόμενα ν.π.ι.δ. και ν.π.δ.δ. είναι πρόδηλες διότι σύμφωνα με την επεξεργασία των στοιχείων ανά τράπεζα, προκύπτουν τα ακόλουθα στοιχεία:
(3η) Ανακεφαλαιοποίηση και Υποτίμηση Αξίας Τραπεζών (ποσά σε εκ.€)
Τράπεζα Ίδια κεφάλαια
Ομίλου
30.9.2015 Αποτίμηση
Αξίας
Σύμφωνα
Με τη νέα
Αύξηση
Κεφαλαίου %
Υποτίμησης συγκριτικά
Με ίδια κεφάλαια Αξία
Τράπεζας με Κλείσιμο
Χρηματ/ρίου
30.10.2015 Αξία
Τράπεζας με Κλείσιμο
Χρηματ/ρίου
19.11.2015 %
Υποτίμησης μεταξύ
30/10/2015
Και
19/11/2015 %
Υποτίμησης νέων μετοχών συγκριτικά με 19/11/2015 %υποτίμησης νέων μετοχών συγκριτικά με 30/10/2015
[1] [2] [3]=
{[2]/[1]}-1 [4] [5] [6]=
{[5]/[4]}-1 [7]=
{[2]/[5]}-1 [8]=
{[2]/[4]}-1
Πειραιώς 6.607 18,3 -99,7% 567 128 -77,4% -85,7% -96,8%
Εθνική 6.544 70,7 -98,9% 2.395 1.131 -52,8% -93,7% -97,0%
Alpha 6.902 510,8 -92,6% 2.468 728 -50,4% -29,8% -65,2%
Eurobank 4.623 147,1 -96,8% 456 235 -48,5% -37,4% -67,7%
Σύνολα 24.676 746,9 -97,0% 4.886,0 2.222,0 -54,5% -66,4% -84,7%
Με βάση τα προεκτεθέντα, το ΤΧΣ που διαχειρίζεται περιουσία του Ελληνικού Λαού, «επέτρεψε» κατά την επιεική εκδοχή, αν δεν «διευκόλυνε» εμπροθέτως, να υποτιμηθεί το 60,03% (μέσος όρος ποσοστού συμμετοχής του Ελληνικού Δημοσίου, δηλαδή ημών των Ελλήνων πολιτών, πριν από την ανακεφαλαιοποίηση αυτή), και να φθάσει στο 19,96% μετά την 3η ανακεφαλαιοποίηση (στοιχεία συμμετοχής ΤΧΣ στις τράπεζες από την Οικονομική Έκθεση 9μήνου 2015 του ΤΧΣ, σελ. 13). Και τούτο επειδή ΕΥΤΕΛΙΣΘΗΚΕ σκοπίμως η αξία των τραπεζών.
Είναι αξιοσημείωτο ότι αρχικά προβλεπόταν μεν ότι θα εμειούτο το ποσοστό συμμετοχής του Ελληνικού Δημοσίου αλλ’ όχι κάτω του 33%.
Με αυτά τα δεδομένα, τα ποσά των 40,2 δις € που εισενέχθησαν από το σύνολο των πολιτών της χώρας για την πρώτη ανακεφαλαιοποίηση, περί της οποίας στη συνέχεια, μειώθηκαν κατά ποσοστό 96,8%, δηλαδή ουσιαστικώς εκμηδενίσθηκαν με ευθύνη των διοικούντων το ΤΧΣ και τις ευλογίες των πολιτικών τους προϊσταμένων. Η αξία αυτού του ποσού πλέον ανέρχεται σε ποσόν έλασσον των 450 εκ. € ή περίπου 1% της αρχικής του αξίας.
Στο σημείο τούτο ας ληφθεί υπόψη ότι το ίδιο το ΔΙΕΘΝΕΣ ΝΟΜΙΣΜΑΤΙΚΟ ΤΑΜΕΙΟ σε ένα από τα «δυσμενή» σχέδια που είχε εκπονήσει, προέβλεπε ότι το ΤΧΣ θα ελάμβανε μετά την ιδιωτικοποίηση των τραπεζών ποσόν περίπου 18 δις € από τα 40,2 δις που είχε αρχικώς επενδύσει!
Συνεπώς, με ευθύνη των διοικούντων το ΤΧΣ, παρεδόθη σχεδόν το σύνολο της ελληνικής οικονομίας στους νέους ιδιοκτήτες των τραπεζών που είναι τα πιο επιθετικά χρηματοπιστωτικά κεφάλαια – funds, έναντι ΕΥΤΕΛΟΥΣ αξίας. Στην ουσία, έναντι αυτής της «αξίας» εξεποιήθησαν δωρεάν οι τράπεζες (και το σύνολο σχεδόν της ελληνικής οικονομίας, μέσω της περιουσίας τους), δηλαδή ποσόν περίπου 200 δις € που αφορά σε υπόλοιπα δανείων τα οποία έχουν χορηγήσει σε επιχειρήσεις και ιδιώτες και του συνολικού ποσού των 350 δις €που είναι το ενεργητικό τους. Οι ευθύνες του ΤΧΣ και των φυσικών προσώπων που το διοικούν είναι πράγματι άξιες κολασμού.
Με τις σκανδαλώδεις ανακεφαλαιοποιήσεις υπέστησαν συντριπτικές ζημίες τα Ταμεία των Ασφαλιστικών Οργανισμών που έχασαν τα αποθεματικά τους, καθώς και χιλιάδες μικρομετόχων των Τραπεζικών Α.Ε., που είχαν επενδύσει μέρος των αποθεματικών και αποταμιεύσεών τους στα «ισχυρά χαρτιά» των τραπεζών.
Στην ανακεφαλαιοποίηση αυτήν, δόθηκε, με τις μεθοδεύσεις των προαναφερομένων προσώπων, δυνατότητα συμμετοχής στην ανακεφαλαιοποίηση μόνο σε ξένους επενδυτές και αποκλείσθηκαν σχεδόν πλήρως (με εξαίρεση την Εθνική) εγχώρια φυσικά και νομικά πρόσωπα με αποτέλεσμα τον αφελληνισμό των Τραπεζών και, συνεπώς, την απώλεια πάσης δυνατότητος παραγωγικής ανασυγκροτήσεως με κριτήριο τις ανάγκες της Χώρας μας και των πολιτών της. Η κυβέρνηση ήδη νομοθέτησε και εφαρμόζει την περαιτέρω τερατώδη μείωση των συντάξεων αλλά και την χρήση – παρανόμως – των αποθεματικών των Ταμείων των Ασφ/κών Οργανισμών προκειμένου τάχα να διατηρήσει βιώσιμο το Ασφαλιστικό Σύστημα με συντάξεις της τάξης των 380 €, ενώ η ζημία που προκλήθηκε στα αποθεματικά των Ταμείων των Ασφαλιστικών Οργανισμών από την 3η αυτή ανακεφαλαιοποίηση εκτιμάται σε ποσόν 1,5-2 δις €, και ενώ ήδη από το προηγηθέν PSI (Συμμετοχή του Ιδιωτικού Τομέα) είχαν απώλεια περίπου 12-13 δις €. Όσον αφορά στους μικρομετόχους, αξίζει να ληφθεί υπόψη ότι: ένας πολίτης ή ένα Ταμείο που το 2009 επένδυσε 57.000€ (από αποθέματα εφάπαξ και οικονομίες που είχε) αγοράζοντας μετοχές της Εθνικής, σήμερα μετά τις αλλεπάλληλες απομειώσεις της αρχικής τιμής των μετοχών, εξ αιτίας των ανακεφαλαιοποιήσεων, έχει ....περιουσία μόλις 37€!
Για να επιτευχθούν οι παράνομοι σκοποί των προαναφερομένων, έγινε και η μεθόδευση που προαναφέρεται:
Λιγότερο από 20 μέρες μετά την ισχύ του ν. 4340/2015, στις 19/11/2015, όταν ήταν πλέον γνωστές οι σκανδαλώδεις τιμές που προσέφεραν ξένοι κυρίως, κατ’ αποκλεισμόν άλλων, « επενδυτές» για να αποκτήσουν ουσιαστικώς δωρεάν την πλειοψηφία των μετοχών στις προαναφερόμενες τράπεζες, στο επόμενο σ/ν προαπαιτουμένων, που και αυτό ψηφίσθηκε παρανόμως με διαδικασίες «κατεπείγοντος» (αφορούσε τροποποίηση του λεγόμενου «νόμου Κατσέλη» επί το δυσμενέστερο), η διατύπωση (:δύναται να δεχθεί) άλλαξε με προφανή και αγωνιώδη σπουδή και έγινε «Το Ταμείο δέχεται».
Τούτο κατ’ ουδέν παραμειώνει την ποινική αξιολόγηση της δήθεν υποχρεωτικής αποδοχής των προσφερομένων τιμών διότι η Διοίκηση του ΤΧΣ, και της «Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς» ώφειλαν να μη δεχθούν να στέρξουν στο μέγα έγκλημα και να αποδεχθούν τον ευτελισμό του δημόσιου χρήματος. Στο μέγα έγκλημα της 3ης ανακεφαλαιοποίησης δεν συντρέχει λόγος απαλλαγής από άδικες πράξεις, πολλώ δε μάλλον επειδή συντρέχουν οι προϋποθέσεις εφαρμογής των διατάξεων του ν. 1608/1950 όπως ισχύει σε σχέση με τα αναφερόμενα εκάστοτε διοικούντα το ΤΧΣκαι τα λοιπά ν.π.δ.δ. φυσικά πρόσωπα.
6. Είναι χαρακτηριστική ακόμη μία μεθόδευση. Με βάση τη διάταξη που ορίζει ότι το ΤΧΣ «μπορεί να δεχτεί αυτήν την τιμή, υπό την προϋπόθεση ότι έχει αναθέσει και έχει λάβει γνώση από ανεξάρτητο χρηματοοικονομικό σύμβουλο, ο οποίος γνωμοδοτεί ότι η διαδικασία του βιβλίου προσφορών είναι σύμφωνη με τη διεθνή βέλτιστη πρακτική στις συγκεκριμένες περιστάσεις», η διοίκηση του ΤΧΣ προσέλαβε αντί αδράς αμοιβής ως σύμβουλο την εταιρεία «Rothschild». Μέχρι σήμερα ωστόσο δεν έχει δει το φως της δημοσιότητας η σχετική έκθεση (αν υποτεθεί, όπερ αβέβαιο, ότι υποβλήθηκε). Σύμφωνα με δημοσιεύματα «η έκθεση του ανεξάρτητου χρηματοοικονομικού συμβούλου Rothschild, γνωμοδοτεί ότι η διαδικασία βιβλίου προσφορών είναι σύμφωνη με τη διεθνή βέλτιστη πρακτική». Ωστόσο η βέλτιστη πρακτική επιτάσσει και εύλογη αξία τιμών. Αλλά ο οίκος αυτός δεν φαίνεται να έδωσε γνώμη για το εύλογο των τιμών. Επιβάλλεται επομένως να αναζητηθεί η έκθεση της Rothschild ώστε να διακριβωθεί η ακριβής έκταση και ένταση των, εν τέλει, εις βάρος του δημοσίου συμφέροντος, πράξεων και παραλείψεων των προαναφερομένων προσώπων ημεδαπών και αλλοδαπών, με δεδομένο ότι άλλη είναι η έννοια της «εύλογης αξίας» και άλλη η της «ευτελιστικής εκποίησης».
7. Περαιτέρω ανακύπτει και ζήτημα συμμετοχής των τραπεζών στις διαδικασίες ανακεφαλαιοποίησης. Οι συγκεκριμένες «τράπεζες- σύμβουλοι» ήταν όλες αλλοδαπές (οι περίφημες Morgan Stanley, UBS, Goldman Sachs και Credit Swiss) οι οποίες για τις «υπηρεσίες» τους αμείφθηκαν αδρά (240 εκατ. €!), δηλαδή στο 35% περίπου της αξίας του τελικώς αποτιμηθέντος αντικειμένου δηλαδή του ποσού των 746,9 εκ.€. Επιβάλλεται να ερευνηθεί και διακριβωθεί κατά πόσον αυτοί οι τραπεζικοί οργανισμοί επωφελήθηκαν από την ιδιότητά τους και ποία (αθέμιτα) κέρδη απεκόμισαν με την διά των «συμβουλών» τους χειραγώγηση των τιμών.
Επιβάλλεται επίσης να διερευνηθεί ο μη καθορισμός της τιμής εκκίνησης για τις νέες μετοχές και η μη συμμετοχή του δημοσίου διά του ΤΧΣ, εγχώριων επενδυτών και μικροεπενδυτών, στη διαδικασία ανακεφαλαιοποίησης ως αιτία της ζημίας της δημοσίας περιουσίας.
8. Συνέπειες της 3ης Ανακεφαλαιοποίησης
α) Παραδόθηκε σκοπίμως και εν γνώσει της απειλουμένης ζημίας το τραπεζικό σύστημα στους δανειστές και στους εκλεκτούς τους δίχως να αποκομίσει, τουλάχιστον, το Δημόσιο το εύλογο όφελος από την εκποίηση της περιουσίας του – διά της συμμετοχής του σε ένα τραπεζικό σύστημα που έχει τον μεγαλύτερο βαθμό συγκέντρωσης εργασιών μεταξύ των χωρών της ευρωζώνης – αφού, σύμφωνα με έκθεση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ), το ενεργητικό των προαναφερομένων τεσσάρων «συστημικών» τραπεζών αντιστοιχούσε στο τέλος του 2014 στο 94% του συνολικού ενεργητικού των τραπεζών στη χώρα. Αυτές τις τέσσερις τράπεζες που έχουν νευραλγική σημασία για την Ελληνική οικονομία, τα διοικούντα το ΤΧΣ πρόσωπα και οι συνεργοί τους, πολιτικοί προϊστάμενοι και άλλοι, παρέδωσαν με συνοπτικές διαδικασίες στους δανειστές αντί τιμήματος ευτελούς.
β) Ο έλεγχος από ξένα χρηματοπιστωτικά κεφάλαια - funds ολόκληρου του Ελληνικού (ή, πλέον, δυστυχώς, του εν Ελλάδι λειτουργούντος) τραπεζικού συστήματος έχει καίρια αρνητική επίπτωση όχι μόνο από την πλευρά της χρηματοδότησης και ανάπτυξης της οικονομίας, μέσω των καταθέσεων και οικονομιών του Ελληνικού Λαού αλλά και λόγω της σημερινής θέσης των μη εξυπηρετούμενων («κόκκινων») δανείων που αφορούν κυρίως στα Ελληνικά νοικοκυριά. Ουσιαστικά τα διοικούντα το ΤΧΣ φυσικά πρόσωπα θέτουν υπό τον έμμεσο έλεγχο ξένων κεφαλαίων (distressed and vulture funds), υποθηκευμένες κατοικίες νοικοκυριών, περιουσιακά στοιχεία Ελληνικών επιχειρήσεων και ακίνητά τους και φυσικά και την υποθηκευμένη αγροτική γη.
γ) Το ΤΧΣ, που ελέγχεται πλέον από τους δανειστές, εκπροσωπείται στο Διοικητικό Συμβούλιο κάθε τράπεζας στο μετοχικό κεφάλαιο της οποίας συμμετέχει, με ένα μέλος. Το μέλος έχει δικαίωμα να ζητεί σύγκληση της Γενικής Συνέλευσης των μετόχων, να ασκεί δικαίωμα αρνησικυρίας σε σημαντικά θέματα που μπορούν «να θέσουν σε κίνδυνο τα συμφέροντα των καταθετών ή να επηρεάσουν σοβαρά τη ρευστότητα ή τη φερεγγυότητα ή την εν γένει συνετή και εύρυθμη λειτουργία του πιστωτικού ιδρύματος», καθώς και σε θέματα παροχών στα μέλη του Δ.Σ.. Όμως, με το δεδομένο της εκμηδενιστικής συρρίκνωσης της συμμετοχής του ΤΧΣ στο μ.κ. των τραπεζών, ως αποτέλεσμα της μηδενικής ουσιαστικά αξίας των μετοχών κατά τη διαδικασία εγγραφής «επενδυτών» στο βιβλίο προσφορών στην ΑΜΚ κάθε τράπεζας, ο ρόλος του ΤΧΣ ήδη αποβαίνει καθαρά διακοσμητικός παρά το ότι χρηματοδοτήθηκε από το Ελληνικό Δημόσιο δηλαδή από το υστέρημα των Ελλήνων πολιτών.
9. Συγκεκριμένα:
9.1. Στόχος ήταν κατά την δικαιολογημένη πεποίθησή μας να εμφανιστούν, και για λόγους ευρύτερης δημοσιονομικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης και σταθερότητας του τραπεζικού συστήματος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, ως βιώσιμες οι Ελληνικές Τράπεζες που προαναφέρονται άρα και ως δυνάμενες, με ανακεφαλαιοποίηση διά χρημάτων εκ του δανεισμού του Ελληνικού Δημοσίου με την προαναφερόμενη Σύμβαση του 2015, να συνεχίσουν να λειτουργούν, να ελέγχονται ολοκληρωτικά από τους δανειστές, να λειτουργούν ουσιαστικώς επ’ ωφελεία και κατά το δοκούν των δανειστών και όχι επ’ ωφελεία της Εθνικής Οικονομίας και, τέλος, και ιδιαιτέρως, να αποκτηθούν τα μετοχικά τους κεφάλαια από, αλλοδαπά κυρίως, κεφάλαια αντί ευτελούς τιμήματος με ταυτόχρονη αποξένωση του Ελληνικού Δημοσίου από την ιδιοκτησία του στο μετοχικό κεφάλαιο των Τραπεζών.
9.2. Οι δοκιμασίες αντοχής (Stress Tests) που διενήργησε η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) την κρίσιμη περίοδο του φθινοπώρου του 2015 συνεπέραιναν ότι οι ανακεφαλαιοποιητικές ανάγκες των τεσσάρων Τραπεζών εκυμαίνοντο από 4,4, δις€ έως 14,4, δις€ (η εκτελεστική εξουσία δηλ. η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είχε προσυμφωνήσει ότι από τον δανεισμό των 80,86 δις € ποσόν 25 δις € θα κατευθύνετο στην ανακεφαλαιοποίηση των Τραπεζών) και συνεπώς, ήσαν θετικές.
9.3. Ανεξαρτήτως του ότι η αξιοπιστία των δοκιμασιών αυτών αμφισβητείται για πολλούς βάσιμους λόγους, επιβάλλεται να ληφθεί υπόψη ότι κατά την περίοδο από της 12.10.2015 έως και της 19.11.2015 (ανακοίνωση των αποτελεσμάτων των δοκιμασιών αντοχής) οι τιμές των μετοχών των προαναφερομένων Τραπεζών έβαιναν αυξανόμενες.
Ενδεικτικά, ο δείκτης τιμών τραπεζικών μετοχών ήταν στις 203,92 μονάδες την 12.10.2015, στις 241,9 την 19.10.2015, στις 251,72 την 30.10.2015. Συνεπώς, και σύμφωνα με τις διατάξεις του ιδρυτικού νόμου του Τ.Χ.Σ. αλλά και αφού ίσχυσε ο ν.4346/2015 που άλλαξε τη διατύπωση από «δύναται να δεχθεί» σε «δέχεται» άρθρο 5 παρ. 24 το Τ.Χ.Σ. ώφειλε να τηρήσει τον κανόνα κατά τον οποίο ναι μεν ορίζεται ότι:
«....Το Ταμείο δύναται να δεχθεί ως τιμή κάλυψης των μετοχών την τιμή που προκύπτει από τη διαδικασία προσφορών, υπό την προϋπόθεση ότι το Ταμείο έχει αναθέσει και έχει λάβει γνώμη γνωμοδοτεί...............Δεν επιτρέπεται η διάθεση νέων μετοχών στον ιδιωτικό τομέα σε τιμή κατώτερη της τιμής κάλυψης αυτών που καλύπτονται από το Ταμείο στο πλαίσιο της ίδιας έκδοσης. Η τιμή διάθεσης δύναται να είναι χαμηλότερη της τιμής προηγούμενων καλύψεων μετοχών από το Ταμείο ή της τρέχουσας χρηματιστηριακής τιμής», πλην να προασπισθεί και να προστατεύσει το δημόσιο χρήμα, να μη δεχθεί την τιμή εκκίνησης που πρότειναν τα πιστωτικά ιδρύματα στο πλαίσιο του ανοίγματος του βιβλίου προσφορών και να καταβάλει την επιβαλλομένη από το νόμο προσπάθεια να αποκομίσει το μέγιστο δυνατόν όφελος για το Δημόσιο Ταμείο και να παρέμβει ορίζοντας τιμή εκκίνησης τουλάχιστον στο ύψος της χρηματιστηριακής τιμής της 30.10.2015.
9.4. Αντ’ αυτού εδέχθη ως τιμή εκκίνησης τίμημα αγοράς μετοχών πολλάκις υποπολλαπλάσιο της χρηματιστηριακής τιμής, αφού είχε προηγηθεί σημαντική υποτιμητική κερδοσκοπία όπως αναλύσαμε χωρίς να υπάρξει καμία αντίδραση ούτε από τις εποπτικές αρχές ούτε από τον κατ΄εξοχήν θιγόμενο οικονομικά το ΤΧΣ, με τελικό αποτέλεσμα τον εκμηδενισμό της περιουσίας του Ελληνικού Δημοσίου.
Με αυτές τις πράξεις και τις παραλείψεις του επέτρεψε σε κερδοσκόπους να αγοράσουν τις μετοχές – σχεδόν το σύνολο – των Τραπεζών αντί ευτελούς τιμήματος ανά μετοχή και προκειμένου, με αυτές τις ευτελείς τιμές, να ενισχύσουν το ποσοστό συμμετοχής τους σε βάρος του ΤΧΣ διέθεσαν τελικά όχι μόνο τα ποσά που προέβλεπε το βασικό σενάριο 4,4 δις € αλλά περισσότερα δηλαδή 9 δις €.
Συνεπώς η ζημία του Ελληνικού Δημοσίου είναι συντριπτική λόγω α) της σημαντικής μείωσης του ποσοστού συμμετοχής του στις τράπεζες και β) της δραματικής μείωσης της αξίας, σχεδόν μηδενισμού, των μετοχών που κατείχε από την 1η ανακεφαλαιοποίηση και όλα αυτά λόγω του ευτελούς τιμήματος ανά μετοχή για τις αυξήσεις κεφαλαίου των 4 συστημικών τραπεζών κατά την 3η ανακεφαλαιοποίηση .
IV. Η ΑΠΟΜΕΙΩΣΗ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΤΟΥ ΤΑΜΕΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ
Οι πόροι του ΤΧΣ είναι δημόσιο χρήμα και η περιουσία του επίσης αφού πόροι του είναι τα χρηματικά ποσά που αντλούνται από κεφάλαια που δίδονται στο Ελληνικό Δημόσιο από την Ευρωπαϊκή Ένωση και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ν. 3845/2010, Κύρια Σύμβαση Χρηματοδοτικής Διευκόλυνσης 15.03.2012 ν. 4046/2012 ως και Σύμβαση Χρηματοδοτικής Διευκόλυνσης της 19.08.2015) και που το Ελληνικό Δημόσιο καταβάλλει στο Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας. Προκύπτει από τις ετήσιες εκθέσεις του ΤΧΣ 2012 (υπερδωδεκάμηνη χρήση) έως και τα αποτελέσματα της χρήσης του πρώτου εννεαμήνου του 2015 ότι οι διοικούντες το ΤΧΣ, Έλληνες και αλλοδαποί, διεχειρίσθησαν κατά τρόπο ζημιογόνο την περιουσία του Δημοσίου και την απομείωσαν.
Τέλος, το ποσοστό συμμετοχής του ΤΧΣ στις επιμέρους τράπεζες κατά την 3η ανακεφαλαιοποίηση μειώθηκε δραματικά στις Πειραιώς, Alpha και Eurobank και αισθητά στην Εθνική. Ειδικότερα τα σχετικά ποσοστά όπως τα αναφέρει στη σελ. 13 η Οικονομική Έκθεση 9μήνου 2015 του ΤΧΣ την 30/9/2015 (πριν την 3η ανακεφαλαιοποίηση) και την 10/2/2016 (μετά την 3η ανακεφαλαιοποίηση) έχουν ως εξής
Τράπεζα 30/9/2015 10/2/2016
Πειραιώς 66,93% 26,42%
Εθνική 57,24% 40,39%
Alpha 66,24% 11,01%
Eurobank 35,41% 2,38%
Σύνολο 60,03% 19,96%
Πέραν τούτου το ΤΧΣ συμμετέσχε μεν στην 3η ανακεφαλαιοποίηση αυτή με ποσόν των 5,426 δις €, πλην εδέχθη, να αποκτηθούν με τα ποσά αυτά μετοχές κοινές με δικαίωμα ψήφου κατά ποσοστό περίπου 25% ενώ κατά το υπόλοιπο ποσοστό (75%) αποκτήθηκαν ομολογίες μετατρέψιμες (Contigent Convertible Bonds) άνευ δικαιώματος ψήφου (δυνάμενες, υπό προϋποθέσεις, να μετατραπούν σε κοινές μετοχές με δικαίωμα ψήφου). Συνεπώς από τα 5,426 δις € που κατέβαλε το ΤΧΣ ποσόν 1,356 δις € διετέθη για κοινές μετοχές (676,5 εκ. € Εθνική, 680 εκ. € Πειραιώς) και ποσόν 4,069 δις € για ομολογίες (2.029,2 εκ. € Εθνική και 2.040 εκ. € η Πειραιώς).
Τούτο έχει ως άμεσο αποτέλεσμα την απώλεια του ελέγχου διά της απωλείας της αποφασιστικής αρμοδιότητος του ΤΧΣ ως μετόχου.
Ασφαλώς τούτο αποτελεί ενέργεια η οποία δεν οφείλεται σε συγκυρίες μη αντιμετωπίσιμες αλλά σε εφαρμογή καλώς προετοιμασμένου σχεδίου από όλους τους συμμετέχοντες στην πρόκληση της επελθούσης μεγάλης ζημίας του Δημοσίου και την επιβάρυνση του συνόλου των Ελλήνων και Ελληνίδων με χρέος πράγματι μη αντιμετωπίσιμο αλλά και μη οφειλόμενο σε δικές τους (του πληθυσμού της χώρας) πράξεις ή παραλείψεις.
V. Η ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΕΝΟΣ ΚΑΘΑΡΩΣ ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΧΡΕΟΥΣ ΣΕ ΔΗΜΟΣΙΟ ΧΡΕΟΣ
Οι τέσσερις προαναφερθείσες τράπεζες ήσαν ιδιοκτησία των ιδιωτών κεφαλαιούχων οι οποίοι και τις διοικούν. Συνεπώς, η κάλυψη οιασδήποτε ζημίας τους, εξ οιασδήποτε αιτίας επιβάλλεται να γίνεται από τους ιδιοκτήτες τους, ακριβώς διότι οι ιδιοκτήτες τους αποκομίζουν, και δεν αποδίδουν στο Ελληνικό Δημόσιο, τα κέρδη από τις επιχειρηματικές τους τραπεζικές δραστηριότητες.
Κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών οι τέσσερις προαναφερθείσες τράπεζες απέκτησαν αντί ευτελούς τιμήματος σημαντικά περιουσιακά στοιχεία, μεταξύ των οποίων και κερδοφόρα πιστωτικά ιδρύματα και επιχειρήσεις όπως η Αγροτική Τράπεζα της Ελλάδος και το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο ώστε να καταστούν, και κατέστησαν, ουσιαστικό ολιγοπώλιο (94% έως 96% του συνολικού ενεργητικού των λειτουργούντων στην Ελλάδα Τραπεζικών Ιδρυμάτων).
Πράγματι από το 2008, εν ονόματι της λεγόμενης σωτηρίας των ιδιωτικών τραπεζών έχουν χορηγηθεί σ’ αυτές από τη δημόσια περιουσία σημαντικές κεφαλαιακές ενισχύσεις προκειμένου να «διασφαλισθεί η ρευστότητα της οικονομίας και οι καταθέσεις» και άλλα ηχηρά. Σκοπός των ενεργειών αυτών (ο οποίος και επετεύχθη) ήταν να παραμείνουν οι τράπεζες σε ιδιώτες και μάλιστα αλλοδαπούς κεφαλαιούχους, αντί, ως άρμοζε, να γίνουν ιδιοκτησία του Ελληνικού λαού, ο οποίος εκλήθη να πληρώσει και πληρώνει τα χρέη τους.
Το σύνολο των κεφαλαιακών ενισχύσεων που χορηγήθηκαν στις τράπεζες, άμεσα με τη μορφή ρευστού χρήματος και έμμεσα με τη χορήγηση εγγυήσεων καθώς και ομολόγων του Δημοσίου για δανεισμό από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) και τον ELA ανέρχεται συνολικώς στο ποσόν των 170 δις € (ELA:Emergency Liquidity Assistance: Έκτακτος δανεισμός, παροχή ρευστότητας σε μία τράπεζα που αντιμετωπίζει μεγάλες εκροές καταθέσεων, από την Κεντρική Τράπεζα της χώρας με ενημέρωση της ΕΚΤ. Το επιτόκιο είναι σημαντικά υψηλότερο από το επιτόκιο δανεισμού από την ΕΚΤ. Η ρευστότητα παρέχεται έναντι κατάθεσης στην Κεντρική Τράπεζα επαρκών εγγυήσεων. Οι συναλλαγές αυτές δεν καταγράφονται στον ισολογισμό της ΕΚΤ αλλά της εθνικής κεντρικής τράπεζας).
Οι ιδιωτικές ωστόσο τραπεζικές επιχειρήσεις αυτές, ουδέν έπραξαν για τη ρευστότητα της οικονομίας ή τη διασφάλιση των καταθέσεων. Αντίθετα, απερρόφησαν τα μεγάλα αυτά χρηματικά ποσά για να καλύψουν τις (ιδιωτικές) ζημίες τους δίχως να επιτελέσουν το έργο για το οποίο τα κεφάλαια αυτά τους εδόθησαν δηλαδή για τη χρηματοδότηση της Ελληνικής οικονομίας, εν γνώσει τους και εν γνώσει των διοικούντων το ΤΧΣ.
Τα βάρη που ήδη έχει επωμισθεί ο Ελληνικός Λαός σε όφελος αυτής της χρηματιστικής ολιγοπωλιακής ομάδας έχουν δημιουργηθεί από το έτος 2008 ως εξής:
Η ενίσχυση των τραπεζών το έτος 2008
Η άμεση διάθεση δισεκατομμυρίων από τα δημόσια ταμεία, για να εξυπηρετηθούν οι ανάγκες των τραπεζών, ξεκίνησε το 2008 με τον λεγόμενο νόμο «Αλογοσκούφη». Το δημόσιο προσέφερε τότε μέτρα ενίσχυσης της ρευστότητας των τραπεζών ύψους 28 δις €. Η συγκεκριμένη «βοήθεια» δόθηκε σε μετρητά (έως 5δις €) για την ενίσχυση της κεφαλαιακής τους επάρκειας, καθώς και σε εγγυήσεις (έως 15δις €) και ομόλογα (έως 8 δις €) για να δανεισθούν από τις αγορές και στη συνέχεια από την ΕΚΤ. Από το ποσόν των 5 δις € (μετρητά) δόθηκαν 4 δις € στις τέσσερις ως άνω τράπεζες (Εθνική 1,35 δις €, Πειραιώς 750 εκατομ.€, Eurobank εκατ. 950 € και Alpha 940 εκατ. €) και τα υπόλοιπα στις λοιπές (ΑΤΕ 675 εκατ. €, Αττικής 100 εκατ. € κ.α.). Τα ποσά αυτά καταβλήθηκαν το 2009 έναντι αποκτήσεως προνομιούχων μετοχών, οι οποίες προβλεπόταν ότι θα απέφεραν 10% τόκους ετησίως. Επίσης προβλεπόταν ότι θα υπελογίζετο και ετήσια προμήθεια 0,10% έως 0,15% έναντι των εγγυήσεων που προσέφερε το Δημόσιο. Σημειώνεται εδώ ότι οι τράπεζες δεν έκαναν χρήση της ειδικής έκδοσης ομολόγων.
Οι εγγυήσεις του Δημοσίου προς τις Τράπεζες, με διάφορες νομοθετικές ρυθμίσεις ηυξάνοντο με ταχύτητα όσο η κρίση δεν αντιμετωπιζόταν αλλ’ επεδεινώνετο. Έφθασαν (μόνο οι εγγυήσεις του Δημοσίου) στο υψηλότερο σημείο τους, (170 δις €), πριν από τις εθνικές εκλογές του Ιουνίου του έτους 2012 για να μειωθούν σταδιακά στη συνέχεια και να διαμορφωθούν σε 48,95 δις € τον μήνα Ιούλιο του 2014.
Οι τόκοι και οι προμήθειες των κεφαλαίων (που δόθηκαν άμεσα και έμμεσα εκ μέρους του Ελληνικού Δημοσίου προς ενίσχυση των τραπεζών με βάση το νόμο "Αλογοσκούφη") ανέρχονταν σε 555,6 εκ. € το χρόνο (αφορούν και άλλες πλην των ανωτέρω 4 τραπεζών οι περισσότερες εκ των οποίων έχουν όμως ήδη συγχωνευθεί με τις 4). Τα έσοδα αυτά προς το Δημόσιο καταβλήθηκαν μόνο για τα έτη 2010 και 2011, αν και υπάρχουν αμφισβητήσεις επ' αυτού καθώς δεν έχουν υπάρξει εξ όσων γνωρίζουμε οι αναγκαίες δημόσιες ανακοινώσεις που να πιστοποιούν το σύνολο των καταβολών. Έκτοτε ουδέποτε καταβλήθηκαν, με εξαίρεση την περίπτωση του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου όταν τούτο ήταν υπό την ιδιοκτησία του Δημοσίου. Ως πρόφαση χρησιμοποιήθηκε ότι ενεφάνισαν αρνητικά ίδια κεφάλαια με το PSI του 2012. Όσον αφορά στις προνομιούχες μετοχές, αυτές έληξαν το 2014 και οι τράπεζες είχαν υποχρέωση να επιστρέψουν τα σχετικά κεφάλαια στο δημόσιο. Όμως σύμφωνα με εντολές των «δανειστών» δόθηκε παράταση για την εξόφλησή τους ως προς την Εθνική και την Eurobank ενώ έχουν εξοφλήσει τη σχετική υποχρέωση η Alpha στις 17/4/2014 και η Πειραιώς στις 21/5/2014. Το θέμα παρέμεινε σε εκκρεμότητα μέχρι την τρίτη ανακεφαλαιοποίηση.
Το Δημόσιο συνέχισε να κατέχει τις προνομιούχες μετοχές που είχε στην Eurobank, διότι αυτή κάλυψε εξ ολοκλήρου την αύξηση των απαιτουμένων κεφαλαίων, σύμφωνα με το δυσμενές σενάριο, εξ ολοκλήρου από τον ιδιωτικό τομέα.
Η Εθνική Τράπεζα και η Πειραιώς δεν εκάλυψαν εξ ολοκλήρου το έλλειμμα κεφαλαίων, σύμφωνα με το δυσμενές σενάριο, που προέκυψε από τις δοκιμασίες αντοχής (stress tests) της ΕΚΤ. Έτσι συμμετείχε το ΤΧΣ στην αύξηση κεφαλαίου για την Εθνική και την Πειραιώς. Στο πλαίαιο αυτής της συμμετοχής του ΤΧΣ απαιτήθηκε η υποχρεωτική μετατροπή των προνομιούχων μετοχών της Εθνικής που κατείχε το Δημόσιο, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στο Νόμο Κεφαλαιακής Ενίσχυσης Αλογοσκούφη σε κοινές μετοχές αφού όμως προηγήθηκε περικοπή ποσοστού 71% της αξίας τους. Συνεπώς από το ποσόν των 1,35 δις € που έδωσε το Ελληνικό Δημόσιο το 2009 στην Εθνική έλαβε με την 3η ανακεφαλαιοποίηση μετοχές αξίας 526,5 εκ.€. Στην περίπτωση της Πειραιώς δεν συνέτρεξε τέτοια ανάγκη καθώς η τράπεζα είχε εξοφλήσει στις 21/5/2014, όπως προαναφέρθηκε, τη σχετική υποχρέωση και το Δημόσιο δεν κατείχε προνομιούχες μετοχές.
Στο σημείο αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία η δήλωση του τότε Υπουργού Οικονομικών κ. Αλογοσκούφη, όταν παρουσίαζε τα μέτρα ενίσχυσης της ρευστότητας των τραπεζών: «Θέλω να τονίσω ότι ο Έλληνας φορολογούμενος όχι μόνο δεν θα επιβαρυνθεί με το παρόν σχέδιο – καθώς προβλέπονται ουσιαστικές διασφαλίσεις για τις εγγυήσεις που θα προσφέρει το Δημόσιο ή για τη συμμετοχή του στο κεφάλαιο των τραπεζών – αλλά θα έχει και οφέλη από το γεγονός ότι, προκειμένου να παρασχεθεί το κεφάλαιο στις τράπεζες, προβλέπεται απόδοση 10%, η οποία είναι πολύ μεγαλύτερη από το επιτόκιο δανεισμού του ελληνικού Δημοσίου. Επίσης προβλέπεται και ένα ποσοστό απόδοσης για τις εγγυήσεις που θα παράσχει και θα ωφελήσει και αυτό τα έσοδα του Δημοσίου.» (Δήλωση Υπουργού 23.10.2008).
Οι αντίστοιχες δηλώσεις των εν συνεχεία διατελεσάντων υπουργών επί του θέματος ήσαν περίπου όμοιες. Στην πράξη, όμως, είτε δεν επεστράφησαν ποτέ στο σύνολό τους οι ενισχύσεις, είτε δεν καταβλήθηκαν οι συμφωνηθέντες τόκοι και προμήθειες, είτε τα χρήματα «εξαϋλώθηκαν» μεταγενέστερα και συνεπώς επεβάρυναν τον Ελληνικό Λαό στο σύνολό του.
Η 1η ανακεφαλαιοποίηση την άνοιξη του 2013
Σύμφωνα με την αρχική μελέτη ανακεφαλαιοποίησης των Τραπεζών (Δεκέμβριος 2012) που έγινε από την Τράπεζα της Ελλάδος (ΤτΕ) με τη συνεργασία της εταιρείας BlackRock, οι συνολικές ανάγκες των τραπεζών μέχρι το τέλος του 2014, απετιμήθησαν στο ποσόν των 40,5 δις €. Την άνοιξη του 2013 (τα αναγκαία σχετικά κεφάλαια είχαν ήδη δοθεί στις τράπεζες από τον Δεκέμβρη του 2012 και την άνοιξη του 2013 έγινε η λογιστική «τακτοποίηση» της εκκρεμότητας), το Ελληνικό Δημόσιο με τη μέθοδο ανακεφαλαιοποίησης των 4 «συστημικών» τραπεζών, όπως τις αποκαλεί-κατατάσσει η ΤτΕ, παρέσχε (Δελτίο Τύπου ΤΧΣ, 22 Απριλίου 2013) κεφάλαια ύψους 27,5 δις €, τα οποία τελικά μετά τις συμμετοχές ιδιωτών διαμορφώθηκαν σε 25,5 δις € και κάλυψαν άμεσες κεφαλαιακές ανάγκες: α) της Εθνικής Τράπεζας 8,7 δις €, β) της Τράπεζας Πειραιώς 7,0 δις € ,γ) της Alpha Bank4,0 δις € και δ) της Eurobank 5,8 δις €. Τα ποσά αυτά διατέθηκαν μέσω του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ)
Τα ποσά ωστόσο που διέθεσε απ’ ευθείας το ΤΧΣ για τις συστημικές τράπεζες δεν είναι τα μόνα. Εκτός από αυτά διέθεσε ακόμη 14,7 δις € «για την ενίσχυση και εξυγίανση» των μη συστημικών (ΑΤΕ, TT, PROTON κ.λ.π.) Τραπεζών οι οποίες με αυτά τα κεφάλαια ως «προίκα» παρεδόθησαν στη συνέχεια στις 4 συστημικές τράπεζες:
• Πειραιώς (ΑΤΕ) [η «προικοδότηση» της ΑΤΕ από το ΤΧΣ ανήλθε συνολικά σε 7.471 εκατ. € {διαφορά «αξίας αποτίμησης» (14,72 δις €) και «αξίας παθητικού»(21,39 δις €), καθώς και τελικής διαφοράς ενεργητικού-παθητικού}, ήταν στην ουσία έμμεση κεφαλαιακή ενίσχυση της Τραπέζης Πειραιώς.]
• EUROBANK (TT, PROTON) και
• Εθνική (PRO BANK) αντίστοιχα καθώς και σε άλλες μικρότερες (συνεταιριστικές κ.λ.π.) οι οποίες διενεμήθησαν στις τράπεζες Εθνική και Alpha.
Ουσιαστικώς, επομένως, το ΤΧΣ διέθεσε άμεσα και έμμεσα στις 4 συστημικές τράπεζες 40,2 δις € σε ρευστό.
Τα ποσά που κατέβαλαν οι συστημικές τράπεζες για να εξαγοράσουν τις μη συστημικές – «προβληματικές», φυσικά μαζί με την προίκα των 14,7 δις € είναι ευτελή.
Η Πειραιώς κατέβαλε 95 εκ.€ για την ΑΤΕ, η Eurobank 681 εκ. € για το ΤΤ και 1 (ένα) € για την PROTON, η Alpha 1(ένα) € για την Εμπορική.
Με αυτές τις τοποθετήσεις εκ μέρους του ΤΧΣ, οι τράπεζες επεβάλλετο να ελέγχονται από το Δημόσιο, τούτο δεν συνέβη όμως. Έτσι οι ιδιώτες τραπεζίτες που είχαν ήδη αποτύχει επιχειρηματικά συνέχισαν να διαχειρίζονται τις τραπεζικές τους επιχειρήσεις αλλά με χρήματα του δημοσίου μέσω του δανείου των 50 δις € [από το ποσόν αυτό, του δανείου των 50 δις € που ήταν η «προικοδότηση» του ΤΧΣ, διατέθηκαν, όπως αναφέρθηκε, τα 40,2 δις € για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Το σύνολο των άλλων περιουσιακών στοιχείων (επενδυτικά χαρτοφυλάκια και ταμειακά διαθέσιμα) του ΤΧΣ στις 31 Δεκεμβρίου 2014 ήταν 11,6 δις €. Τα χρήματα αυτά «επεστράφησαν» στον EFSF (European Financial Stability Fund), στο τέλος Φεβρουαρίου του 2015 από την τότε Διοίκηση του ΤΧΣ, «επιστρέφοντας» επί πλέον και 1,2, δις € από λάθος (επεχειρήθη η δικαιολόγησή του από την κα Σακελλαρίου, αλλ’ ανεπιτυχώς). Οι συμμετοχές του ΤΧΣ στις 4 συστημικές τράπεζες, όπως αναφέρει η ανακοίνωση του ΤΧΣ της 30ης Απριλίου 2015, ήταν: «Κατά την 31/12/2014 η εύλογη αξία του χαρτοφυλακίου του Ταμείου ανερχόταν σε 11.622 εκ. έναντι € 22.585 εκ. την 31/12/2013»].
Η 2η ανακεφαλαιοποίηση την άνοιξη του 2014
Η 2η ανακεφαλαιοποίηση έγινε την άνοιξη του 2014, δίχως συμμετοχή του ΤΧΣ, το οποίο παραιτήθηκε των «δικαιωμάτων» του αφήνοντας το πεδίο ελεύθερο στους ιδιώτες εντελώς αδικαιολόγητα και με πρόθεση βλάβης της δημόσιας περιουσίας. Το σύνολο των αυξήσεων κεφαλαίου ήταν 8,3 δις € για τις 4 συστημικές τράπεζες. Οι τιμές αγοράς των νέων μετοχών ήταν πολύ χαμηλότερες από τις αντίστοιχες της 1ης ανακεφαλαιοποίησης (με εξαίρεση την Alpha λόγω της μεγάλης "προίκας" για την ανακεφαλαιοποίηση της Εμπορικής Τράπεζας που κατέβαλε η Credit Agricole προκειμένου να απεμπλακεί ολοσχερώς από την Ελλάδα με σκοπό να ανακάμψει η μετοχή της που είναι εισηγμένη στο Χρηματιστήριο του Παρισιού), με αποτέλεσμα το ΤΧΣ, δηλ. το Δημόσιο, να υποστεί οικονομική ζημιά και φυσικά να μειωθούν σημαντικά τα ποσοστά συμμετοχής του και στις 4 τράπεζες.
Να σημειωθεί ότι τον Οκτώβριο 2014 ανακοινώθηκαν τα αποτελέσματα των λεγόμενων «δοκιμασιών αντοχής» των 4 τραπεζών (stress tests) και όλων των συστημικών ευρωπαϊκών τραπεζών που έγιναν από την ΕΚΤ. Οι 4 ελληνικές πέρασαν «επιτυχώς», σύμφωνα με τις ανακοινώσεις, αλλ’ όχι και στην πραγματικότητα, τη δοκιμασία διότι:
• Σύμφωνα με ανακοίνωση του ΤΧΣ «στο στατικό σενάριο δυσμενών εξελίξεων, η συνολική κεφαλαιακή υστέρηση για τις ελληνικές συστημικές τράπεζες ανήλθε σε 8,7 δις € . Ωστόσο λαμβάνοντας υπόψη την επίπτωση της άντλησης κεφαλαίων που πραγματοποιήθηκε το 2014, το υπόλοιπο της κεφαλαιακής υστέρησης ανήλθε σε 2,7 δις €» (Δελτίο Τύπου του ΤΧΣ της 30/4/2015 για την Ετήσια Έκθεση 2014) και για το λόγο αυτό απαιτήθηκε το «εφεύρημα» του "δυναμικού" ισολογισμού προκειμένου να αιτιολογηθεί το "επιτυχώς" των 4 Ελληνικών συστημικών τραπεζών.
• Σύντομα απαιτήθηκε νέα ανακεφαλαιοποίηση (εκείνη του 2015).
Οι Αυξήσεις Μετοχικού Κεφαλαίου (ΑΜΚ) της 2ης ανακεφαλαιοποίησης έγιναν με τους ακόλουθους όρους και αποτελέσματα:
Εθνική Τράπεζα
Στις 13/05/2014 η τράπεζα ολοκλήρωσε την αύξηση κεφαλαίου ύψους 2,5 δις € χωρίς δικαιώματα προτίμησης σε υφιστάμενους μετόχους, δηλαδή ούτε του ΤΧΣ. Η τιμή διάθεσης των νέων μετόχων ήταν 2,2 € ανά μετοχή, μειωμένη κατά 48,7% έναντι της αντίστοιχης τιμής (4,29€) της 1ης Ανακεφαλαιοποίησης στην οποία το ΤΧΣ συμμετείχε και κάλυψε το 89,2 % της αυξήσεως του μετοχικού κεφαλαίου. Επίσης ήταν μειωμένη κατά 16,3% έναντι της τρεχούσης τότε χρηματιστηριακής τιμής (2,63€) της 12/05/2014. Μετά την εν λόγω αύξηση κεφαλαίου του 2014 το ποσοστό συμμετοχής του ΤΧΣ στην τράπεζα μειώθηκε από 84,38% σε 57,24%!!!
Alpha Bank
Στις 28/03/2014 η τράπεζα ολοκλήρωσε την αύξηση κεφαλαίου ύψους 1,2 δις €, δίχως δικαιώματα προτίμησης σε υφιστάμενους μετόχους, δηλαδή ούτε του ΤΧΣ. Η τιμή διάθεσης των νέων μετοχών ήταν 0,65€ ανά μετοχή, αυξημένη κατά 47,7% έναντι της αντίστοιχης τιμής (0,44€) διάθεσης της 1ης ανακεφαλαιοποίησης στην οποία συμμετείχε το ΤΧΣ το οποίο κάλυψε το 89,8% της αυξήσεως μετοχικού κεφαλαίου. (Σημειώνεται ότι η Alpha μετά την "εξαγορά" της Εμπορικής εξ αυτής της αιτίας κατέγραψε στα αποτελέσματά της στο τέλος Α' τριμήνου 2013 κέρδη της τάξης των 3 δις €, ποσό που προερxόταν από την κατά 3,5 δις € αύξηση του μετοxικού κεφαλαίου της Εμπορικής λόγω ανακεφαλαιοποίησης που κατέβαλε η πρώην μέτοχος Credit Agricole) Επίσης ήταν μειωμένη κατά 11,0% έναντι της χρηματιστηριακής τιμής (0,73€) της 27/03/2014. Μετά την εν λόγω αύξηση κεφαλαίου του 2014, το ποσοστό συμμετοχής του Ταμείου στην τράπεζα μειώθηκε από 81,71% σε 69,90%.
Τράπεζα Πειραιώς
Στις 10/04/2014 η τράπεζα ολοκλήρωσε την αύξηση κεφαλαίου ύψους 1,75 δις € χωρίς δικαιώματα προτίμησης των ήδη μετόχων, δηλαδή ούτε του ΤΧΣ. Η τιμή διάθεσης των νέων μετοχών ήταν 0,30 € ανά μετοχή, μειωμένη κατά 82,4% έναντι της αντίστοιχης τιμής (1,70€) της 1ης ανακεφαλαιοποίησης στην οποία συμμετείχε το ΤΧΣ και κάλυψε το 89% της ΑΜΚ. Επίσης ήταν μειωμένη κατά 83,8% έναντι της τρέχουσας χρηματιστηριακής τιμής (1,85€) της 09/04/2014. Μετά την εν λόγω αύξηση κεφαλαίου, το ποσοστό συμμετοχής του Ταμείου στην τράπεζα μειώθηκε από 80,95% σε 67,30%.
Eurobank
Στις 29/04/2014 η τράπεζα ολοκλήρωσε αύξηση κεφαλαίου ύψους 2,684 δις € χωρίς δικαιώματα προτίμησης των ήδη μετόχων, δηλαδή ούτε του ΤΧΣ. Η τιμή διάθεσης των νέων μετοχών ήταν 0,30€ ανά μετοχή, μειωμένη κατά 80,5% έναντι της αντίστοιχης τιμής (1,54€) διάθεσης της 1ης ανακεφαλαιοποίησης στην οποία συμμετείχε το ΤΧΣ το οποίο κάλυψε το 100% της ΑΜΚ. Επίσης ήταν μειωμένη κατά 18,7% έναντι της τρέχουσας χρηματιστηριακής τιμής (0,369€) της12/05/2014. Μετά την εν λόγω αύξηση κεφαλαίου του 2014, το ποσοστό συμμετοχής του Ταμείου στην τράπεζα μειώθηκε από 95,23% σε 35,41%.
Αποτέλεσμα όλων τούτων ήταν το Δημόσιο, πρώτον, να υποστεί ζημία στις αξίες των συμμετοχών του και δεύτερον να ανοίξει η οδός της πλήρους ιδιωτικοποίησης των τραπεζών με την 3η Ανακεφαλαιοποίηση του 2015 στην οποία έχομε ήδη διεξοδικώς αναφερθεί.
Στην περίπτωση της Eurobank, αυτή κατέληξε σε πλήρη ιδιωτικοποίηση (πέρασε στην ιδιοκτησία της Καναδικής Fairfax) έναντι 2,864 δις € όταν το ΤΧΣ έναν χρόνο πριν είχε διαθέσει 5,8 δις € απευθείας στη Eurobank και, έμμεσα, ακόμη 4,6 δις € μέσω της ανακεφαλαιοποίησης του ΤΤ που της παραδόθηκε τον Ιούλιο του 2013. Δηλαδή το Ελληνικό Δημόσιο διέθεσε 10,4 δις € για τη Eurobank, έλαβε το 95,235 των μετοχών της δίχως ποτέ να αποκτήσει τον έλεγχο και επέτρεψε σε έναν ιδιώτη με 2,9 δις € να αποκτήσει το 62,8% της τράπεζας και φυσικά τον έλεγχο και τη διοίκηση της!
VI. Η ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΔΙΑΤΑΞΕΩΝ ΠΕΡΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΟΥ ΤΧΣ- Η ΠΟΙΝΙΚΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΠΡΑΞΕΩΝ
1. Ο ν. 3845/2010 (ΦΕΚ Α’ 65/06.05.2010) αφορά στο σχέδιο προγράμματος (Μνημόνιο Οικονομικής και Χρηματοπιστωτικής Πολιτικής και Μνημόνιο Συνεννόησης στις Συγκεκριμένες προϋποθέσεις Οικονομικής πολιτικής – Μνημόνιο 1) και προέβλεπε μέτρα για την ενίσχυση των τραπεζών και τον Χρηματοπιστωτικό Τομέα (Παραρτήματα III και IV της παρ. 3 του άρθρ. 1 ν. 3845/10).
Τα Παραρτήματα αυτά δεν κυρώθηκαν από τη Βουλή των Ελλήνων καίτοι αποτελούν διεθνείς συμβάσεις κυρωτέες από αυτήν (παρ. 1 άρθρ. 28 Σ/75).
Υπεγράφησαν μόνο από υπουργό όργανο της εκτελεστικής όχι της νομοθετικής εξουσίας η οποία έτσι αυτοκαταργήθηκε. Με την εγκατάλειψη της σχετικής νομοθετικής εξουσίας (για τη λήψη των μέτρων) στον υπουργό οικονομικών συντελέσθηκε παρανομία.
2. Η παραγωγή των εγκληματικών αποτελεσμάτων ήταν εμπρόθετη και οδήγησε στην εφαρμογή και νέων επιλογών που συμπυκνώθηκαν στις διατάξεις του ν. 4046/2012 δηλαδή του Μνημονίου Συνεννόησης (Μνημόνιο Οικονομικής και Χρηματοπιστωτικής Πολιτικής, Μνημόνιο Συνεννόησης στις Συγκεκριμένες Υποθέσεις Οικονομικής Πολιτικής, Τεχνικό Μνημόνιο Συνεννόησης) Παράρτημα V ως και των Επιστολών Πρόθεσης του Πρωθυπουργού του υπουργού Οικονομικών και του Διοικητού της Τραπέζης της Ελλάδος προς τους εκπροσώπους των οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (Παράρτημα VII) με τον οποίο δεσμεύθηκε η χώρα να εξυγιάνει και ανακεφαλαιοποιήσει εκ νέου τις Τράπεζες νομικά και ουσιαστικά. Παρά το χαρακτήρα και αυτών των δεσμεύσεων ως διεθνών συμβάσεων, δεν κυρώθηκαν από τη Βουλή των Ελλήνων προ της ισχύος τους (1,2,3 άρθρ. 28Σ/75) και δη αυτουσίως αλλ’ ίσχυσαν de facto κατά παράβαση των Συνταγματικών διατάξεων και ανεπιτρέπτως «κυρώθηκαν» με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου (12.12.2012 ΦΕΚ Α’ 240) με την οποία (άρθρο 1.2.γ.) παρεσχέθη στον Πρόεδρο του ΤΧΣ η (άκυρη και ανίσχυρη) εξουσιοδότηση να υπογράψει τη Σύμβαση Τροποποίησης της Κύριας Σύμβασης Χρηματοδοτικής Διευκόλυνσης.
3. Στο σημείο τούτο άξια μνείας είναι η αιτιολογική έκθεση του ιδρυτικού νόμου του ΤΧΣ η οποία έχει ως εξής:
«Η Ελληνική Κυβέρνηση ιδρύει το ΤΧΣ
«αναγνωρίζοντας την καθοριστική σημασία του
Τραπεζικού Τομέα για την τήρηση του Μνημονί-
ου 1( ν.3845/2010) που υπέγραψε η Ελληνική
Κυβέρνηση με την ΕΕ, την ΕΚΤ, και το ΔΝΤ».
Στόχος (διακηρυττόμενος) «η διατήρηση της στα-
θερότητας του Ελληνικού Τραπεζικού Συστήμα-
τος μέσω της ενίσχυσης της κεφαλαιακής επάρ-
κειας των Τραπεζών».
Με άλλες λέξεις:
Το ΤΧΣ ιδρύθηκε για να υπηρετήσει το
Μνημόνιο 1 αλλά και για να αποτελέσει
«δίκτυο ασφαλείας για τις Τράπεζες» (κατά τη
ρητή διατύπωση της Αιτιολογικής Έκθεσης).
Ήταν μεν επιταγή των – φερομένων ως – δανει-
στών οι οποίοι επέβαλαν στους εκάστοτε ευεπίφορους εκπροσώπους της Ελληνικής Δημοκρατίας με τα Μνημόνια 1,2,3 υποχρεώσεις (που απορρέουν από μηδέποτε κυρωθείσες με νόμο Δανειακές Σύμβασεις οι οποίες ουδέποτε απέκτησαν υπερνομοθετική ισχύ), πλην τούτο δεν αναιρεί την υποχρέωση ευλαβικής τηρήσεως σεβασμού στην περιουσία του Ελληνικού Δημοσίου. Επ’ ουδενί δίδει δικαιώματα κατά συρροήν δωρεάν παραδόσεως των περιουσιακών στοιχείων του Ελληνικού Δημοσίου σε τρίτους.
Ανεξαρτήτως του ότι και με τον ιδρυτικό νόμο (ν. 3864/10) του ΤΧΣ και με τους ν. 4336, 4340,4346/2015 συνετελέσθη ομοία παραβίαση με εκείνην που προανεφέρθη για τους ν. 3845/10 και 4046/12 (ψευδοκύρωση, ανάθεση νομοθετικής αρμοδιότητος σε υπουργό, όργανο της εκτελεστικής εξουσίας), η υποχρέωση των διοικούντων τα ως άνω νομικά πρόσωπα για χρηστή διαχείριση δεν αναιρείται.
4. Κατά ταύτα, το ΤΧΣ συνεργούντων και των λοιπών προαναφερομένων:
• Αφ’ ενός δεν υπηρέτησε- ως προκύπτει εκ των ιδίων των αποτελεσμάτων της δραστηριότητός του –χρηστά και κατά τον διακηρυττόμενο στόχο τον σκοπό της υποστάσεώς του δεδομένου ότι
παρεστάθη ψευδώς ως αναγκαίο να γίνουν δύο πρόσθετες ανακεφαλαιοποιήσεις (2014, 2015) ως εάν η πρώτη να μη ήτο ορθή,
δίχως να έχει δοθεί λογοδοσία για την τύχη των κατασπαταληθέντων δημοσίων χρημάτων,
εξεποίησε αντί πινακίου κενού δημόσια περιουσία, παρέλειψε να ασκήσει τα δικαιώματά του ως εντολοδόχου του Ελληνικού Δημοσίου,
προξένησε ζημία στην περιουσία του Ελληνικού Δημοσίου αποτιμωμένη σε πολλά δισεκατομμύρια ευρώ,
• αφ’ ετέρου μετέτρεψε το καθαρώς ιδιωτικό χρέος των ιδιωτικών Τραπεζών Α.Ε. σε χρέος του Ελληνικού Δημοσίου.
• εκ τρίτου παρέλειψε διά των διοικούντων του να προστατεύσει την αφειδώς παρεχομένη σ’ αυτό δημόσια περιουσία εκ χρημάτων «δανεισθέντων» από τους φερόμενους ως δανειστές στον Ελληνικό Λαό και συνέτεινε αποφασιστικά και ουσιαστικά στην παγίωση της ιδιότητος του πίθου των Δαναϊδων την οποία ασμένως απεδέχθησαν οι, προαναφερόμενες τέσσερις – ακόρεστες - ιδιωτικές Τραπεζικές Α.Ε. οι και συναυτουργήσασες στη διάπραξη του εγκλήματος εις βάρος της περιουσίας –αλλά και ευρύτερα της απώλειας της κυριαρχίας – του Ελληνικού Δημοσίου.
5. Από το σύνολο των αναλυτικώς προαναφερόμενων αποδεικνύεται ότι οι διοικούντες τα ν.π.ι.δ. και ν.π.δ.δ. που προαναφέρθηκαν, ενήργησαν από κοινού με σκοπό την ελάττωση της περιουσίας του δημοσίου, και την διά της ελαττώσεως αυτής, παράδοση των ελληνικών τραπεζών σε τρίτους ιδιώτες ημεδαπούς και αλλοδαπούς έναντι ευτελούς τιμήματος, με πράξεις παραλείψεις και ψευδείς παραστάσεις (ν. 1608/50,390,386 Π.Κ.).
Ο κοινός δόλος τους, αποδεικνύεται εκ του ότι άπαντες εγνώριζαν, ότι με τις ενέργειές τους έβλαπταν τη δημόσια περιουσία κατά δεκάδες δισεκατομμυρίων ευρώ, πλην όμως με πράξεις και παραλείψεις τους, ζημίωσαν εν γνώσει τους τη δημόσια περιουσία εμπεπιστευμένη σ’ αυτούς προκειμένου να τη διαφυλάττουν και να τη διαχειρίζονται και όχι να την εκμηδενίζουν. Οι επί μέρους παράνομες ενέργειες εκάστου, εξυπηρέτησαν συνολικώς την εγκληματική δράση και το επελθόν εγκληματικό αποτέλεσμα.
Ειδικότερα αν και εκ του Συντάγματος και των κειμένων διατάξεων υπεχρεούντο να προασπίζονται το δημόσιο συμφέρον και ειδικότερα να προβαίνουν σε χρηστή και επωφελή γιά το σύνολο διαχείριση των οικονομικών του δημοσίου, παρά ταύτα αποφάσισαν και προέβησαν στις 3 ανακεφαλαιοποιήσεις των τραπεζών ιδιαιτέρως δε στην τρίτη τούτων περί τα τέλη του 2015 δίχως να τηρήσουν οιονδήποτε επιβαλλόμενο κανόνα.
Με την ενέργεια αυτή, πέραν των άλλων, διευκόλυναν τρίτους, ξένους οικονομικούς παράγοντες, να προσφέρουν εξαιρετικά και πέρα από κάθε λογική, ευτελείς τιμές, με αποτέλεσμα τούτοι να αποκτήσουν την πλειοψηφία των μετοχών και ουσιαστικώς τον έλεγχο των τραπεζών έναντι ευτελούς τιμήματος, και ταυτόχρονα να απαξιωθεί η συμμετοχή του ελληνικού δημοσίου μέσω του ΤΧΣ, και να υποστεί η δημόσια περιουσία συνολική ζημία μεταξύ της 1ης και τη 3ης ανακεφαλαιοποίησης της τάξης των 40 δις €. Συγκεκριμένα, όπως αναλυτικώς αναφέρθηκε ανωτέρω, η συμμετοχή του δημοσίου στις τέσσερις τράπεζες έως και την 30/9/2015 πριν την 3η ανακεφαλαιοποίηση ανέρχονταν στο ποσό των 2,116 δις €, ενώ μετά την 3η ανακεφαλαιοποίηση το ποσό αυτό μειώθηκε σε 452 εκ. € ήτοι ζημία 1,664 δις € μόνο κατά την περίοδο 1/10/2015-26/11/2015, από τα χρηματιστηριακά τεχνάσματα υποτιμητικής κερδοσκοπίας και τις εξευτελιστικές τιμές ανά μετοχή μέσω του βιβλίου προσφορών για κάθε τράπεζα.
Οι άνθρωποι αυτοί, αποφάσισαν, αν και γνώριζαν τη ζημία που θα υποστεί η δημόσια περιουσία και η περιουσία του Ταμείου, περιουσίας της οποίας είχαν εκ του νόμου την ευθύνη διαχειρίσεως, να μη λάβουν μέρος στην ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, αν και εκ της ιδιότητος του έκαστος εξ αυτών, γνώριζε ότι η μη συμμετοχή εξυπηρετεί αφ’ ενός την εκμηδένιση της αξίας των μετοχών και άλλων χρηματοπιστωτικών μέσων κατά την έννοια του ν. 3606/2007, αφ ετέρου στερούσε από το Ταμείο και συνακόλουθα το δημόσιο τη δυνατότητα να διατηρήσει δεσπόζουσα θέση σε κάθε τράπεζα, ενώ εξευτέλιζε των αξία των χρηματικών ποσών που είχαν ήδη διατεθεί.
Ταυτοχρόνως, διευκόλυναν τη χειραγώγηση της αξίας των μετοχών εν όψει ανακεφαλαιοποιήσεως με ιδιαίτερα τεχνάσματά τους, ως ειδικών κατ’ επάγγελμα, αν και εκ της θέσεως τους είχαν ιδιαίτερη νομική υποχρέωση να ελέγξουν την αναιτιολόγητη ελεύθερη πτώση των μετοχών των προαναφερομένων 4 συστημικών τραπεζών και να προβούν στις προβλεπόμενες εκ του νόμου ενέργειες, προκειμένου να προστατεύσουν το ελληνικό δημόσιο και συνολικά το επενδυτικό κοινό από την προφανή και ακραία χειραγώγηση.
Κατά το χρονικό διάστημα από του 2013 ως και του 2015 ενώ είχαν εκ του νόμου την ευθύνη της χρηστής και επωφελούς διαχειρίσεως της περιουσίας του Ταμείου, περιουσίας του Ελληνικού Δημοσίου, έβλαψαν τη συγκεκριμένη περιουσία.
6. Με τις ανακεφαλαιοποιήσεις συντελέσθηκε επέμβαση εις βάρος της περιουσίας των μετόχων των Τραπεζικών Επιχειρήσεων, κυρίως των μικρομετόχων, και αφαιρέθηκε δημόσια περιουσία (το προϊόν του δανεισμού των συμφωνιών με τους δανειστές) η οποία κατευθύνθηκε στις Τραπεζικές Επιχειρήσεις, ιδιωτικές πλέον, με την ψευδή παράσταση ότι τούτο αποβλέπει στην ικανοποίηση σκοπού δημοσίας ωφελείας. Συντελέσθηκε αφαίρεση περιουσίας δίχως αντάλλαγμα, δίχως την πληρωμή ποσού τελούντος σε εύλογη ισορροπία με την αξία της περιουσίας που αφαιρέθηκε. Το οικονομικό αποτέλεσμα (αυτοδίκαιη ακύρωση παλαιών μετοχών και αντικατάσταση με άλλες μηδαμινής αξίας ή δίχως δικαίωμα ψήφου) επέφερε ζημία και στην περιουσία κυρίως των μικρομετόχων και των Ταμείων των Ασφαλιστικών Οργανισμών ενώ έδωσε τη δυνατότητα απόκτησης, αντί ευτελούς τιμήματος, μεγάλου ποσοστού του μετοχικού κεφαλαίου των Τραπεζικών Επιχειρήσεων σε συγκεκριμένους ισχυρούς ιδιοκτήτες κεφαλαιουχικών μέσων ώστε να τις ελέγχουν εκείνοι αποκλείοντας σκοπίμως τη δυνατότητα ελέγχου αυτών των Τραπεζικών Επιχειρήσεων από το Ελληνικό Δημόσιο (και διά του ΤΧΣ) που εισέφερε, ως μη ώφειλε, ουσιαστικώς το προϊόν του δανεισμού του (δανεισμού όλων των Ελλήνων Πολιτών) στην περιουσία των Τραπεζών υπό τον προσχηματικό λόγο της ανάγκης ανακεφαλαιοποίησης. Πράγματι, λόγω της ελλείψεως οιασδήποτε αναφοράς ή εκτιμήσεως για τη «βιωσιμότητα» των Τραπεζικών Επιχειρήσεων (παρά τις αλεπάλληλες ανακεφαλαιοποιήσεις – αφαιμάξεις της δημόσιας περιουσίας) και για άλλες κρίσιμες παραμέτρους,
• επλήγησαν σοβαρότατοι δημόσιοι σκοποί όπως η δημόσια υγεία, η κοινωνική ασφάλιση και άλλοι θαλπόμενοι από δημόσια νομικά πρόσωπα σκοποί.
Η επίμαχη επέμβαση στην δημόσια περιουσία και στην περιουσία των μικρομετόχων με τις αλεπάλληλες και αναιτιολόγητες κατά νόμον ανακεφαλαιοποιήσεις στερείται του στοιχείου της προβλεψιμότητος, της αναλογικότητος και της εφαρμογής αντικειμενικών κριτηρίων, αναπτύχθηκε σε βάρος της ελευθερίας και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας (άρθρ.1 πρόσθετου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ ν.53/1974, άρθρ. 5 παρ. 1Σ/75), δεν εξυπηρέτησε αλλ’ έβλαψε το δημόσιο συμφέρον παρά τις περί του αντιθέτου, εν γνώσει ψευδείς, εξαγγελίες.
Απεδείχθη απρόσφορη, μη αναγκαία σε κάθε δε περίπτωση υπέρμετρη και, συνεπώς, απαγορευομένη από τα άρθρα 17 παρ. 1, 25 παρ. 1Σ/75 και το άρθρ. 1 του Πρώτου Προσθέτου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ ως προς την περιουσία των εκατοντάδων χιλιάδων μικρομετόχων των προαναφερομένων Τραπεζικών Επιχειρήσεων.
Επιχειρήθηκε υπό την απολύτως, εν γνώσει ψευδή, παράσταση της δήθεν εξυπηρετήσεως δημοσιονομικών στόχων, μείωσης του δημοσίου χρέους χάριν δήθεν της διασώσεως της οικονομίας της Ελληνικής Δημοκρατίας από στάση πληρωμών και κατάρρευση.
Συνετελέσθη με την εγκληματική παράλειψη από πλευράς του ΤΧΣ και των λοιπών συμμετόχων να ασκηθούν τα εκ του ιδρυτικού σκοπού του ΤΧΣ και τις κείμενες διατάξεις δικαιώματα του Ελληνικού Δημοσίου και του συνόλου των Ελλήνων πολιτών.
Διεπράχθη ασφαλώς κατ’ εξακολούθησιν επί σειρά ετών και με ιδιαίτερες μεθοδεύσεις και τεχνάσματα.
Η ηθική και κοινωνική απαξία για τις πράξεις αυτές επιβάλλει, και ζητούμε, την άμεση ενέργεια των αρμοδίων Αρχών, την αναζήτηση και εντοπισμό αλλά και την παραδειγματική τιμωρία όλων των συμμετόχων.
Ζητούμε να ληφθεί υπόψη ότι η ενέργειά μας τούτη ενώπιόν σας υπαγορεύεται αποκλειστικώς και μόνον από την αίσθηση του καθήκοντος που επιβάλλει η ιδιότητά μας ως Ελλήνων πολιτών και ο σεβασμός στις διατάξεις του Συντάγματος και των νόμων αλλά και η εκ της ακολουθίας των πραγματικών περιστατικών σχηματισθείσα πεποίθησή μας για τη νομιμότητα της ενέργειάς μας.
ΓΙΑ ΤΟΥΤΑ,
με ρητή επιφύλαξη ως προς οιονδήποτε άλλο δικαίωμά μας,
ΖΗΤΟΥΜΕ
Την διενέργεια των κατά νόμον επιβαλλομένων ώστε να καταγνωσθεί η ποινική απαξία κατά των αποδειχθησομένων ως δραστών και υφ’ οιανδήποτε μορφή συμμετόχων στις πράξεις που προαναφέρονται.
Αθήνα, 06/06/2016
ΟΙ ΜΗΝΥΤΗΡΙΩΣ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΕΣ-
ΚΑΤΑΓΓΕΛΛΟΝΤΕΣ
1. Λαφαζάνης Παναγιώτης του Γεωργίου
2. Γαλάνης Νικόλαος του Δημητρίου
3. Ήσυχος Κωνσταντίνος – Ηρακλής του Νικολάου
4. Καλύβης Αλέξανδρος του Γεωργίου
5. Λεουτσάκος Ευστάθιος του Πιέρρου
6. Μαντάς Παναγιώτης του Κωνσταντίνου
7. Μαρματάκης Κωνσταντίνος του Μιχαήλ
8. Νταβανέλλος Αντώνιος του Νικολάου
9. Παπαδόγιαννη Σοφία του Νικολάου
10. Σαραφιανός Δημήτριος του Παναγιώτη
11. Στρατούλης Δημήτριος του Ιωάννη
12. Σωτήρης Παναγιώτης του Γεωργίου
13. Τόλιος Ιωάννης του Γεωργίου
14. Χουντής Νικόλαος του Βασιλείου
