πολιτική
-
Στρατιωτική Άσκηση Ανακατάληψης Εργοστασίου από “Ταραχοποιά” στοιχεία
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και η στρατιωτική ηγεσία αντιμετωπίζουν τους εργαζόμενους ως «Εσωτερικό Εχθρό».
-
Το editorial της "Εργατικής Αριστεράς" που κυκλοφορεί στα κεντρικά περίπτερα
Η κυβέρνηση Τσίπρα-Καμένου, με τα πρώτα μέτρα εφαρμογής του Μνημονίου 3, αρχίζει μια κοινωνική επίθεση, μια πολιτική «τάξης εναντίον τάξης», ιστορικών διαστάσεων. Είναι η «ομαλή» συνέχεια της πολιτικής των Μνημονίων 1 και 2, αλλά και η ποιοτική κλιμάκωσή της σε πεδία που, μέχρι χθες, θα ήταν αδιανόητα ακόμα και για τον πιο άπληστο νεοφιλελεύθερο καπιταλιστή.
-
Μεγάλη και μαχητική η συγκέντρωση της ΛΑΕ στον Κεραμεικό
Πλημμύρισαν από χιλιάδες κόσμο και από αγωνιστικό παλμό η Αίθουσα του Κεραμεικού και οι γύρω δρόμοι στη συγκέντρωση που διοργάνωσε τη Δευτέρα (19/10) η Λαϊκή Ενότητα.
-
Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ χωρίς Αριστερά, μνημόνιο χωρίς αναισθητικό!
Η κυβέρνηση επιχειρεί να ολοκληρώσει το «καθεστώς» του μνημονίου με σκληρά μέτρα για συνταξιούχους, αγρότες και μισθωτούς. Υπό την μπαγκέτα Τσίπρα - ΣΥΡΙΖΑ, αναδομείται το αστικό - μνημονιακό μπλοκ εξουσίας. Και πρώτη φορά αριστερός Ατλαντισμός χωρίς όριο.
-
Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς; Όπως λέμε «καμία σχέση»
Είναι ο ΣΥΡΙΖΑ καθεστωτικό κόμμα; Μα πότε πρόλαβε να γίνει; Και το παράλληλο πρόγραμμα που έχει εξαγγείλει;
-
Σχέδιο νόμου για τις τηλεοπτικές άδειες: Μαξίμουwagen
Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛΛ και ειδικότερα το Μέγαρο Μαξίμου έχουν βαλθεί να αντιγράψουν τις μεθόδους βιομηχανικής εξαπάτησης της Volkswagen, καταφεύγοντας σε αντίστοιχα τρικ πολιτικής εξαπάτησης.
-
Ειδήσεις με ενδιαφέρον
Διαβάζουμε: «Η διαφθορά είναι διάχυτη στην ελληνική κοινωνία και για να καταπολεμηθεί απαιτείται πάνω απ’ όλα πολιτική βούληση, κάτι που δεν υπάρχει. Το κόστος της φτάνει τα 33δις ευρώ ετησίως, συνεπώς αν για 10 χρόνια δεν είχαμε φαινόμενα διαφθοράς θα είχε εκλείψει το δημόσιο χρέος της χώρας».
-
Πώς μπορούμε να συνεχίσουμε;
Η παρούσα ιστορική στιγμή απαιτεί, νομίζω, να απαντήσουμε σε δύο κρίσιμα ερωτήματα. Το πρώτο ερώτημα είναι αν υπάρχει λόγος να συνεχίσουμε, ακόμη και εάν η ήττα που υποστήκαμε είναι συντριπτική. Το δεύτερο ερώτημα είναι με ποιον τρόπο να συνεχίσουμε.
-
Σοκ και δέος…
Τον Ιούνιο του '13 η γνωστή συγγραφέας του «Δόγματος του Σοκ» και ακτιβίστρια, Ναόμι Κλάιν, από τη Θεσσαλονίκη συνέστησε στον ΣΥΡΙΖΑ να μην μετατοπιστεί προς το κέντρο, αλλά να παραμείνει πιστός στις αριστερές του θέσεις. Η Ναόμι Κλάιν ως φιλοξενούμενη τότε μείωσε το κίνδυνο στη «μεταμόρφωση» του Σύριζα προς στο κεντρώο χώρο, ενώ αυτός ο πολιτικός χώρος από εκείνη την εποχή είχε ουσιαστικά πάψει να υπάρχει. Έτσι οι συστάσεις της Ναόμι Κλάιν προκειμένου ο Σύριζα να μην μετατοπιστεί προς το κέντρο, εξέφραζαν στην ουσία φόβους της συγγραφέως για μελλοντική συντηριτικοποίηση και ένταξη του Σύριζα στο σύστημα…
-
«Ευρωλιγούρηδες» και «δραχμολάγνοι»
Ο διάλογος εντός της Αριστεράς, ακόμη και όταν διεξάγεται με τρόπο καλόπιστο και διάθεση αληθινά συντροφική -πράγμα έτσι κι αλλιώς ασυνήθιστο-, χαρακτηρίζεται από μια μόνιμη τάση να διολισθαίνει σε εύκολες, ανέξοδες, όσο και αδιέξοδες δραματοποιήσεις. Τα πολιτικά επίδικα παύουν να αντιμετωπίζονται ως τέτοια, προσλαμβάνοντας για τους εμπλεκόμενους χαρακτήρα σχεδόν «υπαρξιακό». Από το σημείο αυτό και μετά, στο επίκεντρο τίθεται η αγωνιώδης προσπάθεια για τη δικαίωση της ιστορικής διαδρομής και των ιδεολογικών προϋποθέσεων ενός εκάστου, εις βάρος της έμφασης που πρέπει να δίνεται στη συγκεκριμένη ανάλυση της συγκεκριμένης κατάστασης.