Μνημόνιο-πρόκληση για τους εργαζόμενους

Στο ΦΕΚ (Φύλλο Εφη­με­ρί­δας Κυ­βερ­νή­σε­ως) αριθ­μός 80 της Πέμ­πτης 16 Ιου­λί­ου 2015, πε­ρι­λαμ­βά­νε­ται το τέλος, η τα­φό­πλα­κα των ελ­πί­δων που η ερ­γα­τι­κή τάξη και τα λαϊκά στρώ­μα­τα είχαν ενα­πο­θέ­σει στον ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ για άμεση βελ­τί­ω­ση της ζωής τους μέσα από το τέλος των πο­λι­τι­κών λι­τό­τη­τας.
Η κυ­βέρ­νη­ση Τσί­πρα όχι μόνο αθέ­τη­σε όλες τις προ­ε­κλο­γι­κές της υπο­σχέ­σεις, όχι μόνο έγρα­ψε στα πα­λαιό­τε­ρα των υπο­δη­μά­των της το πρό­γραμ­μα του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, αλλά ψή­φι­σε ένα μνη­μό­νιο το οποίο, αν εφαρ­μο­στεί, την κα­τα­τάσ­σει στις νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρες κυ­βερ­νή­σεις. Στέλ­νο­ντας με εκ­κω­φα­ντι­κό τρόπο το μή­νυ­μα στους ερ­γα­ζό­με­νους ότι εντός ΕΕ το μόνο που τους πε­ρι­μέ­νει είναι η σκλα­βιά και η υπο­δού­λω­ση στα χέρια των ερ­γο­δο­τών τους.

Μέτρα

Ποια είναι όμως αυτά τα νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρα μέτρα όπως πε­ρι­γρά­φο­νται στο ΦΕΚ;

Χτύ­πη­μα πρώτο: Η λει­τουρ­γία των κα­τα­στη­μά­των όλες τις Κυ­ρια­κές του χρό­νου (βλέπε σε­λί­δα 8) χωρίς τη δια­σφά­λι­ση ανά­λο­γων μι­σθο­λο­γι­κών δι­καιω­μά­των.

Χτύ­πη­μα δεύ­τε­ρο: Η ανερ­γία που θα προ­κύ­ψει από το άνοιγ­μα επαγ­γελ­μά­των όπως αυτό των φαρ­μα­κο­ποιών. Ο στό­χος του, να μπουν μη συ­ντα­γο­γρα­φού­με­να φάρ­μα­κα στα σού­περ μάρ­κετ, θα οδη­γή­σει στο κλεί­σι­μο φαρ­μα­κεί­ων, ενώ πρώτα θύ­μα­τα, πριν από το κλεί­σι­μο, θα είναι οι ερ­γα­ζό­με­νοι σε αυτά, καθώς χωρίς συλ­λο­γι­κές συμ­βά­σεις ερ­γα­σί­ας θα είναι ο πρώ­τος εύ­κο­λος στό­χος για να μειώ­σουν τη ζημιά τους οι φαρ­μα­κο­ποιοί.

Χτύ­πη­μα τρίτο: Η ιδιω­τι­κο­ποί­η­ση του ΑΔΜΗΕ. Τόσο για τους ερ­γα­ζό­με­νους σε αυτόν, που θα χά­σουν μι­σθο­λο­γι­κά και ασφα­λι­στι­κά δι­καιώ­μα­τα, όσο και μέσα από την αύ­ξη­ση της τιμής του ηλε­κτρι­κού ρεύ­μα­τος για όλους τους υπό­λοι­πους. Για να μη γίνει αυτό, η κυ­βέρ­νη­ση πρέ­πει να δώσει σαφή ισο­δύ­να­μα μέτρα. Αν είχε τέ­τοια πρό­θε­ση η κυ­βέρ­νη­ση Τσί­πρα, θα είχε ήδη προ­χω­ρή­σει σε αύ­ξη­ση της φο­ρο­λο­γί­ας των με­γά­λων επι­χει­ρή­σε­ων. Κάτι τέ­τοιο όμως απο­δει­κνύ­ε­ται ότι δεν ήταν στις προ­θέ­σεις της. Οπότε η ιδιω­τι­κο­ποί­η­ση του ΑΔΜΗΕ είναι κάτι πα­ρα­πά­νω από πι­θα­νό ότι θα προ­χω­ρή­σει. Γι’ αυτόν το λόγο αντι­κα­τα­στά­θη­κε και ο αρ­μό­διος υπουρ­γός Πα­να­γιώ­της Λα­φα­ζά­νης που δια­φω­νού­σε. Εκτός βέ­βαια και αν η πρό­θε­ση αυτή ανα­τρα­πεί από τους ίδιους τους ερ­γα­ζό­με­νους.

Χτύ­πη­μα τέ­ταρ­το: Η δέ­σμευ­ση να προ­χω­ρή­σει η κυ­βέρ­νη­ση σε «αυ­στη­ρή ανα­θε­ώ­ρη­ση και εκ­συγ­χρο­νι­σμό των συλ­λο­γι­κών δια­πραγ­μα­τεύ­σε­ων». Απο­δε­χό­με­νη «τη βέλ­τι­στη πρα­κτι­κή» των ομα­δι­κών απο­λύ­σε­ων. Και πα­ρα­κά­τω: «Οι πο­λι­τι­κές της αγο­ράς ερ­γα­σί­ας θα πρέ­πει να εναρ­μο­νι­σθούν με διε­θνείς και ευ­ρω­παϊ­κές βέλ­τι­στες πρα­κτι­κές και θα πρέ­πει να απο­φευ­χθεί επι­στρο­φή σε πο­λι­τι­κές του πα­ρελ­θό­ντος που δεν είναι συμ­βα­τές με την προ­ώ­θη­ση μιας ανά­πτυ­ξης βιώ­σι­μης και χωρίς απο­κλει­σμούς».
Προ­σπα­θώ­ντας να κά­νου­με λιανά αυτό το χτύ­πη­μα, εκτός από το προ­φα­νές, την απε­λευ­θέ­ρω­ση δη­λα­δή των ομα­δι­κών απο­λύ­σε­ων, η κυ­βέρ­νη­ση μπο­ρεί να εφαρ­μό­σει πρα­κτι­κές που αφή­νουν το πε­ρι­θώ­ριο να το παί­ξει φι­λο­λαϊ­κή αλλά που στην ουσία κα­ταρ­γούν τα συν­δι­κά­τα και κά­νουν δε­δο­μέ­νο το ότι οι ερ­γα­ζό­με­νοι δεν θα πά­ρουν αύ­ξη­ση ποτέ. Για πα­ρά­δειγ­μα, απα­γό­ρευ­ση απερ­γιών με αι­τή­μα­τα που βά­ζουν σε κίν­δυ­νο τη δη­μο­σιο­νο­μι­κή στα­θε­ρό­τη­τα και αυ­ξή­σεις μι­σθών μόνο αν συν­δέ­ο­νται με αύ­ξη­ση της πα­ρα­γω­γι­κό­τη­τας κ.λπ. 

Χτύ­πη­μα πέμ­πτο: Όπως πε­ρι­γρά­φε­ται στο ΦΕΚ, «η ελ­λη­νι­κή κυ­βέρ­νη­ση θα επα­νε­ξε­τά­σει με σκοπό την τρο­πο­ποί­η­ση τη νο­μο­θε­σία που ει­σή­χθη σε αντί­θε­ση με τη συμ­φω­νία της 20ής Φε­βρουα­ρί­ου, υπα­να­χω­ρώ­ντας σε δε­σμεύ­σεις προη­γού­με­νων προ­γραμ­μά­των, ή θα προσ­διο­ρί­σει σαφή ισο­δύ­να­μα αντι­σταθ­μι­στι­κά μέτρα για τα κε­κτη­μέ­να δι­καιώ­μα­τα που δη­μιουρ­γή­θη­καν στο με­σο­διά­στη­μα».
Σε με­τά­φρα­ση: Αν δεν βρε­θούν ισο­δύ­να­μα αντι­σταθ­μι­στι­κά μέτρα, οι σχο­λι­κοί φύ­λα­κες, οι κα­θα­ρί­στριες του υπουρ­γεί­ου Οι­κο­νο­μι­κών, οι εκ­παι­δευ­τι­κοί και όσοι δια­θέ­σι­μοι επα­να­προ­σλή­φθη­καν θα κιν­δυ­νεύ­ουν να απο­λυ­θούν. Στην κα­λύ­τε­ρη δε πε­ρί­πτω­ση η κυ­βέρ­νη­ση, με βάση τη λο­γι­κή του μνη­μο­νί­ου που υπέ­γρα­ψε, θα κρα­τή­σει αυ­τούς τους νό­μους αλλά επι­βάλ­λο­ντας ακόμη βα­ρύ­τε­ρη φο­ρο­λο­γία στους έχο­ντες χα­μη­λά και ανύ­παρ­κτα πια ει­σο­δή­μα­τα, με απο­τέ­λε­σμα να δη­μιουρ­γή­σει και κλίμα επι­θε­τι­κό στην κοι­νω­νία σε βάρος όλων των πα­ρα­πά­νω.

Χτύ­πη­μα έκτο: Η αύ­ξη­ση της ει­σφο­ράς κοι­νω­νι­κής αλ­λη­λεγ­γύ­ης, που θα έχει άμεσο αντί­κτυ­πο στη μεί­ω­ση μι­σθών και συ­ντά­ξε­ων. Αν και με το Ν. 4305/2014 υπήρ­ξε μια τύπου «αύ­ξη­ση» στους μι­σθούς, καθώς η ει­σφο­ρά αλ­λη­λεγ­γύ­ης μειώ­θη­κε κατά 30%, πλέον, με το Μνη­μό­νιο 3, τα δε­δο­μέ­να αλ­λά­ζουν και η ει­σφο­ρά αλ­λη­λεγ­γύ­ης θα υπο­λο­γι­στεί το τρέ­χον έτος, και δη από 1/1/15, με συ­ντε­λε­στές από 0,7% μέχρι 8%, σε συ­νάρ­τη­ση με το ύψος του ει­σο­δή­μα­τος.

Σε αυτά πρέ­πει να συ­μπε­ρι­λη­φθούν το χτύ­πη­μα στις συ­ντά­ξεις και το Ασφα­λι­στι­κό που ξε­κί­νη­σε και θα ολο­κλη­ρω­θεί τον Οκτώ­βριο, η βαριά φο­ρο­λο­γία μέσω ΦΠΑ 23% σε είδη κα­θη­με­ρι­νής ανά­γκης, η δια­τή­ρη­ση του ΕΝΦΙΑ κ.λπ.

Σύμ­φω­να με το ΙΕΛΚΑ, 157 ευρώ πα­ρα­πά­νω το χρόνο θα κα­λεί­ται να κα­τα­βά­λει το κάθε νοι­κο­κυ­ριό για τις αγο­ρές τρο­φί­μων, με βάση την αύ­ξη­ση του ΦΠΑ στα συ­σκευα­σμέ­να τρό­φι­μα στο 23%. Ει­δι­κό­τε­ρα, σύμ­φω­να με λε­πτο­με­ρείς υπο­λο­γι­σμούς και με τη βα­σι­κή υπό­θε­ση ότι η κα­τα­νά­λω­ση θα πα­ρα­μεί­νει στα επί­πε­δα του 2013 και ότι η αύ­ξη­ση του ΦΠΑ θα με­τα­φερ­θεί στις τιμές των προ­ϊ­ό­ντων, το ΙΕΛΚΑ υπο­λο­γί­ζει ότι η ανα­με­νό­με­νη συ­νο­λι­κή ετή­σια επι­βά­ρυν­ση για το σύ­νο­λο των νοι­κο­κυ­ριών είναι 650 εκατ. ευρώ.

Τα σω­μα­τεία και η ευ­θύ­νη τους

Είναι σαφές ότι η εφαρ­μο­γή όλων των πα­ρα­πά­νω είναι ανοι­χτή κή­ρυ­ξη πο­λέ­μου προς τους ερ­γα­ζό­με­νους. Ενός πο­λέ­μου που μπο­ρεί να λήξει μόνο με δύο τρό­πους: Την ήττα των αρι­στε­ρών δυ­νά­με­ων εντός του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ και τη συ­νο­λι­κή απο­γο­ή­τευ­ση πλα­τιών τμη­μά­των της ερ­γα­τι­κής τάξης που είχαν ενα­πο­θέ­σει τις ελ­πί­δες τους στην κυ­βέρ­νη­ση με κορμό τον ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ. Ή την αντί­στα­ση που μπο­ρεί και πρέ­πει να ξε­κι­νή­σει άμεσα σε κάθε χώρο δου­λειάς, σε κάθε σω­μα­τείο ή/και ανε­ξάρ­τη­τα, με τη νίκη των αρι­στε­ρών δυ­νά­με­ων εντός ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ.

Είναι γε­γο­νός ότι την πλειο­ψη­φία στις δυ­νά­μεις του ΜΕΤΑ την έχει η αρι­στε­ρή πτέ­ρυ­γα του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ που δια­φω­νεί με το μνη­μό­νιο. Πέρα από το κε­ντρι­κό πο­λι­τι­κό σκη­νι­κό, η συ­μπε­ρι­φο­ρά αυτών των δυ­νά­με­ων σε συν­δι­κα­λι­στι­κό επί­πε­δο θα είναι κα­θο­ρι­στι­κή για το κί­νη­μα και την Αρι­στε­ρά.

Χρειά­ζε­ται η δη­μιουρ­γία ενός πλα­τιού με­τώ­που σω­μα­τεί­ων και αγω­νι­στών βάσης στους χώ­ρους, μαζί με τις δυ­νά­μεις της ΑΝΤΑΡ­ΣΥΑ και τη συ­νε­χή ανοι­χτή πρό­σκλη­ση στις δυ­νά­μεις του ΠΑΜΕ και του ΚΚΕ για την από κοι­νού δράση ενά­ντια στο μνη­μό­νιο και την κυ­βέρ­νη­ση. Με πρό­ταγ­μα την εναλ­λα­κτι­κή λύση που οι αγώ­νες των ερ­γα­ζο­μέ­νων μπο­ρούν να επι­βά­λουν, την εφαρ­μο­γή ενός με­τα­βα­τι­κού προ­γράμ­μα­τος ικα­νού να βγά­λει τους ερ­γα­ζό­με­νους από το αδιέ­ξο­δο των πο­λι­τι­κών λι­τό­τη­τας και με αυτή την έν­νοια πι­θα­νά και την έξοδο από το ευρώ και την ΕΕ.

Ενός με­τώ­που που θα ορ­γώ­σει τους χώ­ρους δου­λειάς, ορ­γα­νώ­νο­ντας τις κι­νη­το­ποι­ή­σεις, σπά­ζο­ντας την απο­γο­ή­τευ­ση και με­τα­τρέ­πο­ντας την ήττα που γνώ­ρι­σαν οι ερ­γα­ζό­με­νοι από τη νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρη στρο­φή της ηγε­σί­ας Τσί­πρα σε οδό προς τα εμπρός για το κί­νη­μα και την Αρι­στε­ρά. Σε αυτή την κα­τεύ­θυν­ση οφεί­λουν οι πα­ρα­τά­ξεις της Αρι­στε­ράς να αξιο­ποι­ή­σουν και το κά­λε­σμα που έκανε η ΑΔΕΔΥ σε 140 ομο­σπον­δί­ες και συν­δι­κά­τα του δη­μό­σιου και ιδιω­τι­κού τομέα κατά του Μνη­μο­νί­ου 3. 

Η ευ­θύ­νη για όλες τις συν­δι­κα­λι­στι­κές πα­ρα­τά­ξεις της Αρι­στε­ράς είναι πλέον με­γά­λη.