to top

πολιτική

  • Για την πολιτική νίκη, για την κυβέρνηση της Αριστεράς

    Ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να ολοκληρώσει τις δεσμεύσεις του απέναντι στις εργατικές και λαϊκές δυνάμεις

  • Ο δρόμος προς τη νίκη είναι στρωμένος με παγίδες

    Η τριήμερη διαδικασία παροχής ψήφου εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση δεν έκρυβε καμιά έκπληξη. Επιβεβαίωσε την ισχνή κοινοβουλευτική πλειοψηφία της κυβέρνησης και ανέδειξε ταυτόχρονα τις αντιφάσεις και τα διλήμματα του πολιτικού σκηνικού.

  • Πόσο «κοστολογείται» ο ρεαλισμός;

    Ταξική μεροληψία και κοστολογημένο πρόγραμμα δεν συμβαδίζουν.

  • Μ. Μπόλαρη: «Απομονωμένη η κυβέρνηση από το αποτέλεσμα της ψήφου εμπιστοσύνης».

    Την επόμενη ημέρα της διαδικασίας ψήφου εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση, σχολιάζει η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Μαρία Μπόλαρη, στο Κόκκινο 105.5, η οποία σημειώνει πως η κυβέρνηση προσπάθησε να κερδίσει χρόνο για να ανασυνταχθεί.

  • Πρώτα οι άνεργοι!

    Αν το άμεσο πρόγραμμα ξεκινάει, πραγματικά και πολύ καλώς, από τις ανάγκες των πιο πληβειακών στρωμάτων θα πρέπει να είναι σαφές πως συγκρούσεις συμφερόντων θα προκύπτουν και εντός της «κοινωνικής συμμαχίας για την ανατροπή» και τότε πάλι οι ταξικά σωστές ιεραρχήσεις θα είναι καθοριστικές.

  • Ας μιλήσουμε ανοικτά…

    Όμως για ένα κόμμα που ευαγγελίζεται την αριστερή ριζοσπαστική ανατροπή το ερώτημα βεβαίως που ανακύπτει είναι, αν ο σκοπός αγιάζει τα μέσα… Αν δηλαδή προκειμένου να ανατραπεί η συγκυβέρνηση της καταστροφής είναι σκόπιμο να μετατραπεί η κοινοβουλευτική του ομάδα σε ένα πολιτικό σούπερ-μάρκετ, με την είσοδο σ’ αυτήν κάθε πρώην μνημονιακής και όχι μόνο «καρυδιάς, καρύδι…».

  • Ήρθε η ώρα της αριστεράς;

    Μήπως άραγε ήρθε η ώρα οι αριστεροί στο ΣΥΡΙΖΑ και γενικότερα να διεκδικήσουν σθεναρά την υλοποίηση του συνθήματος «Ήρθε η ώρα της κυβέρνηση της αριστεράς»;

  • Η ΔΗΜΑΡ κοιτάει ξανά προς τον ΣΥΡΙΖΑ: Να μπει ή να μην μπει;

    Η ΔΗΜΑΡ έχει φτάσει στα όρια της πολιτικής επιβίωσης. Το σκορ στις ευρωεκλογές (1,2%) μοιάζει ήδη υπερβολικά θετικό και ένα αυτόνομο κατέβασμα στις εθνικές εκλογές –με βάση τη σημερινή εικόνα της– θα έβαζε τους τίτλους τέλους σε πολλές πολιτικές σταδιοδρομίες. Έτσι κανείς δεν μπορεί να αποδεχθεί ως ειλικρινείς τις διακηρύξεις για μια κάποια αριστερή στροφή της ΔΗΜΑΡ.

  • Ανατροπή της λιτότητας με «πάγωμα» χρέους και ισοσκελισμένο προϋπολογισμό;

    Οι δηλώσεις του Γιάννη Δραγασάκη συνιστούν σύγκλιση με τους δύο θεμελιώδεις πυλώνες του μνημονίου: τις συμφωνίες για τα πρωτογενή πλεονάσματα και τη «γερμανική μέθοδο» για τη νέα αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, χωρίς διαγραφή, αλλά με επιμήκυνση και μείωση επιτοκίου.

  • Ντράγκι εναντίον Μέρκελ;

    Πολύς ντόρος έγινε στον ελληνικό Τύπο για τις ανακοινώσεις Ντράγκι, αρχικά ότι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ)θα αποδέχεται ως ενέχυρα τιτλοποιημένα δάνεια (ABS) και καλυμμένες ομολογίες από ελληνικές και κυπριακές τράπεζες με πιστοληπτική διαβάθμιση χαμηλότερη από αυτή που επιβάλλουν τα υφιστάμενα κριτήρια, και στη συνέχεια ότι προϋπόθεση για κάτι τέτοιο είναι να βρίσκονται οι χώρες σε πρόγραμμα επιτήρησης.

Σελίδες