Στις 13/3 δικάζονται διοικητικοί υπάλληλοι του ΕΚΠΑ και ένας καθηγητής, για τις αγωνιστικές κινητοποιήσεις του 2014, κατόπιν δίωξης που ζήτησε ο Θεόδωρος Φορτσάκης, τέως πρύτανης και νυν βουλευτής της ΝΔ. Οι διώξεις αυτές αποτελούν µια ξεκάθαρη πρόκληση απέναντι στο συνδικαλιστικό κίνηµα και τους συλλογικούς αγώνες. Απέναντι σε αυτή την πρόκληση πρέπει να υπάρξει µια απάντηση όχι µόνο µέσα στις αίθουσες των δικαστηρίων αλλά και στο δρόµο.
Ταραχώδης περίοδος
Η περίοδος κατά την οποία ο Θεόδωρος Φορτσάκης υπήρξε πρύτανης του ΕΚΠΑ υπήρξε επικίνδυνα επεισοδιακή. Ο απολογισµός της φέρνει στην επιφάνεια ανοιγµένα κεφάλια φοιτητών από τα ΜΑΤ, διαθεσιµότητες εργαζοµένων του πανεπιστηµίου, ακόµη µεγαλύτερη υποχρηµατοδότηση του ΕΚΠΑ, επαναλαµβανόµενα lock out σχολών του κέντρου και περικύκλωσή τους από την αστυνοµία, καθώς και κλείδωµα των εργαζοµένων της πρυτανείας στο κεντρικό κτίριο. Μιλάµε για µια περίοδο που η κυβέρνηση Σαµαρά αξιοποιούσε ποικιλοτρόπως τους κάθε λογής «Φορτσάκηδες» προκειµένου να επιβάλει σε κάθε κοινωνικό χώρο, πόσο µάλλον στο πανεπιστήµιο, το δόγµα «νόµος και τάξη». Μόνο που µιλάµε για το νόµο της φτώχειας, της λιτότητας και της εξαθλίωσης και την τάξη των ΜΑΤ, του αυταρχισµού και της καταστολής.
Φοιτητές και εργαζόµενοι του ΕΚΠΑ αγωνίζονταν από κοινού απέναντι στις µνηµονιακές πολιτικές που διέλυαν (και συνεχίζουν να διαλύουν) το δηµόσιο δωρεάν πανεπιστήµιο. Σε σχολές του κέντρου όπως στη Νοµική οι αγωνιστικές αποφάσεις των Γενικών Συνελεύσεων των φοιτητών διαδέχονταν η µία την άλλη. Σε πολλές από αυτές υπήρχαν και χαιρετισµοί από εργαζόµενους σε µια κατεύθυνση ενοποίησης των αιτηµάτων και των αγώνων. Σε αυτή την προσπάθεια υπεράσπισης του δηµόσιου πανεπιστηµίου βρέθηκε εξαρχής απέναντι ο τότε πρύτανης Θεόδωρος Φορτσάκης και η διοίκηση του ΕΚΠΑ. Αυτή του τη σκληρή στάση απέναντι στο φοιτητικό κίνηµα και τους εργαζόµενους την εξαργύρωσε λίγους µήνες αργότερα εκλεγόµενος βουλευτής της Νέας Δηµοκρατίας.
Η περίφηµη Σύγκλητος
Ο Φορτσάκης όµως δεν εγκλωβίστηκε στα στενά όρια του πανεπιστηµίου εκείνη την περίοδο. Ήταν σε ανοιχτή γραµµή µε πολιτικά στελέχη της ΝΔ, µε τηλεοπτικούς σταθµούς αλλά και µε τη ΓΑΔΑ σε σχεδόν καθηµερινή βάση. Οι απειλές για απεύθυνση στον εισαγγελέα πήγαιναν και έρχονταν και το πανεπιστήµιο λειτουργούσε υπό το καθεστώς µιας διαρκούς απειλής εκ των άνω. Στην περίφηµη Σύγκλητο της 30/10 του 2014 ο τότε πρύτανης όµως απογείωσε τις σκηνοθετικές και υποκριτικές του ικανότητες. Έχοντας επανειληµµένα προκαλέσει τη φοιτητική κοινότητα και τους εργαζόµενους µέσα από τις αποφάσεις του και την αδιάλλακτη στάση του για συζητήσεις µε συλλογικούς φορείς, έστησε στη συγκεκριµένη Σύγκλητο ένα επικοινωνιακό σόου που δεν είχε προηγούµενο.
Γνωρίζοντας ότι φοιτητές και εργαζόµενοι θα έρθουν να διατρανώσουν την αντίθεσή τους στις αποφάσεις που προωθούσε η Σύγκλητος, είχε προνοήσει και είχε γεµίσει την αίθουσα µε τηλεοπτικά συνεργεία προκειµένου να στοχοποιήσει και να στιγµατίσει όσους αγωνίζονταν, ενώ στην ευρύτερη περιοχή ήταν αισθητή η παρουσία της αστυνοµίας. Σε live τηλεοπτική µετάδοση αρνούνταν να απαντήσει στα ερωτήµατα των φοιτητών, µέχρι που σηκώθηκε όρθιος και σε ένα κρεσέντο αδιαλλαξίας και αυταρχικής συµπεριφοράς έδειχνε µε το δείκτη του χεριού του εµφατικά την έξοδο στους φοιτητές. Πρόκειται για εικόνες οι οποίες έχουν καταγραφεί και αποτυπώνουν ξεκάθαρα το ύφος και τη λογική του τέως πρύτανη. Αφού είδε ότι το σόου του δεν είχε αποτέλεσµα, εν συνεχεία παρίστανε τον εγκλωβισµένο στην αίθουσα καθηγητή που δεν τον αφήνουν οι φοιτητές να βγει έξω. Πρόκειται για τον ορισµό της γελοιότητας. Αυτήν τη γελοιότητα επιβράβευσε πολιτικά η ΝΔ εντάσσοντας τον Φορτσάκη στα ψηφοδέλτιά της. Επιβράβευση αυτής της γελοιότητας όµως ζητάει ο Φορτσάκης και από τις δικαστικές αρχές.
Ο «πρύτανης των ΜΑΤ», όπως έµεινε στη συνείδηση των φοιτητών, µε το πρόσχηµα ότι είχε εγκλωβιστεί στην αίθουσα της Συγκλήτου από φοιτητές και εργαζόµενους ζήτησε τη δίωξή τους. Η δίκη είναι στις 13 Μαρτίου 2018 στο Ζ’ Μονοµελές Πληµµελειοδικείο Αθηνών για την Αθηνά Αλεξανδρή και τη Βανέσσα Πεντογάλου, µέλη του Συλλόγου Διοικητικού Προσωπικού του Πανεπιστηµίου Αθηνών, αλλά και τον Παναγιώτη Σωτήρη, διδάσκοντα στο ΕΑΠ, πρώην µέλος της Εκτελεστικής Γραµµατείας της ΠΟΣΔΕΠ. Στις 29/3 όµως δικάζεται και ο τότε φοιτητής Χρήστος Ξαγοράρης για ακτιβιστική δράση απέναντι στη διοίκηση της σχολής του την ίδια ακριβώς περίοδο.
Απάντηση στις διώξεις
Την Τετάρτη 7/2 πραγµατοποιήθηκε σύσκεψη σχετικά µε τον τρόπο που πρέπει να απαντηθεί η πρόκληση του Φορτσάκη, όχι µόνο µέσα στις δικαστικές αίθουσες αλλά και έξω από αυτές. Διοικητικοί υπάλληλοι, µέλη φοιτητικών συλλόγων, εκπρόσωποι συλλογικοτήτων της Αριστεράς αλλά και αντιπρόσωποι συνδικαλιστικών φορέων αποφάσισαν να δηµιουργηθεί µια καµπάνια στήριξης και αλληλεγγύης των διωκόµενων.
Ήδη γίνεται συλλογή ψηφισµάτων αλληλεγγύης από συνδικάτα, φοιτητικούς συλλόγους και άλλους φορείς. Η ΑΔΕΔΥ µε δελτίο Τύπου στέκεται αλληλέγγυα στους διωκόµενους και τονίζει: «Δηλώνουµε, τέλος, πως οι εργαζόµενοι στο Δηµόσιο, βρίσκονται απέναντι σε κάθε προσπάθεια ποινικοποίησης του απεργιακού δικαιώµατος και περιστολής των συνδικαλιστικών ελευθεριών, υπερασπιζόµενοι σθεναρά το δικαίωµα συλλογικής έκφρασης και δράσης».
Με βάση το σχεδιασµό θα πραγµατοποιηθεί συνέντευξη Τύπου την Πέµπτη 8/3/2018 στις 12.00 στο ΔΣΑ προκειµένου να ξαναγίνει γνωστό το τι συνέβη πραγµατικά εκείνες τις µέρες, ενώ πραγµατοποιήθηκαν ήδη µικροφωνικές αλληλεγγύης την Τρίτη 6/3 το µεσηµέρι από τις 13.00 µέχρι τις 15.00 στο ΕΚΠΑ. Παράλληλα, Την Τετάρτη 7/3, την Τρίτη 13/3 και την Πέµπτη 29/3 στις 9.00 το πρωί, έχει καλεστεί συγκέντρωση αλληλεγγύης στα δικαστήρια της πρώην Σχολής Ευελπίδων. Ο κόσµος του κινήµατος και της Αριστεράς οφείλει να σταθεί µαζικά και ξεκάθαρα απέναντι στην ποινικοποίηση των αγώνων και την τροµοκράτηση της συνδικαλιστικής δράσης.
*Αναδημοσίευση απο την Εργατική Αριστερά
