Τα όπλα, τα μικρόβια και οι άτσαλοι

«Μη φείδεσθε πυρομαχικών». Αυτή ήταν η μόνη διαταγή που είχε δοθεί απευθείας από τον κατά τα άλλα, μεγάλο τσιγγούνη, Μοντγκόμερι στις συμμαχικές δυνάμεις οι οποίες αντιμετώπιζαν το ναζιστικό Άφρικα Κορπς στη μάχη του Ελ Αλαμέιν. Μη φείδεσθε πυρομαχικών, δηλαδή έχουμε «πόλεμο», έχουμε «μάχη», μην νοιάζεστε για τα φυσίγγια και τις χειροβομβίδες. Ρίξτε, πυροβολήστε, ανατινάξτε. Μη φείδεσθε πυρομαχικών, υπάρχουν σε αφθονία, για να επιτευχθεί η τελική νίκη. 

Όλη την προηγούμενη εβδομάδα, οι περισσότεροι ηγέτες στην Ευρώπη, είτε έκαναν εκκλήσεις (απλώς εκκλήσεις) στον ιδιωτικό τομέα και τους πολίτες να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να επιδείξουν ατομική ευθύνη σε αυτές τις δύσκολες και άρρωστες μέρες, είτε κατέβαζαν τον στρατό στον δρόμο, για να επιτηρεί τα μέτρα απαγόρευσης κυκλοφορίας, ενώ το σύστημα στενάζει από την έλλειψη γιατρών, είτε άλλαζαν στρατηγική στο πεδίο της μάχης ενάντια στον ιό – από την… ανοσία της αγέλης, στην κάθετη απαγόρευση όλων των δημόσιων συναθροίσεων μέσα σε λιγότερο από 48 ώρες!-είτε έσπευδαν να ανταλλάξουν δωράκια και ρουσφέτια με την αισχροκέρδεια και την κερδοσκοπία, που ανθεί πάνω στα φέρετρα των νεκρών, είτε, τέλος, έκαναν τα στραβά μάτια, όταν για παράδειγμα στην απονεκρωμένη Λομβαρδία, ακόμη και σήμερα, ο επιχειρηματικός κόσμος του Μιλάνου λειτουργεί, κινείται, διαπραγματεύεται και εμπορεύεται, λες και δεν τρέχει τίποτα. 

Όλα αυτά γιατί; Γιατί ενώ μας λένε ότι είμαστε σε «πόλεμο», και παρά τα «γενναιόδωρα» πακέτα και το άνοιγμα της κάνουλας από την ΕΚΤ και την ΕΕ, τελικά είναι οι ίδιοι οι ηγέτες της Ευρώπης που δεν αναλαμβάνουν τις ατομικές, πολιτικές και κυβερνητικές ευθύνες τους, και εντέλει, φείδονται πυρομαχικών…

Ακόμη και σήμερα, σχεδόν όλα τα μέτρα που ανακοινώνονται από τις Βρυξέλλες, έως το Λονδίνο, και από τη Χάγη έως την Αθήνα, είναι εκνευριστικά νεοφιλελεύθερα, φιλοεπιχειρηματικά και οικονομικίστικα – ακόμη και την ώρα της μεγαλύτερης και πιο κραυγαλέας διάψευσης της ΤΙΝΑ τους, αυτοί παραμένουν αρρωστημένα και αποτυχημένα φορείς της. Κάνοντας τεράστια ζημιά τούτες τις κρίσιμες ώρες. 

Πάρτε το χαμπάρι, όσο οι ηγέτες στην ΕΕ νομίζου ότι θα νικήσουν τον κορωνοϊό με ελάχιστα κεφάλαια προς την υγεία και τα συστήματα της, κάνοντας κουτοπονηριές και μικροπολιτικές διευθετήσεις και διαθέτοντας ξανά χρήματα κατά προτεραιότητα στην τοξική επιχειρηματικότητα και τις παραφυάδες της, τότε είμαστε από χέρι χαμένοι. 

Η Ευρώπη χάνει τον «πόλεμο» με τον κορωνοϊό. Και αυτό κοστίζει σε νεκρούς, κοστίζει σε πανικό, κοστίζει σε φόβο, κοστίζει την αποδιοργάνωση των κοινωνιών μας. Κοστίζει και στη γαμημένη την οικονομία, τη οποία κατά τα άλλα, οι μεγάλοι της προστάτες, θέλουν να τη διασώσουν κατά προτεραιότητα. 

Οι Ευρωπαίοι ηγέτες, από τον Τζόνσον έως τον Ρούτε, και από τον Κόντε έως τον Μητσοτάκη, νομίζουν ότι θα σταματήσουν τον ιό, παίζοντας κατενάτσιο ή μεταθέτοντας τις δικές τους ουσιαστικά ευθύνες στις πλάτες των πολιτών τους. Νομίζουν ότι θα νικήσουν στον «πόλεμο», ξοδεύοντας ακόμη και σήμερα, πραγματικά ελάχιστα, σε σχέση με τα πακέτα διάσωσης που ανακοινώνονται για τις επιχειρήσεις και την οικονομία, για τα συστήματα υγείας και περίθαλψης, τα οποία όχι μόνο έχουν μπει σε δοκιμασία, αλλά τρίζουν και καταρρέουν σαν σε ντόμινο. Το ένα πίσω από το άλλο. 

Στην Ισπανία, η φρικαλέα κυνική κυβέρνηση Σάντσεθ είχε υπολογίσει πως σε δυο μήνες θα ξέμπλεκε με τον κορωνοϊό, και ότι ένας αριθμός περίπου 1.000 νεκρών θα ήταν «επικοινωνιακά διαχειρίσιμος» - ο αριθμός αυτός συμπληρώθηκε προχθές και χθες, η κυβέρνηση της Ισπανίας έσπευδε να επιτάξει κλειστά γυμναστήρια για να τα μετατρέψει άρον-άρον σε νοσοκομεία. Τέτοια εισήγηση,, να πολλαπλασιαστούν οι χώροι ιατρικής περίθαλψης των ασθενών του κορωνοϊού, υπήρχε ήδη από τα μέσα Φεβρουαρίου και δεν είχε εφαρμοστεί. 

Στην Ολλανδία, η κυβέρνηση Ρούτε, παρά τις προειδοποιήσεις, δεν είχε θωρακίσει υγειονομικά το λιμάνι του Ρότερνταμ και το αεροδρόμιο του Σίπχολ, άφησε τις κρίσιμες αποφάσεις στις αποκεντρωμένες διοικήσεις και το πρωτοβάθμιο σύστημα φροντίδας, που ελέγχεται σε μεγάλο βαθμό μανατζερίστικα από τις ιδιωτικές εταιρείες ασφάλισης, αρνήθηκε να ρισκάρει κεφάλαια της αναιμικής ανάπτυξης για να ενισχύσει τα νοσοκομεία και τα κέντρα υγείας και η Ολλανδία μέτραγε 48 νεκρούς για έναν μήνα θεωρώντας ότι σε δυο μήνες θα ξεμπέρδευε χωρίς δραστικά μέτρα ενίσχυσης του συστήματος και μέσω της… ανοσίας της αγέλης, καθώς οι υπολογισμοί έδειχναν ότι ο κορωνοϊός θα έμενε «ενεργός» για ένα-δύο χρόνια – προχθές η Ολλανδία μέτρησε 48 νεκρούς μέσα σε 12 ώρες και ο Ρούτε παρέδωσε ηνία και πνεύμα σε δυο νέους υπερυπουργούς που συγκεντρώνουν υπερεξουσίες στα χέρια τους, όμοιες με κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Αλλά, αυτή η θεσμική αλλαγή δεν συνδυάζεται ακόμη με γενναία αύξηση πόρων, μέσων και ανθρώπινου δυναμικού στο σύστημα υγείας, το οποίο όσο άρτιο και αν ήταν, απέδειξε πολύ σύντομα τα δομικά και ανθρώπινα όρια του. 

Στην Ελλάδα, η κυβέρνηση Μητσοτάκη και ο ίδιος προσωπικά, με τα συνεχή διαγγέλματα του, κάνουν εκκλήσεις για την ατομική ευθύνη των πολιτών, τον αυτοπεριορισμό και την παραμονή στο σπίτι. Και το όλο ζήτημα μοιάζει να εξαντλείται εκεί. Αλλά, από την πλευρά της κυβέρνησης, υφίσταται ακόμη ο… αυτοπεριορισμός σε μέσα, πόρους και ανθρώπινο δυναμικό στο σύστημα υγείας. Ακόμη δεν έχει επιταχθεί ο ιδιωτικός τομέας υγείας και περίθαλψης, στο σύνολο του, για να δώσει τη μάχη. Ακόμη δεν έχει γίνει διεθνές κάλεσμα υγειονομικής και έμψυχης βοήθειας ώστε να αντισταθμιστούν οι απώλειες σε γιατρούς και νοσηλευτές που έφυγαν μετανάστες τα προηγούμενα χρόνια. Ακόμη δεν έχει ξεκινήσει ένα πρόγραμμα ταχείας εκπαίδευσης και στελέχωσης των νοσοκομείων και των κέντρων υγείας με τους φοιτητές του 6ου έτους των Ιατρικών Σχολών – εδώ που φτάσαμε, και όσο το δυνατό συντομότερα, πρέπει να δώσουν και αυτοί, τη μάχη. 

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη έκλεισε τα ξενοδοχεία έως το τέλος Απριλίου, ενώ κανονικά θα έπρεπε να υποδείξει σήμερα, ποια από αυτά τα ξενοδοχεία θα μετατραπούν σε νοσοκομεία ανά την επικράτεια για τη φροντίδα των ασθενών από τον κορωνοϊό. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη θα έπρεπε να ψάχνει χθες για κλειστά γυμναστήρια και γήπεδα, που θα μεταφερθούν ασθενείς της νόσου. Η Ελλάδα παίζει κατενάτσιο και δεν διδάσκεται ακόμη από τις καθυστερήσεις και τα λάθη των Ευρωπαίων. Και δυστυχώς ξανά ισχύει και θα ισχύσει το too little, too late. Αλλά με πόσους, άραγε νεκρούς; 

Η Κίνα χρειάστηκε περίπου 4 μήνες για να ανακοινώσει ότι δεν υπάρχουν κρούσματα μετάδοσης από άνθρωπο σε άνθρωπο, στο έδαφος της – και αφού είχε κάνει όλα τα λάθη υποτίμησης της κατάστασης, κρυψίνοιας, αποφυγής αναμέτρησης με το πρόβλημα, λογοκρισίας και ανθρωποκυνηγητού όσων είχαν προειδοποιήσει και πολεμήσει τον ιό στα σπάργανα του. Τέσσερις μήνες… Και ακόμη η κατάσταση μπορεί να μην έχει ελεγχθεί στο σύνολο της. Με όσα συντελέστηκαν στην επαρχία Γουχάν, ας κρατάμε μικρό καλάθι με τις… ανακοινώσεις της κινεζικής κυβέρνησης. 

Η Ευρώπη και οι ηγέτες της, ατζαμήδες, άτσαλοι, επαγγελματίες του ψέματος και της ΤΙΝΑ, έχουν κάνει μέχρι στιγμής, όλα τα λάθη της Κίνας και σχεδόν κανένα από τα σωστά, πέρα από τις αναπόφευκτες διαταγές ούτε καν για στοχευμένη, γεωγραφικά και χωρικά, υγειονομικά υποστηριζόμενη και ελεγχόμενη, αλλά για γενική καραντίνα και αυτοαπομόνωση. Και ήδη οι διαβεβαιώσει τους έχουν πάει στον κάλαθο των απορριμμάτων – οι 15 μέρες, έγιναν δυο μήνες, έτσι όπως το πάμε, οι δυο μήνες, θα γίνουν τετράμηνο και βάλε. 

Είναι μια σκληρή και χαμένη άνοιξη. Ηγέτες της Ευρώπης, μη φείδεσθε πυρομαχικών. Και σταματήστε την ατσαλοσύνη, την ατζαμοσύνη και τις σπασμωδικές αλλαγές στρατηγικής αντιμετώπισης του κορωνοϊού χωρίς πραγματική βούληση να επιστρατεύσετε όλα τα μέσα, όλους τους πόρους και κυρίως όλους τους κατάλληλους ανθρώπους για τον «πόλεμο» με τον κορωνοϊό. Ο ιός μέχρι στιγμής επικρατεί και κερδίζει. Το μικρόβιο νικάει. Ρίξτε στη μάχη, όλα τα διαθέσιμα όπλα, χωρίς τσιγγουνιές και κουτοπονηριές. Το κατενάτσιο απέτυχε, ώρα για επίθεση και δράση. Μη φείδεσθε πυρομαχικών. 

Το αίμα και τα σάβανα των νεκρών στα χέρια τους

Πολύ αργά για χρήμα και δάκρυα από την ΕΕ και την ΕΚΤ με τις πρόσφατες αποφάσεις της Κομισιόν και της Λαγκάρντ. 

Πολύ αργά για δάκρυα. Πολύ αργά για χρήμα. Δεν είμαι από αυτούς που θα πανηγυρίσουν για τις πρόσφατες αποφάσεις πρώτα της ΕΚΤ και μετά της ΕΕ. Της πρώτης διά στόματος Κριστίν Λαγκάρντ, που άνοιξε τα σεντούκια και αγοράζει κρατικά και ιδιωτικά χρέη στην ΕΕ, ύψους 750 δις ευρώ! Επτακόσια πενήντα δις ευρώ, ολογράφως για να το συνειδητοποιήσουμε. 

Της δεύτερης, διά χειλέων, Ούρσουλας φον ντερ Λάιεν. Η Κομισιόν αναστέλλει, λέει, το σύμφωνο σταθερότητας και τον ζουρλομανδύα περί ελλειμμάτων προκειμένου τα κράτη – μέλη της ΕΕ να δαπανήσουν όσα κεφάλαια χρειαστούν για να αντιμετωπιστεί η πανδημία του κορωνοϊού και οι συνέπειες της στην οικονομία – τον χαβά τους, δηλαδή. 

Δεν είμαι πεισιθάνατος, δεν είμαι και θανατολάγνος. Δεν θα πανηγυρίσω, όσο ίσως υπονόησα κάποια στιγμή, επειδή ο κορωνοϊός ξεβράκωσε πολύ νεοφιλελεύθερο κόσμο και ακόμη περισσότερο καπιταλιστικό και αστικό ντουνιά, που ορκιζόταν νυχθημερόν στα θέσφατα και τα είδωλα της λιτότητας και των αντικοινωνικών πολιτικών, που φαίνεται σήμερα να γκρεμίζονται με πάταγο από τα βάθρα τους. Φαίνεται, έγραψα, επειδή η αμετανόητη τοποτηρήτρια της Μέρκελ στις Βρυξέλλες δεν φαίνεται με τη σειρά της να έχει πάρει χαμπάρι τι πραγματικά γίνεται – το σύμφωνο σταθερότητας δεν αναστέλλεται, λόγω κορωνοϊού, πρέπει να καταργηθεί και να παύσει να υφίσταται λόγω των φρικαλέων συνεπειών του στο κοινωνικό κράτος , την υγεία, την παιδεία, την κοινωνική ασφάλιση  και την πρόνοια, που αποκαλύφθηκαν περίτρανα με την επέλαση και τους νεκρούς του κορωνοϊού. 

Και δεν είμαι και αισιόδοξος – όλα αυτά τα «όμορφα» δεν αφορούν και δεν θα αφορούν τον κόσμο της εργασίας και σίγουρα τους τόσους νεκρούς, που σήμερα θρηνούν οι δικοί τους άνθρωποι, στην Ιταλία, την Ισπανία, την Ολλανδία, τη Γαλλία, την Ελλάδα. 

Δυστυχώς. Είμαι σίγουρος χωρίς να έχω κάνει ειδική έρευνα και μελέτη, ότι για παράδειγμα, τα μισά των μισών των μισών αν η ΕΚΤ είχε διαθέσει έγκαιρα και αποκλειστικά για τη στήριξη των δημοσίων συστημάτων υγείας σε όλη τη ζώνη του ευρώ και αντίστοιχα σε όλη την ΕΕ, τότε, σήμερα, δεν θα θρηνούσαμε ούτε έναν νεκρό. Υπερβολή; Μπορεί. Αλλά και ένας νεκρός από τον κορωνοϊό, επειδή δεν υπήρχε γιατρός, επειδή δεν υπήρχαν φάρμακα, επειδή δεν υπήρχε κρεβάτι ΜΕΘ, επειδή δεν υπήρχε ασθενοφόρο, είναι ήδη πολύ. Όπως ήταν ήδη πολύ να έχει νεκρούς η Ελλάδα, από την γρίπη, τα τροχαία, τους πνιγμούς, επειδή δεν υπήρχαν εξοπλισμός, υλικά και προσωπικό για να λειτουργήσουν κλίνες ΜΕΘ και ΜΑΦ στα νοσοκομεία και τα κέντρα υγείας. 

Το αίμα και τα σάβανα των νεκρών στις χώρες, μέλη της ΕΕ, είναι αίμα και σάβανα που χύθηκε και ράφτηκαν από την Λαγκάρντ και την φον ντερ Λάιεν και τους προκατόχους τους, Γιούνκερ, Ντράγκι, Τρισέ και Μπαρόζο για να θυμηθούμε τους πιο πρόσφατους. Και τις… εθνικές μας κυβερνήσεις, βέβαια. Δεξιές, κεντρώες, λαϊκές, σοσιαλδημοκρατικές… «Αριστερές», φυσικά. Συνασπισμού ή αυτοδύναμες. Όλες, χωρίς εξαίρεση. 

Γιατί μαζί έραψαν και μαζί εφάρμοσαν τον ασφυκτικό ζουρλομανδύα της λιτότητας και της διάλυσης του κοινωνικού κράτους, όπου μέσα του, εκκολάφθηκε ο κορωνοϊός και η φρίκη του. Ας μην το ξεχάσουμε, σήμερα, που διαπιστώθηκε ξανά και κραυγαλέα πως τελικά, λεφτά υπάρχουν, αν και όχι απαραίτητα για αυτούς που τα έχουν πραγματικά και καθημερινά ανάγκη. 

Αυτή ήταν και είναι η αλήθεια και έχει πολύ μεγάλη ανοσία στον κορωνοϊό και ακόμη μεγαλύτερη ανοσία, στις ανοησίες και τους πανηγυρισμούς για τα 750 δις της ΕΚΤ και τις πρόσκαιρες αναστολές του συμφώνου σταθερότητας (δηλαδή, αποσταθεροποίησης) της ΕΕ. 

Άραγε, στους πόσους… κορωνοϊούς θα τερματιστούν αυτά τα σύμφωνα, αυτά τα πρωτόκολλα και αυτά τα τόσο φονικά εν τέλει, pacta sunt servanda;