Νίκη στις κινητοποιήσεις των φτωχομεσαίων αγροτών

Κοινή Αγροτική Πολιτική, κοινά προβλήματα, κοινά αιτήματα! 

Η ΕΕ χαράσσει μια πολιτική, με τη συμφωνία και τα εύσημα όλων των κυβερνήσεων (με τη ΝΔ, από τις πρωτοστατούσες) που συμπιέζει έως εξαφάνισης τους μικρομεσαίους, προς όφελος των μεγάλων «παικτών» της αγροδιατροφικής βιομηχανίας. Όπως σε όλους τους τομείς της ζωής, το μεγάλο κεφάλαιο ευνοείται ακραία και απειλεί όχι μόνο τους «μικρούς» του κάθε κλάδου, αλλά και το σύνολο της ζωής της κοινωνίας, το περιβάλλον, τον πλανήτη (χωρίς υπερβολή)! 

Οι αγροτικές κινητοποιήσεις, με εντυπωσιακή μαζικότητα εκτείνονται σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες και μάλιστα, σε χώρες που δεν μας έχουν συνηθίσει στα κινηματικά νέα. Στη Γερμανία οι κινητοποιήσεις άνοιξαν δυναμικότατα την αυλαία, αλλά πλέον αφορούν την Ολλανδία και την Ελβετία ακόμα (παρόλο που δεν συμμετέχει στην ΕΕ και την ΚΑΠ). Στη Γαλλία τρακτέρ έφτασαν στο Παρίσι, στην Ιταλία ετοιμάζονται για «εισβολή» στη Ρώμη, ενώ οι Ισπανοί αγρότες ετοιμάζονται για Βαρκελώνη στις 13 Φεβρουαρίου. Στη Ρουμανία και την Πορτογαλία οι αγρότες βρέθηκαν στα μπλόκα και αυτοί. Και το κέντρο σχεδιασμού της ΚΑΠ, το κέντρο της ΕΕ, οι ίδιες οι Βρυξέλλες, έγιναν τόπος συνάντησης αγροτών από πολλές χώρες, με εικόνες διαδηλώσεων και καταστολή που βλέπουμε συχνά. 

Κοινά προβλήματα

Τα προβλήματα των αγροτών έχουν πολλές κοινές πηγές και αποτελούν προβλήματα όλων μας.

Όπως διαβάζουμε στο Guardian, «Αύξηση της θερμοκρασίας, αύξηση των εντάσεων: Τα ακραία καιρικά φαινόμενα που οφείλονται στην κλιματική αλλαγή επηρεάζουν όλο και περισσότερο την παραγωγή: ορισμένοι ταμιευτήρες νερού στη νότια Ισπανία έχουν χωρητικότητα μόνο 4%, ενώ οι πυρκαγιές κατέστρεψαν πέρυσι περίπου το 20% των ετήσιων εσόδων των ελληνικών γεωργικών εκμεταλλεύσεων.»

Στη ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ, αντίστοιχα: «…η ύπαιθρος διανύει μια ταραγμένη περίοδο γεμάτη δυσκολίες. Η ξηρασία επηρέασε μεγάλο μέρος της αγροτικής παραγωγής, η οποία, μαζί με τον πολλαπλασιασμό άλλων ακραίων μετεωρολογικών φαινομένων, προκάλεσε μείωση της παραγωγής σε βασικά προϊόντα, όπως το ελαιόλαδο.»

Όσο για το αγροτικό κόστος, πάλι η ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ (που δεν περιλαμβάνεται στον  κινηματικό και αριστερό Τύπο) γράφει: «’Οι Βρυξέλλες έχουν επιτεθεί σε αγρότες και κτηνοτρόφους και η ύπαιθρος τρέμει με κάθε νέο μέτρο που εφαρμόζεται’, λένε οι εκπρόσωποι των αγροτών. ‘Η επιβίωση των αγροτικών παραγωγών και των κτηνοτρόφων αμφισβητείται όλο και περισσότερο και η ανησυχία και η αδυναμία που νιώθουμε μπροστά στη νέα χρονιά είναι μέγιστη’. Σύμφωνα με την τελευταία Ετήσια Έκθεση Γεωργίας, Αλιείας και Τροφίμων, το 2022 το μέσο αγροτικό κόστος στην ΕΕ  σημείωσε διαχρονική αύξηση 32% . Τις μεγαλύτερες αυξήσεις παρουσίασαν τα λιπάσματα (74,3%), τα καύσιμα (68%) και η ηλεκτρική ενέργεια (53,8%).»

Και η ανταπόκριση της Monde από τις κινητοποιήσεις στις Βρυξέλλες: «Σε μια προσπάθεια να απαντήσει στην οργή που κερδίζει έδαφος σε ολόκληρη την ήπειρο, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή υποσχέθηκε την Πέμπτη μέτρα για την υπεράσπιση των «νόμιμων συμφερόντων» των αγροτών στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ιδίως με τη μείωση του «διοικητικού φόρτου» της κατακριτέας Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (ΚΑΠ). Η ευρωπαϊκή πολιτική είναι πολύ περίπλοκη, τα εισοδήματα είναι πολύ χαμηλά, ο πληθωρισμός είναι πολύ υψηλός, ο ανταγωνισμός από το εξωτερικό είναι πολύ έντονος, οι προδιαγραφές είναι πολύ υψηλές, οι τιμές των καυσίμων είναι στα ύψη: τα αιτήματα των Ευρωπαίων γεωργών είναι λίγο πολύ τα ίδια σε κάθε χώρα.»

Και η ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ αποτιμά την αντιμετώπιση της κυβέρνησης: «Ανεπαρκείς εξαγγελίες: Στο ζοφερό αυτό ευρωπαϊκό πλαίσιο για τους αγρότες, τα έξι μέτρα στήριξης των Ελλήνων αγροτών, μπορεί να ανακουφίζουν προσωρινά αλλά φυσικά και δεν λύνουν μακροπρόθεσμα το πρόβλημα. Όταν μάλιστα ο κυβερνητικός εκπρόσωπος δηλώνει ότι αυτά είναι κι άλλα δεν έχει, εξαντλήθηκαν τα περιθώρια, δεν είναι υπερβολικό  οι αγρότες να παραμένουν και πυκνώνουν τα μπλόκα, χαρακτηρίζοντας τις εξαγγελίες, ανεπαρκείς.».

Η κυβέρνηση και η πολιτική ηγεσία του ΥΠΑΑΤ επιχειρούν ένα κλασσικό κόλπο: να εστιάσουν στα συμπτώματα της πολιτικής τους (πχ προβλήματα του ΟΠΕΚΕΠΕ) και να ρίξουν την ευθύνη στις/στους εργαζόμενες/ους του ΥΠΑΑΤ και άλλων γεωτεχνικών υπηρεσιών, την ώρα που τις έχουν αφήσει τραγικά υποστελεχωμένες, με στόχο τη μεταβίβαση των πάντων στους ιδιώτες-επιχειρηματίες.

Δυστυχώς και οι παρατάξεις της δεξιάς στα σωματεία και την Ομοσπονδία του κλάδου δεν έδειξαν διάθεση για την ουσιαστική έκφραση αλληλεγγύης στους αγωνιζόμενους αγρότες, παρά ένα επιφανειακό ενδιαφέρον, με αποκορύφωμα να ψηφίσουν λευκό στη αντίστοιχη προσπάθεια για ψηφίσματα στήριξης όταν συνεδρίασαν τα ΔΣ των ΠΕΓΔΥ-ΠΟΓΕΔΥ στη Θεσσαλονίκη, στα περιθώρια της AGROTICA. 

Και αυτό, όταν «αριστερά και δεξιά τρακτέρ», από συλλόγους της Μακεδονίας και του Θεσσαλικού κάμπου διαδήλωναν μαζικά μέσα στην έκθεση της AGROTICA, με φοιτητικούς συλλόγους να τους συμπαραστέκονται πιο ενεργά.

Τα κυνικό τελεσίγραφα της κυβέρνησης (δια του ίδιου του Μητσοτάκη, αλλά και του κυβερνητικού εκπροσώπου Π. Μαρινάκη) «ό,τι δώσαμε-δώσαμε», «εξαντλήθηκαν τα περιθώρια παρεμβάσεων», «δεν υπάρχει η δυνατότητα διάθεσης άλλων κονδυλίων για τους αγρότες» αφού τα δημοσιονομικά δεδομένα δεν το επιτρέπουν κι επειδή πρέπει να υπάρχει ισότητα μεταξύ και των υπολοίπων που στενάζουν, σημαίνουν ισότητα στη φτώχεια και ενοποιούν τα αιτήματα και τους κοινούς αγώνες όσων έχουμε καταδικαστεί στη φτώχεια και τον κίνδυνο: φτωχοί-μικρομεσαίοι αγρότες, εργαζόμενες-οι, φοιτήτριες-ες, απέναντι στην κυβέρνηση και το κεφάλαιο!

*H Κατερίνα Γιαννούλια είναι μέλος ΔΣ ΠΕΓΔΥ & ΠΟΓΕΔΥ

Πρόταση ψηφίσματος που κατέθεσε η παράταξη «Αγωνιστική Ενωτική Συμμαχία Γεωπόνων Δημοσίων Υπαλλήλων για την ανατροπή»

Δεν υπάρχει ειρήνη χωρίς δικαιοσύνη! Ισχύει και για τους αγρότες που σε Ελλάδα και σε πολλές χώρες της Ευρώπης ξεσηκώνονται μαζικά και διεκδικούν δυναμικά.

Είναι ένας αγώνας για την ίδια την ζωή τους και την υπόστασή τους. 

Ο αγώνας τους αφορά όλη την κοινωνία που για πολλά χρόνια τώρα ζει με υπερλιτότητα προκειμένου να εξασφαλίζονται τα κέρδη των πολύ λίγων και πολύ πλούσιων.

Μας αφορά όλες κι όλους γιατί ενώ αγρότες πουλάνε τα προϊόντα τους σε εξευτελιστικές τιμές, οι μεσάζοντες και τα σούπερ μάρκετ θησαυρίζουν, αυξάνοντας, μόνο για φέτος, το τζίρο τους κατά 700 εκ. €, ενώ ο όγκος των πωλήσεων πέφτει! Η εργαζόμενη κοινωνία και οι μικροί και μεσαίοι αγρότες ασφυκτιούν οικονομικά, ενώ ο τζίρος των σούπερ μάρκετ έφτασε τα 11 δισ.€ μόνο για φέτος (να θυμηθούμε ότι στην περίοδο του κόβιντ ήταν από τις επιχειρήσεις που έβγαλαν τρελά κέρδη, επίσης).

Ο δρόμος και οι κινητοποιήσεις των αγροτών είναι η φυσική αντίδραση σε μια σειρά αποφάσεων των τελευταίων χρόνων, οι οποίες αλλάζουν το χάρτη της πρωτογενούς παραγωγής στην χώρα μας και την μετατρέπουν σε υπόθεση λίγων μεγάλων επιχειρήσεων και παραγωγών. 

Καταρχάς τα κονδύλια της ΚΑΠ που υλοποιείται τώρα, είναι μειωμένα σε σχέση με παλιότερα, καθώς η επιλογή ήταν να ενισχυθούν άλλοι τομείς πολιτικής (άμυνα, αντιμεταναστευτική πολιτική κλπ). Για την Ελλάδα η μείωση που ίσχυσε είναι της τάξης του 3%.

Η νέα αναθεώρηση της ΚΑΠ θα συνοδευτεί από μεγαλύτερες δόσεις «πράσινης» δημαγωγίας και υποκρισίας.

Η περίφημη «Πράσινη Συμφωνία» της ΕΕ (Green Deal), οι λεγόμενες «πράσινες επενδύσεις», οριζόντια πολιτική που μπήκε στη νέα ΚΑΠ (και την ψήφισε η κυβέρνηση της ΝΔ) με πρόσχημα τη μείωση του περιβαλλοντικού αποτυπώματος από την αγροτοκτηνοτροφική παραγωγή, θα υλοποιηθεί από τους κολοσσούς της ενέργειας και του αγροτοδιατροφικού τομέα, καθώς η μικρή και μεσαία αγροτιά είναι προφανές ότι δεν έχει τους όρους να συμμετέχει. Ένα μεγάλο τμήμα κεφαλαίου θα μετακινηθεί σε αυτές τις επενδύσεις, ενώ όσοι παράγουν χωρίς «πράσινο συμβόλαιο» θα μείνουν με την παραγωγή τους απούλητη. 

Ταυτόχρονα το «πρασίνισμα» της αγροδιατροφικής παραγωγής αυτόματα θα σημάνει περισσότερες υποχρεώσεις για τους αγρότες, με αντάλλαγμα ψίχουλα που δεν πρόκειται να καλύψουν την αύξηση του ήδη αυξημένου κόστους παραγωγής (ρεύμα, λιπάσματα, εισροές, πετρέλαιο έχουν εκτιναχθεί τα τελευταία χρόνια). 

Επιπλέον των κοινών ευρωπαϊκών προβλημάτων, η κυβέρνηση της ΝΔ είναι από τις σκληρές ταξικές κυβερνήσεις που αποφάσισε να συνεισφέρει ακόμα περισσότερο στην ευνοϊκή μεταχείριση των μεγάλων «παικτών» του αγροδιατροφικού τομέα, μεταφέροντας κονδύλια από τις άμεσες ενισχύσεις που αφορούν το σύνολο των αγροτών, στις αγροτικές επενδύσεις που λίγοι μπορούν να αξιοποιήσουν αφού απαιτείται η συμμετοχή με ίδιο κεφάλαιο.

Αλλά και το… περίφημο Ταμείο Ανάκαμψης καθόλου δεν αφορά τους μικρομεσαίους αγρότες, αφού  μόνο από το ΥΠΑΑΤ μοιράζονται πάνω από 400 εκ. ευρώ στους μεγάλους ιδιώτες και φίλους της κυβέρνησης. Αυτά τα «μεγάλα δώρα», μάλιστα, τα διαχειρίζονται ιδιωτικές εταιρίες (και όχι αποκλειστικά το Δημόσιο), οι οποίες ήδη κατοικοεδρεύουν στο κεντρικό κτίριο του ΥΠΑΑΤ. Και ακόμα… καλύτερα, στο νέο ν/σ για το ΥΠΑΑΤ, στο άρθρο 39, προβλέπεται μικτό (από Δημόσιο και Ιδιωτικό τομέα) μητρώο ελεγκτών – επαληθευτών επενδυτικών σχεδίων που χρηματοδοτούνται από το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας.

Η πολύχρονη εφαρμογή της περίφημης Κοινής Αγροτικής Πολιτικής της ΕΕ που όλες ανεξαιρέτως οι Ελληνικές κυβερνήσεις εφάρμοσαν ευλαβικά σήμαιναν τον εκτοπισμό  της φτωχής αγροτιάς από τον τόπο της, τη συγκέντρωση της γης και της αγροκτηνοτροφικής παραγωγής σε μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους (εγχώριους και διεθνείς), την εγκατάλειψη κρίσιμων τομέων της εγχώριας παραγωγής, τις εξευτελιστικές τιμές πώλησης των προϊόντων στους χονδρέμπορους. 

Οι τεράστιες «φυσικές» καταστροφές με τους δεκάδες νεκρούς, τις χιλιάδες των αστέγων και τις ασύλληπτες ζημιές σε προϊόντα, εξοπλισμό, υποδομές και χωράφια, αφορούν αυτούς τους ίδιους ανθρώπους της υπαίθρου και είναι το τελειωτικό χτύπημα για πάρα πολλούς και πολλές. 

Την ίδια ώρα και παρά τις κυβερνητικές φιέστες και τα παχιά λόγια δεν έχει ξεκινήσει ούτε ένα έργο αποκατάστασης στις δημόσιες υποδομές που αφορούν την παραγωγική διαδικασία. Αγροτική οδοποιία, κανάλια, αντλιοστάσια, υποδομές ηλεκτροδότησης, καθαρισμός ποταμών βρίσκονται ακριβώς στην κατάσταση που ήτανε αμέσως μετά τις πλημμύρες. 

Απέναντι σε αυτή την τρομακτική καθημερινότητα οι παραγωγοί μας έχουν να αντιμετωπίσουν και ακόμα μια επίθεση από την μεριά του κεφαλαίου, με την ιδιωτικοποίηση του νερού και την ανασυγκρότηση να ανατίθεται σε «αναδόχους» επιχειρηματικούς ομίλους (μεγάλες επιχειρήσεις του κατασκευαστικού κλάδου-δες ΤΕΡΝΑ με τον ΙΑΝΟ, βιομήχανοι ξύλου για τη διαχείριση των δασών μετά τις πυρκαγιές) αλλά και των μεγάλων αγροτών. 

Επίσης η αναγγελία για την αλλαγή του κανονισμού ασφαλίσεων του ΕΛΓΑ, που προσπαθεί να βάλει στο παιχνίδι τις μεγάλες ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες και να μεταφέρει το κόστος ασφάλειας εξολοκλήρου στους παραγωγούς.  Η εφαρμογή τους θα είναι η ταφόπλακα για όλους τους μικρούς και μεσαίους παραγωγούς. 

Ο αγώνας των αγροτών είναι αγώνας για την γη και την ελευθερία. Γιατί κανένας δεν θέλει να χάσει την γή του και όλοι θέλουν να έχουν την ελευθερία να παράγουν αυτό που έχουν μάθει τόσες γενιές να κάνουν. 

Κρίνουμε αναγκαίο ένα αυθεντικό αγωνιστικό μέτωπο εργαζομένων - φτωχομεσαίας αγροτιάς – ανέργων -  φοιτητών - μαθητών και εργαζόμενης νεολαίας, με πραγματικά μπλόκα παντού, καταλήψεις και απεργίες.

Συμπαραστεκόμαστε και σ’ αυτή τη μάχη των αγροτών και εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στα δίκαια αιτήματά τους.

Η αγροτική πολιτική χρειάζεται σχεδιασμό με βάση τις ανάγκες της εργαζόμενης κοινωνίας για ασφαλή, ποιοτικά και φτηνά τρόφιμα, ταυτόχρονα με την προστασία του περιβάλλοντος και άμεση αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης. 

Η αγροτική πολιτική απαιτεί πλήρη ισοτιμία δικαιωμάτων στους εργάτες γης, μόνιμους και εποχιακούς, Έλληνες και Μετανάστες, απορρίπτοντες το ρατσισμό, το φασισμό και τις Μανωλάδες, με Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, ταμεία ανεργίας και αυξήσεις στους μισθούς των εργαζομένων στον αγροτοδιατροφικό τομέα.

Η αγροτική παραγωγή προς όφελος της πλειοψηφίας της κοινωνίας δεν γίνεται χωρίς ενίσχυση του Δημοσίου, χωρίς προσλήψεις γεωτεχνικών Δ.Υ. που θα δουλεύουν για τη στήριξη της ασφαλούς αγροτικής παραγωγής και όχι για τα υπερκέρδη των βιομηχάνων της αγροδιατροφικής αλυσίδας. 

Η πολιτική της ΚΑΠ και των κυβερνήσεων που επιβάλλουν δρακόντεια λιτότητα σε εργαζόμενες-ους και μικρομεσαίους αγρότες αντιμετωπίζεται στους δρόμους και τα μπλόκα της αντίστασης, της ρήξης και της ανατροπής του κεφαλαίου, των κυβερνήσεων και της Ε.Ε. 

Μαζί με το λαό συμπαρατασσόμαστε στον αγώνα που δίνουν οι αγρότες μας.