Το ΡΕΣΑΛΤΟ ΣΤΗ ΓΑΛΕΡΑ για τα εκλογικά αποτελέσματα στο ΕΚΑ

Το ΕΚΑ πα­ρα­μέ­νει μα­κριά από τις πραγ­μα­τι­κές ανά­γκες των ερ­γα­ζο­μέ­νων και δεν απο­τε­λεί όρ­γα­νο πάλης στα χέρια τους απέ­να­ντι στη ερ­γα­σια­κή βαρ­βα­ρό­τη­τα, την ερ­γο­δο­τι­κή τρο­μο­κρα­τία και τις απο­λύ­σεις.

Από τη μία μεριά η ΔΑΣ (ΠΑΜΕ), πρώτη δύ­να­μη και σε αυτές τις εκλο­γές, δεν έχει δεί­ξει διά­θε­ση να λει­τουρ­γή­σει δια­φο­ρε­τι­κά από ό,τι στο προη­γού­με­νο συ­νέ­δριο, αρ­νού­με­νη να ανα­λά­βει την ευ­θύ­νη της θέσης της, με απο­τέ­λε­σμα την ου­σια­στι­κή αδρα­νο­ποί­η­ση του ρόλου του ΕΚΑ.

Από την άλλη, η ΕΑΚ δεν είναι δια­τε­θει­μέ­νη να έρθει σε ρήξη με λο­γι­κές και πρα­κτι­κές κυ­βερ­νη­τι­κού και ερ­γο­δο­τι­κού συν­δι­κα­λι­σμού που πα­ρα­σι­τούν στο συν­δι­κα­λι­στι­κό τοπίο του ιδιω­τι­κού τομέα της Αθή­νας, καθώς απο­τε­λούν τμήμα της, παρά τις προ­σπά­θειές μας για το αντί­θε­το.

Όπως εί­χα­με επι­ση­μά­νει και σε προη­γού­με­νη ανα­κοί­νω­σή μας, οι ίδιες οι - εκ των προ­τέ­ρων υπο­νο­μευ­μέ­νες - ερ­γα­σί­ες του Συ­νε­δρί­ου, που εξα­ντλή­θη­καν στη δια­μά­χη για τη νο­μι­μο­ποί­η­ση Σω­μα­τεί­ων και συ­νέ­δρων, δεν συ­γκί­νη­σαν σχε­δόν κα­νέ­ναν και σί­γου­ρα δεν ασχο­λή­θη­καν κα­θό­λου με τη χά­ρα­ξη μιας στρα­τη­γι­κής για το ερ­γα­τι­κό κί­νη­μα τα επό­με­να χρό­νια.

Για εμάς, αυτή η προ­σπά­θεια ήταν μόνο μια νέα αρχή. Θα συ­νε­χί­σου­με να αγω­νι­ζό­μα­στε, πιο απο­φα­σι­σμέ­νοι και συ­ντο­νι­σμέ­νοι στους άξο­νες που βά­λα­με και πριν το συ­νέ­δριο, και ει­δι­κό­τε­ρα:

1.Για τη δη­μιουρ­γία πραγ­μα­τι­κών σω­μα­τεί­ων εκεί που δεν υπάρ­χουν, ιδίως στους χώ­ρους ερ­γα­σί­ας της νέας γε­νιάς ερ­γα­ζο­μέ­νων και των επι­σφα­λώς ερ­γα­ζο­μέ­νων, αλλά και όσων κι­νού­νται στη γκρί­ζα ζώνη επι­σφά­λειας – ανερ­γί­ας

2. Για την πα­ρέμ­βα­ση στους κλά­δους και τις επι­χει­ρή­σεις, όπου η ερ­γο­δο­σία εκ­με­ταλ­λευό­με­νη την ανερ­γία και την επι­σφά­λεια, έχει επι­βάλ­λει τη συν­δι­κα­λι­στι­κή ερή­μω­ση, και την υπο­στή­ρι­ξη των συ­να­δέλ­φων, που πα­ρό­λα αυτά υψώ­νουν ανά­στη­μα μέσα στις δυ­σκο­λό­τε­ρες συν­θή­κες και να δι­δα­χθού­με από τη δράση τους

3. Για την άρση του δια­χω­ρι­σμού και κα­τα­κερ­μα­τι­σμού του συν­δι­κα­λι­στι­κού κι­νή­μα­τος και τη συ­γκρό­τη­ση ενιαί­ων και ισχυ­ρών συν­δι­κά­των που θα εκ­προ­σω­πούν όλους τους ερ­γα­ζό­με­νους, ιδιω­τι­κού & δη­μό­σιου, Έλ­λη­νες & με­τα­νά­στες και ανέρ­γους

4. Για τον συ­ντο­νι­σμό των ερ­γα­τι­κών αγώ­νων με τους αγώ­νες των μι­κρο­με­σαί­ων ελεύ­θε­ρων επαγ­γελ­μα­τιών και επι­στη­μό­νων που προ­λε­τα­ριο­ποιού­νται, των κι­νη­μά­των πόλης, των δι­καιω­μα­τι­κών και των με­τα­να­στευ­τι­κών κι­νη­μά­των, και σε συ­νερ­γα­σία με πα­νευ­ρω­παϊ­κές ορ­γα­νώ­σεις και κι­νή­μα­τα ερ­γα­ζο­μέ­νων

5. Για την ερ­γα­σια­κή ισό­τη­τα των φύλων, καθώς οι γυ­ναί­κες υπο­α­μοί­βο­νται σε σχέση με τους άντρες συ­να­δέλ­φους τους, την ώρα που λόγω της απο­διάρ­θρω­σης κοι­νω­νι­κού κρά­τους επω­μί­ζο­νται όλο και πε­ρισ­σό­τε­ρες ευ­θύ­νες στα νοι­κο­κυ­ριά.

6. Για να συ­ντρι­βεί το να­ζι­στι­κό φίδι που επι­χει­ρεί να βγει από την τρύπα του στη νέα εποχή.

Θα προ­σπα­θή­σου­με να δη­μιουρ­γή­σου­με μια πα­ρά­τα­ξη-συ­σπεί­ρω­ση συν­δι­κα­λι­στι­κών σχη­μά­των, πα­ρα­τά­ξε­ων, ομά­δων ερ­γα­ζο­μέ­νων που πα­ρεμ­βαί­νουν σε ευ­ρύ­τε­ρα σχή­μα­τα, με­μο­νω­μέ­νων συν­δι­κα­λι­στών, ανέρ­γων και επι­σφα­λώς ερ­γα­ζο­μέ­νων που μας ενώ­νουν οι πα­ρα­πά­νω κοι­νές αντι­λή­ψεις και πρα­κτι­κές αλλά και η αγω­νία για τη δη­μιουρ­γία ενός πρω­το­πό­ρου συν­δι­κα­λι­στι­κού κι­νή­μα­τος, αντα­πο­κρι­νό­με­νο στις ση­με­ρι­νές ανά­γκες των ερ­γα­ζο­μέ­νων. Απέ­να­ντι στο νέο κύμα ιδιω­τι­κο­ποι­ή­σε­ων και ξε­που­λή­μα­τος του δη­μό­σιου πλού­του, στους νέους αντι­συν­δι­κα­λι­στι­κούς και αντερ­γα­τι­κούς νό­μους, με όραμα και σχέ­διο, ορ­γα­νώ­νου­με το δικό μας ρε­σάλ­το στη γα­λέ­ρα όσων μας κλέ­βουν τη ζωή.

Αθήνα, 03-06-16