ΕΕ
-
Στην κόψη του ξυραφιού
Για να χρησιμοποιήσουμε μια έκφραση που έχει γίνει πλέον τετριμμένη «οι στιγμές είναι κρίσιμες». Για την ακρίβεια είναι οριακές.
-
O πνιγμένος Σαμαράς απ'τα μαλλιά του Ντράγκι πιάνεται
Οι αυταπάτες για τον «καλό Ντράγκι» που θα αντισταθεί στην «κακή Μέρκελ», στην «Ευρώπη που αλλάζει» και πάει λέγοντας, είναι αστείες. Βερολίνο και Βρυξέλλες έχουν ήδη στήσει σκηνικό σύγκρουσης με την επόμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.
-
Πυκνώνουν οι φωνές για απομόνωση του Ισραήλ
Α πέναντι στο κράτος του Ισραήλ, μια πολιτική που θα απαιτεί και θα επιβάλλει την πλήρη απομόνωσή του -στρατιωτική, πολιτική, οικονομική, διπλωματική- είναι όχι μόνο θεμιτή, αλλά ενδεχομένως και μονόδρομος για όσους στον δυτικό κόσμο θέλουν να στηρίξουν τον αγώνα των Παλαιστινίων. Αυτό αντιλαμβάνονται πια ακόμα και Ισραηλινοί όπως ο αρθρογράφος της Χάαρετζ, Gideon Levi, που δεν ανήκει στη ριζοσπαστική πτέρυγα της εβραϊκής κοινότητας που αμφισβητεί συνολικά το σιωνιστικό κράτος, αλλά προσχώρησε έναν χρόνο πριν στο κάλεσμα για μποϊκοτάζ, γιατί έχει την εντιμότητα και το θάρρος να δει την αλήθεια κατάματα: «Έχοντας ως δεδομένο ότι το σημερινό στάτους κβο δεν μπορεί να συνεχιστεί επ’ άπειρον, είναι η πιο λογική επιλογή για να πειστεί το Ισραήλ να αλλάξει ... Η αλλαγή δεν θα έρθει από τα μέσα. Αυτό είναι ξεκάθαρο εδώ και πολύ καιρό. Όσο οι Ισραηλινοί δεν πληρώνουν ένα τίμημα για τη κατοχή, ή έστω δεν κάνουν τη σύνδεση αιτίας και αποτελέσματος, δεν έχουν κανένα κίνητρο να την τερματίσουν ... Η αλλαγή θα έρθει μόνο από τα έξω ... Δεν είναι οι έποικοι οι βασικοί ένοχοι αλλά μάλλον αυτοί που καλλιεργούν την ύπαρξή τους. Όλο το Ισραήλ έχει βυθιστεί στην επιχείρηση εποικισμού, άρα όλο το Ισραήλ πρέπει να αναλάβει την ευθύνη και να πληρώσει το τίμημα ... Είμαστε όλοι έποικοι». Το κάλεσμα που κυκλοφόρησε αρχές Νοέμβρη και δημοσιεύουμε παρακάτω πρέπει να στηριχθεί, ενώ η προοπτική μιας κυβέρνησης της Αριστεράς δίνει την ιστορική δυνατότητα να πάμε πέρα από την «πίεση στην ΕΕ» και να εφαρμοστεί το μποϊκοτάζ έμπρακτα από ένα κράτος.
-
Ευρώπη: στασιμότητα, αντιθέσεις κορυφής και φοροδιαφυγή
Όταν 25 χρόνια πριν έπεφτε το τείχος του Βερολίνου ο κόσμος ήλπιζε ότι ανοίγει πλέον ο δρόμος για την Ενωμένη Ευρώπη από τον Ατλαντικό ως τα Ουράλια… Είκοσι πέντε χρόνια μετά η εικόνα της Ευρώπης δεν θυμίζει σε τίποτα την ευφορία εκείνης της εποχής.
-
Η Ευρωζώνη και η ΕΕ μπροστά σε σοβαρή υποτροπή της κρίσης
Η κρίση επεκτείνεται από την περιφέρεια στο κέντρο και από την οικονομική βάση στο πολιτικό εποικοδόμημα
-
Η Ευρώπη-Φρούριο δολοφονεί: Να τους σταματήσουμε
Το πρόσφατο ναυάγιο της Σάμου κόστισε τη ζωή σε 22 πρόσφυγες - ακόμα αγνοούνται επτά. Οι συνθήκες ανατροπής του σκάφους που τους μετέφερε παραμένουν ακόμη ανεξιχνίαστες. Υποκριτικά ο Δένδιας προσέφερε αναβολή απέλασης για τους 32 διασωθέντες πρόσφυγες από τη Συρία, τη Σομαλία και την Ερυθραία, χώρες από τις οποίες θα έπρεπε να θεωρείται αυτονόητη η απόδοση της προσφυγικής ιδιότητας.
-
Αριστερά και Ευρωζώνη: πώς να διαχειριστούμε την (αναπόφευκτη) ρήξη;
Η συζήτηση για την Ε.Ε., την Ευρωζώνη και το ενιαίο νόμισμα στην Ελλάδα, σταδιακά τα τελευταία χρόνια έπαψε υποχρεωτικά να εντάσσεται στον ορίζοντα μιας απώτερης στρατηγικής ή να υποτάσσεται σε αφηρημένα "συστήματα αξιών": το βίαιο ξέσπασμα της ιστορικών διαστάσεων δομικής κρίσης του ελληνικού καπιταλισμού από το 2010, αλλά και το άνοιγμα με ρεαλιστικούς όρους της προοπτικής για εκλογική νίκη και "κυβέρνηση της Αριστεράς" συνέδεσε ευθέως τη συζήτηση με την προοπτική μιας τέτοιας κυβέρνησης αλλά και με τη συζήτηση για ένα συνολικότερο μεταβατικό πολιτικό σχέδιο ανατροπής. Η Κύπρος την άνοιξη του 2013 και η Ουκρανία μόλις πρόσφατα δεν άφησαν (αφήνουν) κανένα περιθώριο για αυταπάτες όσον αφορά την αντίδραση των κυβερνήσεων του ευρωπαϊκού κεφαλαίου σε ένα εγχείρημα πολιτικής ρήξης και ανατροπής της λιτότητας σε μια χώρα-μέλος: απέδειξαν με αδιαμφισβήτητο τρόπο ότι η ιμπεριαλιστική Ε.Ε. είναι αποφασισμένη να χρησιμοποιήσει όλα τα μέσα (περιλαμβανομένων των ανοιχτών εκβιασμών, του οικονομικού στραγγαλισμού, ακόμη και της ανοιχτής συνεργασίας με ναζιστές) για να καταπνίξει ένα τέτοιο εγχείρημα.
-
Ο «αδύναμος κρίκος» σπάει μόνο απ’ τ’ αριστερά ανοίγοντας διέξοδο με σοσιαλιστική προοπτική
Με την κοινωνία και τους εργαζόμενους στο προσκήνιο.
-
Το ζήτημα του κράτους έκτακτης ανάγκης σήμερα στην Ευρώπη
Ο καπιταλισμός ακόμα και σήμερα δεν έχει βγει από τη διαρθρωτική κρίση στην οποία μπήκε από τα μέσα της δεκαετίας του 1970 - γεγονός που καθιστά ήδη αυτή την κρίση τη μεγαλύτερη στην ιστορία του διά μέσου των αιώνων.
-
Μετά την προσάρτηση της Κριμαίας: Οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί σε όξυνση
Η Ρωσία προσάρτησε με αρκετή ευκολία την Αυτόνομη Δημοκρατία της Κριμαίας και την πόλη της Σεβαστούπολης, χρησιμοποιώντας ως νομιμοποιητική βάση το συντριπτικό αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος (97%).