Η εκδίκαση της υπόθεσης αναβλήθηκε επ’ αόριστον. Τα συλλογικά όργανα των εργαζομένων δήλωσαν πως θα επανεξετάσουν και θα επανακαθορίσουν τη δράση τους, προκειμένου να υπερασπιστούν τους διωκόμενους συναδέλφους τους.

Σε αυτή την κα­τεύ­θυν­ση είναι κα­θή­κον και συμ­φέ­ρον των αγω­νι­ζό­με­νων κομ­μα­τιών της κοι­νω­νί­ας να δη­λώ­σουν έμπρα­κτα την τα­ξι­κή αλ­λη­λεγ­γύη τους με ψη­φί­σμα­τα συ­μπα­ρά­στα­σης. 
Σε αυτή τη δύ­σκο­λη, για τους «από κάτω», πε­ρί­ο­δο η λύση μπο­ρεί να δοθεί μέσα από τη συλ­λο­γι­κή πάλη, την αλ­λη­λεγ­γύη και την αντί­στα­ση. 

Με εντυ­πω­σια­κή συ­μπα­ρά­στα­ση και με­γά­λη συμ­με­το­χή αλ­λη­λέγ­γυων συν­δι­κα­λι­στών, ερ­γα­ζό­με­νων σε δη­μό­σιο και ιδιω­τι­κό τομέα, φοι­τη­τών -τριών, απερ­γών του Εθνι­κού Κα­πο­δο­στρια­κού Πα­νε­πι­στη­μί­ου Αθη­νών (ΕΚΠΑ), μελών ΔΕΠ, συλ­λο­γι­κο­τή­των και ορ­γα­νώ­σε­ων της αρι­στε­ράς και του αντιε­ξου­σια­στι­κού χώρου, αλλά και της πρώην βου­λευ­τί­νας Μα­ρί­ας Μπό­λα­ρη, έξω από την αί­θου­σα των δι­κα­στη­ρί­ων όπου σύρ­θη­καν, στις 12/10, οι ερ­γα­ζό­με­νοι διοι­κη­τι­κοί των ΕΚΠΑ & ΕΜΠ από τη με­γά­λη απερ­γία τους ενά­ντια στις δια­θε­σι­μό­τη­τες, το 2013, ερ­γα­ζό­με­νοι και φοι­τη­τές έδει­ξαν ότι το 3ο μνη­μό­νιο δεν θα το αφή­σουν να πε­ρά­σει χωρίς ση­μα­ντι­κές αντι­στά­σεις.

Οι διοι­κη­τι­κοί υπάλ­λη­λοι πραγ­μα­το­ποί­η­σαν ει­κο­σι­τε­τρά­ω­ρη απερ­γία προ­κει­μέ­νου να συ­μπα­ρα­στα­θούν έμπρα­κτα στους διω­κό­με­νους συ­να­δέλ­φους τους.

Η πα­ρου­σία των αλ­λη­λέγ­γυων το πρωί στα δι­κα­στή­ρια δεν προ­σφέ­ρει ελ­πί­δα στην… «πρώτη φορά αρι­στε­ρή» κυ­βέρ­νη­ση ότι το κί­νη­μα δεν θα  προ­α­σπί­σει το δι­καί­ω­μα όλων των ερ­γα­ζο­μέ­νων στην απερ­γία, δεν θα αντι­δρά­σει στην υφι­στά­με­νη κα­τά­στα­ση, που επι­θυ­μεί μια κοι­νω­νία άβου­λη και άφωνη μπρο­στά στην όποια κα­τα­στρα­τή­γη­ση των ερ­γα­σια­κών και κοι­νω­νι­κών κε­κτη­μέ­νων.

Η εκ­δί­κα­ση της υπό­θε­σης ανα­βλή­θη­κε επ’ αό­ρι­στον. Τα συλ­λο­γι­κά όρ­γα­να των ερ­γα­ζο­μέ­νων δή­λω­σαν πως θα επα­νε­ξε­τά­σουν και θα επα­να­κα­θο­ρί­σουν τη δράση τους, προ­κει­μέ­νου να υπε­ρα­σπι­στούν τους διω­κό­με­νους συ­να­δέλ­φους τους. Σε αυτή την κα­τεύ­θυν­ση είναι κα­θή­κον και συμ­φέ­ρον των αγω­νι­ζό­με­νων κομ­μα­τιών της κοι­νω­νί­ας να δη­λώ­σουν έμπρα­κτα την τα­ξι­κή αλ­λη­λεγ­γύη τους με ψη­φί­σμα­τα συ­μπα­ρά­στα­σης.

Σε αυτή τη δύ­σκο­λη, για τους «από κάτω», πε­ρί­ο­δο η λύση μπο­ρεί να δοθεί μέσα από τη συλ­λο­γι­κή πάλη, την αλ­λη­λεγ­γύη και την αντί­στα­ση.

Για υπεν­θύ­μι­ση της ιστο­ρί­ας, δυο χρό­νια πριν οι πα­νε­πι­στη­μια­κοί διοι­κη­τι­κοί υπάλ­λη­λοι  έδω­σαν έναν με­γα­λειώ­δη αγώνα, ενά­ντια στις με­θο­δεύ­σεις της τότε συ­γκυ­βέρ­νη­σης ΝΔ-ΠΑ­ΣΟΚ, που είχε έντε­χνα δη­μιουρ­γή­σει έναν μη­χα­νι­σμό απο­λύ­σε­ων μέσω των δια­θε­σι­μο­τή­των και της κα­τάρ­γη­σης των ερ­γα­σια­κών θέ­σε­ων, με στόχο την ικα­νο­ποί­η­ση των μνη­μο­νια­κών μέ­τρων. Με την 4μηνη σχε­δόν πα­ρου­σία τους στους δρό­μους και έχο­ντας στο πλευ­ρό τους τη φοι­τη­τι­κή κοι­νό­τη­τα,  οι διοι­κη­τι­κοί υπάλ­λη­λοι πέ­τυ­χαν την επι­στρο­φή των δια­θέ­σι­μων/απο­λυ­μέ­νων στις ερ­γα­σια­κές τους θέ­σεις. Η νίκη αυτή των διοι­κη­τι­κών υπαλ­λή­λων προ­φα­νώς δεν θα μπο­ρού­σε να μεί­νει «ατι­μώ­ρη­τη». Έπει­τα από ποι­νι­κή δίωξη που τους ασκή­θη­κε διότι δεν συμ­μορ­φώ­θη­καν σε διά­τα­ξη δι­κα­στι­κής από­φα­σης  που έκρι­νε την απερ­γία τους πα­ρά­νο­μη (ενώ είχε ήδη ξε­κι­νή­σει), 14 διοι­κη­τι­κοί υπάλ­λη­λοι (από την απερ­για­κή επι­τρο­πή, την ομο­σπον­δία και από τα προ­ε­δρεία των συ­νε­λεύ­σε­ων-τα ονό­μα­τα των οποί­ων κα­τέ­δω­σε κα­θη­γή­τρια του Πα­νε­πι­στη­μί­ου!) οδη­γή­θη­καν τη Δευ­τέ­ρα 12/10 στα δι­κα­στή­ρια.

Πρό­κει­ται για μια από τη σειρά διώ­ξε­ων αγω­νι­ζό­με­νων ερ­γα­ζο­μέ­νων όχι μόνο του δη­μο­σί­ου, αλλά και του ιδιω­τι­κού τομέα (σή­με­ρα είναι η δίκη των υπαλ­λή­λων βι­βλί­ου-χάρ­του που αντι­δρού­σαν στην κα­τάρ­γη­ση της Κυ­ρια­κά­τι­κης αρ­γί­ας), για να «προ­λά­βει» η κυ­βέρ­νη­ση Τσί­πρα-Καμ­μέ­νου τις αντι­δρά­σεις του κό­σμου που ανα­μέ­νο­νται φυ­σιο­λο­γι­κά, λόγω των σφο­δρά άδι­κων τα­ξι­κά μέ­τρων που νο­μο­θε­τεί και εφαρ­μό­ζει. Με πιο πρό­σφα­το το πα­ρά­δειγ­μα της Σάμου (κα­τα­δί­κη των 4 εκ­παι­δευ­τι­κών) η προ διε­τί­ας κα­τά­στα­ση  φαί­νε­ται να μην έχει αλ­λά­ξει, καθώς η υπο­γρα­φή του τρί­του μνη­μο­νί­ου από τη ση­με­ρι­νή κυ­βέρ­νη­ση ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ-ΑΝΕΛ την οδη­γεί στη διαιώ­νι­ση της προ­ϋ­πάρ­χου­σας κα­τά­στα­σης της κα­τα­στο­λής και των διώ­ξε­ων των κι­νη­μά­των και των αν­θρώ­πων τους. 

Ετικέτες