Τα φώτα της δημοσιότητας στράφηκαν αλλού. Η κυβέρνηση «σκούπισε» τις ενοχλητικές ανθρώπινες παρουσίες από το εορταστικό περιβάλλον της πλατείας Συντάγματος τη Δευτέρα 15 Δεκέμβρη, μετά από 26 ημέρες κινητοποίησης. Όμως, οι ίδιοι συνεχίζουν να βρίσκονται εδώ στην Αθήνα, και αγωνίζονται μαζί με το κίνημα αλληλεγγύης για την υλοποίηση και τη διεύρυνση των υποσχεμένων από την κυβέρνηση. Ταυτόχρονα, προσπαθούν να αντιμετωπίσουν νέα προβλήματα, όπως η απώλεια – κλοπή προσωπικών τους αντικειμένων κατά την «σκούπα» των προσφύγων που κοιμόνταν στο Σύνταγμα τα ξημερώματα της Δευτέρας 15/12, καθώς και την άρνηση να συμπεριληφθούν στη fast track διαδικασία ασύλου οι παλαιστίνιοι πρόσφυγες κάτοικοι Συρίας. Όμως, ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή…
Η συμφωνία
Η συμφωνία που έκαναν οι σύροι πρόσφυγες με τον ΓΓ του υπουργείου Εσωτερικών κ. Συρίγο την Παρασκευή 13/12 συμπεριελάμβανε την έναρξη της διαδικασίας ταχείας απόδοσης ασύλου σε 603 πρόσφυγες με ρυθμό δέκα άτομα ανά εργάσιμη ημέρα, καθώς και έκδοση διαβατηρίων πρόσφυγα σε 10-15 ημέρες μετά από το αίτημα ασύλου. Επίσης, η κυβέρνηση δεσμεύτηκε για τη στέγαση και τη σίτιση 300 αστέγων προσφύγων από τη λίστα των 603, με πρώτη προτεραιότητα τις οικογένειες με παιδιά, τους τραυματίες και τους άρρωστους. Τα αιτήματα ασύλου ξεκίνησαν την Τρίτη 16/12 στη νέα υπηρεσία ασύλου της οδού Κατεχάκη, όμως ο ρυθμός μέχρι στιγμής είναι μόλις 5-6 ανά ημέρα κατά μέσο όρο. Επιπρόσθετα, η Υπηρεσία Ασύλου αρνείται να συμπεριλάβει στη fast track διαδικασία ασύλου τους παλαιστίνιους πρόσφυγες - κατοίκους Συρίας από τη λίστα των 603, παρά το γεγονός πως διαθέτουν συριακά διαβατήρια. Όσον αφορά τη στέγαση, στην κοινή πρωτοβουλία ΥΠ.ΕΣ. – δήμου Αθήνας εντάχθηκαν τελικά 200 πρόσφυγες από τους 300 που υποσχέθηκαν, ενώ κοντά στους 100 δεν «χώρεσαν» στα ξενοδοχεία του κ. Συρίγου και τις δομές του κ. Καμίνη. Οι περισσότεροι από αυτούς έχουν στεγαστεί προσωρινά σε χώρους της Αλληλεγγύης, δήμων (όπως π.χ. ο δήμος Χαλανδρίου), σπίτια αλληλέγγυων και ξενοδοχεία μετά από ενέργειες της Συνέλευσης Αλληλεγγύης, ενώ συνεχίζουν να υπάρχουν άνθρωποι που κοιμούνται στο δρόμο. Σαν να μην έφτανε αυτό, άγνωστο παραμένει για πόσο καιρό θα εξακολουθήσουν να στεγάζονται από την πολιτεία ακόμα και οι 200, αφού η αρχική συμφωνία ξενοδόχων-ΥΠΕΣ ήταν για μόλις 10 ημέρες, ενώ όσοι στεγάζονται από το δήμο Αθήνας ενημερώθηκαν πως η παραμονή τους θα ήταν δεκαπενθήμερη. Οι προθεσμίες αυτές έληξαν ή λήγουν πριν από την πρωτοχρονιά και ακόμα οι πρόσφυγες δεν γνωρίζουν αν θα αναγκαστούν να αλλάξουν χρόνο σε πάρκα και ανοιχτούς χώρους…
Η κλοπή
Τρεις μέρες μετά τη συμφωνία κυβέρνησης – προσφύγων, ειδικές μονάδες της αστυνομίας «σκούπισαν» 59 πρόσφυγες – ανάμεσά τους οικογένειες με παιδιά - από την πλατεία Συντάγματος, τη Δευτέρα 15/12 στις 3 τα ξημερώματα. Δύο-δύο αστυνομικοί έπιαναν κάθε πρόσφυγα από τον ύπνο, τους φορούσαν χειροπέδες και τους μετέφεραν σε κλούβες και στη συνέχεια στη διεύθυνση Αλλοδαπών της Πέτρου Ράλλη. Στους πρόσφυγες δεν επετράπη να πάρουν μαζί τους τα προσωπικά τους αντικείμενα που είχαν μέσα σε σακίδια, τσάντες, πορτοφόλια και μπουφάν, ενώ πολλοί πρόσφυγες δεν κατάφεραν να φορέσουν ούτε καν τα παπούτσια τους. Αποτέλεσμα αυτής της «τεράστιας επιτυχίας» της αστυνομίας ήταν να αγνοούνται ακόμα κινητά τηλέφωνα, διαβατήρια και συριακές ταυτότητες, χρήματα (συνολικά περί τα 8.000 ευρώ), φάρμακα, γυαλιά μυωπίας, κ.λ.π. που κάποιοι ξάφρισαν εκείνο το βράδυ. Στις έρευνες των σύρων προσφύγων στο Αλλοδαπών, την Υπηρεσία Καθαριότητας του Δήμου Αθήνας και τα Απωλεσθέντα του ΑΤ Συντάγματος, όλοι απήντησαν πως δεν γνωρίζουν τίποτε γι’ αυτά. Η απώλεια διαβατηρίων και εγγράφων από 20 περίπου πρόσφυγες είχε ως αποτέλεσμα να μην μπορούν να ταυτοποιηθούν ως Σύροι και να αφεθούν ελεύθεροι από το Αλλοδαπών με υπηρεσιακό σημείωμα διοικητικής απέλασης για να εγκαταλείψουν τη χώρα σε 30 μέρες. Οι πρόσφυγες κατάρτισαν αναλυτική λίστα με όλα τα απωλεσθέντα – κλεμμένα είδη και ξεκίνησαν νομικές ενέργειες για την απόδοση ευθυνών στην αστυνομία, με στόχο την αποζημίωσή τους.
Η συνέχεια
Παρά το γεγονός πως η κινητοποίηση του Συντάγματος δεν κατάφερε να αναγκάσει την κυβέρνηση να ενεργοποιήσει την ευρωπαϊκή οδηγία 55/2001, που δίνει τη δυνατότητα κατανομής των προσφύγων σε χώρες της ΕΕ εκτός της χώρας πρώτης εισόδου, πέτυχε πολύ σημαντικές κατακτήσεις. Πρώτο, ενεργοποίησε για πρώτη φορά στην Ελλάδα την ταχύρρυθμη (fast track) διαδικασία ασύλου που συμπεριλαμβάνει διεθνές διαβατήριο πρόσφυγα. Δεύτερο, για πρώτη φορά η κυβέρνηση αποδέχθηκε ως υποχρέωσή της τη στέγαση εκατοντάδων προσφύγων, παρά τα προαναφερθέντα προβλήματα υλοποίησης της συμφωνίας. Τρίτο – και σημαντικότερο – οι πρόσφυγες κατάφεραν, μαζί με το κίνημα αλληλεγγύης, να πετύχουν την υποστήριξη της συντριπτικής πλειοψηφίας της κοινωνίας σε έναν δίκαιο αγώνα, παρά τις επανειλημμένες απόπειρες συκοφάντησής του από την κυβέρνηση. Αποτέλεσμα όλων αυτών ήταν πως ακόμα και ο υπουργός Δημόσιας Τάξης κ. Κικίλιας, μετά την καταστολή της 15/12 ισχυρίστηκε πως τους «σκούπισε» για το καλό τους, προκειμένου να τους απεγκλωβίσει από «κυκλώματα προστασίας».
