Άμεση κατάπαυση του πυρός / Έξω οι δυνάμεις κατοχής από Γάζα και Δυτική Όχθη / Διακοπή κάθε συνεργασίας Ελλάδας-Ισραήλ

Από τα ξημερώματα της 18ης Μάρτη, το Κράτος του Ισραήλ συνεχίζει την καταστροφή της Γάζας και τη σφαγή του πληθυσμού της από εκεί που την είχε διακόψει. Οι Παλαιστίνιοι της Γάζας μετρούν ξανά –κατά εκατοντάδες– τους νεκρούς τους, ενώ αντιμετωπίζουν έναν ολοκληρωτικό αποκλεισμό ανθρωπιστικής βοήθειας, διακοπή ηλεκτροδότησης, καταστροφή των καταλυμάτων και των υποδομών που είχαν πασχίσει να ξαναστήσουν όρθια τους τελευταίους 2 μήνες. 

Ενώ η συμφωνία προέβλεπε την απόσυρση των δυνάμεων κατοχής από τη Γάζα, με αντάλλαγμα την επιστροφή των αιχμαλώτων που έχουν απομείνει, ο Νετανιάχου τινάζει στον αέρα αυτή την προοπτική, ξεκαθαρίζοντας ότι οι –όποιες– διαπραγματεύσεις θα γίνουν «υπό ισραηλινά πυρά», ενώ ο υπουργός Άμυνας του Ισραήλ απευθύνει στο λαό της Γάζας μια «τελική προειδοποίηση», απειλώντας με «καταστροφή και ολοκληρωτική ερημοποίηση». 

Είναι προφανές ότι οι δηλώσεις Τραμπ περί μετατροπής της Γάζας σε «Ριβιέρα» (χωρίς Παλαιστίνιους) αποτέλεσαν το αμερικανικό πράσινο φως στα σιωνιστικά σχέδια εθνοκάθαρσης. Και αυτά τα σχέδια δεν περιορίζονται στη Γάζα. 

Στη Δυτική Όχθη, ο Ισραηλινός Στρατός έχει εκτοπίσει δεκάδες χιλιάδες Παλαιστίνιους από τους καταυλισμούς προσφύγων, τους οποίους κατεδαφίζει ολοσχερώς και ο Νετανιάχου κάνει λόγο για την πιθανότητα να ανοίξει «ένα ακόμα μεγαλύτερο μέτωπο εκεί». Στην Ιερουσαλήμ, εν μέσω Ραμαζανιού, οι Ισραηλινές δυνάμεις επί βδομάδες απαγορεύουν την πρόσβαση χιλιάδων Παλαιστινίων στο Τέμενος Αλ Άκσα.

Το σιωνιστικό καθεστώς επιχειρεί επί δεκαετίες να καταπιεί την ιστορική Παλαιστίνη, εκδιώκοντας τους Παλαιστίνιους. Σήμερα επιδιώκει μια δραματική επιτάχυνση αυτής της διαδικασίας, σαν εκείνες του 1948 και του 1967. 

Οι μεσσιανικές φαντασιώσεις για το «Μεγάλο Ισραήλ» απειλούν τον Παλαιστινιακό λαό, αλλά η επιβολή τους απειλεί και την υπόλοιπη περιοχή. 

Το σιωνιστικό κράτος διατηρεί στρατιωτικές θέσεις στο νότιο Λίβανο, μήνες μετά την κατάπαυση του πυρός που υποτίθεται περιλάμβανε την πλήρη αποχώρησή του. Έχει διευρύνει την ζώνη κατοχής στη νότια Συρία, την οποία βομβαρδίζει περιοδικά, ενώ εξαπολύει απειλές ενάντια στο νέο καθεστώς, απαιτώντας να μην αναπτύξει δυνάμεις νότια της Δαμασκού. Απορρίπτει επιδεικτικά την πρόταση των αραβικών κρατών για ανοικοδόμηση της Γάζας χωρίς εκτοπισμό των Παλαιστινίων, δηλώνοντας ότι αυτή… «δεν παίρνει υπόψη  την νέα κατάσταση». Καθώς οι Χούθι της Υεμένης δήλωσαν ότι ξαναρχίζει ο αποκλεισμός πλοίων που κατευθύνονται στο Ισραήλ μέχρι να σταματήσει ο αποκλεισμός της Γάζας, ο αμερικανικός στρατός έχει εξαπολύσει καταστροφικά χτυπήματα στην Υεμένη και ο Τραμπ απειλεί με ακόμα χειρότερα, ενώ καθιστά το… Ιράν (!) υπεύθυνο για κάθε νέα ενέργεια των Υεμένιων ανταρτών. 

Η σιωνιστική ηγεσία οδηγεί την ανθρωπότητα πίσω στις πιο σκοτεινές εποχές της. Ένα αποικιακό κράτος, εφαρμόζει συστηματικό Απαρτχάιντ κατά του ιθαγενή πληθυσμού και όταν αυτός αντιστέκεται σε αυτή την καταπίεση, βάζει μπρος την εναλλακτική της εθνοκάθαρσης και της γενοκτονίας. Υπηρεσίες του ΟΗΕ καταγγέλουν τη συστηματική «καταστροφή της αναπαραγωγικής ικανότητας των Παλαιστινίων στη Γάζα», το Διεθνές Δικαστήριο ερευνά τη γενοκτονία και έχει εκδώσει διαδοχικά «προσωρινά μέτρα» αποτροπής της, το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο έχει εκδώσει εντάλματα σύλληψης για τον Νετανιάχου και τον Γκαλάντ. Και η σιωνιστική ηγεσία τους γράφει στα παλιά της παπούτσια, καθώς οι ευρωπαϊκές ηγεσίες ψελλίζουν χλιαρές καταδίκες ή εκφράζουν θολές «ανησυχίες», αλλά αρνούνται να διακόψουν σχέσεις και να επιβάλουν κυρώσεις.

Τι άλλο πρέπει να γίνει για να αντιμετωπιστεί το Κράτος του Ισραήλ ως παρίας, για να του επιβληθεί διεθνής απομόνωση, όπως απαιτούν διαδηλώσεις σε πολλές χώρες του πλανήτη; 

Το ίδιο ερώτημα και το ίδιο καθήκον αφορά με ένταση και την Ελλάδα. 

Η ελληνική κυβέρνηση παραμένει ένας από τους πιο θερμούς και αφοσιωμένους συμμάχους του κράτους-δολοφόνου. Εν μέσω αποκλεισμού της Γάζας από κάθε ανθρωπιστική βοήθεια και εγκλημάτων στη Δυτική Όχθη, η Λίνα Μενδώνη επισκέφτηκε επίσημα το Ισραήλ να σφίξει τα χέρια των εγκληματιών. Λίγες μέρες πριν αρχίσει η νέα αγριότητα στη Γάζα, ο υπουργός Εξωτερικών του Ισραήλ είχε γίνει πανηγυρικά δεκτός στην Ελλάδα, για να συζητήσει το βάθεμα της συνεργασίας, την αναβάθμιση του «άξονα» Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ και την ενίσχυση του ρόλου των ΗΠΑ σε αυτόν («3+1»). 

Πρέπει να σπάσουμε αυτόν τον άθλιο και αντιδραστικό άξονα. Να πιέσουμε και να επιβάλουμε διακοπή κάθε συνεργασίας με τους γενοκτόνους. Όχι στο όνομά μας! 

Να απαιτήσουμε την καταδίκη των Ισραηλινών εγκλημάτων, με τη διεθνή του απομόνωση, με κυρώσεις και μποϊκοτάζ. 

Να σταθούμε με κάθε τρόπο στο πλευρό της Παλαιστινιακής Αντίστασης, στον αγώνα που δίνει από τη Ράφα ως την Τζενίν. 

Ζούμε σε έναν κόσμο που ξυπνάνε οι δαίμονες του παρελθόντος. Το «δίκιο του ισχυρότερου» εμφανίζεται πλέον ωμό στις διεθνείς σχέσεις. Η εξοπλιστική κούρσα κλιμακώνεται δραματικά και όλοι οι πόροι στρέφονται στην πολεμική οικονομία. Η διεθνής ακροδεξιά και οι ιδεολογικές της (εθνικιστικές, ρατσιστικές, σεξιστικές) σταυροφορίες τροφοδοτούνται από αυτήν την πολιτική και παράλληλα εργάζονται για να εμπεδωθεί η «ηθική του πολεμιστή» στους πληθυσμούς. Η πολεμοκαπηλεία και η γλώσσα του «εθνικού συμφέροντος» ενισχύουν τη μετωπική επίθεση στα δημοκρατικά δικαιώματα. 

Το Κράτος του Ισραήλ αποτελεί σήμερα τον «πρωτοπόρο» αυτών των διεθνών τάσεων και το αντικείμενο θαυμασμού των αντιδραστικών δυνάμεων που απειλούν να μας σύρουν στο σκοτάδι. Απέναντί του στέκεται ο Παλαιστινιακός Λαός, και η επίμονη πάλη του για ζωή με ελευθερία και αξιοπρέπεια τον κάνει «εμπροσθοφυλακή» αυτού του διεθνούς αγώνα. Δεν πρέπει να τον αφήσουμε να δώσει αυτή τη μάχη μόνος.

Περισσότερο από ποτέ, η μάχη για μια Ελεύθερη Παλαιστίνη αποτελεί μάχη για ολόκληρη την ανθρωπότητα. 

Ετικέτες