Από την Ελλάδα ως την Παλαιστίνη, καµία ειρήνη χωρίς δικαιοσύνη!

Η 25η Νο­έ­µβρη ως διε­θνής ηµέρα εξά­λει­ψης της βίας κατά των γυ­ναι­κών, απο­τε­λεί ορό­ση­µο για το φε­µι­νι­στι­κό κί­νη­µα. Κάθε χρόνο η ορα­τό­τη­τα των φε­µι­νι­στι­κών συλ­λο­γι­κο­τή­των και των ορ­γα­νώ­σε­ων έχει κα­το­χυ­ρω­θεί, µε τα συν­θή­µα­τα µας να αντη­χούν στους δρό­µους, δί­νο­ντας ένα ηχηρό µή­νυ­µα στο κρά­τος ότι όσο αδια­φο­ρεί για τα συ­νε­χώς αυ­ξα­νό­µε­να πε­ρι­στα­τι­κά έµφυ­λης κα­κο­ποί­η­σης , τόσο θα δια­δη­λώ­νου­µε, διεκ­δι­κώ­ντας µέτρα πρό­λη­ψης και στή­ρι­ξης για τα θύ­µα­τα  και τις επι­ζώ­σες έµφυ­λης βίας.

Η φε­τι­νή 25η Νο­έ­µβρη είχε παλµό και ζω­ντά­νια στα µπλοκ, πα­ρό­λο που δεν ήταν ιδιαί­τε­ρα µα­ζι­κή. Η στή­ρι­ξη των σω­µα­τεί­ων και φέτος  µε από­φα­ση της Α.Δ.Ε.Δ.Υ ήταν ση­µα­ντι­κή, ωστό­σο η πα­ρου­σία τους στον δρόµο ήταν µικρή, γε­γο­νός που έπαι­ξε κα­θο­ρι­στι­κό ρόλο στην γε­νι­κό­τε­ρη µα­ζι­κό­τη­τα της κι­νη­το­ποί­η­σης. Μέσα σε ένα κλίµα συ­νερ­γα­σί­ας και συ­νεν­νό­η­σης µε τις πε­ρισ­σό­τε­ρες φε­µι­νι­στι­κές συλ­λο­γι­κό­τη­τες, απο­φα­σί­στη­κε η πο­ρεία να ξε­κι­νή­σει απο την πλα­τεία Κλαυ­θµώ­νος -όπου υπήρ­χε και τρα­πέ­ζι µε τα υλικά της Συ­νέ­λευ­σης 8 Μάρ­τη- και να κα­τα­λή­ξει στο Σύ­ντα­γµα. Εκτός απο τις φε­µι­νι­στι­κές συλ­λο­γι­κό­τη­τες, συ­µπο­ρευ­τή­κα­µε και µε άλλες ορ­γα­νώ­σεις, αλλά και φοι­τη­τι­κούς συλ­λό­γους. Ση­µα­ντι­κή ήταν επί­σης η πα­ρου­σία και η συ­µµε­το­χή της ορ­γά­νω­σης στην κι­νη­το­ποί­η­ση. Υπήρ­ξε τρα­πέ­ζι µε τα υλικά µας και πανό για την Πα­λαι­στί­νη στα­τι­κά στην πλα­τεία Κλαυ­θµώ­νος. Οι σύ­ντρο­φοι στή­ρι­ξαν το µπλοκ της Συ­νέ­λευ­σης µε πα­λαι­στι­νια­κές ση­µαί­ες.

Η Συ­νέ­λευ­ση 8 Μάρτη, επη­ρε­α­σµέ­νη απο την ζο­φε­ρή επι­και­ρό­τη­τα, µε την γε­νο­κτο­νία των Πα­λαι­στι­νί­ων να συ­νε­χί­ζε­ται, απο­φά­σι­σε να αφιε­ρώ­σει την φε­τι­νή 25η Νο­έ­µβρη στην Πα­λαι­στι­νια­κή αντί­στα­ση και ει­δι­κό­τε­ρα στον αγώνα των Πα­λαι­στι­νί­ων γυ­ναι­κών για εθνι­κή απε­λευ­θέ­ρω­ση και έµφυ­λη δι­καιο­σύ­νη. Οι Πα­λαι­στί­νιες φε­µι­νί­στριες αγω­νί­ζο­νται χρό­νια για την ελευ­θε­ρία τους τόσο απο τα δεσµά της πα­τριαρ­χί­ας και των έµφυ­λων ρόλων, όσο και από αυτά της αποι­κιο­κρα­τί­ας και του ιµπε­ρια­λι­σµού. Έτσι, θε­ω­ρή­σα­µε ανα­γκαίο, την στι­γµή που η κυ­βέρ­νη­ση προ­α­σπί­ζε­ται κραυ­γα­λέα το δίκιο του “αυ­το­α­µυ­νού­µε­νου Ισ­ραηλ”, εµείς να στα­θού­µε δίπλα στις Πα­λαι­στί­νιες αγω­νί­στριες και να ενώ­σου­µε τις φωνές µας µαζί τους, ενά­ντια στην έµφυ­λη βία του πο­λέ­µου , του κα­πι­τα­λι­σµού και της πα­τριαρ­χί­ας. Με πανό «Από την Ελ­λά­δα µέχρι την Πα­λαι­στί­νη, καµία ει­ρή­νη χωρίς δη­κε­ο­σή­νι» , το µπλοκ της Συ­νέ­λευ­σης κα­τά­φε­ρε να συ­σπει­ρώ­σει κόσµο, σε µία σχε­τι­κά αδύ­να­µη κι­νη­το­ποί­η­ση, αλλά και να ανοί­ξει την βε­ντά­λια των πο­λι­τι­κών διεκ­δι­κή­σε­ων.

Η επι­λο­γή της λέξης “δη­κε­ο­σή­νι” γρα­µµέ­νη κα­τ’αυ­τόν τον τρόπο, ως ανα­φο­ρά στον 17χρο­νο Ροµά Χρή­στο Μι­χα­λό­που­λο που δο­λο­φο­νή­θη­κε από αστυ­νο­µι­κό, αλλά και των πο­λι­τι­κών συν­θη­µά­των µας µε ξε­κά­θα­ρες διεκ­δι­κή­σεις απο το κρά­τος, είναι κο­µµά­τι της διαρ­κούς προ­σπά­θειάς µας να συν­δέ­σου­µε το φε­µι­νι­στι­κό κί­νη­µα, µε τους αγώ­νες ενά­ντια στον κα­πι­τα­λι­σµό που τρο­φο­δο­τεί κάθε εί­δους ανι­σό­τη­τες (τα­ξι­κές, κοι­νω­νι­κές, έµφυ­λες). Την ώρα που η κυ­βέρ­νη­ση κάνει δα­κρύ­βρε­χτες δη­λώ­σεις αλ­λη­λεγ­γύ­ης στις επι­ζώ­σες έµφυ­λης βίας, οι δη­µό­σιες δοµές στή­ρι­ξης για τα θύ­µα­τα είναι ανύ­παρ­κτες, ενώ τα ποσά που δί­νο­νται για εξο­πλι­σµούς και την ενί­σχυ­ση της αστυ­νο­µί­ας είναι εξω­φρε­νι­κά µε­γά­λα. Πα­ρά­δει­γµα της πλή­ρους απου­σί­ας δοµών και µέ­τρων στή­ρι­ξης είναι η υπό­θε­ση της 12χρο­νης θύµα trafficking από τον Κο­λω­νό,  η οποία εξα­κο­λου­θεί να δέ­χε­ται απει­λές για τη ζωή της ,µε το κρά­τος να αδια­φο­ρεί προ­κλη­τι­κά.

Ως συ­νέ­χεια του αγώνα αλ­λη­λεγ­γύ­ης στον πα­λαι­στι­νια­κό λαό, η Συ­νέ­λευ­ση 8 Μάρτη, ορ­γα­νώ­νει µια εκ­δή­λω­ση-συ­ζή­τη­ση για την Πα­λαι­στί­νη και την φε­µι­νι­στι­κή/αντι­µπε­ρια­λι­στι­κή αντί­στα­ση µέσα στο επό­µε­νο διά­στη­µα. Στό­χος είναι να συ­νε­χί­σου­µε να στη­ρί­ζου­µε ενερ­γά τις κι­νη­το­ποι­ή­σεις που θα γί­νο­νται για την Πα­λαι­στί­νη, ενώ­νο­ντας τον παλµό µας µε τις Πα­λαι­στί­νιες αγω­νί­στριες, αλλά και να σχε­διά­σου­µε τις επό­µε­νες δρά­σεις µας , µε όραµα την 8η Μάρτη.

*Ανα­δη­μο­σί­ευ­ση από την Ερ­γα­τι­κή Αρι­στε­ρά