Η σημερινή εικόνα υποχώρησης του φοιτητικού κινήματος και η εικόνα αποπολιτικοποίησης των συλλόγων μας είναι μια κατάσταση που δείχνει ότι ο φοιτητικός συνδικαλισμός έχει φτάσει σε ένα τέλμα.

Η  επι­κρά­τη­ση της ητ­το­πά­θειας, του ατο­μι­κι­σμού, της απο­δο­χής του μο­νό­δρο­μου της ΕΕ απο­τε­λεί το πλαί­σιο μέσα στο όποιο η νέα γένια κα­λεί­ται να ση­κώ­σει κε­φά­λι .Τα 8 χρό­νια μνη­μο­νί­ων έχουν δη­μιουρ­γή­σει μια γένια που δεν μπο­ρεί να γίνει πα­ρα­γω­γι­κή  στον τόπο της και μονή ρε­α­λι­στι­κή λύση φα­ντά­ζει η με­τα­νά­στευ­ση . Στο χώρο του πα­νε­πι­στή­μιου ο φοι­τη­τι­κός συν­δι­κα­λι­σμός οδη­γεί­ται σε πα­ρακ­μή. Σε αυτή την συν­θή­κη αντι­λαμ­βα­νό­μα­στε ότι η ανα­σύν­θε­ση πρα­κτι­κών η άρ­θρω­ση ενός κοι­νού σχε­δί­ου και η δη­μιουρ­γία  αντι­στά­σε­ων είναι απα­ραί­τη­τες όσο ποτέ. Είναι ανα­γκαίο να συ­νε­χί­σει να υπάρ­χει η αρι­στε­ρά που θα υπε­ρα­σπί­ζε­ται τα συμ­φέ­ρο­ντα των φοι­τη­τών. Κα­λού­με στην συ­γκρό­τη­ση κοι­νών εκλο­γι­κών ψη­φο­δελ­τί­ων που θα συ­σπει­ρώ­νουν τους αγω­νι­ζο­μέ­νους φοι­τη­τές .

Την ίδια ώρα η πο­λί­τι­κη που ακο­λου­θει η κυ­βέρ­νη­ση πλήτ­τει τα συμ­φέ­ρο­ντα των φοι­τη­τών  και φαί­νε­ται  στις σχο­λές μας με την συ­νε­χή μεί­ω­ση της χρη­μα­το­δό­τη­σης, την μεί­ω­ση των πα­ρο­χών, τις συγ­χω­νεύ­σεις τμη­μά­των ταυ­τό­χρο­να με την επί­θε­ση στα επαγ­γελ­μα­τι­κά δι­καιώ­μα­τα που κα­το­χυ­ρώ­νουν ως τώρα τα πτυ­χία μας. Οι ανα­διαρ­θρώ­σεις του επι­βάλ­λει η ΕΕ και ΟΟΣΑ  ήρθαν φέτος να υλο­ποι­η­θούν μέσα απ’ το νο­μο­σχέ­διο Γα­βρό­γλου που απο­τε­λεί ένα ακόμα βήμα προς την διά­λυ­ση του δη­μό­σιου και δω­ρε­άν χα­ρα­κτή­ρα του πα­νε­πι­στή­μιου .

Ακόμη, πα­ρα­τη­ρού­με  το τε­λευ­ταίο διά­στη­μα την επι­θε­τι­κό­τη­τα του αμε­ρι­κα­νι­κού ιμπε­ρια­λι­σμού. Οι βομ­βαρ­δι­σμοί στην Συρία μαρ­τυ­ρούν ότι ΗΠΑ και ΝΑΤΟ δεν έχουν  κα­νέ­να δι­σταγ­μό να αι­μα­το­κυ­λή­σουν τους λαούς για να δια­σφα­λί­σουν τα συμ­φέ­ρο­ντα τους . Η κυ­βέρ­νη­ση ως πα­ρα­τη­ρη­τής των γε­γο­νό­των δεν εκ­φρά­ζει δια­φο­ρε­τι­κή λο­γι­κή αλλά αντι­θέ­τως κλεί­νει συμ­φω­νί­ες για νέες βά­σεις του ΝΑΤΟ στην Ελ­λά­δα .Η νε­ο­λαία πρέ­πει να δεί­ξει την ενα­ντί­ω­ση της στον πό­λε­μο και να στα­θεί αλ­λη­λέγ­γυα στον συ­ρια­κό λαό.  

Όλα τα πα­ρα­πά­νω είναι αυτά που μας ανα­γκά­ζουν να πά­ρου­με αυτήν την πρω­το­βου­λία κα­λώ­ντας κάθε φοι­τη­τή  που προ­βλη­μα­τί­ζε­ται σή­με­ρα από την κα­τά­στα­ση, να συ­ζη­τή­σου­με ανοι­χτά πάνω στις πο­λι­τι­κές εξε­λί­ξεις, την επί­θε­ση που δε­χό­μα­στε στο πα­νε­πι­στή­μιο αλλά και για να χα­ρά­ξου­με έναν άλλον δρόμο. Οφεί­λου­με να κοι­τά­ξου­με την πραγ­μα­τι­κό­τη­τα κα­τά­μα­τα, αντι­με­τω­πί­ζο­ντας δρα­στι­κά την κα­τά­στα­ση στην οποία έχου­με πε­ριέλ­θει. Έχει έρθει ο και­ρός που όλοι και όλες θα δώ­σου­με τις δυ­νά­μεις μας μα­ζι­κά, ενω­τι­κά και με­τω­πι­κά απέ­να­ντι στον πραγ­μα­τι­κό εχθρό. Η δυ­σμε­νής κα­θη­με­ρι­νό­τη­τα που βιώ­νου­με οφεί­λει να βγά­λει δυ­να­μι­κά στο προ­σκή­νιο τους φοι­τη­τές και την νε­ο­λαία, απο­δει­κνύ­ο­ντας ότι υπάρ­χει λόγος να υπάρ­χου­με και να πα­λεύ­ου­με συλ­λο­γι­κά. Κα­λού­με απ’ την πλευ­ρά μας η ΑΡι­στε­ρή ΕΝό­τη­τα Πά­τρας και το ΑΡι­στε­ρό ΔΙ­κτυο Νε­ο­λαί­ας όλες τις αρι­στε­ρές δυ­νά­μεις μέσα στις σχο­λές αλλά και ανέ­ντα­χτους αγω­νι­στές/ριες να συν­διορ­γα­νώ­σου­με την πα­ρα­πά­νω εκ­δή­λω­ση-συ­ζή­τη­ση.

Ετικέτες