“Για μιαν ακόμα φορά, η εκκωφαντική σιωπή των ΜΜΕ για την Καταλονία δεν σημαίνει και ότι δεν σημειώνεται εκεί τίποτα άξιο να μνημονευθεί. Συμβαίνει μάλιστα το διαμετρικά αντίθετο”. Όχι, ο πιστός αναγνώστης των άρθρων μας δεν κάνει λάθος: Αυτές είναι όντως οι πρώτες αράδες του προηγούμενου κειμένου μας, (1) αλλά -αλίμονο- ταιριάζουν απόλυτα και στο σημερινό. Και καθώς φαίνεται, θα ταιριάζουν και στο επόμενο, στο μεθεπόμενο και σε όλα τα κατοπινά για το “καταλανικό ζήτημα”. Γιατί; Μα, επειδή η σιωπή των ΜΜΕ όχι μόνο είναι πιο εκκωφαντική από ποτέ, αλλά και είναι πια γενική, μεθοδευμένη, κεντρικά οργανωμένη και αρκούντως προκλητική για να στέλνει όσο πιο ξεκάθαρα γίνεται το εξής μήνυμα: “Καθείστε φρόνιμα αν δεν θέλετε να πάθετε αυτά που κάνουμε τώρα στους Καταλανούς”!

Αφορ­μή για τις πα­ρα­πά­νω σκέ­ψεις μας δίνει η “εκ­κω­φα­ντι­κή σιωπή” της συ­ντρι­πτι­κής πλειο­ψη­φί­ας των ευ­ρω­παϊ­κών και ελ­λη­νι­κών ΜΜΕ για ένα τε­ρά­στιο και εντυ­πω­σια­κόγε­γο­νός χωρίς ιστο­ρι­κό προη­γού­με­νο που συ­νέ­βη την Πέμ­πτη 7 Δεκεμβρίου 2017 στη καρ­διά της “πρω­τεύ­ου­σας” της (Ενω­μέ­νης) Ευ­ρώ­πης, στις Βρυ­ξέλ­λες: Την δια­δή­λω­ση 45.000 Κα­τα­λα­νών υπέρ της ανε­ξαρ­τη­σί­ας της χώρας τους και ενά­ντια στην άγρια κα­τα­στο­λή που υφί­στα­νται από μέ­ρους του κα­θε­στώ­τος της Μα­δρί­της.

Προ­σο­χή: ο αριθ­μός των 45.000 δια­δη­λω­τών δεν δό­θη­κε από τους Κα­τα­λα­νούς ορ­γα­νω­τές της αλλά από τη βέλ­γι­κη αστυ­νο­μία.Και επί­σης, αυτοί οι 45.000 δια­δη­λω­τές δεν κα­τοι­κούν στις Βρυ­ξέλ­λες αλλά έφτα­σαν εκεί μετά από ένα τα­ξί­δι 1.350 χι­λιο­μέ­τρων! Μια αλη­θι­νή εκ­στρα­τεία ενός ευ­ρω­παϊ­κού λαού με πά­μπολ­λες συ­ναρ­πα­στι­κές ει­κό­νες. Δη­λα­δή ό,τι έπρε­πε για τις τη­λε­ο­ρά­σεις μας που, ως γνω­στόν, προ­τι­μούν και δί­νουν προ­τε­ραιό­τη­τα στις “συ­ναρ­πα­στι­κές ει­κό­νες”. Φα­ντα­στεί­τε τι ωραίο θέ(α)μα θα πρό­σφε­ρε επί δυο ει­κο­σι­τε­τρά­ω­ρα στους τη­λε­πα­ρου­σια­στές μας και στους τη­λε­θε­α­τές τους τοατέ­λειω­το κον­βόι χιλιάδων κα­τα­λά­νι­κων αυ­το­κι­νή­των που είχαν φρα­κά­ρει τους χιο­νι­σμέ­νους αυ­το­κι­νη­το­δρό­μους της Γαλ­λί­ας (και της δυ­τι­κής Ευ­ρώ­πης!) από τα νότια μέχρι τα βό­ρεια σύ­νο­ρα της, από τα Πυ­ρη­ναία μέχρι το Βέλ­γιο! Και το ίδιο με τους σι­δη­ρο­δρό­μους και τα αε­ρο­πλά­να, σε σταθ­μούς και σε αε­ρο­δρό­μια! Και επί­σης, το κέ­ντρο των Βρυ­ξελ­λών, η διά­ση­μη Grande Place, τίγκα επί ώρες και ημέ­ρες από Κα­τα­λα­νούς κρα­δαί­νο­ντες εκα­το­ντά­δες Esteladas την (απα­γο­ρευ­μέ­νη στην Ισπα­νία) ση­μαία της Κα­τα­λα­νι­κής Δη­μο­κρα­τί­ας τους,φω­νά­ζο­ντας τα ανε­ξαρ­τη­σια­κά τους συν­θή­μα­τα και τρα­γου­δώ­ντας τον εθνι­κό τους ύμνο και τα αντι­φα­σι­στι­κά τρα­γού­δια τους! Και όμως, μηδέν, σιωπή, τί­πο­τα. Ούτε μια ει­κό­να, ούτε μια εί­δη­ση του­λά­χι­στον πριν, στη διάρ­κεια και με­ρι­κές ώρες μετά από την ιστο­ρι­κή κα­τα­λα­νι­κή δια­δή­λω­ση των Βρυ­ξελ­λών. Πα­ρό­λο που το γε­γο­νός ήταν μο­να­δι­κό, χωρίς κα­νέ­να ιστο­ρι­κό­προη­γού­με­νο και κα­θο­ρι­στι­κής πο­λι­τι­κής και ευ­ρω­παϊ­κής ση­μα­σί­ας!...

Προ­φα­νώς, αν οι δια­δη­λω­τές ήταν ντό­πιοι, δη­λα­δή Βέλ­γοι το γε­γο­νός θα προ­βαλ­λό­ταν πα­γκο­σμί­ως ως μια από τις πρώ­τες ει­δή­σεις της ημέ­ρας, όπως εξάλ­λου έχει γίνει πολ­λές φορές στο πα­ρελ­θόν.Και μά­λι­στα σε πο­λύ­ω­ρη ζω­ντα­νή με­τά­δο­ση. Αλλά κι αν ακόμα δεν ήταν Βέλ­γοι, πάλι η δια­δή­λω­σή τους θα γι­νό­ταν ση­μα­ντι­κή “εί­δη­ση” και θα με­τα­δι­δό­ταν τη­λε­ο­πτι­κά, ακόμα και αν οι δια­δη­λω­τές δεν ξε­περ­νού­σαν τις με­ρι­κές εκα­το­ντά­δες, υπό τον όρο βέ­βαια ότι η “δια­μαρ­τυ­ρία” τους θα βό­λευε ή θα ήταν πε­ρί­που ανώ­δυ­νη όπως π.χ. συ­νέ­βη με εκεί­νη των αντι­πά­λων του Brexit που δια­δή­λω­σαν πριν με­ρι­κούς μήνες έξω από το Ευ­ρω­κοι­νο­βού­λιο των Βρυ­ξελ­λών. Όμως, αυτή τη φορά, το πρό­βλη­μα που επέ­βα­λε τη λο­γο­κρι­σία και την τέ­λεια σιωπή ήταν τε­ρά­στιο και μά­λι­στα διπλό. Από τη μια, ήταν -και εί­ναι- το γε­γο­νός ότι σύσ­σω­μη η πρω­το­φα­νής Ιερά Συμ­μα­χία των σύγ­χρο­νων Μέ­τερ­νιχ έχει προ πολ­λού κα­τα­νο­ή­σει τον θα­νά­σι­μο κίν­δυ­νο που αντι­προ­σω­πεύ­ει για την ίδια και τα συμ­φέ­ρο­ντά της το “κακό πα­ρά­δειγ­μα” αυτών των ατί­θα­σων Κα­τα­λα­νών που επι­μέ­νουν να πα­λεύ­ουν με “ξε­πε­ρα­σμέ­να’ και “πα­λιο­μο­δί­τι­κα” αι­τή­μα­τα για ελευ­θε­ρία, αξιο­πρέ­πεια, δη­μο­κρα­τία, ανε­ξαρ­τη­σία, δι­καί­ω­μα στην αυ­το­διά­θε­ση και...απε­λευ­θέ­ρω­ση των πο­λι­τι­κών κρα­τού­με­νων. Και από την άλλη, ήταν -και εί­ναι- το γε­γο­νός ότι όχι μόνο η δια­δή­λω­ση γι­νό­ταν στην “πρω­τεύ­ου­σα της Ευ­ρώ­πης” αλλά και ότι σε αυτήν κυ­ριαρ­χού­σαν πια “αι­ρε­τι­κά” συν­θή­μα­τα όπως “Ξύπνα Ευ­ρώ­πη” και “Λαοί της Ευ­ρώ­πης ξε­ση­κω­θεί­τε”! Για τους κα­λούς μας Ευ­ρω­παί­ους ηγέ­τες και λοι­πούς νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρους “δη­μο­κρά­τες”, η ισπα­νι­κή “στάση” των ατί­θα­σων Κα­τα­λα­νών άρ­χι­ζε πια να παίρ­νει πολύ επι­κίν­δυ­νες ...ευ­ρω­παϊ­κές δια­στά­σεις και να με­τε­ξε­λίσ­σε­ται σε πραγ­μα­τι­κό έγκλη­μα κα­θο­σιώ­σε­ως απέ­να­ντι στηνιερή αγε­λά­δα που είναι η αυ­ταρ­χι­κή Ευ­ρω­παϊ­κή τους Ένωση. Με άλλα λόγια, ακρι­βώς ό,τι χρεια­ζό­ταν για να μεί­νει η κα­τα­λα­νι­κή δια­δή­λω­ση των Βρυ­ξελ­λών στα αζή­τη­τα της διε­θνούς -και ελ­λη­νι­κής- δη­μο­σιο­γρα­φί­ας…

Μια από τις συ­νέ­πειες αυτής της πρω­τά­κου­στης “ευ­ρω­παϊ­κής” λο­γο­κρι­σί­ας και ένο­χης σιω­πής ήταν και ότι οι Έλ­λη­νες τη­λε­θε­α­τές δεν μπό­ρε­σαν να λά­βουν γνώση ενός θλι­βε­ρού γε­γο­νό­τος που -μάλ­λον- τους αφορά πιο άμεσα: Ότι δεν υπήρ­ξε κα­νείς, ούτε ένας(!) συ­μπα­τριώ­της τους (Έλ­λη­νας) ευ­ρω­βου­λευ­τής με­τα­ξύ εκεί­νων που απηύ­θυ­ναν μη­νύ­μα­τα αλ­λη­λεγ­γύ­ης στον κα­τα­λα­νι­κό λαό είτε στη διάρ­κεια της με­γά­λης δια­δή­λω­σης των Βρυ­ξελ­λών είτε στις ημέ­ρες που προη­γή­θη­καν αυτής. Προ­φα­νώς, επει­δή τα ελ­λη­νι­κά δεινά δεν έχουν την πα­ρα­μι­κρή σχεση με εκεί­να του κα­τα­λα­νι­κού λαού. Και επει­δή οι δή­μιοι των μεν δεν είναι -κατά σα­τα­νι­κή σύμ­πτω­ση!- δή­μιοι και των δε.

Ή μήπως είναι;...

Ση­μεί­ω­ση

1.https://​www.​contra-​xreos.​gr/​arthra/​1260-​cdr.​html

Ετικέτες