Οι νεοναζί της ΧΑ και η εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ

Οι 2000 ορ­γα­νω­μέ­νοι φα­σί­στες, που κα­τέ­φθα­σαν με πούλ­μαν από πολ­λές πε­ριο­χές της Ελ­λά­δας, δεν είναι ευ­κα­τα­φρό­νη­τος αριθ­μός, όμως απο­τε­λούν σκιά του εαυ­τού τους αν συ­γκρι­θούν με τις πολύ ογκω­δέ­στε­ρες πα­ρε­λά­σεις μί­σους που είχαν ορ­γα­νω­θεί πέ­ρυ­σι και πρό­περ­σι. Την ίδια ώρα, η πα­ρου­σία 5000 αν­θρώ­πων στην αντι­φα­σι­στι­κή πο­ρεία από την Ομό­νοια στο Σύ­νταγ­μα ήταν η με­γα­λύ­τε­ρη κι­νη­το­ποί­η­ση που έχει γίνει ποτέ ως απά­ντη­ση στις φα­σι­στι­κές φιέ­στες για τα Ίμια. Παρά την εκλο­γι­κή αντο­χή της επιρ­ρο­ής των νε­ο­να­ζί (6,2%) -που οφεί­λε­ται κυ­ρί­ως στη με­γι­στο­ποί­η­ση της φθο­ράς της Δε­ξιάς και την προ­δι­κα­σμέ­νη εκλο­γι­κή ήττα της ΝΔ- οι ορ­γα­νω­τι­κές δυ­να­τό­τη­τες των νε­ο­να­ζί βαί­νουν μειού­με­νες.

 Τα ευ­χά­ρι­στα νέα κάθε άλλο παρά ση­μαί­νουν πως ξε­μπερ­δέ­ψα­με με τους φα­σί­στες. Η δια­τή­ρη­ση της εκλο­γι­κής δύ­να­μής τους επι­βε­βαιώ­νει την εκτί­μη­ση του αντι­φα­σι­στι­κού κι­νή­μα­τος πως οι διώ­ξεις της ηγε­σί­ας τους δεν αρ­κούν για να πε­ρι­θω­ριο­ποι­η­θεί η Χρυσή Αυγή. Πόσο μάλ­λον που η εκλο­γι­κή της δύ­να­μη στα σώ­μα­τα ασφα­λεί­ας άντε­ξε πολ­λα­πλά­σια στα ει­δι­κά τμή­μα­τα όπου ψη­φί­ζουν έν­στο­λοι, ενώ αμέ­σως μετά τις εκλο­γές, πε­ρι­στα­τι­κά αγα­στής συ­νερ­γα­σί­ας με­τα­ξύ αστυ­νο­μι­κών και χρυ­σαυ­γι­τών ενα­ντί­ον αντι­φα­σι­στών στην Κα­βά­λα και στο Χα­λάν­δρι επα­να­βε­βαί­ω­σαν τους στε­νούς δε­σμούς με­τα­ξύ τους. Είναι ηλίου φα­ει­νό­τε­ρο πως η από­πει­ρα επα­να­συ­σπεί­ρω­σης των χρυ­σαυ­γι­τών θα εντα­θεί τις επό­με­νες εβδο­μά­δες και μήνες. Πο­ντά­ρουν στην επερ­χό­με­νη απο­φυ­λά­κι­ση του Μι­χα­λο­λιά­κου και άλλων αρ­χι­φα­σι­στών με τη λήξη του 18/μήνου προ­φυ­λά­κι­σής τους στα τέλη Φε­βρουα­ρί­ου, σε συν­δυα­σμό με την απελ­πι­στι­κή κα­θυ­στέ­ρη­ση έναρ­ξης της δίκης της Χρυ­σής Αυγής. Επεν­δύ­ουν στην ανά­γκη που τους έχει το σύ­στη­μα, ως ανά­χω­μα και φό­βη­τρο του κι­νή­μα­τος και της Αρι­στε­ράς, την ώρα που η μάχη για την ανα­τρο­πή της λι­τό­τη­τας θα δί­νε­ται απέ­να­ντι σε ΕΕ, τρα­πε­ζί­τες και δα­νει­στές. Ελ­πί­ζουν σε πι­θα­νό στρα­βο­πά­τη­μα του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, σε απο­τυ­χία της Αρι­στε­ράς στην υπό­θε­ση ανα­τρο­πής της λι­τό­τη­τας, ώστε να εμ­φα­νι­στούν ως σω­τή­ρες του έθνους και τι­μω­ροί του σά­πιου πο­λι­τι­κού συ­στή­μα­τος και κυ­ρί­ως της Αρι­στε­ράς. Επι­διώ­κουν να καρ­πω­θούν τμήμα της πα­νευ­ρω­παϊ­κής ανό­δου της ακρο­δε­ξιάς και πο­ντά­ρουν στην ισλα­μο­φο­βι­κή υστε­ρία που πρό­θυ­μα καλ­λιερ­γούν οι δε­ξιές και σο­σιαλ­δη­μο­κρα­τι­κές κυ­βερ­νή­σεις της ΕΕ.

Για όλους αυ­τούς τους λό­γους, από το αντι­φα­σι­στι­κό κί­νη­μα και την Αρι­στε­ρά χρειά­ζε­ται να ανα­βαθ­μι­στεί η κι­νη­μα­τι­κή, πο­λι­τι­κή και ιδε­ο­λο­γι­κή απά­ντη­ση στη φα­σι­στι­κή απει­λή. Η επερ­χό­με­νη δίκη της Χρυ­σής Αυγής δεν μπο­ρεί να απο­τε­λεί –όπως διά­φο­ροι ισχυ­ρί­ζο­νται και εντός της Αρι­στε­ράς– απο­κλει­στι­κή υπό­θε­ση της δι­κα­στι­κής εξου­σί­ας. Η από­πει­ρα των χρυ­σαυ­γι­τών να εμ­φα­νι­στούν ως διω­κό­με­να θύ­μα­τα του πο­λι­τι­κού κα­τε­στη­μέ­νου χρειά­ζε­ται να απα­ντη­θεί εντός και εκτός των δι­κα­στι­κών αι­θου­σών με την έναρ­ξη της πε­ρι­βό­η­της δίκης. 

Πα­ράλ­λη­λα θα χρεια­στεί να απαι­τή­σου­με από τη νέα κυ­βέρ­νη­ση να κόψει τον ομ­φά­λιο λώρο των φα­σι­στών με την αστυ­νο­μία και τις ένο­πλες δυ­νά­μεις, επα­νεκ­κι­νώ­ντας την έρευ­να περί διείσ­δυ­σης της Χρυ­σής Αυγής στο στρα­τό και στην αστυ­νο­μία και πε­τώ­ντας έξω από τα σώ­μα­τα τους έν­στο­λους που εμπλέ­κο­νται σε εκα­το­ντά­δες πε­ρι­πτώ­σεις συ­νερ­γα­σί­ας με τα τάγ­μα­τα εφό­δου και ανο­χής στα εγκλή­μα­τά τους. Να απα­γο­ρευ­τούν οι πα­ρε­λά­σεις μί­σους των φα­σι­στών που κα­τα­λή­γουν σε μα­χαι­ρώ­μα­τα και ανοιγ­μέ­να κε­φά­λια ντό­πιων αγω­νι­στών, προ­σφύ­γων και με­τα­να­στών. Αλλά κυ­ρί­ως η κυ­βέρ­νη­ση χρειά­ζε­ται να προ­χω­ρή­σει σε σύ­γκρου­ση με το θε­σμι­κό ρα­τσι­στι­κό πλαί­σιο των τε­λευ­ταί­ων χρό­νων που τρο­φο­δό­τη­σε τους νε­ο­να­ζί, προ­χω­ρώ­ντας σε μια σειρά από μέτρα όπως η κα­τάρ­γη­ση των στρα­το­πέ­δων συ­γκέ­ντρω­σης, ο τερ­μα­τι­σμός των επι­χει­ρή­σε­ων-σκού­πα και η απο­στρα­τιω­τι­κο­ποί­η­ση των συ­νό­ρων, η από­δο­ση ιθα­γέ­νειας σε όλα τα παι­διά των με­τα­να­στών, η νο­μι­μο­ποί­η­ση των με­τα­να­στών ερ­γα­τών που ζουν στη χώρα, καθώς και η άμεση ανα­γνώ­ρι­ση δε­κά­δων χι­λιά­δων προ­σφύ­γων πο­λέ­μου.

Δη­λώ­σεις όπως του ανα­πλη­ρω­τή υπουρ­γού Δη­μό­σιας Τάξης πως το τεί­χος του Έβρου έχει ευ­ερ­γε­τι­κές συ­νέ­πειες για την πε­ριο­χή της Ανα­το­λι­κής Θρά­κης κάθε άλλο παρά βοη­θούν στην αντι­με­τώ­πι­ση των ρα­τσι­στι­κών μύθων που τρέ­φουν το φα­σι­σμό. Επι­πλέ­ον, εθνι­κι­στι­κές δυ­νά­μεις που έχουν εγκα­τα­στα­θεί στο εσω­τε­ρι­κό της κυ­βέρ­νη­σης (κυ­ρί­ως στα υπουρ­γεία Εθνι­κής Άμυ­νας και Εξω­τε­ρι­κών) όχι μόνο δεν συν­δρά­μουν στην απο­δυ­νά­μω­ση του εθνι­κι­στι­κού λαϊ­κι­σμού, αλλά μπο­ρεί να οδη­γή­σουν -αν δεν συμ­μα­ζευ­τούν- σε ανε­πι­θύ­μη­τες θερ­μές αντι­πα­ρα­θέ­σεις με την Τουρ­κία. Για όλους αυ­τούς τους λό­γους, ο αγώ­νας για την πε­ρι­θω­ριο­ποί­η­ση του φα­σι­σμού θα πε­ρά­σει ανα­πό­φευ­κτα τους επό­με­νους μήνες και από μια εσω­τε­ρι­κή ιδε­ο­λο­γι­κή και πο­λι­τι­κή συ­ζή­τη­ση μέσα στους κόλ­πους της Αρι­στε­ράς και ιδίως της κυ­βερ­νώ­σας εκ­δο­χής της. Η απά­ντη­ση στην ισλα­μο­φο­βία και την ομο­φο­βία, η ενερ­γη­τι­κή συμ­με­το­χή της Αρι­στε­ράς στον αντι­φα­σι­στι­κό αγώνα, η κα­θα­ρή υπε­ρά­σπι­ση των με­τα­να­στών και των προ­σφύ­γων ως τμή­μα­τος της ερ­γα­τι­κής τάξης και η διε­θνι­στι­κή αντι­ι­μπε­ρια­λι­στι­κή προ­σέγ­γι­ση των διε­θνών σχέ­σε­ων της χώρας απέ­να­ντι στον επε­κτα­τι­κό εθνι­κι­σμό στη βάση των «κυ­ριαρ­χι­κών δι­καιω­μά­των» θα είναι ορι­σμέ­να από τα πεδία αυτής της κρί­σι­μης αντι­πα­ρά­θε­σης ιδεών.