πολιτική
-
Κύπρος: Ο Νεοφύτου, η ΤΙΝΑ και τα καθήκοντα της αντικαπιταλιστικής αριστεράς
Πριν ένα, περίπου, μήνα έγινε στην κυπριακή βουλή μια ιστορικής σημασίας ψηφοφορία που άνοιξε το δρόμο για το ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου και την υποθήκευση του μέλλοντος όλων των ανθρώπων που ζουν και εργάζονται σε αυτή τη χώρα, και αυτών που δεν έχουν γεννηθεί ακόμα.
-
Κυβέρνηση-ναζί δουλεύουνε μαζί!
Μετά το σημερινό βίντεο της συνομιλίας Μπαλτάκου και Κασιδιάρη, οι θέσεις της Αριστεράς για ύπαρξη ακροδεξιού κέντρου εντός του Μαξίμου, για κυβερνητική ανοχή στη Χρυσή Αυγή, για πολιτικά παιχνίδια με τις προφυλακίσεις μελών της-έτσι και αλλιώς εγκληματικής- ηγεσίας της (με στόχο να ανακοπεί η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ στην κυβερνητική εξουσία), για τη χειραγώγηση των δικαστικών αρχών, επιβεβαιώθηκαν.
-
Περισσότερο μνημόνιο, πιο κοντή κυβέρνηση, πιο μακριά οι δόσεις
Η ψηφοφορία στη Βουλή για το νέο μνημόνιο αλλά και η πραξικοπηματική αντιμετώπιση της πρότασης μομφής του ΣΥΡΙΖΑ, απέδειξαν για άλλη μια φορά τη θρησκευτική στοχοπροσήλωση του αστικού πολιτικού κόσμου στην καταστροφή του κόσμου της εργασίας και των μεσοστρωμάτων, προς όφελος του μεγάλου κεφαλαίου, ελληνικού και ξένου. Αλλά ταυτόχρονα ανέδειξαν τα πολιτικά αδιέξοδα της συγκυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου, κυρίως λόγω της διαλυτικής κρίσης του ΠΑΣΟΚ.
-
Ο ριζοσπαστισμός και η ρήξη είναι η λύση και όχι το πρόβλημα!
Μπροστά στο αποφασιστικό σημείο καμπής της περιόδου: πρώτα στις ευρωεκλογές και ύστερα τους επόμενους μήνες, θα κριθεί σε μεγάλο βαθμό αν θα ανοίξει ή θα κλείσει ο δρόμος στο πολιτικό σχέδιο για ανατροπή της μνημονιακής κυβέρνησης, εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ και άνοιγμα μιας νέας περιόδου στην ταξική πάλη.
-
H συζήτηση της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς στην Αθήνα
Μια πρώτη παρουσίαση της συζήτησης "ενάντια στην Ευρωπαϊκή Ένωση του κεφαλαίου, του πολέμου, του ρατσισμού" που έγινε στην Αθήνα στις 29 Μάρτη. Τις επόμενες μέρες, θα αναρτηθούν στο Rp οι εισηγήσεις και οι παρεμβάσεις που έγιναν στη διεθνή συνάντηση.
-
Με αφορμή τις εκλογές οργάνων στο ΤΕΕ
Όποιος μηχανικός έτυχε να βρεθεί το Σαββατοκύριακο (15-16/3) στις διαδικασίες του ΤΕΕ είδε μια πολύ περίεργη εικόνα: Για τη θέση του προέδρου της αντιπροσωπείας υπήρξαν τρεις υποψηφιότητες: μια προερχόμενη από το γνωστό καθεστωτικό ΠΑΣΟΚ, μία προερχόμενη από το χώρο της αριστεράς (Ανταρσύα και μέρος του ΣΥΡΙΖΑ) και μία «ανεξάρτητη», την οποία εντέλει στήριζε ο ΣΥΡΙΖΑ και η Δεξιά, έστω και αν αυτό δεν ήταν η αρχική επιδίωξη του ΣΥΡΙΖΑ.
-
Φοβούνται το λαό, φοβούνται την Αριστερά
Ακόμη και στα πιο ολοκληρωτικά καθεστώτα –π.χ. στη Βόρεια Κορέα που αρέσει ιδιαίτερα ως αντιπαράδειγμα στους οπαδούς του μνημονίου– οι παρελάσεις γίνονται με ευρύτατη συμμετοχή του λαού σε ένα πανηγύρι εθνικής συμφιλίωσης –πανηγύρι που βέβαια έχει και τις πολύ κακές του πλευρές. Γι’ αυτό οι κατ’ εξακολούθηση σιδερόφρακτες παρελάσεις για λίγους και εκλεκτούς στην Ελλάδα αποτελούν μια ατιμωτική για την κυβέρνηση εξαίρεση και ταυτόχρονα, σε συμβολικό επίπεδο, την έκφραση της βαθιάς ρήξης μεταξύ του πληθυσμού και της πολιτικής εξουσίας. Ρήξης που τελικά ξεπερνά ακόμη και αυτή που υπάρχει στα απολυταρχικά καθεστώτα.
-
Ο ΣΥΡΙΖΑ, οι συμμαχίες και το «αριστερόμετρο»…
Για τη διακυβέρνηση, λένε πολλοί σύντροφοι, απαιτούνται ευρύτατες συμμαχίες. Ο συλλογισμός μοιάζει ακλόνητος, αλλά είναι παραπλανητικός.
-
Ευρώπη και αριστερός ευρωπαϊσμός
Υπάρχει, άραγε, ένας ορίζοντας που ξεπερνά σήμερα το ελληνικό έθνος-κράτος και είναι αντικειμενικά προοδευτικός και ριζοσπαστικός; Ένας ορίζοντας όπου οι αξίες της δημοκρατίας (έστω της αστικής) και του κοινωνικού κράτους βρίσκουν πιο γόνιμο έδαφος από ό,τι στην Ελλάδα και όπου οι ιδέες του Διαφωτισμού έχουν αναλάβει έναν καθοδηγητικό ρόλο;